روحانی چه می‌کند؟ ساندیس‌خورها چه می‌خواهند؟ - ۱ داستانی که می‌خوانید، با همه شگفتی و تلخی‌اش، واقعی است. ماجرا به ادعای دلسوزی برخی سیاست‌بازان و مدیران دولتی برای حقوق مردم در انتخابات برمی‌گردد. اخیرا حزب «اتحاد ملت» در نامه‌ای، از آقای روحانی خواسته لایحه‌ای برای همه‌پرسی درباره تفسیر شورای نگهبان از نظارت بر انتخابات (اصل 99 قانون اساسی) تهیه و ارائه کند. روحانی هم ضمن استقبال، دستور تدوین لایحه‌ مذکور را صادر کرده است. حزب اتحاد ملت چه نسبت و سنخیتی با روحانی دارد؟ آنها واقعا نگران حقوق و مصالح مردم هستند؟ آنها طیفی هستند که صراحتا گفته‌اند دولت روحانی را «رحم اجاره‌ای» می‌دانند. نگاه آمرانه به روحانی دارند. می‌گویند اعتدال، گفتمان نیست و فقط اصلاح‌طلبی گفتمان است. می‌گویند روحانی خودش رای نداشت و ما او را رئیس‌جمهور کردیم. این در حالی است که نه عارف و نه جهانگیری هیچ کدام بالای 8 درصد رای در سال 92 و 96 نداشتند. افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی با وجود این واقعیت و اینکه بدون پاسخگویی توانسته‌اند در سایه دولت روحانی، از رانت‌های قدرت و ثروت برخوردار شوند، همواره کوشیده‌اند او را بدهکار و وامدار خود وانمود کنند. واقعیت همان است «عابد توانچه» عضو سابق دفتر تحکیم و انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر، 6 تیر 92 گفت: «اصلاح‌ طلبان نگاه ابزاری دوگانه به روحانی دارند. از یک طرف او را پس می‌‌زنند تا هزینه‌ای پرداخت نکنند. از طرف دیگر تأیید می‌کنند... آنها به روحانی مثل ساندیسی نگاه می‌‌کنند که تا زمانی که آخرین قطره ممکن در او را میک نزنند، لوله ساندیس را از آن بیرون نخواهند کشید. وقتی مطمئن شوند دیگر نمی‌‌توانند از روحانی استفاده‌‌ای کنند، همان کاری را که با هاشمی رفسنجانی کردند با او می‌کنند... اصلاح‌طلبان در وضعیت بدی گرفتار شده‌‌اند. آنها مي‌خواهند نهايت استفاده را بکنند اما جوابگوي کارنامه او نباشند.» این طیف انتظار خودزنی از روحانی دارند. «جعفر-گ» از همکاران سلام، خرداد امسال در روزنامه‌ آرمان تحلیلی نوشت که جمع ‌بندی افراطیون مدعی اصلاحات است: «دولت روحانی که برجام را به‌عنوان برگ اصلی برنده‌‌اش تقریبا از دست داده، و در غیاب آن، زمان و قدرت لازم برای ارائه بدیل دیگری را ندارد، روزها و ماه‌‌های طاقت فرسا و نفسگیر خود را سپری می‌‌کند... اینجا اگر کسی بخواهد آهسته بیاید و آهسته برود، همانا انبان خالی خود را به نمایش گذاشته و دست خالی خواهد رفت و کتاب سیاست را می‌‌بندد و می‌‌رود... آقای روحانی، دولت و آقای ربیعی، دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند [!] و می‌توانند این دو سال را با برنامه‌ای حداکثری سپری سازند»! «اتحاد ملت»، خلف حزب منحله مشارکت است؛ تندروهایی که در دولت اصلاحات، به خاتمی هم رحم نکردند و خواستار خروج از حاکمیت شدند. نشریه اجاره‌ای «صدا» ارگان حزب، آذر گذشته به نقل از عباس عبدی خواستار استعفای روحانی شد. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

روحانی چه می‌کند؟ ساندیس‌خورها چه می‌خواهند؟ - ۲ برای شناخت هویت این حزب، باید سخنان مشمئز‌کننده و لاشخور‌مآبانه دبیرکل حزب را پس از بلوای بنزین به یاد بیاوریم. علی شکوری‌راد، روز ثبت‌نام برای انتخابات مجلس، سخنانی بر زبان راند که شدیدا بوی بی‌اخلاقی و خیانت می‌داد. در اثر سوء‌تدبیر مشکوک دولت روحانی و سه برابر کردن ناگهانی قیمت بنزین، دشمنان و ضد انقلاب، سوار موج التهاب شدند که نتیجه آن، جان باختن ده‌ها نفر بود. این اتفاق تلخ، موجب تاسف بود، اما شکوری راد با ابراز ذوق‌زدگی از فشار بر طبقات محروم و پایین شهر گفت: «اعتراضات اخیر، موجب ریزش رای اصلاح‌طلب‌ها نشده یا اگر شده خیلی کمتر از میزانی است که از رای اصولگراها ریزش کرده. اعتراضات معمولا در حواشی شهرهای بزرگ و در مناطقی که مردم از برخورداری مالی کمتری بهره‌مند هستند، اتفاق افتاد. این جاها به طور سنتی جاهایی بوده که مردم مناسکی رای می‌دادند، یعنی همانطور که نماز می‌خوانند و روزه می‌گیرند، می‌آمدند و رای می‌دادند، خب اینها الان آسیب دیده‌اند. بنابراین برخلاف دوره‌های قبل که کاهش مشارکت، بیشتر به ضرر اصلاح‌طلب‌ها بود، بعد از این اعتراضات اخیر در حقیقت کاهش رای بیشتر در اردوگاه اصولگرایان اتفاق افتاده است». اما گویا فقط شکوری‌راد و حزبش نبودند که از پیامدهای تلخ فشار بر مردم استقبال کردند. آن چنانکه محمد جواد روح، سردبیر نشریه صدا ۱۶ آذر در سرمقاله نشریه «اتحاد ملت» نوشت، روحانی با آگاهی به پیامدهای تلخ ماجرا، آن را طراحی و اجرا کرد: «چرا روحانی چهار روز قبل از گرانی بنزین آنگونه سخنرانی می‌‌کند؟ کدام رئیس‌جمهور اعلام کرده بود که فلان ‌قدر کسری بودجه داریم؟ آقای روحانی در یزد از کسری بودجه گفت و یکسری حملات هم به رئیسی انجام داد. همین روش را در کرمان به شکلی دیگر ادامه داد. مهم‌تر از همه اینها، اعلام کرد به توافقات پشت ‌پرده هم‌ پایبند است؛ همه اینها، یعنی روحانی می‌خواهد به هر قیمتی شده، دوباره مذاکره کند. اینجا بود که روحانی قمار کرد. وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانه ‌زنی کنند که مذاکره انجام شود. می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، ‌جامعه به هم می‌‌ریزد و روحانی خندیده است. اینکه می‌گویند گران کردن بنزین تصمیم غیرکارشناسی و اطلاع‌رسانی آن هم غلط بوده؛ اتفاقاً از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌رسانی- در واقع اطلاع‌ نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود. روحانی قمار کرد تا ببیند نتیجه‌اش چه می‌شود». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

روحانی چه می‌کند؟ ساندیس‌خورها چه می‌خواهند؟ - ۳ این روایت، مشابه همان روایتی است که یک سایت دولتی درباره پشت پرده ارائه سبد کالا به مردم در آستانه راهپیمایی 22 بهمن فاش کرد. «خبر آن‌لاین»، 19 بهمن 1392 در تحلیلی با عنوان «جایزه بهترین کارگردانی برای روحانی؛ در حاشیه چگونگی توزیع کالاهای اساسی» نوشت: «توزیع سبد کالا به مردم با شیوه‌ای که انجام شد، نه یک اتفاق بود و نه عملی که تبعات آن برای روحانی و مردانش غیرقابل پیش‌‌بینی باشد. او دقیقا همین اتفاق - ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن در زیر دست و پا - را پیش‌‌بینی می‌‌کرد و اصلا آن را برای پیشبرد استراتژی خارجی خود لازم داشت[!]... درست است که روش توزیع سبد کالا چندان مناسب نبود، اما اگر با این نمایش بتوان جایزه اول بهترین اثر را در فستیوال سیاست جهانی به خود اختصاص داد، به تحقیر چند روزه‌‌ای که بازیگران آن شدند، می‌ارزید.»!! واقعیت این است که گردانندگان ائتلاف مدعی اصلاحات و اعتدال، چند برابر نیاز، نامزد برای حضور در رقابت انتخاباتی دارند اما در عین حال، از سقوط شدید مقبولیت خود در نظرسنجی‌ها باخبرند و می‌دانند که اگر انتخابات، بدون حاشیه، مبتنی بر «برنامه‌محوری» و قضاوت مردم نسبت به کارنامه دولت و مجلس برگزار شود، قطعا بازنده انتخابات خواهند بود. آنها از سقوط محبوبیت روحانی و طیف خودشان به زیر هفت درصد باخبرند و به همین دلیل از محمدرضا عارف (رئیس‌فراکسیون امید و رئیس ‌شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان) خواستند در انتخابات مجلس نامزد نشود. با این اوصاف، طیف مذکور برآنند که جرزنی کنند، زیر میز و قواعد بازی بزنند و تصویر پاکیزه و شوق‌برانگیز انتخابات مهم مجلس را مشوّش سازند. افراطیون اجاره‌ای می‌دانند که اگر مردم با امید و مبتنی بر درس‌آموزی از عبرت‌ها پای صندوق بروند، ریل مدیریت اجرایی، از ناتوانی و التماس غرب، به توانمندی و اتکا به ظرفیت‌های بزرگ ملی تغییر می‌کند و این، به منزله نابودی رادیکالیسم غربگراست. کسانی که با بی‌کفایتی و بعضاً آگاهی از تبعات سوءتدبیرهای خود، خسارات بزرگی را به کشور و مردم تحمیل کردند، در جشن مردمی انقلاب و انتخابات عزادارند. عزای غربگرایان و شادمانی مردم، مستدام باد. 🔺متن یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

