💐رفت و برگشتی بین نمونه‌های مختلف «فوز»💐 🌸 اواخر زیارت مطلقه‌ی اباعبدالله و بعد از این‌که به حضرت علی‌اکبر سلام دادیم، باید رو به ضریح شهدا کنیم و سه بار بگوییم: «فُزتم والله» و به اسم جلاله قسم بخوریم که یاران و همراهان حسین، اهل «فوز» و فلاح هستند و در آخر آرزو کنیم: «فلیت أنّی معکم فأفوز فوزاً عظیماً» 🌸 اما این صرفاً یک آرزوی دست‌نیافتنی و یک امیدواری واهی نیست؛ چون در دعایی که از طریق وکیل حضرت عسکری برای امروز یعنی «روز ولادت اباعبدالله» به دست ما رسیده، گفته‌اند حسین کسی است که خداوند در عوض شهادتش به او این هدایا را داده: «ائمّه از نسل اوست، شفاء در تربت اوست و «فوز» این است که در رجعتش، همراهِ او باشی تا انتقام خون‌ها را بگیرد: «...الفوز معه فی أوبته ... حتی یدرکوا الاوتار و یثأور الثار». یعنی فرصتی داده‌اند تا ما هم مثل یاران حسین در کربلا اهل فوز شویم و در دوران رجعت، همراهی با او را تجربه کنیم. حتما شنیده‌اید که؟ گفته‌اند اولین کسی که به این دنیا باز می‌گردد و عالم رجعت را با حضورش آغاز می‌کند، حسین بن علی است. 🌸 بخاطر این روایات و خیلی روایات دیگر، من تصور می‌کنم آروزی «یا لیتنی انی معکم فافوز فوزاً عظیما» به زندگیِ همین امروزمان مرتبط است. کسی که حوائج امروز ِ حضرت حسین و پدران و پسرانش را به نحوی فقیهانه و یا با تکیه به فقهای زمان‌شناس تشخیص دهد و زندگی امروزش را به بستری برای تحقق همان حوائج تبدیل کند، آن وقت می‌تواند پاداشش را بگیرد و در همین دنیا به «فوز» برسد؛ یعنی «معیت و همراهی با حسین» را در دوران رجعت و روی همین زمین تجربه کند. 🌸 حتی فکر می‌کنم این که دقیقا در کجای سپاه حضرت باشد و بتواند از چه کسانی انتقام بگیرد، تا حدود زیادی به خودش بستگی دارد: می‌تواند زیردستِ «حضرت جون» باشد و در هنگام جنگیدن مثل او فریاد بزند که : «امیری حسین و نعم الامیر» یا آن قدر در این دنیا به راه و رسم حسین تمسک کرده باشد و لحظه‌ای از او جدا نشده باشد که کنار دست «شبیب حضرمی» قرار بگیرد و بگوید: «اکلتنی السباع حیّاً إن فارقتک» یا به اندازه‌ای بزرگ شده باشد که شمشیرزنِ حضرت «عبدالله بن حسن» بشود و با اقتدا به مولایش، فریاد «والله لا افارق عمّی» را تکرار کند یا طوری جوانی کرده باشد که مفتخر به درک رکاب «حضرت علی اکبر» شود و به یاد «العطش قد قتلنی و ثقل الحدید اجهدنی» دندان‌هایش را بیشتر روی هم بساید و در معرکه‌های پربهجتِ پس از رجعت، ضربه‌هایش را محکم‌تر و دقیق‌تر بزند... ❤️ تقدیم به فقیه زمان‌شناس و زمانه‌ساز ما که گفت: «هیهات که خمینی، در برابر تجاوز دیوسیرتان و مشرکان و کافران به حریم قرآن کریم و عترت رسول خدا و امت محمد _ صلی الله علیه و آله و سلم _ و پیروان ابراهیم حنیف ساکت و آرام بماند و یا نظاره‌گر صحنه‌های ذلت و حقارت مسلمانان باشد. من خون و جان ناقابل خویش را برای ادای واجب حق و فریضه دفاع از مسلمانان آماده نموده‌ام و در انتظار *فوز* عظیم شهادتم...» (صحیفه امام ج ۲۰، ص ۳۱۸) ✍️ حجت‌الاسلام محمدصادق حیدری ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

