#سفرنامه_اربعین ✅قسمت دوازدهم: پیاده روی در محضر استاد 🔆عن الامام الصادق (علیه السلام): مَن اَرادَ الله بهِ الخَیرَ قَذَفَ فی قَلبَهِ حُبَّ الحُسَین وَ حُبَّ زیارتِهِ. 🔅امام صادق (علیه السلام): کسی که خدا خیر خواه او باشد، محبّت حسین و شوق زیارتش را در دل او می اندازد. (بحارالانوار ج 98،‌ص 76) 🖋هر سال برای پیاده روی، ملازمت یکی از اساتیدم را انتخاب می کنم تا هم در راه خدمت به ایشان کنم و هم بهره های علمی ببرم. امسال هم طبق روال، با یکی از اساتید قرار گذاشتم و تمام مسیر همراه ایشان بودم و دائما از ایشان سوالات مختلفی در زمینه های متفاوت از فقه و اصول و اخلاق و عقاید و معارف و سیاست و...می پرسیدم. برنامه استاد این بود که بعد از ظهر راه بیفتد. هیچ وقت این ساعت را برای شروع پیاده روی اربعین انتخاب نکرده بودم ولی برای این که مصاحبت ایشان را از دست ندهم، همراه استاد شدم. در همان ابتدای طریق کربلا، حدود بیست نفر از عراقیون مخلص ، برای میزبانی به ما مراجعه کردند و اصرار داشتند که به منزل ایشان برویم ولی چون تازه در ابتدای طریق بودیم، نپذیرفتیم. تا حدود دوازده شب، تا عمود سیصد طی طریق نمودیم و حسابی خسته بودیم ولی همه جا پر بود و حتی بیرون موکب ها در فضای باز هم جایی برای خوابیدن وجود نداشت. در طریق نجف اشرف تا کربلا، معمولا حدود نماز مغرب بیتوته می کنند و همه جا پر می شود و ما هم این مطلب را می دانستیم ولی چون دیر راه افتاده بودیم، مجبور بودیم تا نیمه شب راه برویم تا جبران شود. هر جا می پرسیدیم، می گفتند: «نه جا داریم و نه پتو». هوا بسیار سرد شده بود. اگر جا پیدا نمی کردیم، باید تا صبح راه می رفتیم تا سرما نخوریم. کاملا از یافتن مکان استراحت نا امید شده بودیم. در همین حال، به سیدالشهدا (علیه السلام) متوسل شدیم. چند لحظه بعد، یکی از موکب ها هماهنگ شد که هم جای گرمی داشت، و هم تلفن تماس رایگان و هم پذیرایی رایگان و .... اهل بیت (علیهم السلام) کریم اند. کریم کاری بجز جود و کرم نداره... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

✅قسمت سیزدهم: نزلونا عن الربوبیه و قولوا فینا ما شئتم 🔆 عن الامام الصادق (علیه السلام): لا تدع زیارة الحسین بن على علیهماالسلام و مُرّ أصحابک بذلک یمدالله فى عمرک و یزید فى رزقک و یحییک الله سعیدا ولا تموت الا شهیدا. 🔅امام صادق (علیه السلام): زیارت امام حسین علیه السّلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا: 1. خدا عمرت را دراز کند 2. و روزى و رزقت را زیاد کند 3. و خدا تو را با سعادت زنده دارد 4. و نمیرى مگر با شهادت. (وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۵) 🖋صبح روز یکشنبه از عمود سیصد پیاده روی را ادامه دادیم. مقداری که راه رفتیم، متوجه شدم که عمود های متعددی را طی کردیم، در حالی که بر خلاف شب گذشته، هیچ سوالی از استاد نپرسیدم. گویا فراموش کرده بودم که به گفته مرحوم آیت الله بهجت (رحمه الله تعالی)، بالاترین ذکر مجرب، مباحثه علوم دینی است. یک مرتبه دیدم استاد تسبیح خود را از جیب قبا آورد و شروع کرد به ذکر گفتن. چندین مرتبه از ابتدا تا انتهای تسبیح، ذکر گفت. خجالت می کشیدم ذکر گفتن ایشان را قطع کنم و سوال کنم. از طرفی سوالات فراوانی داشتم و دیگر چنین فرصت و فراغتی تا اربعین سال آینده به دست نمی آمد. استا با طمانینه و آرامش خاصی قدم بر می داشت. تمام حرکات و سکنات او خاضعانه و آرامش بخش بود. منتظر بودم تا ذکر گفتن ایشان تمام شود یا فرصتی ایجاد شود یا انقطاعی شود تا سوالات خود را آغاز کنم. اتفاقا یکی از دوستان قدیمی استاد که با هادی تی وی مشهد مقدس همکاری می کند، استاد را دید و از ایشان درخواست کرد مصاحبه ای با خبرنگار شبکه اش داشته باشد. استاد به رسم رفاقت و برآوردن حاجات مومن پذیرفت و مقابل دوربین قرار گرفت. بعد از مصاحبه فرصت را غنیمت شمرده و سوالات را آغاز کردم. پرسیدم در کربلا ابتدا به کدام حرم مطهر باید برویم؟ فرمودند: اگر محل اسکان زائر به حرم مطهر حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) نزدیک تر است و خلوت تر، و حرم مطهر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در آن لحظه شلوغ است، ابتدا به حرم مطهر حضرت عباس (علیه السلام) برود. و گر نه اول به زیارت امام حسین علیه السلام بروید، زیرا طبق زیارت مطلقه سیدالشهدا (علیه السلام) که ابتدا نحوه زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) را می فرماید و سپس می فرماید به حرم العباس (علیه السلام) برود و چنین و چنان کند، پس زیارت سیدالشهدا علیه السلام مقدم است. بعد فرمودند: شکی نیست در مقامات و فضائل و باب الحوائج و باب الحسین بودن حضرت عباس (علیه السلام)، لکن بحث تقدم و تاخر زیارت، از زیارات مطلقه به همین صورت است که ذکر شد. در ادامه، استاد مباحثی را راجع به مقامات عالیه ائمه اطهار (علیهم السلام) مطرح فرمودند که خلاصه آن در یک جمله عبارت است از: نزلونا عن الربوبیه و قولوا فینا ما شئتم... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین ✅قسمت چهاردهم: بی نظیر ترین ایثار در میان ملت های تاریخ اسلام 🔆عن النبی الاعظم (صلى الله عليه و آله): لا تَقومُ السّاعةُ حتّى تَمْتَلئَ الأرضُ ظُلما وعُدْوانا ، ثُمّ يخرُجُ رجُلٌ مِن عِترتي فيَملَؤُها قِسْطا وعَدلاًكما مُلِئتْ ظُلما وعُدْوانا. 🔅پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله): قيامت بر پا نمى شود تا زمانى كه زمين از ستم و دشمنى آكنده شود، آن گاه مردى از خاندان من قيام مى كند و زمين را، همچنان كه از ظلم و جور آكنده شده، از عدل و داد پر مى كند. (کنزالعمال: 38691) 🖋حدود اذان ظهر روز یکشنبه برای اقامه نماز جماعت ظهر و عصر در یک موکب متوقف شدیم. پس از نماز از استاد پرسیدم نظر شما چیست؟ استراحت کنیم یا حرکت؟ نظر استاد بر استراحت کوتاه بود لذا از فرصت استفاده کردم تا در بازه زمانی استراحت ایشان، به حمام بروم و یک دوش آب سرد بگیرم به امید آن که التهاب بدنم کمتر شود. اتفاقا از آن جا که هوا بسیار گرم بود، خیلی حمام دلچسبی شد. در تمام این مدت، وقتی حمام می کردم، مجبور بودم دوباره لباس های قبلی را بپوشم چرا که به جهت سبک باری ، لباس دیگری همراه نیاورده بودم. البته در ابتدا این کار برایم مشکل بود ولی خیلی زود به آن عادت کردم و برایم عادی شد. بعد از استراحت، حرکت کردیم و سوالات من دوباره آغاز شد. این بار مهلت ندادم و بلافاصله شروع کردم تا ذکر گفتن ایشان شروع نشود. سوال کردم که آیا چنین حماسه ای (حماسه اربعین) در تاریخ اسلام مشابه دارد؟ ایشان فرمودند: خیر. حماسه بی بدیلی است و اگر چیزی بخواهد مقدمه ساز ظهور حضرت حجت بن الحسن المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شود، همین است. بی نظیر ترین ایثار در میان ملت های تاریخ اسلام همین است. زیارت اربعین، به تدریج، ملت عراق را تطهیر می کند و کم کم آن ها را برای میزبانی و مرکزیت تشکیل حکومت جهانی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آماده می کند. زیارت اربعین نه تنها ملت عراق را، بلکه دیگر ملل را و از جمله ایران را برای تحقق ظهور آماده می سازد. البته منافاتی ندارد که الان عراقی ها اصلا از حکومت حاکم بر آن، رضایت ندارند، زیرا ملت عراق غیر از دولت عراق است. اساسا در روایات هم دارد که «بعد ان ملئت ظلما و جورا» یعنی بعد از آن که تمام جهان پر از ظلم و جور شود و همه با اکثر به این نتیجه برسند که فقط حکومت موعود آخر الزمان است که حلّال تمام مشکلات است و آن وقت است که ظهور صورت خواهد گرفت... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#تزکیه ☀️ #زیارت #زیارت_اربعین☀️ 💥 #اریعین بیانات استاد عابدی بعد از درس خارج فقه در حرم مطهر 💠 حقیقت زیارت 💠زیارت اربعین 💠 طهارت جسم و روح (طهارت فکر و دل) 98- 7 - 17 🆔 @ahmad_aabedi @Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین ✅قسمت پانزدهم: برکه العلم فی تعظیم الاستاد 🔆حقّ استاد تو اين است كه: ✅به او احترام گذارى، ✅محضرش را موقّر دارى، ✅با دقت به سخنانش گوش بسپارى، ✅رويت به او باشد و به او توجّه نمايى، ✅صدايت را بر او بلند نكنى، ✅هر گاه كسى از او سؤالى كند تو جواب ندهى، بلكه بگذارى خودش جواب