ائتلاف حاکم بر دولت و مجلس؛ مقاومت محافظه‌کارانه مقابل تغییر ائتلاف مدعی اعتدال و اصلاحات، در پس همه جنجال‌هایی که به راه انداخته‌اند، از چه چیز نگرانند؟ فقدان نامزد؟ آنها که فقط در تهران و برای سی کرسی مجلس، بالغ بر 43 نامزد دارند. از جمله: مجید انصاری، محمد‌علی افشانی، محمدحسین مقیمی، خباز، محجوب، جلودارزاده، کواکبیان، مازنی، وکیلی، پروانه مافی، سید افضل موسوی، راه چمنی، سید فرید موسوی و ... ده‌ها نامزد دیگر. بر خلاف ادعا، مشکل ائتلاف دولت و اصلاح‌طلبان، کمبود نامزد نیست. آنها می‌ترسند امید واراده تغییر در مردم شکل بگیرد و تبدیل به پویش تلاش و پیشرفت و عدالت شود. می‌ترسند قالبی که با هراس‌افکنی ساخته و بر ذهن مردم غلبه داده بودند، توسط خود مردم شکسته شود و افق‌های جدید کار و گره‌گشایی پدیدار گردد. موضوع مهم انتخابات نباید در مجادله‌انگیزی رندان سیاست گم شود؛ و آن مواجهه پرحجم محافظه‌کاران (دولتی‌ها و موتلفان شبه اصلاح‌طلب آنها) با تغییرطلبی است مواجهه طیفی که با قول و فعل گفته‌اند «ما نمی‌توانیم»، با دارندگان روحیات جهادی و انقلابی که می‌گویند ملت ایران توانسته و می‌تواند. مواجهه یاس‌آفرینان و فرصت‌سوزان، با امیدواران و تلاش‌گرایان باورکنندگان ظرفیت ملت. دو قطبی واقعی این است و جریان محافظه‌کار غالب در دولت و مجلس، می‌ترسد «تغییرطلبی انقلابی»، جای «محافظه‌کاری و ارتجاع غربگرا» را با  اراده و رای مردم بگیرد. بنابراین متصلبانه و با عملیات روانی سنگین، در مقابل تغییر مقاومت می‌کنند. آنها نگران جریان یافتن روحیه کار و خدمت و مجاهدت در دولت و مجلس هستند؛ گمشده‌ای که تدریجا به عطش و مطالبه جامعه تبدیل شده است. این عطش و اشتیاق عمومی به حدی بالاست که همین دیروز، روزنامه اصلاح‌طلب «آفتاب یزد» نوشت‌: «کشور به مدیران کاری و جهادی نیاز دارد و نه مدیران اطوکشیده... رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور فرمودند گرانی در شب عید نخواهیم داشت. هر زمان یک مقام دولتی تاکید کرد مشکلی نیست، بیش از گذشته باید نگران باشیم که یحتمل قرار است موضوع جدیدی کام مردم را با برخی مدیران دولتی که برای شرایط موجود ساخته نشده‌اند، تلخ کند. وقتی به صورت دفعی قیمت بنزین سه برابر شد، مسئولین دولتی از تریبون‌های مختلف قول دادند اصلاح قیمت بنزین منجر به گرانی نمی‌شود. بنزین یک‌بار گران شد ولی از همان تاریخ به امروز قیمت‌ها بالا رفته و هنوز این روند ادامه دارد.  شرط تحقق وعده آقای واعظی، حضور مدیران جهادی به معنای واقعی کلمه -نه اطو کشیده- در دولت،  است. مدیر اطو کشیده تنها دغدغه‌اش ساعت پایان کار و میزان حقوقش است ولی مدیر جهادی دغدغه مردم را دارد تا گرهی از زندگی آنان باز کند. ما به چنین مدیرانی نیاز داریم. مدیرانی که میز ریاست را فرصتی برای خدمت صادقانه به جامعه بدانند نه پلی برای پر کردن جیب». عجیب و تلخ است که همین روزها، گروهک‌های ضد انقلاب و رسانه‌های دولتی بیگانه، برای تحریم انتخابات، به اظهارات مسموم برخی مقامات دولتی و شبه اصلاح‌طلبان استناد می‌کنند. آیا شبکه دولتی BBC که سال 1332 اسم رمز کودتا را اعلام کرد و برای 25 سال دیگر، جمهوریت و انتخابات و مردم‌سالاری را پیش پای  استبداد قربانی کرد، تغییر ماهیت داده و جمهوری خواه شده، یا مدعیان اعتدال و اصلاحات آن‌قدر سقوط کرده‌اند که دستمایه عملیات روانی رسانه کودتاگران 28 مرداد قرار می‌گیرند؟! مردم نباید اجازه دهند فرصت بزرگ تغییر سازنده، در یاس‌افکنی و هراس‌پراکنی اشرافیت سیاسی مرتجع و غربگرا از بین برود. کیهان @IMANI_mohammad

شانا و پایداری تجدید نظر کنند فقط یک لیست؛ تیم انقلابی کاربلد - ۱ ✍️ انتخابات، ذاتا کار "تیمی" است و تیم، در مرور زمان و به تدریج "قوام" می بابد. یک تیم برای این که آماده رقابت شود، باید مربی و کادر فنی و برنامه داشته باشد و منطبق با راهبرد، تاکتیک تدوین کند. 🔹ضمنا اعضای تیم باید در مرور زمان تعامل کنند، روحیات هم را بشناسند و بتوانند هم پوشانی و هم افزایی داشته باشند. تیم ساختن در شب مسابقه و رقابت، ریسک موفقیت را بالا می برد. ♦️انتخابات، همچنین، فرع بر امر سیاست ورزی و آباد کردن افکار عمومی است. باید فکر و ایده کاشت و در متن افکار عمومی "داشت"، تا از جمله در انتخابات بتوان برداشت کرد. مردم به حق، انتظار خدمت گزاری و گره گشایی از منتخبان دارند. 🔹جبهه نیروهای انقلاب، ظرفیت طراحی و تدبیر و خدمت مخلصانه کم ندارد. اما متاسفانه به دلایل مختلف نتوانسته این ظرفیت های انباشته را به درستی ساماندهی کند. ♦️دگرگونی مدام تشکیلاتی از "آبادگران" و "شورای هماهنگی نیروهای انقلاب" تا "جبهه پایداری" و "جمنا" و "شانا" و ...، حاکی از این است که طیف نیروهای انقلابی نتوانسته اند طی ده- پانزده سال گذشته به سازمان کارآمد با رویکرد تیمی و برنامه ریزانه دست یابند. 🔹اگر "سیاست ورزی و مخاطبه دائم با افکار عمومی، گفتمان سازی و آینده پژوهی، مواجهه با گفتمان های معارض انقلاب، و برنامه ریزی و کادر سازی و آشنا کردن مردم با نیروها"، جزو مقدمات انتخابات است، جا دارد بپرسیم تشکیلات فوق الذکر در دو یا چهار سال اخیر، کجای این مقدمه چینی بوده اند؟ ♦️گردانندگان محترم جمنا پس از انتخابات 96 و جبهه پایداری از سال 94 به بعد، چند بار در افکار عمومی ظاهر شده، موضع گرفته، برنامه و بدیل وضعیت فعلی را تدوین و ارائه نموده یا مبادرت به تشکیل تیم های هم افزا کرده اند؟ 🔹از این جهت، جمنا و شانا و جبهه پایداری ،با همه تفاوت های سلیقه ای، تقریبا هیچ تفاوتی با هم ندارند! اصلا نفس همین جبهه سازی ها و نامگذاری های پیاپی و سپس انشعاب ها نشان می دهد که در کنار برخی نقصان های اخلاقی، در تمرین تیم شدن و هم افزایی هم کم گذاشته ایم. ♦️زیبنده و تکلیف مآبانه نیست که تا شب انتخابات نرسد، تابلوی جمنا یا شانا و جبهه پایداری بالا نمی آید! هر یک از این چادر های شب انتخابات، در غیر موسم انتخابات واقعا کجا هستند و چه قدر فعالند؟ چادر جمنا کی بدون سر و صدا جمع شد و شانا کی راه افتاد و پایداری تا دو سه ماه قبل کجا بود؟ 🔹این سبک سیاست ورزی، جفا به میلیون ها نخبه مومن و کار بلد و انقلابی است که آماده اند خود را در صورت سازماندهی و برنامه ریزی درست، در خدمت کشور و مردم و انقلاب قرار دهند. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

شانا و پایداری تجدید نظر کنند فقط یک لیست؛ تیم انقلابی کاربلد - ۲ ♦️با مقدماتی که گفته شد، طبیعی بود لیست هایی که تهیه و عرضه می شود، کمابیش محل بحث و خدشه و تردید این یا آن فعال حزب اللهی ایده آل اندیش واقع شود. 🔹هم از جهت عدم شناخت برخی نامزدها و ترجیح برخی نامزدهای با سواد تر و کارآمدتر (احتمالی) دیگر، و هم از بابت از جهت پرسش درباره این که سی نفر گنجانده شده در فلان یا بهمان لیست، چه قدر واقعا "تیم" هستند و به درد کار تیمی و تخصصی (اقتصادی، سیاسی، حقوقی، اجتماعی، فرهنگی و عمرانی و فنی) در مجلس می خورند؟ 🔹گلایه های طرفین از هم و نیروهای انقلابی از آنها، سر جای خود محفوظ. اما اکنون -ده روز مانده به انتخابات بسیار مهم مجلس- چه باید کرد؟ آیا باید این فرصت محدود را به گله گذاری و آیه یاس خواندن یا تخریب و خراشیدن هم گذراند؟ ♦️پرسش های درست، باید پیش برنده ما در فرصت تکرار ناپذیر انتخابات باشد و نه ترمز فرصت سوز. واگرایی و چند لیسته شدن در حالی که رقبای حاکم بر دولت و مجلس، با چراغ خاموش و موتور روشن در حال فعالیت گسترده هستند، سمّ مهلک است. 🔹ما در انتخابات سال 94، به خاطر برخی کوتاهی ها و دلزدگی ها، سی کرسی نمایندگی در تهران را یک جا تقدیم حریف کردیم و حال آن که می توانستیم با کسب 300 هزار رای بیشتر، حداقل پانزده تا بیست نماینده موثر در تهران داشته باشیم. همین طور است نتایج برخی شهر ها. ♦️نگاه صفر و صدی، خطاست. بسا مجموعه های سیاسی به خیال موفقیت 100 درصدی، به دستاورد صفر بلکه منفی 100 تن می دهند و حال آن که می شد دستاورد 50 یا 70 در صدی داشت. 🔹دیشب امام جماعت محترم مسجدی در جنوب شهر گفت مردم در محله ما به لطف رونق مسجد و جلسات هم اندیشی، معمولا رای انقلابی می دهند. اما ما اکنون نگران اختلافات شانا و پایداری و لیست های مختلف هستیم که اگر تداوم یابد، موجب پراکندگی رای ها و ناکامی در انتخابات خواهد شد. ♦️گفت گلایه ما ها را به گوش سران این گروه ها برسانید و بگویید ما نه جمنایی و شانایی هستیم و نه پایداری چی؛ ما توقع وحدت برای ارائه یک لیست مشترک انقلابی را داریم. 🔹لیست نهایی که با هم اندیشی طیف های مختلف ارائه می شود، باید فراتر از انتساب تک تک نامزدها به این یا آن گروه، بتواند به عنوان یک تیم انقلابی، شجاع، کاربلد و منسجم در مجلس نقش آفرینی کند. ♦️نگاه سهمیه ای و یا حتی پیر و جوان کردن در انتخاب نامزدها، خلاف شایسته گزینی است. حضرات دو طیف تا دیر نشده، بازنگری کنند تا خداوند هم به زحمات آنها برکت بدهد. @IMANI_mohammad