📣 اطلاعیه #انتخابات 🔰در پاسخ به فراخوان مقام معظم رهبری برای دعوت به انتخابات، حسینیه اندیشه چارچوب محتوای پیشنهادی خود در این رابطه را با عنوانِ «انتخابات پیش رو و خیزش مردمی بر ضد نخبگان ناکارآمد» منتشر کرد. 🔷 این محتوا در دو بخش تنظیم شده است: ✔️ بخش اول: ناظر به دعوت قشر ارزشی اما مردّد ✔️بخش دوم: ناظر به قشر خاکستری و معترض دریافت فایل Word 🔽 https://eitaa.com/HossiniehAndisheh/954 #انتخابات_حداکثری ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

📣 اطلاعیه (پیوست: فایل Word) 🔰در پاسخ به فراخوان مقام معظم رهبری برای دعوت به انتخابات، حسینیه اندیشه چارچوب محتوای پیشنهادی خود در این رابطه را با عنوانِ «انتخابات پیش رو و خیزش مردمی بر ضد نخبگان ناکارآمد» منتشر کرد. 🔷 این محتوا در دو بخش تنظیم شده است: ✔️ بخش اول: ناظر به دعوت قشر ارزشی اما مردّد ✔️بخش دوم: ناظر به قشر خاکستری و معترض ❗️هرنوع بهره‌برداری از این محتوا به نام هر شخصیت حقیقی و حقوقی بلامانع است #انتخابات_حداکثری ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰«أَقْبِلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ» 🔹اگر «همام» به جز خطبه متقین، این عبارت خطبه‌ی دویست و بیست و سوم نهج‌البلاغه را هم شنیده بود، بعید نبود که دوباره جان بدهد: و تمثّل فی حال تولّیک عنه «اقباله» علیک یدعوک الی عفوه... و خدا را تصور کن که وقتی به او پشت کرده‌ای، رویش را به تو کرده و تو را به سوی عفوش فرا می‌خواند. 🔹حالا شما خودتان حدیث مفصل بخوانید از این مجملی که در مناجات شعبانیه آمده: و «أقبل» علیّ اذا ناجیتک و هنگامی که با تو نجوا می‌کنم، به من رو کن... و روی این حساب کنید که موقع خواندن این مناجات نه تنها به او پشت نکرده‌ایم، که داریم التماس می‌کنیم به ما اقبالی کند و رویی نشان دهد. «اقبال» هم که می‌دانید؟ «روی»کردن به چیزی یا کسی است. و «روی» هم که می‌دانید؟ در عربی همان «وجه» است. همان «وجه»ی که خدا در قرآنش گفت «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک» و وقتی اباصلت از امام‌رضا معنای این آیه را پرسید، ابالحسن فرمود: «هر کس خدا را به وجه و روی و صورت توصیف کند، کافر شده... وجه و صورت و روی خدا، پیامبرانش هستند.» 🔹...