دهد، ✅در محضر او با كسى سخن نگويى، ✅در حضور او از كسى غيبت نكنى، ✅اگر پيش تو از او بد گويى شود، از وى دفاع كنى، ✅عيبهايش را بپوشانى، ✅خوبيها و صفات نيكش را آشكار سازى، ✅با دشمن او همنشينى نكنى و با دوستش دشمنى نورزى. هرگاه اين كارها را كردى ، فرشتگان خدا درباره ات گواهى دهند كه تو براى رضاى خداوند جلّ اسمه ، نه براى مردم ، نزد آن استاد رفته اى و دانش او را فراگرفته اى. (امام سجاد علیه السلام) (الخصال : 567 / 1) اصلا قرار نبود استاد با کاروان ما به زیارت اربعین مشرف شوند، چرا که در کاروان دیگری ثبت نام کرده بودند ولی بعد از تاخیری که در صدور ویزای ایشان پیش آمد، قرار شد با ما تشریف بیاورند. این اتفاق، تقدیر الهی بود و اگر چه برنامه ی استاد را بر هم زد، ولی موجب توفیقات فراوانی برای حقیر شد. توشه چینی های علمی از یک سو، الگو برداری از رفتارهای معنوی و اخلاقی ایشان از سوی دیگر و خدمت به استاد از سوی سوم، فقط بخشی از بهره های حقیر از ملازمت با ایشان بود. عظمت علمی استاد وصف ناپذیر است. ایشان از مجتهدین مبرز و اساتید درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم هستند. نماز شب ایشان ترک نمی شد. نوافل ظهر و عصر و مغرب و عشا را هم مقید بودند. خیلی خوش اخلاق و خوش مشرب و خوش سفر بودند. حتی یک بار تندی و بد خلقی از ایشان نه در این سفر و نه در سالهای متمادی درک محضر ایشان ندیده ام. ذره ای اضطراب و نگرانی در سخت ترین لحظات این مسافرت سخت، از ایشان ندیدم. گویا اصلا بن بستی وجود ندارد و گویا به اقیانوس بی نهایت قدرت الهی متصل بود، لذا همه چیز را با حلم و رضا می گذراند. به وقت آن در طنز گویی و خنده حلال، کم نظیر بودند و در وقت عبادت و زیارت، جدی و پر فعالیت. در وقت مباحثات علمی هم مقتدر و با دست پر بودند. سعی می کردم مانند خادمی برای ایشان باشم. خصوصا در روش پیاده روی و این که در چه مکانی و چه زمانی و چه موکبی و ... تابع ایشان باشم لذا بسیاری از روش های پیاده روی که حاصل تجربه سال های گذشته بود، را در این سفر کنار گذاشتم و طبق نظر و سلیقه استاد پیش رفتم. البته ایشان مانند یک همسفر هم رتبه با من برخورد می کرد (با این که دو برابر من سن و سال داشتند) تا نکند در تکلف قرار گیرم. به همین دلیل گاهی غفلت مرا می گرفت و احساس می کردم با یکی از دوستان قدیمی هم سفر ام. خلاصه خاطرات این سفر زیارتی، فراموش نشدنی بود... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین ✅قسمت شانزدهم: واکس مجانی 🔆عن النبی الاعظم (صلی الله علیه و آله و سلم): مَنْ زارَهُ فَقَدْ زارَنى وَ مَنْ زارَنى فَکَأَنَّما زارَاللّهَ وَ حَقٌّ عَلَى اللّهِ اَنْ لا یُعَذِّبَهُ بِالنّارِ. 🔅پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم): هر کس او (امام حسین علیه السلام) را زیارت کند، مرا زیارت کرده است و هر که مرا دیدار کند، گویى خدا را زیارت کرده است و بر خداوند است که او را به آتش دوزخ عذاب نکند. [وسائل الشیعه، ج 10، ص 352] 🖋نزدیک اذان مغرب بود. معمولا حدود اذان مغرب در کنار طریق کربلا، کسانی که برای منزل شخصی خود به دنبال زائر اند، می ایستند و از برخی دعوت خصوصی می کنند و با ماشین ایشان را به منزل می برند و پذیرایی ویژه ای به عمل می آورند. استاد از من نظر خواستند که برنامه دیشب خوب بود یا امشب اگر به منزل عراقی ها دعوت شدیم برویم؟ نظر من اجابت دعوت بود و آن را ابراز کردم ولی تاکید کردم که هر چه شما بفرمائید، انجام می دهیم. استاد استخاره کردند و فرمودند طبق استخاره، باید به روش دیشب عمل کنیم. به حرکت ادامه دادیم. در راه گاهی کودکان چهار پنج ساله عراقی با لهجه شیرین به صف ایستاده بودند و مانند یک گروه سرود، شعار «لبیک یا حسین» سر می‌دادند. در نقاطی از مسیر هم واکس و فرچه به دست، از زائران درخواست می کردند که اجازه واکس زدن کفش های خود را به آنان بدهند. یک از آنان تا مرا دید با خوشحالی به سمت من آمد و با شور و اشتیاق خاصی کفش های قهوه ای مرا واکس مشکی زد. من هم چیزی نگفتم و اجازه دادم تا ناراحت نشود. گویا بعد از چند دقیقه وقتی دید کفش قهوه ای دارد تغییر رنگ می دهد و مشکی می شود، خودش متوجه اشتباهش شد و ادامه نداد و با شرمساری خاصی به کنار رفت. البته من اصلا به روی خودم نیاوردم و تشکر کردم و رفتم. بعدا که حمام رفتم، کفش هایم را هم به حمام بردم و با صابون شستم تا تمییز شود. اذان مغرب را که گفتند، خواستم به استاد اقتدا کنم که عده ای آمدند و استاد را به جلو بردند تا نماز جماعت عمومی برگزار شود. نماز جماعت باشکوهی بود. به امید آن که ذخیره شب اول قبر گردد... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین ✅قسمت هفدهم: پیاده روی شبانه 🔅بی رغبتى به دنیا، بزرگ ترین آسایش است. (امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام) 🔆اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى. غررالحکم و دررالکلم، ح 1316 🖋شب دوشنبه، برنامه را تغییر دادیم. تصمیم گرفتیم شب رو شویم چرا که سرمای هوا در شب قابل تحمل تر از سوزش آفتاب در روز بود. ابتدای شب را خوابیدیم و از ساعت دوازده شب پیاده روی را آغاز کردیم. خیلی راحت تر بود. در واقع قدم اصلی در پیاده روی را آن شب برداشتیم و تا عمود 990 پیاده روی کردیم. در راه اکثر موکب های پذیرایی تعطیل بودند ولی همان مقدار اندکی که فعال بودند، کافی بود چرا که اکثر زائرین خواب بودند، لذا عرضه و تقاضا با هم هماهنگ بود. بعلاوه مسیر خلوت بود و طی طریق راحت تر بود. موکب ها در شب حلیم تازه و شب داغ توزیع می کنند. میوه هم گاهی اوقات به پذیرایی اضافه می شود. چای عراقی هم که همیشه به راه است. برخی موکب ها چای لیمو و چای نبات هم داشتند. خلاصه در مجموع شب روی خیلی بهتر است. در راه خدمت استاد عزیز و بزرگوار عرض کردم که تا به حال بنده دائم سوال می کردم. امشب وقت زیادی داریم تا اذان صبح لذا تقاضا دارم که امشب شما مطالبی را که لازم می دانید بدانیم، بفرمائید. استاد پس از مکث کوتاهی فرمودند: فکر برای انسان مهم ترین عنصر موفقیت است. فکر انسان باید سالم و آرام باشد. انسان باید جلوی مشغله های فکری را بگیرد. اما مشغله های فکری از دو جهت ممکن است ایجاد شود. جهت اول امور دنیوی است، که راه حل آن بی توجهی و بی خیالی است. اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى. ایمان داشته باشیم که خداوند متعال ما را دوست دارد و دادم به فکر خیر رساندم به ما است و اصلا نیازی به ضرر زدن به ما ندارد. در روایات دارد: الرزق رزقان: رزق طالب و رزق مطلوب... انسان و بلکه همه موجودات رزق مقسوم دارند. ما من دابه فی الارض الا علی الله رزقها. رزق مقسوم همه ما مقدار معین و مشخصی است. این مقدار مشخص را حتما به ما می رسانند و این طور نیست که اگر حرص بزنیم و ولع بیشتر داشته باشیم و در نتیجه آسایش را از خود بگیریم، این رزق بیشتر شود، خیر، هرگز. اگر سراغ رزق مطلوب نرویم و به طلب علم بپردازیم، رزق طالب خودش به سمت ما می آید و از رزق مقسوم ما چیزی کم و کسر نخواهد شد. اگر حرص بزنیم و بیشتر از حد سراغ رزق مطلوب برویم، از سهم رزق طالب (رزق من حیث لا یحتسب) کم می شود و در مجموع حاصل جمع رزق طالب و رزق مطلوب، با زق مقسوم مساوی خواهد بود. قرآن کریم می فرماید: و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شئ قدرا. پس انسان مومن نباید غم و اندوه رزق و روزی را داشته باشد و باید فکر را آسوده خاطر رها کنیم. اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى. اگر هم فکر و خیال ما حول محور آخرت است البته بد نیست ولی باید توجه داشته باشیم که با وجود خدای ارحم الراحمین، در این بخش هم نگرانی وجود ندارد. برخی فکر می کنند انسان مساوی با جسم است لذا شب اول قبر که انسان را داخل قبر می گذارند، روح انسان، اگر مؤمن باشد، آزاد است و داخل قبر نیست بلکه داخل روضه من ریاض الجنه می شود. پس برای انسان مومن، شب اول قبر ابتدای خوشی و سعادت است. پس فکر و خیال بیهوده و آزار دهنده نه نسبت به دنیا و نه نسبت به آخرت برای انسان مومن، جایز نیست. شهید سید مرتضی آوینی: اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین ✅قسمت هیجدهم منزل سبط آیت الله آقای میرزا سید علی مفسر 🔆عن الامام الصادق (علیه السلام): من لم یأت قبرالحسین علیه السّلام حتى یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها. 