با خودش چند چند است؟! ♦️روحانی 24 مهر در دانشگاه تهران: 🔹"41 سال است ما هنوز به جواب روشن و قاطع در کشور نرسیدیم. یک عده می‌گویند وقت تلف می‌کنید با خارجی‌ها حرف می‌زنید،ما باید قوی باشیم و روزی خارجی‌ها در برابر ما تواضع می‌کنند و #به_زانو_درمی‌آیند و دستمان را می‌بوسند... باید همه‌پرسی را برگزار کنیم. راهی نداریم، چراکه این 40 سال دائماً بحث کردیم. ما باید راه را انتخاب کهکنیم". ♦️روحانی دیروز: 🔹"آن‌هایی که می‌گویند ما در برابر آمریکا نمی‌توانیم بایستیم و پیشرفت بکنیم، در خطا و اشتباه هستند... به همه دشمنان اعلام می کنیم تسلیم نمی‌شویم و شما را وادار می‌کنیم روزی در برابر ملت ایران تسلیم بشوید و #سر_فرود_بیاورید". ♦️براستی آقای روحانی با خودش چند چند است که یک روز مذاکره با آمریکا را دیوانگی می خواند و روز دیگر می گوید باید رفراندوم کنیم تا بشود با آمریکا مذاکره کرد؟ یک بار می گوید منطق به زانو در آوردن دشمن غلط است و بار دیگر پر می گوید کاری می کنیم که در مقابل ما سر فرود بیاورند؟! @IMANI_mohammad

. پویش ملی "نه به شومنیسم" ✍️ از مزیت های فصل انتخابات این است که آقای روحانی احساس ضرورت می کند نشست خبری برگزار کند و حال آن که تا همین چند ماه پیش، به مدت بیست ماه، هیچ نشست خبری برگزار نکرد. 🔹او روز یکشنبه به جمع خبرنگاران می آید و این را باید به بقیه عملیات روانی روحانی در چند ماه اخیر اضافه کرد. عملیاتی که مبتنی بر مخدوش کردن چهره انتخابات است و می کوشد آن را از فضای عقلانی مبتنی بر پرسش از برنامه و کارنامه، به سمت بی اعتمادی به اصل انتخابات یا نیروها و نهادهای انقلابی منحرف کند. ♦️روحانی بهتر از هر کس می داند با کارنامه ای که ائتلاف منسوب به وی در دولت و مجلس بر جای گذاشته اند، ناکامی در انتخابات و تغییر ریل مدیریت حتمی است. نظرسنجی ها از سقوط محبوبیت وی به هفت درصد حکایت می کنند. 🔹بنابراین در پوشش دفاع از انتخابات، در واقع #ضد_انتخابات عملیات می کند تا پاسخگو نباشد و مجال انتخاب مبتنی بر تجارب را از مردم سلب کند. می کوشد انباشته عبرت و تجربه در ذهن مردم طی شش سال گذشته را به نقطه صفر برگرداند و "دیگر هراسی" راه بیندازد. ♦️سعی می کند انتخابات را بکوبد و ویران کند، شاید با خرابه ای که می سازد، خودش بماند؛ ولو با انحلال طلبان و ویرانی طلبان هم آهنگ شود و خسارتی سنگین روی دست مردم و نظام بگذارد. https://fi9.ir/f63dum 🔹این نقشه ای است که برخی مشاوران رادیکال دولت (امثال قوچانی و عبدی و برخی تندروهای کارگزاران و مشارکت) برای روحانی کشیده اند و او را به سمت رفتارهای انتحاری سوق می دهند. اما یک امید بزرگ هست: این که مردم پس از شنیدن بارها و بارها دروغ، ماهیت ماجرا دست شان آمده باشد. ♦️حسین دهباشی سازنده فیلم تبلیغاتی سال 92 گفته بود "متن‌های سخنرانی روحانی را در سال 92 من نوشتم. 27-28 جمله طراحی شده بود که روحانی بگوید. مثلاً جمله‌ "هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ زندگی مردم" را من طراحی کرده بودم. در گفت‌وگوی ویژه شبکه دو بنایمان این بود که هرچه مجری می‌گوید را رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم... روز به روز و با سیطره رسانه‌ها، آدمهایی انتخاب می‌شوند که به #شومن و بازیگر نزدیکترند تا سیاستمدار"! 🔹اگر دهباشی تصریح کرد تیم تبلیغاتی دنبال شومن ساختن از روحانی بوده اند، اکنون به نظر می رسد غلظت آن شومن بازی به حد اشباع و انزجار نزد افکار عمومی رسیده و همین می تواند موجب پیدایش پویش (کمپین) ملی "نه به شومنسیم" در انتخابات دوم اسفند شود. @IMANI_mohammad

دینی نیست که شما را جمع کند؟ ✍️ امیر مؤمنان علیه السلام دست کم 2 بار در مذمت برخی یاران فرمودند «آیا دینی نیست که شما را جمع کند و گرد هم آورد؟!». 🔹حضرت در خطبه 39 نهج البلاغه فرمودند: «مُنِيتُ بِمَنْ لَا يُطِيعُ إِذَا أَمَرْتُ وَ لَا يُجِيبُ إِذَا دَعَوْتُ لَا أَبَا لَكُمْ مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِكُمْ رَبَّكُمْ أَمَا دِينٌ يَجْمَعُكُمْ وَ لَا حَمِيَّةَ تُحْمِشُكُمْ أَقُومُ فِيكُمْ مُسْتَصْرِخاً وَ أُنَادِيكُمْ مُتَغَوِّثاً فَلَا تَسْمَعُونَ لِي قَوْلًا وَ لَاتُطِيعُونَ لِي أَمْراً حَتَّى تَكَشَّفَ الْأُمُورُ عَنْ عَوَاقِبِ الْمَسَاءَةِ فَمَا يُدْرَكُ بِكُمْ ثَارٌ وَ لَا يُبْلَغُ بِكُمْ مَرَامٌ دَعَوْتُكُمْ إِلَى نَصْرِ إِخْوَانِكُمْ فَجَرْجَرْتُمْ جَرْجَرَةَ الْجَمَلِ الْأَسَرِّ ... ♦️به مردمي گرفتارم كه گوش به فرمانم نسپرند و به ندايم پاسخ ندهند. اي بي‏ شخصيّتها، چرا در ياري پروردگارتان درنگ مي ‏كنيد. آيا ديني كه شمارا فراهم سازد و غيرتي كه در برابر دشمن خونتان را به جوش آورَد، نيست؟ در ميان شما ياری خواستم و داد فريادرسي سر دادم، امّا فريادم را نشنيديد و فرمانم را اطاعت نكرديد تا كار از كار گذشت و پايان زشت آن برملا شد. با شما سست عنصران نه خونخواهي توان كرد و نه به مقصود توان رسيد. شما را به ياري برادرانتان فراخواندم، امّا ناله سر داديد و سستي كرديد ، مانند شتر لاغري كه از زخم سينه فرياد كند و از جراحت پشت، زمين‏گير شود». 🔹حضرت همچنین در خطبه 179 فرمود: "أَحْمَدُ اللَّهَ عَلَى مَا قَضَى مِنْ أَمْرٍ وَ قَدَّرَ مِنْ فِعْلٍ وَ عَلَى ابْتِلَائِی بِکُمْ أَیَّتُهَا الْفِرْقَةُ الَّتِی إِذَا أَمَرْتُ لَمْ تُطِعْ وَ إِذَا دَعَوْتُ لَمْ تُجِبْ. إِنْ أُهْمِلْتُمْ خُضْتُمْ وَ إِنْ حُورِبْتُمْ خُرْتُمْ وَ إِنِ اجْتَمَعَ النَّاسُ عَلَى إِمَامٍ طَعَنْتُمْ وَ إِنْ أُجِئْتُمْ إِلَى مُشَاقَّةٍ نَکَصْتُمْ لَا أَبَا لِغَیْرِکُمْ مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِکُمْ وَ الْجِهَادِ عَلَى حَقِّکُمْ الْمَوْتُ أَوِ الذُّلُ لَکُمْ. فَوَاللَّهِ لَئِنْ جَاءَ یَومِی- وَ لَیَأْتِیَنِّی- لَیُفَرِّقَنَّ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ أَنَا لِصُحْبَتِکُمْ قَالٍ وَ بِکُمْ غَیْرُ کَثِیرٍ لِلَّهِ أَنْتُمْ أَ مَا دِینٌ یَجْمَعُکُمْ وَ لَا مَحْمِیَّةً تَشْحَذُکُمْ أَ وَ لَیْسَ عَجَباً أَنَّ مُعَاوِیَةَ یَدْعُو الْجُفَاةَ الطَّغَامَ فَیَتَّبِعُونَهُ عَلَى‏ غَیْرِ مَعُونَةٍ وَ لَا عَطَاءٍ وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ- وَ أَنْتُمْ تَرِیکَةُ الْإِسْلَامِ وَ بَقِیَّةُ النَّاسِ- إِلَى الْمَعُونَةِ أَوْ طَائِفَةٍ مِنَ الْعَطَاءِ فَتَتَفَرَّقُونَ عَنِّی وَ تَخْتَلِفُونَ عَلَیَّ". ♦️خداى را حمد مى كنم بر امرى كه گذشت، و از كارى كه مقدّر نمود، و بر مبتلا شدنم به شما مردمى كه چون فرمان دهم، اطاعت نكنيد، و هرگاه دعوت نمايم، به اجابتم برنخيزيد. اگر مهلتتان دهند در سخن باطل فرو مى رويد، واگر با شما بجنگند ناتوانى نشان مى دهيد، اگر مردم دور امام برحقّى را بگيرند به آنان طعنه مى زنيد، و اگر ناچار به كار دشوارى شويد عقبگرد مى كنيد. دشمنتان بى پدر باد، براى پيروزى خود و جهاد بر حقّتان انتظار چه چيزى را مى بريد؟ مرگ يا ذلّت؟! به خدا قسم اگر مرگم برسد ـ كه مى رسد ـ بين من و شما جدايى مى اندازد، در حالى كه از همنشينى با شما نفرت دارم، و با شما بودن به صورتى است كه گويى تنهايم. شگفتا از شما! آيا دينى نيست كه شما را جمع كند؟ و حميّتى نيست كه شما را آماده كار نمايد؟ آيا عجيب نيست كه معاويه، ستمگران فرومايه را دعوت مى كند و آنان بدون دريافت كمك و حقوق از او اطاعت مى نمايند، و من شما را ـكه بازمانده اسلام و باقيمانده مسلمانان هستيد ـ به گرفتن كمك و قسمتى از حقوق بيت المال دعوت مى کنم ولى از دورم پراكنده مى شويد و بامن مخالفت می ورزيد.». @IMANI_mohammad