پس روی این حساب کنید که موقع گفتن و «أقبل» علیّ اذا ناجیتک نه فقط به او پشت نکرده‌ایم، که داریم التماس می‌کنیم در این ماه پیامبر، اقبالی کند و رویَش / پیامبرش را به سمت ما بگیرد: وقتی دارم با تو مناجات می‌کنم، روی ماه پیامبرت را به سمت من برگردان... قبلا هم گفته بودم؛ ابعادی ابدی از امید در این هفت کلمه خوابیده: و هذا شهر نبیک سید رسلک شعبان. ••─━⊱✦🔹✦⊰━─•• 🔸شما هم مثل جدتان روی‌تان به سمت ماست و دائما دارید ما را نگاه می‌کنید تا دست‌مان را بگیرید، تا ببینید کی آماده‌ی برگشتن شما می‌شویم اما این روی ما هست که به طرف اغیار رفته. خودتان می‌دانید که این روبرگرداندن‌های ما از دشمنی نیست؛ که از ضعف در برابر دشمنان است که با فنّ برنامه ریزی‌شان، روی‌مان را به سمت دنیای مدرن‌شان چرخانده‌اند و ما هم ساده‌انگارانه و به اسم «من حرّم زینه الله» از این منظره‌های توسعه لذت می‌بریم... کاش نورتان در دعاهای ما سرازیر می‌شد تا روی فرهنگ و اقتصاد ما به سمت شما برگردد... ببخشید که روی‌مان به سمت دیگران است و بعد دنبال شما می‌گردیم و هی «این این» می‌گوییم و ندبه می‌کنیم که این «وجه الله» الذی الیه یتوجه الاولیاء... ✍️ حجت‌الاسلام محمدصادق حیدری #جمعه_ناک ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰بخشی‌هایی از متنِ «انتخابات پیش رو و خیزش مردمی بر ضد نخبگان ناکارآمد» (۱) 🔸 یکی از فرازهای دعای ندبه «أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَالرِّضا» است. «کسی که گسستگی بین صلاح الهی و رضایت مردمی را پیوند می‌دهد، کجاست؟». گویا گسستگی تاریخی بین «رضایت عمومی» و «صلاح و مصلحت الهی برای مردم» وجود دارد که تاریخ منتظر پیوند آن است و حضرت ولی‌عصر(عج) می‌خواهند این گسستگی را پیوند دهند و منتظر آمادگی محببین خود برای حل و رفع این گسست هستند. 🔹در دعای معروف «اللهم کن لولیک...» نیز می‌گوییم «حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً»؛ یعنی آن حضرت با حالت «طوع و رغبت» بر زمین حاکم می‌شود و قرار نیست با حالت جبر و زور و تحکم اتفاق بیفتد که اگر بنا بر این بود، طولانی‌شدن غیبت ضرورتی نداشت. اساساً برنامه خدای متعال این است که مشیتِ او با خواست مردم ترکیب شود و اراده و آرمان‌های الهی با همراهی، محبت، میل و رضایت خودشان رقم بخورد. 🔸لذا این یک گسستگی تاریخی است که اگر ما آمادگی برای رفع آن پیدا نکرده و زمینه‌سازی برای رفع این گسست نکنیم، ظهور حضرت(عج) به تأخیر خواهد افتاد. 🔹مردم صدر اسلام، ائمه الهی را آن هم با وجود اخلاق‌های کریمانه و رفتارهای معجزگون دوست نداشته و نسبت به آنها رضا و محبت نداشتند. حتی با مجاهدت‌های عجیب و غریب ائمه معصومین(ع)، وقتی رضایت و محبت نسبت به این ذوات مقدس پیدا کردند، حد این رضایت عمومی به صلاح الهی، فقط در قلب خودشان بود و قدرت تشکیل یک جامعه‌ی محب حول حوائج ائمه اطهار (ع) نداشتند. 🔸تا اینکه به تدریج و بعد از دهه‌ها و قرن‌ها با تلاش فقهای شیعه، سعی شد محبت نسبت به دین و رضایت نسبت به آرمان‌های دینی در عرصه جامعه نیز آورده شود. به طور نمونه در دوران مشروطه فقهای عظیم شأن تلاش کردند تا با تکیه بر دین و انگیزه‌های دینی مردم، استبداد را مقید کنند و حکومت جائر را به احکام اسلام مشروط‌ کنند که البته موفق نشدند. در نهضت ملی شدن صنعت نفت نیز تلاش کردند تا جلوی تسلط اجانب و کفار و منافقین بر منابع مسلمین را بگیرند که علی‌رغم دستیابی به پیروزی‌هایی، سرکوب شدند. 