🔅امام صادق (علیه السلام): هر کس به زیارت قبر امام حسین علیه السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود. (وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۵) 🖋به حول و قوه الهی، غروب روز دوشنبه وارد کربلا شدیم. محل اسکان ما از سمت باب الراس حرم مطهر حضرت سیدالشهدا علیه السلام، واقع در خیابان شهدا، در مدرسه علمیه جوادین علیهما السلام بود. بیش از حد خسته بودم و کلافه از تاول و درد پا و کمر و کوفتگی و خستگی و... . فقط یک خواب و استراحت اساسی اوضاع مرا بهتر می کرد. اصلا برای من قابل تصور نبود که با این شرایط وخیم، کار دیگری انجام دهم و فقط به دنبال این بودم که زودتر به محل اسکان برسیم تا استراحت کنم و نیمه شب به حرم مطهر برویم و اعمال شب اربعین را انجام دهم. فقط نود ستون مانده بود تا محل اسکان که استاد فرمودند: سر راه به منزل سبط مرحوم آیت الله آقای میرزا سید علی مفسر (رحمه الله تعالی) برویم تا عرض ادبی خدمت علما و اسباط ایشان کرده باشیم. با شنیدن این جمله، خستگی ام بیشتر شد. اصلا توان نشستن نداشتم و فقط دنبال یک جایی بودم که دراز بکشم تا التهاب عضلات و مفاصلم کاهش یابد، در حالی که اگر به بیت مذکور می رفتیم، حداقل باید دو سه ساعت می نشستیم. البته به رسم ادب تبعیت از استاد، بی چون و چرا، همراهی کردم. وقتی وارد شدیم، مجلس روضه برقرار بود و سید بزرگواری روضه ی عطش حضرت سیدالشهدا علیه السلام و اصحاب و کودکان می خواند. آیت الله حاج علی آقا جاودان (حفظه الله تعالی) هم در آن مجلس بودند. ایشان به همراه اولاد و اسباط و اقوام، دسته جمعی با اتوبوس به زیارت اربعین مشرف شده بودند. بسیار از این اتحادی که بین ایشان و اقوام برقرار بود لذت بردم. اگر همه ی قوم و خویشی ها این قدر متحد و صمیمی بود، الان این قدر فساد و انحطاط زیاد نشده بود. لذت دنیا در چنین صمیمیت هایی است. البته وجود یک عالم ربانی مانند آیت الله حاج علی آقا جاودان در بین آن ها باعث شده بود این صمیمیت و معنویت و لذت در خویشان ایشان، حکم فرما شود. الان در اکثر فامیل ها و طایفه ها، بزرگ فامیل یا وجود ندارد و یا بزرگی نمی کند و یا مقبولیت ندارد لذا آمار طلاق این قدر بالا رفته است. وجنات و منش اخلاقی حاج آقا جاودان دیدنی بود. در تمام دو سه ساعتی که آن جا بودیم، محو تماشای برخورد های متواضعانه و متخلقانه ایشان بودم. ایشان شخصا بلند شد و برای حقیر و دیگران چای و پذیرایی آورد. بسیار مهربان و خون گرم با همه و از جمله بنده، برخورد می کرد. کاملا در حال مراقبه بود و اصلا خنده بیجا و کلام بیهوده نمی فرمود. وقتی سفره شام انداختند، بسیار کم غذا میل فرمود. آداب غذا خوردن را کامل رعایت نمود. خلاصه هر چه از فضائل دیدنی ایشان بگوییم، کم گفته ام. واقعا قابل وصف نبود، فقط باید از نزدیک دید. بعد از سفره ی احسان روضه سیدالشهدا علیه السلام، دم نوش مخصوص ضد عفونی کننده گلو و بدن آوردند تا هر کس در مسیر پیاده روی سرما خورده است، مداوا کند. سپس شروع کردند به خرد کردن پیاز و ... تا قیمه عربی بار بگذارند و اسباب پذیرایی مراسم ظهر اربعین زائرین را آماده کنند. با این که در اوج خستگی وارد این بیت شریف شده بودم، ولی با دیدم این وجنات و فضائل و نشاط های معنوی، کاملا سر حال شده بودم و خستگی و کوفتگی را به طور کامل فراموش کرده بودم لذا دوست داشتم که بیشتر در آن جا باشم. با خود گفتم: اگر هم نشینی چند ساعته در محضر علمای ربانی (که فرمودند: العلماء ورثه الانبیاء) این قدر لذت و شعف معنوی دارد، پس هم نشینی با خود انبیاء و اولیاء خصوصا سیدالشهدا علیه السلام و حضرت حجت بن الحسن المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف چگونه خواهد بود؟ پس چه سعادتی داشته اند اصحاب سیدالشهدا علیه السلام و بی خود نیست که در روز عاشورا بذله گویی می کردند و در پوست خود نمی گنجیدند. پس خوش به سعادت اصحاب قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم. اللهم عجل لولیک الفرج و سهل مخرجه و اجعلنا اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین1441 ✅قسمت اول: بیداری از خواب غفلت 🔆روی عن امیرالمؤمنین الإمام علی (عليه السلام):  اتَّقُوا غُرورَ الدنيا ؛ فإنّهاتَستَرجِعُ أبدا ما خَدَعَت بهِ مِن المَحاسِنِ ، وتُزعِجُ المُطمَئنَّ إلَيها والقاطِنَ. 🔅 امیرالمؤمنین امام على (عليه السلام): از فريب دنيا بپرهيزيد؛ زيرا دنياهر خوبى و نعمتى كه فريبكارانه به انسان دهد، همواره پس مى گيرد و كسى را كه به دنيا دل بندد و در آن جا خوش كند، كوچ دهد. (غررالحکم: 2562) 🖋صبح جمعه بود که پس از نماز صبح پیامک روزشمار اربعین به دستم رسید و با دیدن آن، گویا شوک عجیبی به من وارد شد، چرا که نوشته بود: «29 روز تا #اربعین ✅سیدالشهدا(علیه السلام) #خانوادگی به کربلا آمدند و حضرت زینب(سلام الله علیها) خانوادگی بر تمام سختی ها و مصیبت های اسارت صبر کردند و با مجاهدت، خون سیدالشهدا را زنده نگه داشتند! ✅برای #ظهور باید ثابت کنیم #خانوادگی حاضریم تمام سختی ها را تحمل کنیم. ⛔️ مراقب #بهانه ها و #نیت ها باید بود!» فقط 29 روز مانده در حالی که هنوز هیچ یک از مقدمات آن را انجام نداده بودم و اصلا به کلی از این موضوع، غافل بودم. سال های قبل، از دو سه ماه قبل از اربعین، پیگیر تحصیل مقدمات آن بودم و همه چیز را به موقع آماده می کردم ولی امسال، غفلت عجیبی مرا تا امروز از این مهم، بازداشته است. نکند این غفلت، نشانه بدی باشد و امسال، توفیق حضور در حماسه اربعین را نداشته باشم؟ نکند مرا از این کاروان عشق، خط زده باشند و مرا به حال خود وانهاده باشند؟ نکند خودم با گناهان و خطاهای سال جاری، تنها امید شب اول قبر و قیامت را از خود سلب نموده باشم؟ نکند... باید فکری اساسی بکنم... باید استغفار کنم و با توسل، از تسلط دوباره این غفلت بر وجودم، پیشگیری کنم... باید به سراغ مادرم بروم و آن قدر دست و پای او را ببوسم تا اشک شوق او، مرا نیز به گریه اندازد تا او برایم دعا کند و موانع این فوز و رستگاری عظیم، از جلوی پایم برداشته شود... باید به درب خانه مادر سیدالشهدا (علیه السلام)، سیده و سرور زنان دو عالم، صدیقه شهیده کبری، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بروم و او را واسطه قرار دهم. مفتقرا متاب رو از در او به هیچ سو زان که می وجود را فضه او طلا کند... باید خود را از این غفلت شوم نجات بدهم و گر نه در لیست جاماندگان ثبت خواهم شد... خدایا! به من رحم کن... من به غیر از زیارت اربعین، راه و دلخوشی دیگری برای نجات از شر بلایای آخرالزمان نمی شناسم. مرا از این زیارت نورانی، محروم نکن... پروردگار مهربانم! خودت کریمانه مرا با این مسیر آشنا نمودی، پس خودت این اکرام کریمانه را اتمام کن و مرا در گوشه ای از این سیل خروشان لشکر سیدالشهدا علیه السلام، جای بده تا مس وجودم طلا شود... باید استغفار کنم... استغفرالله الذی لا اله الا هو الحی القیوم الرحمن الرحیم ذوالجلال و الاکرام و اتوب الیه... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین1441 ✅قسمت دوم زیارت اربعین خانوادگی 🔆عن الامام الصادق (علیه السلام): من لم یأت قبرالحسین علیه السّلام حتى یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها. 🔅امام صادق (علیه السلام): هر کس به زیارت قبر امام حسین علیه السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود. (وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۳۵) 🖋خیلی سعی کردم که مقدمات زیارت خانوادگی فراهم شود. ابتدا با خانواده، درباره سختی های طبیعی این مسافرت، صحبت کردم و پیشنهادات و راهکارهایی مطرح نمودم که موجب کاهش سختی ها می شد، ولی متاسفانه هیچ کدام را نپذیرفتند و اصرار داشتند که مانند بقیه، با پای پیاده، تمام طریق نجف تا کربلا را طی کنیم و از اجر و ثواب حداکثری بهره مند شویم. این اولین مشکل بود و من به عنوان پدر خانواده با سه فرزند زیر هفت سال، نتوانستم خودم را راضی کنم. معتقد بودم که از آن جا که اولین زیارت اربعین خانوادگی مان است، به پیاده روی حداقلی اکتفا کنیم و اکثر مسیر را با