میراث مکتب سلیمانی برای شانا و پایداری و دیگران ✍️ اگر قرار بود سردار سلیمانی، سید حسن نصر الله، انصار الله یمن و مقاومت در عراق و سوریه، مانند "شانا" و "جبهه پایداری" تعصب و یک دندگی به خرج دهند، هرگز پیروزی های بزرگ محور مقاومت در چند سال اخیر رقم نمی خورد، بلکه شکست و ناکامی قطعی بود. 🔹آنها با وجود پایبندی به اصول و مبانی، توانستند پای مذاکره و تعامل و و ائتلاف نسبی حتی با مذاهب و طوایف غیر شیعی و غیر مسلمان بروند تا جامه واقعیت بر تن موفقیت های بزرگ بپوشانند. سردار سلیمانی، از مسکو تا اربیل و بغداد و بیروت و [...] مذاکره کرد و ظرفیت های بسیاری را پای کار آورد. ♦️سید حسن نصرالله، حکیمانه با بخش هایی از سُنی ها و مسیحیان تعامل کرد تا کار مقاومت پیش برفت؛ همچنان که اتفاقی مشابه، با همه موانع و دشواری هایش در عراق اتفاق افتاد. 🔹در یمن، انقلابیون علیه علی عبدالله صالح قیام کردند اما وقتی پای عربستان به تجاوز و قشون کشی باز شد، انقلابیون سعی کردند تا همین اواخر، از ظرفیت عبدالله صالح استفاده کنند. عبدالله صالح از سال ۲۰۱۴ و از ابتدای تجاوز نظامی عربستان با انصارالله هم‌پیمان شد و تا دسامبر ۲۰۱۷ که خیانت کرد، با مقاومت یمن همکاری می کرد. ♦️به عبارت دیگر، فرماندهان مقاومت با وجود رویکرد آرمان خواهانه و انقلابیِ پیشرو، نگاه صفر و صدی به تعامل نداشتند و پنجاه یا هفتاد درصد موفقیت ممکن را فدای 100 درصد آرمانگرایی ناممکن (خیالی) نکردند تا سرانجام به غلبه دشمن، دستاورد صفر درصد و نا امیدی و رها کردن کل تکلیف در میان مدت تن بدهند. 🔹دیدن واقعیت های دشمنی پنهان و آشکار جبهه دشمن، مآل اندیشی و تنازل برای هم پوشانی و هم افزایی (تعاون)، تکلیف بر زمین مانده شانا و جبهه پایداری و دیگرانی است که گویا هنوز مشق کافی در مجال سیاست نکرده اند. اینجا جای حکمت و مآل اندیشی و تواضع است و نه بیرون زدن رگ های گردن که جا را برای خرد و مصلحت تنگ می کند. ♦️مقتدای حکیم انقلاب درباره رویکرد سردار سلیمانی نکاتی فرمودند که نیاز همیشه ماست: "رفیق خوب و عزیز و خوشبخت ما شهید سلیمانی، هم شجاع و هم با تدبیر بود. صرف شجاعت نبود. برخی شجاعت دارند ولی تدبیر و عقل لازم را برای شجاعت ندارند. برخی اهل تدبیر هستند ولی دل و جگر لازم برای اجرای آن تدبیر را ندارند. 🔹این شجاعت و تدبیر توامان فقط در میدان نظامی هم نبود، بلکه در میدان سیاست هم همینطور بود. بنده بارها به دوستانی که در عرصه سیاسی فعال هستند می گفتم که رفتار و کارهای را مورد توجه داشته باشند. از همه این ها بالاتر اخلاص او بود. این ابزار شجاعت و ابزار تدبیر را مخلصانه خرج می کرد. اهل ریا و تزویر نبود. اخلاص خیلی مهم است و باید در خودمان آن را تمرین کنیم". @IMANI_mohammad

حمزه کُشی نکنیم، دوباره! 🔹گاهی سرنوشت یک نبرد بزرگ را "مراقبت از تنگه در برابر شبیخون" یا "جمع آوری غنیمت" تعیین می کند. ♦️غنیمت طلبی و غفلت از کمین خصم می تواند فتح محتمل را به مجال قتل عام مجاهدانی در تراز جناب حمزه سید الشهدا بدل کند. این راز پیروزی سپاه اسلام در جنگ بدر و ناکامی در نبرد اُحُد به فاصله نُه ماه است. 🔹انتخابات مجلس، مجال پیروزی خدمتگزاران است؛ اگر از تنگه و شبیخون غفلت نکنیم. ♦️طیف های سیاسی منسوب به جبهه انقلاب باید مراقب باشند به جای افتخار آفرینی، مایه عبرت و شماتت در آینده نشوند. @IMANI_mohammad

روحانی چه قدر خانواده دار است؟ 🔹آقای روحانی چه قدر برای بانوان و زنان ایرانی حرمت قائل است؟ به آنها به عنوان صاحب حقوق می نگرد یا ماشین و پیاده نظام رای؟ بخش هایی از سخنان امروز او را در جمع بانوان مرور کنید: 🔸عده‌ای سال اول انقلاب می‌خواستند در دانشگاه بین زنان و مردان دیوار بکشند. زمان انتخابات همین را می‌گفتم، می‌گفتند برای انتخابات این‌ها را می‌گوید. چه کسی دنبال دیوار بوده؟ شما بودید، امام جلوی شما را گرفت. 🔸در انتخاب وزیر زن دست رییس جمهوری را باز بگذارید. 🔸زنان اگر تصمیم بگیرند می‌توانند سرنوشت انتخابات را تغییر دهند. زنان اگر تصمیم بگیرند حتی اگر دیگران رسانه داشته باشند و خرج کنند، می‌توانند کاندیدای مورد نظر خود را پیروز کنند. ♦️آنها که می خواستند در دانشگاه دیوار بکشند و با مخالفت امام و آیت الله خامنه ای مواجه شدند، چه کسانی هستند؟ جز چپ های تندرو که امروز دم از اصلاح طلبی می زنند و با روحانی در شش سال گذشته ائتلاف کرده اند؟ اکبر پونز (گنجی) ها جز در اردوگاه اصلاحات بودند که پونز به پیشانی بدحجاب ها می زدند؟ 🔹چه کسی دست روحانی را برای انتخاب وزیر زن بسته، جز خود او؟ مگر احمدی نژاد وزیر زن نداشت؟ آیا کسی مانع حضور وزیر زن شد؟ روحانی چرا با مردم رو راست نیست؟ ♦️دولت برای بانوان ما (دختران و مادران و همسران) چه کرده است؟ آیا تدبیری برای رفع مشکلاتی نظیر ازدواج و اشتغال و مسکن، به عنوان نیازهای اولیه یک زندگی سالم و با نشاط، انجام داده تا آن گاه بتواند از نقش سازنده بانوان در جامعه سخن بگوید؟ 🔹یا بر عکس، سوء تدبیرهایش موجب مضیقه در سه حوزه مذکور شده است؟ آیا ولنگاری در سیاستگذاری فرهنگی، موجب تقویت نهاد محترم خانواده شده یا به شئون ارزشمند آن آسیب زده است؟ ♦️بردن تورم 52 درصدی و بیکاری و فشار اقتصادی و فرهنگی و اخلاقی سر سفره مردم، هنر نیست؛ اجحاف است. دوره بازی با مردم مدتهاست سپری شده و همین، روحانی را در آستانه انتخاباتی مهم که می تواند سرنوشت او را تعیین کند و مقدمه تغییر ریل مدیریت باشد، نگران می کند. 🔹روحانی شدیدا مشغول عملیات و جنگ روانی با مردم است و بی محابا و پشت سر هم شلیک می کند. او سرگرم ترور شخصیت دیگران است، بی آن که کارنامه ای شایسته و قابل عرضه برای مردم داشته باشد. او خانواده داری نکرده و حالا از رای مردم واهمه دارد. ♦️رهبر انقلاب اردیبهشت ۹۵ خطاب به مسئولان فرمودند: «اهمیت کار را، بزرگی مسئولیت را، خطرات ناشی از آن را آدم توجه بکند، آن وقت می‌فهمد که چه قدر باید در این زمینه تلاش کرد و شب و روز نشناخت. چگونه یک مسئول می‌تواند این کار بلندمدت را شبانه‌روزی و با تمام وجود پی بگیرد؟ وقتی که حس کند خود او، جزئی از آن خانواده است و مشکل مردم، مشکل اوست. ما مردم را باید عائله خودمان بدانیم. ما مسئولین کشوریم دیگر... این ملت، این کشور، این مرزها، این فضای زندگی، عائله ما است... ما در واقع باید اهتمام‌مان به وضعیت مردم، مثل اهتمام‌مان به داخل خانواده خودمان باشد.». 🔹به این معنا، آقای روحانی چه قدر مردم را خانواده خود حساب کرده و به آنها حرمت نهاده است؟ @IMANI_mohammad