🔹اما حضرت امام خمینی(ره) با همراهی عملی مردم ایران و تشکیل جمهوری اسلامی توانست تألیف پایداری بین گسستگی «صلاح و رضا» را رقم بزند. جمهوری اسلامی به این معنا، ثروت بزرگی در راه آمادگی برای ظهور است؛ زیرا مأموریت حضرت ولی‌عصر(عج) رفع این گسستگی تاریخی در «سطح جهانی» است و اولین بار و به صورت پایدار، رفع این گسستگی در «سطح کشور ایران» ایجاد شده است. 🔸بر این اساس «انتخابات» نیز مظهر این رضایت عمومی و ابراز نظر مردمی و خواست، میل و توجه مردم است که باید با صلاح و مصلحت الهی تألیف و ترکیب شود. لذا کسی که واقعاً توجه به حوائج حضرت ولی‌عصر(عج) دارد، نمی‌تواند به جمهوری اسلامی و انتخابات بی‌توجه باشد. زیرا انتخابات در جمهوری اسلامی، مظهر پیوند گسستگی بین «صلاح الهی» و «رضایت عمومی» است و اراده الهی و اراده مردمی در آن پیوند می‌خورد. ✔️دریافت فایل کامل این محتوای پیشنهادی در موضوع انتخابات 🔽 https://eitaa.com/HossiniehAndisheh/953 ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰بخشی‌هایی از متنِ «انتخابات پیش رو و خیزش مردمی بر ضد نخبگان ناکارآمد» (۲) 🔹مأموریت حضرت ولیعصر (عج) برای از بین بردن گسست بین «صلاح الهی» و «رضایت عمومی»، یک‌شبه انجام نخواهد شد؛ بلکه قبل از ظهور باید آمادگی نسبت به این مساله ایجاد شود و صرف ابراز محبت قلبی، مظهر ترکیب «رضا و صلاح» نیست بلکه «رضا و صلاحِ» عملی باید خود را در جامعه نشان دهد تا حضرت(عج) هم با تکیه به چنین جامعه‌ای، در سطح حاکمیت جهانی «صلاح و رضا» را ترکیب کنند. 🔸 انتخابات در جمهوری اسلامی، مظهر پیوند گسستگی بین «صلاح الهی» و «رضایت عمومی» است و اراده الهی و اراده مردمی در آن پیوند می‌خورد. به نظر می‌رسد بر اساس همین تحلیل است که هم در سال ۱۳۷۶ که بعضی عناصر موسوم به جناح راست می‌خواستند انتخابات را ابطال کنند و هم در سال ۱۳۸۸ که بعضی موسوم به جناح چپ می‌خواستند انتخابات را ابطال کنند و آن فتنه بزرگ و خطرناک را رقم بزنند، مقام معظم رهبری در مقابل هر دو جریان ایستادند و انتخابات و رأی مردم را به عنوان مظهر ترکیب اراده الهی و مردم حفظ کردند. 🔹ممکن است کسانی بگویند: «ما قبول داریم با تشکیل جمهوری اسلامی، تا حدودی بین صلاح الهی و رضای مردم ترکیب شده است اما در سال‌های اخیر با عملکردی که در عرصه اداره کشور و خصوصاً موضوعات معیشتی و اقتصادی و تحقق عدالت داشته، به رضایت مردمی ضربه زده و نتوانسته است رضایت مردمی را با صلاح عمومی ترکیب کند، لذا حضور در انتخابات فایده‌ای برای رفع این گسستگی ندارد.» 