ماشین برویم ولی خانواده راضی نشدند و اصرار داشتند که پیاده روی کامل داشته باشند. یاد خاطرات اربعین اول خودم افتادم. هیچ وقت آن را فراموش نخواهم کرد. به همین دلیل، از جهاتی، ته دلم به ایشان حق می دادم، زیرا در زیارت اربعین سال اول، خود نیز چنین حس و حالی داشتم و با وجود کسالت و مریضی شدید و تاول های فراوان کف پا و گرفتگی عضلانی و کوفتگی بدن و عرق سوز جدی و ... حاضر نشدم حتی یک قدم هم سوار ماشین بشوم و چهار روز طول کشید تا با مشقت و عشق فراوان، خود را به کربلا برسانم. وقتی به محل اسکان کربلا که واقع در زیر زمین حرم باب الحوائج عباس بن علی بن ابی طالب علیه السلام بود، رسیدم، آخرین نفر بودم و همه نگران من بودند. بعدها این قضیه به ضرب المثلی میان دوستانم تبدیل شد و می گفتند فلانی همه اقسام مریضی ها غیر از ایدز و سرطان را گرفته بود، ولی حاضر نشد یک متر سواره بیاید. حب الحسین علیه السلام، اکسیر اعظمی بود که اراده من خسته و تنبل را به پولاد تبدیل کرده بود و کوهی استوار از من ساخته بود که با تند باد امراض و مشقات، لرزه بر تن نمی دیدم. به هر حال، یک راه بیشتر نداشتم و آن این بود که بلیط چارتر و ارزان هواپیما برای نجف بگیرم تا خستگی و فشار جسمی تهران تا مرز و نیز مرز تا نجف، از روی خانواده، خصوصا علی آقای شش ساله و فاطمه خانم سه ساله و زهرا خانم یک ساله، برداشته شود و همگی در ابتدای پیاده روی، تازه نفس باشیم. رفتم سراغ اینترنت و جستجوی بلیط. غیر قابل باور بود. قیمت ها نجومی شده بود. اصلا در توانم نبود. چه طور ممکنه طی یک سال، این همه افزایش قیمت؟ خدایا خودت کمکم کن. چند روزی در حال جستجو بودم. کم کم به بلیط های یکی دو روز مانده به اربعین هم راضی شده بودم، ولی قیمت آن ها هم نجومی بود. خلاصه آن که متاسفانه، جستجو های خیلی مفصل و دست و پا زدن های فراوان، نتیجه نداد و امسال تنها راهی زیارت شدم. انگار کوهی از غم تو دلم رخنه کرده بود و ول کن هم نبود. هر کار می کردم، فراموش نمی کردم. آه حسرت گلوی بغض آلودم رو فشار می داد و اندوه کربلایی نشدن زهرا کوچولو و ... جگرمو آتش می زد. در تمام مسیری که تا مرز طی نمودم، به فکر این بودم که راه چاره ای پیدا کنم و از مرز برگردم و با خانواده مشرف بشم، ولی هیچ راهی پیدا نشد. در تمام مسیر و در جای جای زیارت، این ابیات رو میخوندم و اشک می ریختم ولی دلم آرام نمی شد: می آد خاطراتم جلوی چشام من اون خستگی تو راهو میخوام می خواستم مثل اهل بیت حسین با اهل و عیالم پیاده بیام آه حسرت تو سینمه و می باره چشام به پای غمت این غم کم نیست، لیاقتشو، ندارم آقا، بیام حرمت جاده به جاده، پای پیاده، جا موندم اما، زائر زیاده پریشونه حالم فدای سرت، فدای پریشونی خواهرت این اشکام برای خودم نیست فقط، دلم تو خرابه است پیش دخترت من جا موندم ولی نه مثل سه ساله ای که، غمت رو خرید من جا موندم، شبیه کسی، که هر چی دوید، ولی نرسید جاده به جاده ، پای پیاده، جا موندم اما، زائر زیاده... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین1441 ✅قسمت سوم: ندای پاکیزگی و بهشتی شدن 🔆عنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ النَّجَّارِ قَال:‏ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: تَزُورُونَ الْحُسَيْنَ علیه السلام وَ تَرْكَبُونَ‏ السُّفُنَ‏؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهَا إِذَا انْكَفَتْ بِكُمْ نُودِيتُمْ: أَلَا طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَكُمُ الْجَنَّة. 🔅عبد اللَّه بن نجّار نقل می کند حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: آيا حسین بن علی عليه السّلام را زيارت می کنید و آیا با کشتی به زیارت آن حضرت می روید؟ عرض کردم: بله. پس فرمود: آيا می ‏دانى هر گاه كشتى، شما را تکان می دهد، منادى ندا مى ‏كند: آگاه باشيد! پاک شدید و بهشت بر شما گوارا باد. 