بروید با هم بسازید! ✍️ آنجا که افراد هم افق باید با یک دیگر معاشرت و همکاری داشته باشند، تنازل و سازگاری، اولین شرط است. و گرنه امکان همراهی و همکاری برای هدف مشترک فراهم نمی شود. 🔹رهبر انقلاب ۱۳۷۰/۴/۲ در مراسم اجرای خطبه عقد یک زوج جوان، به نکته ای مهم و درس آموز اشاره کردند: 🔻"سعی شما این باشد که در تمام دوران زندگی، به خصوص سال های اول، این چهار پنج سال اول، با هم سازگاری داشته باشید. این طور نباشد که یکی اندکی ناسازگاری نشان داد، آن دیگری هم حتما در مقابل او ناسازگاری نشان بدهد. 🔻نه! هر دو با هم سازگاری نشان بدهید و اگر دیدید همسرتان ناسازگاری کرد، شما سازگاری نشان دهید.این جا از آن جاهایی است که سازش و کوتاه آمدن خوب است. 🔻باید با هم بسازند. این «باهم بسازند»، معنای خیلی عمیقی دارد. من یک ‌وقت خدمت امام رفتم، ایشان می‌خواستند خطبه‌ی عقدی را بخوانند؛ تا من را دیدند، گفتند شما بیا طرف عقد بشو. 🔻ایشان عقد را اول می‌خواندند، بعد دو، سه جمله‌ی کوتاه صحبت می‌کردند. من دیدم ایشان پس از این‌که عقد را خواندند، رویشان را به دختر و پسر کردند و گفتند: بروید با هم بسازید. 🔻من فکر کردم، دیدم که ما این همه حرف می‌زنیم، اما کلام امام در همین یک جمله‌ی «بروید باهم بسازید»، خلاصه می‌شود". 🔹اگر سازگاری و رفق و حسن ظن و اغماض، ضرورت صیانت از یک خانواده کوچک است، آیا به طریق اولی، نیروهای منتسب به انقلاب نباید در صیانت از خانواده بزرگ انقلاب و مردم و مصالح آنها، با هم بسازند و اغماض و تنازل کنند؟ آیا امام و رهبری در این باره، کم به سیاسیون سفارش کرده اند؟! ♦️اگر انصاف و وجدان را قاضی کنیم، آیا در فهرست سی نفره "شورای ائتلاف نیروهای انقلاب" (شانا) و "جبهه پایداری"، نامزدهایی نیستند که شایسته تر از برخی نامزدهای هر یک از لیست های طرف مقابل باشند اما از گنجانده شدن در فهرست این یا آن گروه جا مانده باشند؟! قطعا هستند. 🔹واقعا سران شانا و پایداری روز قیامت، جوابی برای این پرسش یا ایجاد اختلاف میان نیروهای انقلابی و تقدیم پیروزی محتمل به اغیار خواهند داشت؟! @IMANI_mohammad

توقف شومنیسم معطل درایت و دوراندیشی - ۱ 1- جدی گرفتن فرصت‌های محدود زندگی یا به بازی برگزار کردن آن، یکی از شاخص‌های مهم بلوغ یا رشدنیافتگی است. بازیگری اهل نمایش، متعارف است و اگر برای انتقال حکمت باشد، حتما کار مفیدی است. اما اینکه سیاستمداران بخواهند نمایش بازی کنند، حتما خسارت‌بار است. 2- در تعریف «شومن» (Showman) نوشته‌اند: «نمایش‌‌گردان. اجرا‌کننده نمایش و برنامه را گویند، به‌ویژه مالک، مدیر، گرداننده یا رئیس تشریفات یک سیرک یا برنامه رنگارنگ». حسین دهباشی کارگردان فیلم تبلیغاتی روحانی، از نوعی نمایش و بازی خبر می‌دهد: «متن‌‌های سخنرانی روحانی را در سال 92 من نوشتم. 27- 28 جمله طراحی شده بود که قرار بود او بگوید. مثلاً «هم چرخ سانتریفیوژ‌ها باید بچرخد، هم چرخ زندگی مردم»... در گفت‌‌و‌گوی شبکه دو بنا این بود که هرچه مجری می‌‌گوید، رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم. روزبه‌روز با سیطره رسانه‌‌ها، آدم‌هایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیک‌ترند تا سیاستمدار... از روحانی خواستم در فیلم بگوید: «من سال‌هاست وقتی بین منزل و اداره‌ تردّد می‌‌کنم و مردم را می‌‌بینم و چهره‌‌ها را مطالعه می‌‌کنم، می‌‌بینم چقدر گرفته و عبوس است و خنده در چهره‌ها نیست».» 3- روحانی خرداد امسال در دیدار اصحاب رسانه گفت: «من روزانه نظرسنجی می‌‌کنم؛ یعنی در خیابان وقتی با ماشین می‌‌روم، چهره‌های مردم را نگاه می‌‌کنم؛ چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانی‌‌اند، چند نفر قیافه‌شان گرفته است. به هر شهری می‌‌روم، خودم نظرسنجی می‌‌کنم، نگاه آدم‌ها را می‌‌بینم، آنی که با محبت نگاه می‌کند، با تشکر نگاه می‌کند، آنی که ناراحت است، آنی که نقد دارد، آنی که می‌گوید نه این جور نیست». اما بسیاری از حامیان، از این سخنان انتقاد کردند و از آن میان، دهباشی نوشت: «جامعه‌ آماری را در نظر بگیرید که حداکثر روزی دو بار در حد فاصل چهارراه پارک‌وی تا پاستور انجام می‌شود. ۹۳ درصد این مسیر از اتوبان گذشته و بر اساس محاسبه نقشه گوگل با ماشین معمولی ۱۸ دقیقه اما با اسکورت و بدون توقف، تنها ۴ دقیقه طول می‌‌کشد. ضمنا مشاهده‌گر، عینک دارد و از پشت شیشه ۹۷ درصد دودی خودروی تشریفات با سرعت ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به مردم می‌‌نگرد. که احتمالا در نیمی ‌از موارد هم از پشتِ‌سر آنهاست . تازه خدا وکیلی در مسیر بزرگراه چمران اساساً چند عابر پیاده رد می‌‌شوند؟» 4- تکرار جملاتی که سال 92 می‌توانست جادو کند، شش سال بعد، موجب رنجش مردم شده، تا آنجا که به تصریح علی صوفی (عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان) محبوبیت روحانی به زیر 10 درصد رسیده است. طبق نظرسنجی اخیر موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران، «۷۰ درصد مردم معتقدند برجام نتوانسته منافع کشور را تامین کند. ۸۱ درصد مردم، سیاست‌های دولت را قبول ندارند. بیش از ۷۰ درصد، عملکرد دولت در زمینه‌ اشتغال، گرانی و مبارزه با فساد را خیلی ضعیف می‌دانند. ». در این میان باید پرسید آیا نیروهای انقلابی به بلوغ کافی رسیده‌اند؟ راهبرد «اجتماع قلوب»، جز با تنازل و تواضع و حسن ‌ظن پدید نمی‌آید؛ که اگر غیر از این بود، امیرمومنان (ع)نباید با هیچ‌کس کار می‌کرد. اخلاص او کجا و دیگران کجا؟ حضرت، در صراحت و نصیحت و مواخذه و مبارزه چیزی کم نگذاشت اما در عین حال، پیشقدم‌ترین افراد برای وحدت و تعاون در مسیر حق بود. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

توقف شومنیسم معطل درایت و دوراندیشی - ۲ 5- دغدغه مشترک ائمه‌ معصومین(علیهم‌السلام)، کاستی «اجتماع قلوب» بوده و همین نقصان، تحقق ولایت را برای 12 قرن به تاخیر انداخته است. امیر مومنان در خطبه 29 نهج‌البلاغه فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ اَلْمُجْتَمِعَهًْ أَبْدَانُهُمْ اَلْمُخْتَلِفَهًْ أَهْوَاؤُهُمْ كَلاَمُكُمْ يُوهِي اَلصُّمَّ اَلصِّلاَبَ وَ فِعْلُكُمْ يُطْمِعُ فِيكُمُ اَلْأَعْدَاءَ. اي مردمی که پیکرهایشان کنار هم، و دل‌مشغولی‌هایشان پراكنده است؛ لاف دليري‌تان سنگ‌هاي سخت را درهم شكند، و عمل شما دشمن را به طمع می‌اندازد». و در خطبه 119 فرمود «إِنَّهُ لَا غَنَاءَ فِي كَثْرَهًْ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّهًْ اجْتِمَاعِ قُلُوبِكُمْ. در زیادی شمار شما بی‌نیازی نیست، در حالی که اجتماع دل‌های شما اندک است». همچنین امام عصر(عج) در توقیع شریف فرمود «لو اَنّ اَشياعَنا وَفّقَهُمُ اللهُ لطاعته عَلَى اجتماع مِنَ القلوب فِى الوَفاءِ بِالعَهدَ عَلَيهم لمّا تَأَخّرَ عنهم اليُمنُ بلقائنا... اگر شیعیان ما - که خدا توفیق بندگی به آنها دهد- در وفای به عهدی که برعهده آنهاست همدل بودند، میمنت دیدار ما به تأخیر نمی‌افتاد». 6- بخشی از دشواری عمل به تکلیف، صبر و بصیرت کار با دیگران است. اخوت میان شهید سلیمانی، شهید ابومهدی مهندس، سیدحسن نصرالله و زینبیون و فاطمیون و انصارالله یمن را ببینیم. آیا اختلاف فهم و سلیقه نداشتند؟ قطعا داشتند. اما هرگز اختلاف و دوگانگی و پراکندگی در تصمیم، از آنها صادر نشد. با رفتار خالصانه و حکیمانه توانستند ضمن پایبندی به اصول، با خیلی‌ها (سُنّی‌ها، مسیحیان، کرد‌ها، روس‌ها، گروه علی‌ عبدالله الصالح، و...) کار کنند و ظرفیت‌ها را تا حد ممکن پای کار مقاومت بیاورند، یا از برخی معارضه و مزاحمت‌ها بکاهند. این رفتار پیش‌برنده و گره‌گشا، تنها با تدبیر برآمده از روح تقوا ممکن است. با یلخی‌گری، هیجان‌بارگی و نگرش نوک دماغی نمی‌توان به قله‌های حکمت در تصمیم‌گیری دست یافت. 7- دیدن واقعیت‌های دشمنی دشمنان و تنازل برای هم‌افزایی (تعاون)، تکلیف بر زمین مانده نیروهای انقلابی است. اینجا جای مآل‌اندیشی است. مقتدای انقلاب درباره رویکرد سردار سلیمانی فرمودند: «رفیق خوب و عزیز و خوشبخت ما شهید سلیمانی، هم شجاع و هم باتدبیر بود... این شجاعت و تدبیر توامان، فقط در میدان نظامی هم نبود، بلکه در میدان سیاست هم همین‌طور بود. بنده بارها به دوستانی که در عرصه سیاسی فعال هستند می‌گفتم که رفتار و کارهای او را مورد توجه داشته باشند». همچنین سیدحسن نصرالله می‌گوید: «حاج قاسم از عقل و فهم و فکر سیاسی برخوردار بود و یک استراتژیست بود. یعنی تنها فکر چند روز بعد را نمی‌‌کرد. هر وقت با او جلسه می‌گذاشتیم درباره‌ حوادثی که در سال‌‌های بعد با آن مواجه خواهیم شد، حرف می‌زد و وقتی برنامه‌‌ریزی می‌کرد، برای چند سال بعد برنامه‌‌ریزی می‌‌کرد. ما شاید در نتیجه‌ ضعف امکانات، برنامه‌ کوتاه‌مدت می‌‌ریختیم؛ سه ماه، شش ماه. اما وقتی ارتباط دائمی‌ با حاج قاسم شروع شد، برای اولین بار برنامه‌‌ای سه‌ساله ریخته شد که ما می‌‌خواهیم چه کنیم و جدول زمان‌‌بندی‌مان چگونه است؟». آیا نیروهای انقلابی هم برنامه سه یا پنج و ده ساله دارند؟ 8- مردم با همه گله‌مندی‌ها، پای کار انقلابند؛ این حقیقت را در تشییع پرشکوه شهید سلیمانی و راهپیمایی 22 بهمن پرشکوه دیدیم. اما بسامان شدن و بهبود امور، متوقف رفتار مسئولیت شناسانه نخبگان انقلابی است. انتخابات، یکی از آن موقعیت‌های خطیر است که اگر با همت و همدلی و امید‌آفرینی برگزار شود، کشور را برای سال‌ها بیمه می‌کند. مجلس قوی، می تواند نقطه پایان بر مدیریت نمایشی بگذارد. آیا نیروهای انقلابی به بلوغ کافی برای ادای چنین مسئولیتی رسیده‌اند، یا حسرت بر دل مردم می‌گذارند. 🔺یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

تکاپوی انتخاباتی چگونه برکت پیدا می کند؟ ✍️ بر حسب ظاهر، باید به آقای روحانی و ائتلاف حاکم بر دولت و مجلس تبریک گفت! آنها در این چهل، پنجاه روز سعی بلیغی کردند تا با تمارض و جنجال و داد و بیداد و مظلوم نمایی، حواس عوام و خواص را از موضوع اصلی انتخابات پرت کنند و تا حدود زیادیی هم موفق شدند. 🔹آنها توانستند در یک وقت کشی نسبتا موفق، مجال نقد کارنامه پر خسارت خود را از منتقدان بدزدند و تمرکز عمومی در این باره را به حاشیه برانند. بماند که بخش دیگری از عملیات آنها، بر نقار افکنی و تعمیق اختلافات در طیف مقابل متمرکز بود. ♦️تظاهر به نامزد نداشتن و شرکت نکردن در رقابت انتخاباتی، درست مانند رفتار بازیکنی است که چون از حریف جا مانده، ناگهان خود را بر زمین بکوبد. و وقتی بازیکن حریف ایستاد و توپ را رها کرد، او استارت انفجاری بزند تا توپ را برباید! 🔹همه این واقعیت ها یک طرف؛ اما خسارت هایی که ائتلاف اشرافی به زندگی مردم وارد کرده، از یاد بردنی نیست. مردم، با گرفتاری بزرگی که دولت و وکیل الدوله ها وسط زندگی شان انداخته اند، دست و پنجه نرم می کنند و این گرفتاری، قابل سانسور و لا پوشانی نیست. ♦️پویش مردمی "عبور از شومنیسم" و "اشرافیت سیاسی- اقتصادی"، سه چهار روز طلایی فرصت دارد تا شتاب بگیرد، شوک مثبت (حاصل از وحدت) ایجاد کند و سرنوشت مسابقه بزرگ را رقم بزند. مشروط بر این که طیف های منتسب به جبهه انقلاب، تنازل کنند و در مقابل دروازه حریف، آن قدر ازدحام نکنند که نشود توپ را وارد دروازه کرد! 🔹ای کاش تهیه کنندگان لیست ها یا شماری از شصت نامزد موجود، دلسوزانه همت کنند و عده ای از آنها از دو لیست، به نفع دیگر هم تیمی های انقلابی کنار بروند. این، بلوغ تکلیف گرایی و انقلابیگری است. ♦️آن گاه خواهیم دید که کار برکت پیدا می کند و بخشی از کاستی ها و کم کاری های چند ماه اخیر جبران می شود. این وعده تخلف ناپذیر الهی در سوره مبارکه محمد (ص) است: 🔹"وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ... كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ. و آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند...، خداوند بدی های شان را پوشاند و امر (دنیا و دین) آنها را اصلاح فرمود... خداوند به زودی، آنان را هدایت می کند و حال شان را اصلاح می نماید". @IMANI_mohammad

اغماض و تنازل برای مصلحت بزرگ تر ✍️ تهیه فهرست ائتلاف، ذاتا اختلاف برانگیز است. احتمالا هر کدام ما می خواستیم برای شورای وحدت، فهرست تدوین کنیم، احتمالا شماری از نامزدها را جا به جا می کردیم. 🔹این اتفاق حتی اگر چهارچوب های انتخاب از پیش مشخص شده بود، در تشخیص مصادیق رخ می داد، چه رسد به این که چهارچوب ها به شکل کامل تدوین نشده است. ♦️درست تر این بود که برنامه ها و اولویت های طیف انقلابی برای مجلس، از چند ماه قبل تدوین شود و نامزدها بر اساس آن - همچنین تراز های نمایندگی مجلس- گلچین می شدند؛ بلکه حتی افراد توانمند در قالب یک تقسیم کار تیمی، تشویق به ثبت نام می شدند. 🔹اینها ویژگی های مطلوب کار تشکیلاتی جمعی است: راهبرد نگاری، برنامه نویسی، تدوین فهرست ظرفیت ها و موانع موجود بر سر راه دستیابی به راهبردها، هم افزایی و تعامل با دیگران، کادر سازی و تمرین تیمی جمعی، شناساندن افراد به افکار عمومی و شخصیت سازی تدریجی در مرور زمان، تشویق به حداکثر سازی مشارکت، و بسیج گری عمومی با وعده هایی که مسئولیت آور شمرده می شود. ♦️اینها ایده آل ما در تراز جایگاه رفیع انقلاب اسلامی و ملت ایران است؛ و متاسفانه به خاطر غفلت، روزمرّگی، هم فرسایی، و غلبه هیجان بر دوراندیشی، آن چنان که باید مورد اهتمام قرار نگرفته است. 🔹این قصور و تقصیرها (چه در جمنا و شانا و چه جبهه پایداری و ...) سزاوار نقد جدی است و منتقدان دلسوز به آن پرداخته اند. اما اکنون چه باید کرد؟ نگاه صفر و صدی به عرصه داشت و با دلزدگی، انتخابات مهم مجلس را واگذاشت یا نهایتا یک رای منفعلانه به لیست یا ترکیبی از لیست و غیر آن داد؟ ♦️کمال طلبی منفی و مذموم آن است که انسان نتواند میان آرمان خواهی و واقع بینی جمع کند و از شدت آرمانگرایی فعلا نا ممکن، به انفعال یا وحدت شکنی و ایجاد تفرقه بیفتد که مطلوب "غیرِ بدخواه" است. 🔹اکنون که عمده نیروهای انقلاب به وحدت در لیست رسیده اند، مصلحت در تقویت این انسجام و اهتمام به بسیج گری عمومی است. ✅فراتر از مباحث انتخاباتی، وحدت یک راهبرد بی بدیل برای طیف فراگیر وفاداران به انقلاب و عزت و اقتدار کشور است. رهبر انقلاب 21 دی ماه 1388 در دیدار فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس هشتم فرمودند: 🔸"یک مطلب کلی را باید همیشه در نظر داشته باشیم و آن این است که توقع کم گذاشتن در کفه حق را از همه کس باید داشت؛ یعنی انسان نباید بی‌توقعی‌اش بشود. 🔸انسان کامل و بی‌عیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد، پیدا نمی‌کنیم به جز معصومین. باید یک مقداری آماده بود برای آنچه که انسان آن را کوتاهی و جفا و بی‌وفایی بنامد. بالاخره واقعیت عالم این است. حتی در میان نزدیکان به امیرالمؤمنین(ع) هم چنین کسانی بودند. 🔸بالاخره این جور اشکالات را باید انتظار و توقع داشت. یک مقداری باید تحمل کرد و الّا انسان اگر چنان چه با دیدن یک ناهنجاری در یک عملکردی در یک شخصی آن چنان به هم بریزد که دچار یأس و آشفتگی و افسردگی بشود، در این صورت کار نمی‌گذرد. 🔸بله این اشکال (در دولت یا مجلس وقت) وجود دارد، اگر وجود نداشت بهتر بود. حالا که اشکال وجود دارد، ما چه کار باید بکنیم؟ مبنای عملکرد باید این باشد. آرمان‌گرایی باید ما را به سمت بالا بکشاند. جوری نباشد که به خاطر دیدن برخی ناهنجاری‌ها که با آرمان‌گرایی مخالف است، حرکت ما دچار وقفه یا اشتباه و انحراف شود یا از آن مسیری که دارد، به جای دیگری سرش گرم و مشغول بشود». 🔹مقتدای انقلاب در ادامه می‌فرمایند؛ 🔸«اگر منکری می‌بینید نهی از منکر کنید، اگر چنانچه معروفی هست که بر زمین مانده امر به معروف کنید اما این موجب نشود که آدم این منکر یا این نقطه منفی را بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد شود یا تعارض کند یا تخریب کند؛ کما این که بعضی‌ها همین جورند... 🔸اشکالات را تذکر بدهید مانعی ندارد؛ منتها سعی کنید بیش از آن مقداری که حد و حق این اشکالات است، برایش حساب باز نکنید. اولاً راه حمل بر صحت رابه کلی و در مواردی نبندید... 🔸ثانیاً این مجموعه اصولگرا و انقلابی که امروز در مجلس هستند و بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند- این نشانه این است که مردم این جهت‌گیری و این راه را دوست می‌دارند- حتی‌المقدور نگذارید متشتت شود. این وحدت مهم است. 🔸البته ما در سطح کشور هم معتقد به وحدتیم. این را باید حفظ کرد ولو با اغماض‌هایی. بعضی از اغماض‌ها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند، خوب بکند، ولی آدم باید ببیند حق چیست. 🔸یک جاهایی باید برخی اغماض‌ها را برای یک مصلحت بزرگ‌تری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و اینهاست». @IMANI_mohammad

. ♦️جان های گرامی بسیاری در تراز حاج قاسم سلیمانی فدا شد تا بتوانیم انتخاب کنیم و رای بدهیم. 🔹دشمن، ما را از کرونا می ترساند؟ استامپ آبی که خوب است، اگر بنا بود انگشت به خون سرخ خویش بزنیم و پای برگه ها به ثبت برسانیم، سزاوار بود. ♦️شهدا، شرمنده ایم و تا ابد منّت دار. تا دست در دست شما داریم، راه را گم نمی کنیم. @IMANI_mohammad

رسانه های مبتلا به کرونا 🔹شبکه ها و سایت ها و کانال هایی که در این دو ماه، بیش از حد در شیپور تحریم انتخابات می دمیدند، دیروز و امروز شدیدا "کرونا، کرونا" می کنند. انگار که سوزن شان روی ویروس گیر کرده و کرونا گرفته باشند. ♦️آیا بین تحریم رسانه ای انتخابات و ابتلا به کرونا، رابطه مستقیمی وجود دارد؟! کرونا خطرناک تر است یا این جماعت بی وطن که تقلا کردند مردم را از انتخابات و حق رای بترسانند؟! 🔹گردانندگان چنین رسانه هایی را حتما باید قرنطینه و بستری کرد و ضمنا تست سلامت روانی گرفت. @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۱ انتخابات در بسیاری از کشورهای غربی، معارض ندارد. اما در مقابل انتخابات الهام‌بخش ایران، سنگ‌اندازی‌های فراوانی از سوی مستکبران انجام می‌شود. وقتی عملیات ضد انتخابات با برخی هم‌پوشانی‌های داخلی همراه شد، موجب کارشکنی سنگین می‌شود. مانند سال 82 که می‌خواستند انتخابات مجلس را تعطیل کنند. ما در سوئیس و نروژ انتخابات برگزار نمی‌کنیم، بلکه در قلب منطقه‌ای آشوب‌زده و پر از دشمنانی عنود، پرچم برگزاری انتخابات را بالا برده‌ایم. تفاوت ماجرا مانند تفاوت حرکت در یک اتوبان هموار، با عبور از یک گردنه پر پیچ و خم در کولاک زمستانی است. بله، اگر گردنه و کولاک نبود و برخی همراهان ناهمدل، کژتابی نمی‌کردند، می‌شد آسان‌تر عبور کرد، اما با وجود همه بد عملی‌های برخی همراهان، به سلامت و موفقیت از چنان گردنه‌ای گذشتن، یک موفقیت بزرگ ارزیابی می‌شود. برای فهم واقعیت، باید کمی عمیق‌تر در برخی روندهای مدیریتی ناراضی تراش مطالعه کرد. قبلا از قول سایت دولتی خبر آن لاین و نشریه حزب اتحاد ملت نوشتیم که تحقیر و توهین نهفته در ماجرای توزیع سبد کالا در بهمن 92 و همچنین شوک غافلگیرانه سه برابر کردن قیمت بنزین در آبان 96، سهوی نبود. نشریه صدا در این باره نوشت «روحانی وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانه‌‌زنی کنند که مذاکره انجام شود. می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، ‌جامعه به هم می‌‌‌ریزد و روحانی خندیده است. از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌ رسانی- در واقع اطلاع‌ نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود.» صادق خرازی (معاون وزیرخارجه در دولت اصلاحات) از حامیان جدی دولت و برجام بود. اما هم او درباره ماجرای تلخ بنزین به خبر آنلاین گفت: «حقیقتا در ماجرای بنزین، بی‌خردی حاکم بود. مگر می‌‌شود بنزین را سه برابر کنید و قبلش هیچ آگاهی نداده باشید!؟... گاهی به شوخی می‌گویم مسئولین ما صبح به صبح که بیدار می‌شوند برنامه‌‌ریزی و بخشنامه صادر می‌کنند که انقلاب را از بین ببرند و این مردمند که آن را حفظ می‌‌کنند(!)... انتخابات آینده، انتخابات پیچیده‌ای است. فکر می‌‌کنم با فضایی که در آن قرار داریم، مشارکت در شهرستان‌‌ها بالای ۴۰-۵۰ درصد و در تهران حدود ۲۵ تا۳۰ درصد باشد که خودش رقم قابل‌ توجهی است، هرچند که ایده‌آل نیست». به دفعات شاهد بودیم هر وقت طیف خوش‌بین به غرب در دولت و مجلس بر سر کار آمدند، امید و اعتماد عمومی آسیب خورد، نارضایتی افزون شد و میزان مشارکت مردم پایین آمد. کارکرد دولت‌های شبه‌لیبرال، تزریق نارضایتی و نا امیدی بوده است. روزنامه غربگرای شرق چند هفته قبل، با اذعان به اینکه عمده اعتراضات در دولت‌‌ هاشمی و روحانی رخ داده، نوشت «مطمئنا گسترده‌‌ترین اعتراض‌‌ها مربوط به مردم حاشیه‌‌نشین بوده؛ مانند آنچه آبان 98 رقم خورد. تا قبل از آبان 98، گسترده‌ترین تظاهرات خرداد 1371 در مشهد و پُرتلفات‌‌ترین حادثه فروردین 1374 در اسلامشهر رقم خورد. نخستین اعتراض‌‌ها از جنس نارضایتی مردم از برنامه‌‌های اقتصادی دولت، در کوی طلاب مشهد شروع شد و تا شیراز و اراک رفت. موج اعتراضات، برآمده از تورم 50 درصدی در دولت سازندگی بود. هاشمی در جریان برنامه پنج ساله توسعه، طرح تعدیل ساختاری را اجرا کرد و نتیجه آن، کوچک شدن سفره‌‌ مردم بود». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۲ توجیه آقای روحانی برای کم‌قدر نمایاندن برنامه هسته‌ای و سپس توقف 95 درصد آن، به چرخش درآوردن چرخ اقتصاد و رونق معیشت مردم در حد بی‌نیاز کردن از یارانه بود. اما ثمره مدیریت وی، کاهش ارزش پول ملی، افزایش چشمگیر شکاف طبقاتی، پنج برابر شدن نقدینگی ویرانگر، و تحمیل رکود اقتصادی سنگین در کنار تورم 52 درصدی بود. همه این تلخی‌ها در وضعیت تعلیق و انتظار دیپلماتیک، در حالی رخ می‌داد که 2200 هزار میلیارد تومان نقدینگی، میلیون‌ها مهندس و کارگر آماده کار، و هزاران کارخانه مهیای فعالیت، معطل تسهیل فضای سرمایه‌گذاری و تولید و کسب و کار و ایجاد ‌اشتغال در تیراژ چند میلیونی بودند و فقط یک هماهنگ‌کننده با تدبیر را که آنها را به هم برساند، انتظار می‌کشیدند. فرصتی شش ساله (عمر یک برنامه توسعه) در این رکودزدگی مدیریتی سپری شد و به امید بخش‌هایی از جامعه آسیب زد. عملیات ضدانتخابات، از دشمنانی که کودتای سوم اسفند 1299 و 28 مرداد 1332 را طراحی کردند تا استبداد را جایگزین جمهوریت و مردم‌سالاری کنند، عجیب نبود. اما بی‌اعتبار کردن انتخابات از سوی برخی محافل داخلی و مدیریتی چه؟ تصادف بود؟ نتیجه نفوذ بود؟ کتمان خطا و کم‌کاری با جفایی بزرگ‌تر یا...؟ به یاد داریم وزیر محترم اطلاعات دو سال قبل، از فعالیت «ناتوی اطلاعاتی» علیه ایران خبر داد. نیما زم مدیر آمدنیوز، سال 97 ضمن گفت‌و‌گو با یکی از شبکه‌های ضد انقلاب، از تحلیل ضدامنیتی کارفرمایان خود درباره حمایت انتخاباتی از روحانی پرده برداشت: «ما در انتخابات ریاست‌جمهوری تحلیل داشتیم. این جوری نبود که راه بیفتیم و بگوییم اصلاح‌طلبیم یا عاشق روحانی هستیم. مجموعه ما، تحلیل امنیتی داشت. می‌خواهم بازش نکنم تا قضایای دیگر اتفاق بیفتد تا بنشینیم و مفصل‌تر با هم صحبت بکنیم. آیا اگر رئیسی یا قالیباف سر کار بود، این مشکلاتی که در کشور وجود دارد، الان بود؟ این تظاهراتی که ایجاد شد، آیا بود؟ ما بر اساس تحلیل امنیتی... (مجری: می‌شود این طور تعبیر کرد که شما خواستید روحانی بیاید، تضاد درونی حاکمیت و عدم تدبیر و مدیریت روحانی، سبب این بشود که مردم معترض شوند؟ تدبیر شما این بود؟) می‌شود این‌جوری هم تعبیر کرد و یک‌سری سناریوها را کنارش گذاشت. با توجه به شرایط سیاسی داخلی و خارجی، ما به این نتیجه رسیدیم که باید برویم پشت سر یک فردی مثل روحانی. ما شیفته و دلباخته کسی نبودیم. من همین الان هم از کاری که آمدنیوز در انتخابات 96 کرد، دفاع می‌کنم. چون ما با تحلیل این کار را کردیم. کشور باید به نقطه جوش می‌رسید و اگر آدمی مثل رئیسی یا قالیباف سر کار می‌آمد، کار به نقطه جوش نمی‌رسید. آن وقت روند چهل سال ادامه پیدا می‌کرد». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۳ ما در این دوره با سه جفای بزرگ مواجه شدیم: نخست، سوء مدیریت اقتصادی و فشار سنگین بر مردم. دوم، تقلا برای لکه‌دار کردن انتخابات و انداختن آن از چشم مردم با این ارزیابی که طیف ائتلافی همسو با این مدیریت، یقینا بازنده انتخابات خواهند بود؛ به قول معروف، دیگی که برای ما نجوشد، همان بهتر که نجوشد! (مقبولیت این طیف به زیر هفت درصد رسیده بود و در رای 90 تا 30 هزار نفری نامزدهای آن در تهران پیداست). سوم، ترویج فضای مجازی لجام‌گسیخته و بی‌پشت و پناه واگذاشتن معیشت و روح و روان مردم در برابر تروریست‌های رسانه‌ای. بخشی از خسارت‌ها، از طریق همین فضا و با رضایت ضمنی برخی دولتمردان به زیست عمومی تزریق شد. برخی مدیران و شبکه سیاسی هم‌پوشان آنها، برای لاپوشانی سوء مدیریت آزاردهنده خود، در چند ماهه اخیر، اقدام به مسموم کردن فضای افکار عمومی علیه انتخابات کردند، به نحوی که اگر نام گویندگان حذف می‌شد، انسان تصور می‌کرد از طرف مقامات عنود آمریکایی یا گروهک‌های معاند ادا شده است. انتخابات، با وجود همه این ناملایمات، و در حالی برگزار شد که دشمن، حتی در شب و روز انتخابات هم از آتش‌باران (چه با شوک رسانه‌ای معطوف به شیوع کرونا و چه با اعلام رفتن ایران به لیست سیاه FATF) دریغ نکرد. بنابراین باید گفت کشور از یک گردنه سخت و ناهموار، با موفقیتی بسیار بالا عبور کرده و گامی بزرگ در پویش پیشرفت برداشته است. این موفقیت، با خانه‌تکانی ملت در مجلس و انتخاب نمایندگانی غالبا انقلابی و با انگیزه، همراه شده است. مجلس جدید، راه ناهمواری را با بازگرداندن مدیریت به ریل درست در پیش دارد؛ اما می‌توان امیدوار بود به فضل الهی و همت نیروهای انقلابی، مجلسی قوی، شجاع و با برنامه تشکیل شود. لازمه چنین اقتداری، انسجام و همدلی و هم‌افزایی و داشتن راهبرد و جدیت پایدار است. کم‌کاری نیروهای انقلاب در قبل از انتخابات، باید به واسطه همدلی و همفکری منتخبان جدید و تدوین برنامه‌های امیدبخش جبران شود. منتخبان نباید منتظر افتتاح مجلس جدید در خرداد 99 باشند، بلکه باید از همین حالا اهتمام برای برنامه‌ریزی و تغییرات سازنده را به نمایش بگذارند؛ شبیه حس مثبتی که در دستگاه قضایی ایجاد شد. تدبیر و تلاش جهادی، لازمه افزایش امید و اعتماد مردم، و تاب‌آوری در مقابل خباثت دشمن است. جریان انقلابی باید کم‌کاری‌های خود را در دوره پس از پیروزی جبران کند نه اینکه خدای ناکرده دچار مستی و سستی پس از ظفر شود. غرور، تشتت و تفرقه، خراشیدن همدیگر، پرداختن به دلخوری‌ها، هم‌فرسایی به جای هم‌افزایی، و غفلت از نفوذ و سربازگیری بدخواهان، موانع اهتمام به مسئولیت سنگین مجلس است. فرصت‌ها را باید مغتنم شمرد و درست هزینه کرد. این، مبارک‌ترین رسم شکرگزاری نسبت به اعتماد مردم و توفیق الهی است. انتخابات دوم اسفند، یک حماسه بزرگ بود و ثمرات آن می‌تواند چالش‌های بسیاری را از پیش روی کشور بردارد، ان‌شاءالله. 🔺یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

تاجران ترس و کاسبان کرونا -۱ ✍️ تروریسم (terrorism) را به وحشت افکنی و هراس افکنی ترجمه کرده اند. هر چند تروریسم معمولا با توسل به خشونت و جنایت قرین است، اما مفهوم اصلی آن، رُعب افکنی برای چیره شدن و غلبه است. 🔹تروریسم، منحصر به گروه های جنایتکار نیست بلکه قدرت های طاغوتی همواره از اِرعاب برای غلبه استفاده کرده اند. این سلاح در بسیاری از موارد، امکان غلبه ای را فراهم کرده که از طریق سلاح و جنگ، عملی نشده است. ♦️تروریسم، بیش از هر ابزار دیگری از قدرت رسانه و شایعه بهره می گیرد؛ ذهن جامعه هدف را ویروسی و فلج می کند، به تسخیر خود در می آورد، و ارزیابی های وارونه و دستورهای غلط صادر می کند. 🔹متاسفانه هراس افکنی ظرف شش هفت سال اخیر، تبدیل به ابزار کسب رای از سوی برخی سیاست بازان شد. مردم را ترساندند و خود را منجی جا زدند. رسانه های دشمن نیز به آنها به خاطر تزریق ویروس "احساس ناتوانی"، ضریب و پژواک دادند. فضای مجازی، معبر اجرای این عملیات تروریستی شد. ♦️اما اگر سیاستمدارانی برای استخدام این حربه وسوسه شوند، در اصل منفعل بودند، نه فعال. از جایی به بعد، آنها از موج هراس افکنی و دستکاری ذهنی جا می مانند. رندان دغلکار تری هستند که بیشتر بترسانند و مخاطبان را منفعل تر کنند. 🔹بیماری کرونا و هیچ بیماری دیگری را نباید دست کم گرفت؛ باید تدبیر، مهار و مداوا کرد و به مردم آگاهی داد. اما به نظر می رسد کُشنده تر از کرونا، ویروس تروریسم سیاسی و رسانه ای است که اعصاب و روان مخاطبان را آماج حمله قرار می دهد. ♦️نقطه مقابل هراس افکنی و تروریسم، امنیت بخشی و ایمن سازی است. هم در کلام و هم با عمل. بر خلاف هراس افکنان (تروریست)، امنیت آفرینان، اهل اقدام و عمل و مجاهدت شبانه روزند. 🔹به جای اشرافیت و امتیازگزینی، خود را وقف مردم می کنند. نه در کلام آنها، اخّاذی سیاسی یا اقتصادی از طریق ترساندن می بینید و نه در رفتار آنها، کم کاری و معطلی و تعلیق و انتظار. ♦️یک موضوع مهم در تروریسم رسانه ای، #شایعه_شویی است؛ چیزی مثل پولشویی. پولشویی، چند بار دست به دست کردن پول کثیف و ناسالم برای گم کردن سرمنشاء فاسد آن است. 🔹در عملیات روانی توسط دشمنان نیز اگر منشاء عملیات معلوم باشد، طبعا مردم اعتنا نمی کنند. اما با خبر شویی و تحلیل شویی و شایعه شویی، می توان شایعه مبتنی بر هراس افکنی را "بومی" کرد. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

تاجران ترس و کاسبان کرونا -۲ 🔹با چند بار دست به دست شدن، یک تحلیل باسمه ای و وارداتی، تبدیل به خبر و تحلیل بومی قابل اعتماد می شود! این هم نوعی ویروس سازی در لابراتوار سرویس های جاسوسی متخاصم است. ♦️این ویروس های رسانه ای چگونه نفوذ می کنند؟ از طریق فضای مجازی بی در و پیکر و فاقد قرنطینه. رسانه ها بر کنترل هواپیماها و مسافران و کالاهای وارداتی تاکید دارند، اما کمتر کسی درباره رسانه های بی در و پیکر و پیام های آلوده وارداتی ابراز نگرانی می کند. 🔹ما نظام پزشکی و مهندسی و انواع نظارت های صنفی را داریم. همچنین کمابیش بر رستوران ها و قصابی ها و کله پاچه پزی ها نظارت می شود؛ اما فضای مجازی، کاملا به روی دشمنان و بدخواهان باز است تا هر طور دوست داشتند، جنگ روانی ترتیب دهند و آن را به داخل بکشانند. دشمن ناکام در تحریم اقتصادی، اکنون بر تحمیل رکود اقتصادی و منزوی و قرنطینه کردن ایران به دست خودمان و رسانه های مان اصرار دارد. ♦️این روزها همه انتظارات، از وزارت بهداشت است. اما کسی نمی گوید چرا وزارت بهداشت باید آماج عملیات روانی و فشار باشد و وزارت ارتباطات، رویش را سمت دیگر گرفته باشد. وزارت ارتباطات متاسفانه به کمترین مسئولیت های خود در این زمینه عمل نمی کند. 🔹غیر از امنیت روانی جامعه که دستخوش عملیات است، اقتصاد خانوار و اقتصاد ملی هم در معرض حمله رسانه ای و روانی شدید است. بدین ترتیب سودجویان و محتکران بی هیچ مانعی، مرتکب جنایت اقتصادی می شوند. ♦️به موازات این اتفاق، صادرات غیر نفتی ما از جمله به عراق و ترکیه و افغانستان و ... هم که موجب حفظ رشد اقتصادی کشور با وجود تحریم نفتی شده، در معرض تخریب و تحریم خود خواسته قرار می گیرد. 🔹با کرونا و هر بیماری و آسیب دیگری باید مبارزه کرد. اما نباید اجازه داد دشمنان و بدخواهان هر بار به بهانه ای، عملیات تروریسم رسانه ای را با یارگیری در داخل - و سپس شیوع و اپیدمی شایعه توسط خود مردم و رسانه ها- به اجرا بگذارند. ♦️جنگ نرم و هوشمند را جدی بگیریم. باید با تورم انتظاری و ترس انتظاریِ مهندسی شده، بدون اغماض مبارزه کرد و گرنه تروریست ها، فرقی بین مردم و نظام و مردم قائل نیستند. 🔹آنها تظاهر به حمایت یا همراهی با این و آن می کنند، اما به وقتش، حتی از کسانی که در انتخابات حمایت کردند، عبور می کنند. چنان که در نوع مواجهه اخیرشان با آقای روحانی و وزارت بهداشت می بینیم. ♦️بنای آنها طبق ماموریت، القای ناتوانی است، به هر قیمت که باشد. آنها کاسب ترس و تروریسم هستند. و با همین حربه، برجام و خسارت های آن را تحمیل کردند. نگذاریم هر فرآورده رسانه ای بنجل و مسموم را به خورد مردم بدهند. @IMANI_mohammad