🔸یا ممکن است گفته شود: «همه انواع و اقسام جناح‌ها در دولت‌ها و مجلس‌های مختلف آمدند و در رفع مشکلات اقتصادی معیشتی شکست خوردند. در بین کاندیداهای «مطرح و معروف» کسی وجود ندارد که ما بتوانیم او را مظهرِ رضایت خود دانسته و اعتراض‌مان را هم نشان دهیم. لذا ما می‌خواهیم با «رأی ندادن» اعتراض خود را نشان دهیم و بگوییم رضایت ما به چیز دیگری غیر از این مسئولین، خواص و طبقه‌ای است که امور را مدیریت می‌کنند.» 🔹در پاسخ باید گفت: تاثر اعتراض سلبی، اگر خطرناک نباشد، بسیار محدود است، چرا که اولا سلب، بیانگر طرح جایگزین نیست و بدون طرح جایگزین، ناکارآمدی موجود ادامه پیدا می‌کند. در ثانی، دشمن از فقدان طرح جایگزین ما، به نفع خود و طرح جایگزینی که دارد، نهایت بهره‌برداری را می‌کند، لذا اعتراض ایجابی، اثر بسیار بیشتری دارد. 🔶 پیشنهاد ما برای اعتراض ایجابی و موثر این است: «می‌توان انتخابات را مظهر اعتراض قرار داد اما نه با رأی ندادن؛ بلکه به کسانی رای بدهیم که بیشترین فاصله را از لیست‌ها، جناح‌ها، رسانه‌های معروف و تبلیغات پرتکرار و پر قیمت و پر زرق و برق دارند. عناصری را انتخاب کنیم که بیشترین فاصله را از تحلیل‌ها و راهکارهای متداول برای حل مشکلات دارند. چون این تحلیل‌ها و راه‌حل‌های متداول، مشکلات مردم را حل نکرده‌ است.» 🔹ممکن است بگویید: «این نوع رأی چه فایده‌ای دارد؟». فایده این کار: در انتخابات، هر نماینده باید حداقل ۲۰ درصد آراء صحیح را کسب کند و اگر با این پیشنهاد، آراء مردم بین افراد «اصلح اما ناشناسی» پخش شود که فاصله زیادی با مسئولین، جناح‌ها، رسانه‌ها و تحلیل‌های متداول دارند، لیست‌های معروف و نخبگان مشهور فعلی، کمتر از بیست درصد رأی می‌آورند و تعداد زیادی از حوزه‌های انتخابیه به دلیل عدم کسب بیست درصد آراء توسط نفر اولی که معروف است، به «مرحله دوم» کشیده می‌شود. 🔸در این صورت، هم عملاً نهضتی عمومی در انتخابات به راه می‌افتد که اعتراض مردم به خواص و نخبگان ناکارآمد را نشان می‌دهد و هم احتمال بُرد غیرمعروفینی که با معروفین به مرحله دوم می‌روند، بسیار بیشتر می‌شود و اثر تنبیهی و اعتراضی بیشتری در مقابل این مسئولین ایجاد می‌کند. 🔹در این صورت یک «اعتراض منظم و خیزش بدون هرج و مرج» ولی در ساختار و قالب انتخابات، توسط مردم بر علیه نخبگان و خواصی که از آن‌ها ناکارآمدی دیده‌اند، شکل می‌گیرد. 🔸با این کار مهم، هم می‌توان «انتخاباتِ جمهوری اسلامی و مشارکت در آن» را (که تنها نمونه تلاش غیرمعصوم برای آمادگی نسبت به مأموریت حضرت ولی‌عصر(عج) در رفع گسستگی بین صلاح و رضا است) حفظ کرد و هم می‌توان اعتراض خود را نشان داد. ✔️دریافت فایل کامل این محتوای پیشنهادی در موضوع انتخابات 🔽 https://eitaa.com/HossiniehAndisheh/953 ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