📚كامل الزيارات، ص 135 🖋 مسیر های مختلفی برای رفتن به مرز مهران وجود دارد. بیشتر مردم، از کرمانشاه و غرب کشور، به مهران می روند، و برخی دیگر از خوزستان و جنوب کشور، وارد دهلران و سپس مهران می شوند. مسیر دوم، به مسیر دهلران معروف است. هر دو مسیر نقاط مثبت و ضعفی دارند. در انتهای مسیر کرمانشاه، سرمای سختی در فصل پاییز و زمستان وجود دارد، لذا برای فصل تابستان مناسب تر است ولی مسیر جنوب گرم تر است و برای فصول سرما، مناسب تر. البته به دلیل آن که مسیر دهلران خلوت تر است و جاده های سالم تری دارد و در نتیجه به ماشین، کمتر آسیب وارد می شود، مسیر دهلران را انتخاب کردیم. برای طی طریق از این مسیر، قبل از اراک، از خروجی فرمهین، از مسیر اصلی خارج شدیم و به سمت بروجرد راهی شدیم. حدود اذان مغرب بود که پس از طی حدود پانصد کیلومتر، به خرم آباد رسیدیم. دنبال یک مسجدی بودیم که در خیابان های فرعی باشد تا بلکه خلوت تر باشد. پس از پرس و جو، مورد مناسبی پیدا نکردیم و به صورت اتفاقی، در همان مسیر اصلی، به موکب امام خامنه ای خرم آباد (که در آن جا معروف است) رسیدیم. خیلی امکانات خوبی داشت. کفاشی و آرایشگری و غذای نذری و چای و میوه و ... . استراحت مختصر اما مفیدی شد. از آن جایی که بلافاصله پس از نماز جماعت ظهر و عصر حرکت کرده بودیم، نیمه دوم مسیر، در تاریکی مطلق شب واقع شد، آن هم در جاده هایی که کوچکترین چراغی نداشت. خیلی رانندگی سخت شده بود. جاده دو طرفه و باریک بود و ما پنج نفر بودیم که با یک سواری، طی طریق می کردیم. اگر چه برخی دوستان نیز گواهینامه داشتند، ولی از یک سو به دلیل صعوبت و دشواری مسیر و از سوی دیگر به دلیل سابقه کم ایشان در رانندگی، تمام آن را خودم رانندگی کردم. در طول طریق، گاهی تکانی به وسیله نقلیه ما وارد می شد. برخی دوستان، با بیاناتی آمیخته به مزاح و شوخی، ابراز نگرانی می کردند، ولی ذره ای نگرانی در دلم حس نمی کردم و تمام آن تکان ها را ندای منادی حق، مبنی بر پاکیزگی زوار الحسین علیه السلام و بشارت به بهشت می دانستم... https://eitaa.com/Hoseinmehrali

#سفرنامه_اربعین1441 ✅قسمت چهارم: زیارت با معرفت 🔅از امام صادق (علیه‌السلام) منقول است: كسى كه از شيعيان ما بوده و حسين (علیه‌السلام) را زيارت كند، از زيارت بر نمی گردد مگر آن‌كه: ✅تمام گناهانش آمرزيده می شود؛ ✅و براى هر قدمى كه برمی‌دارد، و هر دستى كه بالا می برد، برایش هزار حسنه ثبت می شود؛ ✅و هزار گناه محو می گردد؛ ✅و هزار درجه، مرتبه‌اش بالا می‌رود. 📚 كامل الزيارات، ص۲۵۷؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۵ 🖋تقریبا دوازده ساعت طول کشید تا به شهر مهران برسیم ولی به عللی، این مسیر طولانی را چندان احساس نکردیم. یکی از این علل این بود که در راه، برخی از همراهان که از طلاب فاضل حوزه علمیه بودند، مطالب بسیار مفیدی را درباره زیارت و ولایت و ... مطرح نمودند که بسیار فرح بخش و جذاب بود. یکی از این نکات، در باب تفسیر احادیث فراوانی است که آثار زیارت سیدالشهدا علیه السلام را بیان می کند و یکی از این احادیث، در ابتدای این متن، آمده است. سوال این است که آیا این آثار شگرف، بر هر زیارتی صادق است یا خیر، بلکه شروطی دارد؟ از برخی روایات استفاده می شود که این آثار، بر زیارت با معرفت صادق است. حال سوال اصلی این است که زیارت با معرفت به چه معنا است؟ پاسخ برخی دوستان به نقل از برخی علمای ربانی به صورت خلاصه عبارت است از این که: زیارت با معرفت آن است که زائر در طول زیارت توجه این معنا باشد که حیات معنوی او و همه انسان ها، به واسطه امام علیه السلام است و اگر ائمه اطهار علیهم السلام و مجاهدت ها و ایثار گری های ایشان نبود، هرگز دین، به دست ما نمی رسید. تفصیل نقش ائمه در حیات معنوی انسان ها و احیای دین را علامه عسکری (رضوان الله تعالی علیه)، در کتاب «نقش ائمه در احیای دین» آورده است و خواندن این کتاب، برای تمام شیعیان، مفید، بلکه ضروری است. اهل سنت، حیات معنوی خویش را از ائمه اطهار (علیهم السلام)، نمی دانند و اگر هم به زیارت ایشان بیایند، صرفا برای ثواب بردن و فرزند رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بودن ایشان است. روشن است که چنین زیارت های بی معرفتی، آن آثار شگفت انگیز را نمی تواند داشته باشد ... https://eitaa.com/Hoseinmehrali