◼️ ۱۲ اسفندماه سالگرد ارتحال مرحوم آیت‌الله علامه سید منیرالدین حسینی الهاشمی، پرچمدار انقلاب فرهنگی و بنیانگذار #فلسفه_چگونگی_اسلامی تسلیت باد. 🎙مرحوم علامه حسینی الهاشمی: «مهمترين هنر فلسفه شدن (چگونگی)، هنر سازندگی آن می‌باشد كه غير از هنر تخريب آن است. اين فلسفه بيم و اميد بشر را سازمان می‌دهد، يعنی گذشته و آينده را تحليل هماهنگ می‌كند و تغييرات شرايط محيطی را مرتباً تحليل می‌كند. شخص خودش را در يك جريان رودخانه توفنده‌ای می‌بيند كه اگر بخواهد حيات داشته باشد بايد در اين رودخانه تقلا كند و يقين به موت كسانی بكند كه در اين رودخانه نيستند. اين معنای علم مبارز شدن، فلسفه شدن است؛ ولی فلسفه شدن حتماً بعد از تخريب سازندگی می‌كند. در سازندگی حتما بايد روش تحقيق و تحقق‌اش كار بكند؛ اگر روش تحقيق داشته باشيم و «روش تحقق» اصلاً نداشته باشيم قدرت ارتباط برقرار كردن با فرهنگ جامعه نخواهيم داشت». ☑️ شادی روح آن مرحوم، صلوات و فاتحه ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰توضیح اجمالی «فلسفه چگونگی اسلامی» ۱ 🎥 مرحوم آیت‌الله علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی (۵ دی‌ماه ۱۳۷۹): 🔷«فلسفه چگونگی اسلامی»، هماهنگ‌‏سازی سه روش را باید تحویل بدهد: 🔹روش استنباط دینی؛ یعنی نباید با دین به صورت استحسان، استصلاح قیاس و امثال ذلك كه حجیت آنها شدیدا مخدوش است و حجت نیست، ارتباط برقرار كرد. نباید كسی خیال كند بوسیله آنها می‏‌تواند دین را عرضه كند... «حجیت» تنها راه كارساز است؛ چون اگر دین ترجمه حسّی بشود و با پیش‌‏داوری حسی بخواهیم نام دین را روی آن بگذاریم، بدتر از پاسخ‏گوئی به مسایل مستحدثه است؛ 🔹هرچند پاسخگوئی به مسایل مستحدثه هم خوب نیست چراكه مربوط به موقع ضعف است نه موقع قدرت. 🔹محدث بودن مسایل، مربوط به «فلسفه چگونگی اسلامی» است؛ یعنی تكامل نظامات بایستی بر اساس اهدافی باشد كه ما انزل اللّه معین می‏كند؛ نه اینكه تكامل نظامات، بر اساس انگیزش‌های حسی مادی به طرف عالم ماده باشد و بعد دین بخواهد آن نظاماتی را كه مبتنی بر دنیاپرستی تأسیس می‌‏شود،‌ راه حل برای مشروعیت آن درست كند. ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰توضیح اجمالی «فلسفه چگونگی اسلامی» ۲ 🎥 مرحوم آیت‌الله علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی (۵ دی‌ماه ۱۳۷۹): 🔸ما یک ربط به دین داریم و یک ربطی هم به كارآمدی و یک نسخه دادن داریم؛ پس سه منطق [نیاز داریم]: ۱. منطق استنباط از دین ۲. منطق روش علوم یا معادلات ۳. منطق اداره یعنی تطبیق به عینیت لازم داریم كه باید [این سه منطق] بر مبنای واحد اسلامی تأسیس بشود. 🔸 چرا واحد اسلامی می‏‌گوئیم؟ برای اینكه هماهنگی بین آن سه منطق ضروری است؛ یعنی بهنجاری آنها به صورت اتفاقی انجام نمی‌‏گیرد. 🔸بنابراین «فلسفه چگونگی» متعهد است درباره تأسیس، نه تقلید! و تحلیل تنها نیست... ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔰توضیح اجمالی «فلسفه چگونگی اسلامی» ۳ 🎥 مرحوم آیت‌الله علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی (۵ دی‌ماه ۱۳۷۹): 🔹[تولید فلسفه چگونگی اسلامی در مجموعه ما] نه اقتباس از فلسفه اصالت ماهیت كرده و نه اقتباس از فلسفه اصالت وجود كرده و نه اقتباس از تضاد هگل و حرف‌های شاگردانش... و نه اقتباس از فلسفه نسبیت انیشتین كرده است؛ یعنی نه از فلسفه‌‏های بیگانه (انفعالی) و نه از فلسفه‌‏های خودی (كه این مطلب را نداشته‌‏اند) «فلسفه چگونگی اسلامی» را تأسیس كرده‌ایم. 🔹به پایه‌‏های اساسی متدولوژی علوم؛ یعنی روش علوم [دست یافته‌ایم]؛ یعنی منطق علوم را هم در تكامل اصول [فقه] و هم تكامل الهی روش علوم (یعنی مدل‌‏سازی برای تجربه) و هم مدل‌‏سازی برای اجرا دست یافته‌ایم. 🔹ما اصولا سه امر را در كل راه ضروری می‌دانستیم كه همراه داشته باشیم: ۱. تعلق به هدف؛ ۲. تحمل ابهام؛ به نظرمان نیاید [تحمل ابهام] كار ساده‏‌ای بوده است... [زیرا] گاهی انسان آدرس جایی را داد، لذا به راحتی مراجعه می‏‌كند. گاهی آدرس را ندارد ولكن تعدادی كتاب را می‏‌گردد تا آدرس پیدا كند. اما گاهی دنبال تأسیس. ۳. تطرق احتمال [است] و مرتبا آنچه را تأسیس می‏‌كند دوباره موضوع بحث مجدد قرار بدهد كه به چه دلیل می‏‌توان به اسلام نسبت داد؟ چگونه می‌‏شود كارآمدی داشته باشد؟ ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

🔅چالش مبنایی و اصلی برای وضع قوانین در مجلس شواری اسلامی «۱» 🎥 مرحوم آیت‌الله علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی (۵ دی‌ماه ۱۳۷۹): 🔹(یكی از رؤسای مجلس به من گفت: آقای آسید منیر چه كار می‏كنی؟ گفتم:) جامعه دو ماشین تولید اطلاع دارد: 1️⃣در یكی «مطلق‌‏گرایی حسی» اصل است؛ یعنی پیش‌فرض باید حسی باشد، روش باید حسی باشد، شاخصه كارآمدی نیز باید حسی باشد. از وحی شرط نمی‌‏پذیرد؛ حتی وقتی كه به وحی نظر می‏‌كند تفسیر حسّی می‏‌كند. نظر به ایمان و عقل كه می‏‌كند تفسیر حسی می‏كند. این یک ماشینِ [تولید علم] است. تولید اطلاعات این ماشین [در دانشگاه‌ها] بر اساس این روش است. شخصیت‌هایی را هم كه تحویل می‌‏دهد، كارآمد هستند و قدرت اداره دارند. 2️⃣جامعه یک ماشینی دیگر نیز دارد كه حوزه علمیه است كه منطق آن از «انتزاع» آغاز می‌‏كند و به التزامات قلبی [منجر می‌شود]؛ یعنی معتقد شدن به اینكه این عنوان، موضوعش این است و فعلش حرام می‌‏باشد یا واجب. پس به التزامات كلی ختم می‌‏شود. [اما] نمی‌‏تواند به «عمل و عینیت» دست بزند. ✅[به ایشان گفتم:] بین اینها طبیعتا اختلاف پیدا می‌‏شود. شما كه رئیس مجلس هستید گاهی مجبور هستید به نفع این دسته كنار بروید و گاهی به نفع دسته دیگر. 🔹ایشان گفت: «ما این مشكل را از طریق شورای مصلحت حل كردیم». 🔸من گفتم: «این حل سیاسی است و نه حل منطقی. رابطه بین دو دستگاهِ تولید معرفت اگر به صورت منطقی هماهنگ نشود چالش اجتماعی‌‏اش به تأخیر می‌‏افتد، نه اینكه از بین می‏رود». ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh