توقف شومنیسم معطل درایت و دوراندیشی - ۲ 5- دغدغه مشترک ائمه‌ معصومین(علیهم‌السلام)، کاستی «اجتماع قلوب» بوده و همین نقصان، تحقق ولایت را برای 12 قرن به تاخیر انداخته است. امیر مومنان در خطبه 29 نهج‌البلاغه فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ اَلْمُجْتَمِعَهًْ أَبْدَانُهُمْ اَلْمُخْتَلِفَهًْ أَهْوَاؤُهُمْ كَلاَمُكُمْ يُوهِي اَلصُّمَّ اَلصِّلاَبَ وَ فِعْلُكُمْ يُطْمِعُ فِيكُمُ اَلْأَعْدَاءَ. اي مردمی که پیکرهایشان کنار هم، و دل‌مشغولی‌هایشان پراكنده است؛ لاف دليري‌تان سنگ‌هاي سخت را درهم شكند، و عمل شما دشمن را به طمع می‌اندازد». و در خطبه 119 فرمود «إِنَّهُ لَا غَنَاءَ فِي كَثْرَهًْ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّهًْ اجْتِمَاعِ قُلُوبِكُمْ. در زیادی شمار شما بی‌نیازی نیست، در حالی که اجتماع دل‌های شما اندک است». همچنین امام عصر(عج) در توقیع شریف فرمود «لو اَنّ اَشياعَنا وَفّقَهُمُ اللهُ لطاعته عَلَى اجتماع مِنَ القلوب فِى الوَفاءِ بِالعَهدَ عَلَيهم لمّا تَأَخّرَ عنهم اليُمنُ بلقائنا... اگر شیعیان ما - که خدا توفیق بندگی به آنها دهد- در وفای به عهدی که برعهده آنهاست همدل بودند، میمنت دیدار ما به تأخیر نمی‌افتاد». 6- بخشی از دشواری عمل به تکلیف، صبر و بصیرت کار با دیگران است. اخوت میان شهید سلیمانی، شهید ابومهدی مهندس، سیدحسن نصرالله و زینبیون و فاطمیون و انصارالله یمن را ببینیم. آیا اختلاف فهم و سلیقه نداشتند؟ قطعا داشتند. اما هرگز اختلاف و دوگانگی و پراکندگی در تصمیم، از آنها صادر نشد. با رفتار خالصانه و حکیمانه توانستند ضمن پایبندی به اصول، با خیلی‌ها (سُنّی‌ها، مسیحیان، کرد‌ها، روس‌ها، گروه علی‌ عبدالله الصالح، و...) کار کنند و ظرفیت‌ها را تا حد ممکن پای کار مقاومت بیاورند، یا از برخی معارضه و مزاحمت‌ها بکاهند. این رفتار پیش‌برنده و گره‌گشا، تنها با تدبیر برآمده از روح تقوا ممکن است. با یلخی‌گری، هیجان‌بارگی و نگرش نوک دماغی نمی‌توان به قله‌های حکمت در تصمیم‌گیری دست یافت. 7- دیدن واقعیت‌های دشمنی دشمنان و تنازل برای هم‌افزایی (تعاون)، تکلیف بر زمین مانده نیروهای انقلابی است. اینجا جای مآل‌اندیشی است. مقتدای انقلاب درباره رویکرد سردار سلیمانی فرمودند: «رفیق خوب و عزیز و خوشبخت ما شهید سلیمانی، هم شجاع و هم باتدبیر بود... این شجاعت و تدبیر توامان، فقط در میدان نظامی هم نبود، بلکه در میدان سیاست هم همین‌طور بود. بنده بارها به دوستانی که در عرصه سیاسی فعال هستند می‌گفتم که رفتار و کارهای او را مورد توجه داشته باشند». همچنین سیدحسن نصرالله می‌گوید: «حاج قاسم از عقل و فهم و فکر سیاسی برخوردار بود و یک استراتژیست بود. یعنی تنها فکر چند روز بعد را نمی‌‌کرد. هر وقت با او جلسه می‌گذاشتیم درباره‌ حوادثی که در سال‌‌های بعد با آن مواجه خواهیم شد، حرف می‌زد و وقتی برنامه‌‌ریزی می‌کرد، برای چند سال بعد برنامه‌‌ریزی می‌‌کرد. ما شاید در نتیجه‌ ضعف امکانات، برنامه‌ کوتاه‌مدت می‌‌ریختیم؛ سه ماه، شش ماه. اما وقتی ارتباط دائمی‌ با حاج قاسم شروع شد، برای اولین بار برنامه‌‌ای سه‌ساله ریخته شد که ما می‌‌خواهیم چه کنیم و جدول زمان‌‌بندی‌مان چگونه است؟». آیا نیروهای انقلابی هم برنامه سه یا پنج و ده ساله دارند؟ 8- مردم با همه گله‌مندی‌ها، پای کار انقلابند؛ این حقیقت را در تشییع پرشکوه شهید سلیمانی و راهپیمایی 22 بهمن پرشکوه دیدیم. اما بسامان شدن و بهبود امور، متوقف رفتار مسئولیت شناسانه نخبگان انقلابی است. انتخابات، یکی از آن موقعیت‌های خطیر است که اگر با همت و همدلی و امید‌آفرینی برگزار شود، کشور را برای سال‌ها بیمه می‌کند. مجلس قوی، می تواند نقطه پایان بر مدیریت نمایشی بگذارد. آیا نیروهای انقلابی به بلوغ کافی برای ادای چنین مسئولیتی رسیده‌اند، یا حسرت بر دل مردم می‌گذارند. 🔺یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

تکاپوی انتخاباتی چگونه برکت پیدا می کند؟ ✍️ بر حسب ظاهر، باید به آقای روحانی و ائتلاف حاکم بر دولت و مجلس تبریک گفت! آنها در این چهل، پنجاه روز سعی بلیغی کردند تا با تمارض و جنجال و داد و بیداد و مظلوم نمایی، حواس عوام و خواص را از موضوع اصلی انتخابات پرت کنند و تا حدود زیادیی هم موفق شدند. 🔹آنها توانستند در یک وقت کشی نسبتا موفق، مجال نقد کارنامه پر خسارت خود را از منتقدان بدزدند و تمرکز عمومی در این باره را به حاشیه برانند. بماند که بخش دیگری از عملیات آنها، بر نقار افکنی و تعمیق اختلافات در طیف مقابل متمرکز بود. ♦️تظاهر به نامزد نداشتن و شرکت نکردن در رقابت انتخاباتی، درست مانند رفتار بازیکنی است که چون از حریف جا مانده، ناگهان خود را بر زمین بکوبد. و وقتی بازیکن حریف ایستاد و توپ را رها کرد، او استارت انفجاری بزند تا توپ را برباید! 🔹همه این واقعیت ها یک طرف؛ اما خسارت هایی که ائتلاف اشرافی به زندگی مردم وارد کرده، از یاد بردنی نیست. مردم، با گرفتاری بزرگی که دولت و وکیل الدوله ها وسط زندگی شان انداخته اند، دست و پنجه نرم می کنند و این گرفتاری، قابل سانسور و لا پوشانی نیست. ♦️پویش مردمی "عبور از شومنیسم" و "اشرافیت سیاسی- اقتصادی"، سه چهار روز طلایی فرصت دارد تا شتاب بگیرد، شوک مثبت (حاصل از وحدت) ایجاد کند و سرنوشت مسابقه بزرگ را رقم بزند. مشروط بر این که طیف های منتسب به جبهه انقلاب، تنازل کنند و در مقابل دروازه حریف، آن قدر ازدحام نکنند که نشود توپ را وارد دروازه کرد! 🔹ای کاش تهیه کنندگان لیست ها یا شماری از شصت نامزد موجود، دلسوزانه همت کنند و عده ای از آنها از دو لیست، به نفع دیگر هم تیمی های انقلابی کنار بروند. این، بلوغ تکلیف گرایی و انقلابیگری است. ♦️آن گاه خواهیم دید که کار برکت پیدا می کند و بخشی از کاستی ها و کم کاری های چند ماه اخیر جبران می شود. این وعده تخلف ناپذیر الهی در سوره مبارکه محمد (ص) است: 🔹"وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ... كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ. و آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند...، خداوند بدی های شان را پوشاند و امر (دنیا و دین) آنها را اصلاح فرمود... خداوند به زودی، آنان را هدایت می کند و حال شان را اصلاح می نماید". @IMANI_mohammad

اغماض و تنازل برای مصلحت بزرگ تر ✍️ تهیه فهرست ائتلاف، ذاتا اختلاف برانگیز است. احتمالا هر کدام ما می خواستیم برای شورای وحدت، فهرست تدوین کنیم، احتمالا شماری از نامزدها را جا به جا می کردیم. 🔹این اتفاق حتی اگر چهارچوب های انتخاب از پیش مشخص شده بود، در تشخیص مصادیق رخ می داد، چه رسد به این که چهارچوب ها به شکل کامل تدوین نشده است. ♦️درست تر این بود که برنامه ها و اولویت های طیف انقلابی برای مجلس، از چند ماه قبل تدوین شود و نامزدها بر اساس آن - همچنین تراز های نمایندگی مجلس- گلچین می شدند؛ بلکه حتی افراد توانمند در قالب یک تقسیم کار تیمی، تشویق به ثبت نام می شدند. 🔹اینها ویژگی های مطلوب کار تشکیلاتی جمعی است: راهبرد نگاری، برنامه نویسی، تدوین فهرست ظرفیت ها و موانع موجود بر سر راه دستیابی به راهبردها، هم افزایی و تعامل با دیگران، کادر سازی و تمرین تیمی جمعی، شناساندن افراد به افکار عمومی و شخصیت سازی تدریجی در مرور زمان، تشویق به حداکثر سازی مشارکت، و بسیج گری عمومی با وعده هایی که مسئولیت آور شمرده می شود. ♦️اینها ایده آل ما در تراز جایگاه رفیع انقلاب اسلامی و ملت ایران است؛ و متاسفانه به خاطر غفلت، روزمرّگی، هم فرسایی، و غلبه هیجان بر دوراندیشی، آن چنان که باید مورد اهتمام قرار نگرفته است. 🔹این قصور و تقصیرها (چه در جمنا و شانا و چه جبهه پایداری و ...) سزاوار نقد جدی است و منتقدان دلسوز به آن پرداخته اند. اما اکنون چه باید کرد؟ نگاه صفر و صدی به عرصه داشت و با دلزدگی، انتخابات مهم مجلس را واگذاشت یا نهایتا یک رای منفعلانه به لیست یا ترکیبی از لیست و غیر آن داد؟ ♦️کمال طلبی منفی و مذموم آن است که انسان نتواند میان آرمان خواهی و واقع بینی جمع کند و از شدت آرمانگرایی فعلا نا ممکن، به انفعال یا وحدت شکنی و ایجاد تفرقه بیفتد که مطلوب "غیرِ بدخواه" است. 🔹اکنون که عمده نیروهای انقلاب به وحدت در لیست رسیده اند، مصلحت در تقویت این انسجام و اهتمام به بسیج گری عمومی است. ✅فراتر از مباحث انتخاباتی، وحدت یک راهبرد بی بدیل برای طیف فراگیر وفاداران به انقلاب و عزت و اقتدار کشور است. رهبر انقلاب 21 دی ماه 1388 در دیدار فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس هشتم فرمودند: 🔸"یک مطلب کلی را باید همیشه در نظر داشته باشیم و آن این است که توقع کم گذاشتن در کفه حق را از همه کس باید داشت؛ یعنی انسان نباید بی‌توقعی‌اش بشود. 🔸انسان کامل و بی‌عیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد، پیدا نمی‌کنیم به جز معصومین. باید یک مقداری آماده بود برای آنچه که انسان آن را کوتاهی و جفا و بی‌وفایی بنامد. بالاخره واقعیت عالم این است. حتی در میان نزدیکان به امیرالمؤمنین(ع) هم چنین کسانی بودند. 🔸بالاخره این جور اشکالات را باید انتظار و توقع داشت. یک مقداری باید تحمل کرد و الّا انسان اگر چنان چه با دیدن یک ناهنجاری در یک عملکردی در یک شخصی آن چنان به هم بریزد که دچار یأس و آشفتگی و افسردگی بشود، در این صورت کار نمی‌گذرد. 🔸بله این اشکال (در دولت یا مجلس وقت) وجود دارد، اگر وجود نداشت بهتر بود. حالا که اشکال وجود دارد، ما چه کار باید بکنیم؟ مبنای عملکرد باید این باشد. آرمان‌گرایی باید ما را به سمت بالا بکشاند. جوری نباشد که به خاطر دیدن برخی ناهنجاری‌ها که با آرمان‌گرایی مخالف است، حرکت ما دچار وقفه یا اشتباه و انحراف شود یا از آن مسیری که دارد، به جای دیگری سرش گرم و مشغول بشود». 🔹مقتدای انقلاب در ادامه می‌فرمایند؛ 🔸«اگر منکری می‌بینید نهی از منکر کنید، اگر چنانچه معروفی هست که بر زمین مانده امر به معروف کنید اما این موجب نشود که آدم این منکر یا این نقطه منفی را بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد شود یا تعارض کند یا تخریب کند؛ کما این که بعضی‌ها همین جورند... 🔸اشکالات را تذکر بدهید مانعی ندارد؛ منتها سعی کنید بیش از آن مقداری که حد و حق این اشکالات است، برایش حساب باز نکنید. اولاً راه حمل بر صحت رابه کلی و در مواردی نبندید... 🔸ثانیاً این مجموعه اصولگرا و انقلابی که امروز در مجلس هستند و بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند- این نشانه این است که مردم این جهت‌گیری و این راه را دوست می‌دارند- حتی‌المقدور نگذارید متشتت شود. این وحدت مهم است. 🔸البته ما در سطح کشور هم معتقد به وحدتیم. این را باید حفظ کرد ولو با اغماض‌هایی. بعضی از اغماض‌ها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند، خوب بکند، ولی آدم باید ببیند حق چیست. 🔸یک جاهایی باید برخی اغماض‌ها را برای یک مصلحت بزرگ‌تری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و اینهاست». @IMANI_mohammad

. ♦️جان های گرامی بسیاری در تراز حاج قاسم سلیمانی فدا شد تا بتوانیم انتخاب کنیم و رای بدهیم. 🔹دشمن، ما را از کرونا می ترساند؟ استامپ آبی که خوب است، اگر بنا بود انگشت به خون سرخ خویش بزنیم و پای برگه ها به ثبت برسانیم، سزاوار بود. ♦️شهدا، شرمنده ایم و تا ابد منّت دار. تا دست در دست شما داریم، راه را گم نمی کنیم. @IMANI_mohammad

رسانه های مبتلا به کرونا 🔹شبکه ها و سایت ها و کانال هایی که در این دو ماه، بیش از حد در شیپور تحریم انتخابات می دمیدند، دیروز و امروز شدیدا "کرونا، کرونا" می کنند. انگار که سوزن شان روی ویروس گیر کرده و کرونا گرفته باشند. ♦️آیا بین تحریم رسانه ای انتخابات و ابتلا به کرونا، رابطه مستقیمی وجود دارد؟! کرونا خطرناک تر است یا این جماعت بی وطن که تقلا کردند مردم را از انتخابات و حق رای بترسانند؟! 🔹گردانندگان چنین رسانه هایی را حتما باید قرنطینه و بستری کرد و ضمنا تست سلامت روانی گرفت. @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۱ انتخابات در بسیاری از کشورهای غربی، معارض ندارد. اما در مقابل انتخابات الهام‌بخش ایران، سنگ‌اندازی‌های فراوانی از سوی مستکبران انجام می‌شود. وقتی عملیات ضد انتخابات با برخی هم‌پوشانی‌های داخلی همراه شد، موجب کارشکنی سنگین می‌شود. مانند سال 82 که می‌خواستند انتخابات مجلس را تعطیل کنند. ما در سوئیس و نروژ انتخابات برگزار نمی‌کنیم، بلکه در قلب منطقه‌ای آشوب‌زده و پر از دشمنانی عنود، پرچم برگزاری انتخابات را بالا برده‌ایم. تفاوت ماجرا مانند تفاوت حرکت در یک اتوبان هموار، با عبور از یک گردنه پر پیچ و خم در کولاک زمستانی است. بله، اگر گردنه و کولاک نبود و برخی همراهان ناهمدل، کژتابی نمی‌کردند، می‌شد آسان‌تر عبور کرد، اما با وجود همه بد عملی‌های برخی همراهان، به سلامت و موفقیت از چنان گردنه‌ای گذشتن، یک موفقیت بزرگ ارزیابی می‌شود. برای فهم واقعیت، باید کمی عمیق‌تر در برخی روندهای مدیریتی ناراضی تراش مطالعه کرد. قبلا از قول سایت دولتی خبر آن لاین و نشریه حزب اتحاد ملت نوشتیم که تحقیر و توهین نهفته در ماجرای توزیع سبد کالا در بهمن 92 و همچنین شوک غافلگیرانه سه برابر کردن قیمت بنزین در آبان 96، سهوی نبود. نشریه صدا در این باره نوشت «روحانی وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانه‌‌زنی کنند که مذاکره انجام شود. می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، ‌جامعه به هم می‌‌‌ریزد و روحانی خندیده است. از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌ رسانی- در واقع اطلاع‌ نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود.» صادق خرازی (معاون وزیرخارجه در دولت اصلاحات) از حامیان جدی دولت و برجام بود. اما هم او درباره ماجرای تلخ بنزین به خبر آنلاین گفت: «حقیقتا در ماجرای بنزین، بی‌خردی حاکم بود. مگر می‌‌شود بنزین را سه برابر کنید و قبلش هیچ آگاهی نداده باشید!؟... گاهی به شوخی می‌گویم مسئولین ما صبح به صبح که بیدار می‌شوند برنامه‌‌ریزی و بخشنامه صادر می‌کنند که انقلاب را از بین ببرند و این مردمند که آن را حفظ می‌‌کنند(!)... انتخابات آینده، انتخابات پیچیده‌ای است. فکر می‌‌کنم با فضایی که در آن قرار داریم، مشارکت در شهرستان‌‌ها بالای ۴۰-۵۰ درصد و در تهران حدود ۲۵ تا۳۰ درصد باشد که خودش رقم قابل‌ توجهی است، هرچند که ایده‌آل نیست». به دفعات شاهد بودیم هر وقت طیف خوش‌بین به غرب در دولت و مجلس بر سر کار آمدند، امید و اعتماد عمومی آسیب خورد، نارضایتی افزون شد و میزان مشارکت مردم پایین آمد. کارکرد دولت‌های شبه‌لیبرال، تزریق نارضایتی و نا امیدی بوده است. روزنامه غربگرای شرق چند هفته قبل، با اذعان به اینکه عمده اعتراضات در دولت‌‌ هاشمی و روحانی رخ داده، نوشت «مطمئنا گسترده‌‌ترین اعتراض‌‌ها مربوط به مردم حاشیه‌‌نشین بوده؛ مانند آنچه آبان 98 رقم خورد. تا قبل از آبان 98، گسترده‌ترین تظاهرات خرداد 1371 در مشهد و پُرتلفات‌‌ترین حادثه فروردین 1374 در اسلامشهر رقم خورد. نخستین اعتراض‌‌ها از جنس نارضایتی مردم از برنامه‌‌های اقتصادی دولت، در کوی طلاب مشهد شروع شد و تا شیراز و اراک رفت. موج اعتراضات، برآمده از تورم 50 درصدی در دولت سازندگی بود. هاشمی در جریان برنامه پنج ساله توسعه، طرح تعدیل ساختاری را اجرا کرد و نتیجه آن، کوچک شدن سفره‌‌ مردم بود». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۲ توجیه آقای روحانی برای کم‌قدر نمایاندن برنامه هسته‌ای و سپس توقف 95 درصد آن، به چرخش درآوردن چرخ اقتصاد و رونق معیشت مردم در حد بی‌نیاز کردن از یارانه بود. اما ثمره مدیریت وی، کاهش ارزش پول ملی، افزایش چشمگیر شکاف طبقاتی، پنج برابر شدن نقدینگی ویرانگر، و تحمیل رکود اقتصادی سنگین در کنار تورم 52 درصدی بود. همه این تلخی‌ها در وضعیت تعلیق و انتظار دیپلماتیک، در حالی رخ می‌داد که 2200 هزار میلیارد تومان نقدینگی، میلیون‌ها مهندس و کارگر آماده کار، و هزاران کارخانه مهیای فعالیت، معطل تسهیل فضای سرمایه‌گذاری و تولید و کسب و کار و ایجاد ‌اشتغال در تیراژ چند میلیونی بودند و فقط یک هماهنگ‌کننده با تدبیر را که آنها را به هم برساند، انتظار می‌کشیدند. فرصتی شش ساله (عمر یک برنامه توسعه) در این رکودزدگی مدیریتی سپری شد و به امید بخش‌هایی از جامعه آسیب زد. عملیات ضدانتخابات، از دشمنانی که کودتای سوم اسفند 1299 و 28 مرداد 1332 را طراحی کردند تا استبداد را جایگزین جمهوریت و مردم‌سالاری کنند، عجیب نبود. اما بی‌اعتبار کردن انتخابات از سوی برخی محافل داخلی و مدیریتی چه؟ تصادف بود؟ نتیجه نفوذ بود؟ کتمان خطا و کم‌کاری با جفایی بزرگ‌تر یا...؟ به یاد داریم وزیر محترم اطلاعات دو سال قبل، از فعالیت «ناتوی اطلاعاتی» علیه ایران خبر داد. نیما زم مدیر آمدنیوز، سال 97 ضمن گفت‌و‌گو با یکی از شبکه‌های ضد انقلاب، از تحلیل ضدامنیتی کارفرمایان خود درباره حمایت انتخاباتی از روحانی پرده برداشت: «ما در انتخابات ریاست‌جمهوری تحلیل داشتیم. این جوری نبود که راه بیفتیم و بگوییم اصلاح‌طلبیم یا عاشق روحانی هستیم. مجموعه ما، تحلیل امنیتی داشت. می‌خواهم بازش نکنم تا قضایای دیگر اتفاق بیفتد تا بنشینیم و مفصل‌تر با هم صحبت بکنیم. آیا اگر رئیسی یا قالیباف سر کار بود، این مشکلاتی که در کشور وجود دارد، الان بود؟ این تظاهراتی که ایجاد شد، آیا بود؟ ما بر اساس تحلیل امنیتی... (مجری: می‌شود این طور تعبیر کرد که شما خواستید روحانی بیاید، تضاد درونی حاکمیت و عدم تدبیر و مدیریت روحانی، سبب این بشود که مردم معترض شوند؟ تدبیر شما این بود؟) می‌شود این‌جوری هم تعبیر کرد و یک‌سری سناریوها را کنارش گذاشت. با توجه به شرایط سیاسی داخلی و خارجی، ما به این نتیجه رسیدیم که باید برویم پشت سر یک فردی مثل روحانی. ما شیفته و دلباخته کسی نبودیم. من همین الان هم از کاری که آمدنیوز در انتخابات 96 کرد، دفاع می‌کنم. چون ما با تحلیل این کار را کردیم. کشور باید به نقطه جوش می‌رسید و اگر آدمی مثل رئیسی یا قالیباف سر کار می‌آمد، کار به نقطه جوش نمی‌رسید. آن وقت روند چهل سال ادامه پیدا می‌کرد». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۳ ما در این دوره با سه جفای بزرگ مواجه شدیم: نخست، سوء مدیریت اقتصادی و فشار سنگین بر مردم. دوم، تقلا برای لکه‌دار کردن انتخابات و انداختن آن از چشم مردم با این ارزیابی که طیف ائتلافی همسو با این مدیریت، یقینا بازنده انتخابات خواهند بود؛ به قول معروف، دیگی که برای ما نجوشد، همان بهتر که نجوشد! (مقبولیت این طیف به زیر هفت درصد رسیده بود و در رای 90 تا 30 هزار نفری نامزدهای آن در تهران پیداست). سوم، ترویج فضای مجازی لجام‌گسیخته و بی‌پشت و پناه واگذاشتن معیشت و روح و روان مردم در برابر تروریست‌های رسانه‌ای. بخشی از خسارت‌ها، از طریق همین فضا و با رضایت ضمنی برخی دولتمردان به زیست عمومی تزریق شد. برخی مدیران و شبکه سیاسی هم‌پوشان آنها، برای لاپوشانی سوء مدیریت آزاردهنده خود، در چند ماهه اخیر، اقدام به مسموم کردن فضای افکار عمومی علیه انتخابات کردند، به نحوی که اگر نام گویندگان حذف می‌شد، انسان تصور می‌کرد از طرف مقامات عنود آمریکایی یا گروهک‌های معاند ادا شده است. انتخابات، با وجود همه این ناملایمات، و در حالی برگزار شد که دشمن، حتی در شب و روز انتخابات هم از آتش‌باران (چه با شوک رسانه‌ای معطوف به شیوع کرونا و چه با اعلام رفتن ایران به لیست سیاه FATF) دریغ نکرد. بنابراین باید گفت کشور از یک گردنه سخت و ناهموار، با موفقیتی بسیار بالا عبور کرده و گامی بزرگ در پویش پیشرفت برداشته است. این موفقیت، با خانه‌تکانی ملت در مجلس و انتخاب نمایندگانی غالبا انقلابی و با انگیزه، همراه شده است. مجلس جدید، راه ناهمواری را با بازگرداندن مدیریت به ریل درست در پیش دارد؛ اما می‌توان امیدوار بود به فضل الهی و همت نیروهای انقلابی، مجلسی قوی، شجاع و با برنامه تشکیل شود. لازمه چنین اقتداری، انسجام و همدلی و هم‌افزایی و داشتن راهبرد و جدیت پایدار است. کم‌کاری نیروهای انقلاب در قبل از انتخابات، باید به واسطه همدلی و همفکری منتخبان جدید و تدوین برنامه‌های امیدبخش جبران شود. منتخبان نباید منتظر افتتاح مجلس جدید در خرداد 99 باشند، بلکه باید از همین حالا اهتمام برای برنامه‌ریزی و تغییرات سازنده را به نمایش بگذارند؛ شبیه حس مثبتی که در دستگاه قضایی ایجاد شد. تدبیر و تلاش جهادی، لازمه افزایش امید و اعتماد مردم، و تاب‌آوری در مقابل خباثت دشمن است. جریان انقلابی باید کم‌کاری‌های خود را در دوره پس از پیروزی جبران کند نه اینکه خدای ناکرده دچار مستی و سستی پس از ظفر شود. غرور، تشتت و تفرقه، خراشیدن همدیگر، پرداختن به دلخوری‌ها، هم‌فرسایی به جای هم‌افزایی، و غفلت از نفوذ و سربازگیری بدخواهان، موانع اهتمام به مسئولیت سنگین مجلس است. فرصت‌ها را باید مغتنم شمرد و درست هزینه کرد. این، مبارک‌ترین رسم شکرگزاری نسبت به اعتماد مردم و توفیق الهی است. انتخابات دوم اسفند، یک حماسه بزرگ بود و ثمرات آن می‌تواند چالش‌های بسیاری را از پیش روی کشور بردارد، ان‌شاءالله. 🔺یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

تاجران ترس و کاسبان کرونا -۱ ✍️ تروریسم (terrorism) را به وحشت افکنی و هراس افکنی ترجمه کرده اند. هر چند تروریسم معمولا با توسل به خشونت و جنایت قرین است، اما مفهوم اصلی آن، رُعب افکنی برای چیره شدن و غلبه است. 🔹تروریسم، منحصر به گروه های جنایتکار نیست بلکه قدرت های طاغوتی همواره از اِرعاب برای غلبه استفاده کرده اند. این سلاح در بسیاری از موارد، امکان غلبه ای را فراهم کرده که از طریق سلاح و جنگ، عملی نشده است. ♦️تروریسم، بیش از هر ابزار دیگری از قدرت رسانه و شایعه بهره می گیرد؛ ذهن جامعه هدف را ویروسی و فلج می کند، به تسخیر خود در می آورد، و ارزیابی های وارونه و دستورهای غلط صادر می کند. 🔹متاسفانه هراس افکنی ظرف شش هفت سال اخیر، تبدیل به ابزار کسب رای از سوی برخی سیاست بازان شد. مردم را ترساندند و خود را منجی جا زدند. رسانه های دشمن نیز به آنها به خاطر تزریق ویروس "احساس ناتوانی"، ضریب و پژواک دادند. فضای مجازی، معبر اجرای این عملیات تروریستی شد. ♦️اما اگر سیاستمدارانی برای استخدام این حربه وسوسه شوند، در اصل منفعل بودند، نه فعال. از جایی به بعد، آنها از موج هراس افکنی و دستکاری ذهنی جا می مانند. رندان دغلکار تری هستند که بیشتر بترسانند و مخاطبان را منفعل تر کنند. 🔹بیماری کرونا و هیچ بیماری دیگری را نباید دست کم گرفت؛ باید تدبیر، مهار و مداوا کرد و به مردم آگاهی داد. اما به نظر می رسد کُشنده تر از کرونا، ویروس تروریسم سیاسی و رسانه ای است که اعصاب و روان مخاطبان را آماج حمله قرار می دهد. ♦️نقطه مقابل هراس افکنی و تروریسم، امنیت بخشی و ایمن سازی است. هم در کلام و هم با عمل. بر خلاف هراس افکنان (تروریست)، امنیت آفرینان، اهل اقدام و عمل و مجاهدت شبانه روزند. 🔹به جای اشرافیت و امتیازگزینی، خود را وقف مردم می کنند. نه در کلام آنها، اخّاذی سیاسی یا اقتصادی از طریق ترساندن می بینید و نه در رفتار آنها، کم کاری و معطلی و تعلیق و انتظار. ♦️یک موضوع مهم در تروریسم رسانه ای، #شایعه_شویی است؛ چیزی مثل پولشویی. پولشویی، چند بار دست به دست کردن پول کثیف و ناسالم برای گم کردن سرمنشاء فاسد آن است. 🔹در عملیات روانی توسط دشمنان نیز اگر منشاء عملیات معلوم باشد، طبعا مردم اعتنا نمی کنند. اما با خبر شویی و تحلیل شویی و شایعه شویی، می توان شایعه مبتنی بر هراس افکنی را "بومی" کرد. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

تاجران ترس و کاسبان کرونا -۲ 🔹با چند بار دست به دست شدن، یک تحلیل باسمه ای و وارداتی، تبدیل به خبر و تحلیل بومی قابل اعتماد می شود! این هم نوعی ویروس سازی در لابراتوار سرویس های جاسوسی متخاصم است. ♦️این ویروس های رسانه ای چگونه نفوذ می کنند؟ از طریق فضای مجازی بی در و پیکر و فاقد قرنطینه. رسانه ها بر کنترل هواپیماها و مسافران و کالاهای وارداتی تاکید دارند، اما کمتر کسی درباره رسانه های بی در و پیکر و پیام های آلوده وارداتی ابراز نگرانی می کند. 🔹ما نظام پزشکی و مهندسی و انواع نظارت های صنفی را داریم. همچنین کمابیش بر رستوران ها و قصابی ها و کله پاچه پزی ها نظارت می شود؛ اما فضای مجازی، کاملا به روی دشمنان و بدخواهان باز است تا هر طور دوست داشتند، جنگ روانی ترتیب دهند و آن را به داخل بکشانند. دشمن ناکام در تحریم اقتصادی، اکنون بر تحمیل رکود اقتصادی و منزوی و قرنطینه کردن ایران به دست خودمان و رسانه های مان اصرار دارد. ♦️این روزها همه انتظارات، از وزارت بهداشت است. اما کسی نمی گوید چرا وزارت بهداشت باید آماج عملیات روانی و فشار باشد و وزارت ارتباطات، رویش را سمت دیگر گرفته باشد. وزارت ارتباطات متاسفانه به کمترین مسئولیت های خود در این زمینه عمل نمی کند. 🔹غیر از امنیت روانی جامعه که دستخوش عملیات است، اقتصاد خانوار و اقتصاد ملی هم در معرض حمله رسانه ای و روانی شدید است. بدین ترتیب سودجویان و محتکران بی هیچ مانعی، مرتکب جنایت اقتصادی می شوند. ♦️به موازات این اتفاق، صادرات غیر نفتی ما از جمله به عراق و ترکیه و افغانستان و ... هم که موجب حفظ رشد اقتصادی کشور با وجود تحریم نفتی شده، در معرض تخریب و تحریم خود خواسته قرار می گیرد. 🔹با کرونا و هر بیماری و آسیب دیگری باید مبارزه کرد. اما نباید اجازه داد دشمنان و بدخواهان هر بار به بهانه ای، عملیات تروریسم رسانه ای را با یارگیری در داخل - و سپس شیوع و اپیدمی شایعه توسط خود مردم و رسانه ها- به اجرا بگذارند. ♦️جنگ نرم و هوشمند را جدی بگیریم. باید با تورم انتظاری و ترس انتظاریِ مهندسی شده، بدون اغماض مبارزه کرد و گرنه تروریست ها، فرقی بین مردم و نظام و مردم قائل نیستند. 🔹آنها تظاهر به حمایت یا همراهی با این و آن می کنند، اما به وقتش، حتی از کسانی که در انتخابات حمایت کردند، عبور می کنند. چنان که در نوع مواجهه اخیرشان با آقای روحانی و وزارت بهداشت می بینیم. ♦️بنای آنها طبق ماموریت، القای ناتوانی است، به هر قیمت که باشد. آنها کاسب ترس و تروریسم هستند. و با همین حربه، برجام و خسارت های آن را تحمیل کردند. نگذاریم هر فرآورده رسانه ای بنجل و مسموم را به خورد مردم بدهند. @IMANI_mohammad

دولت و FATF ؛ مرحبا به این درایت! ✍️ سیاست موفق را با کُنِش گری و فعال بودن می شناسند. در عین حال، واکنش درست و متقابل هم بخشی از سیاست ورزی است. اما بدترین نوع سیاست ورزی، انفعال و واکنش نا متوازن است. 🔹اواخر هفته گذشته و لا به لای جنجال کرونایی، دو اتفاق نا متعادل در حوزه سیاست خارجی توسط دولت رقم خورد. ♦️اولی درباره FATF بود. دولت به بهانه قرار گرفتن در لیست سیاه این کارگروه، توپ را در زمین منتقدان انداخت و از آنها خواست پاسخگوی تبعات ماجرا باشند. ماجرای دوم به تشکیل نشست کمیسیون مشترک برجام در وین بر می گشت. 🔹آقای عراقچی پس از نشست کمیسیون گفت "برجام هنوز زنده است" و "اینستکس تقریبا آماده شده است". اما بیانیه کمیسیون نسبت به کاهش تعهدات ایران ابراز نگرانی کرده بود، بی آن که نسبت به نقض کامل تعهدات توسط آمریکا و اروپا اعتراض جدی انجام دهد. ♦️نزدیک بیست ماه است نشست های بی خاصیت کمیسیون هر چند وقت یک بار برگزار می شود؛ بی آن که به حق بر زمین مانده ایران (لغو تحریم های مالی و بانکی و نفتی) کمترین ترتیب اثری بدهد. دو سال است ما برجام را یکطرفه اجرا می کنیم. 🔹اروپا در این دوسال، عملیات تاخیری و وقت کشی را هم آهنگ با آمریکا به اجرا گذاشت و امکان اعتراض بهنگام و موثر را از ما گرفت. همزمان آمریکا و عربستان کوشیدند بازار نفت ما را بربایند. فروش نفت ما در این دوره به چند صد هزار بشکه (یک پنجم میزان فروش در قبل از برجام) رسید. ♦️دولت و وزارت خارجه چه کردند؟ برای چند ماه، وعده پوچ کانال موسوم به SPV را خریدند و با آن، افکار عمومی را مشغول کردند. و سپس خریدار وعده بی مایه تر دیگری به نام INSTEX شدند؛ مبادله غذا و دارو در ازای نفت فروخته شده ایران به غیر اروپایی ها! پس از آن هم سرگرم نمایش مذاکره با فرانسه و ژاپن شدند! 🔹در عمل چه اتفاقی افتاد؟ عراق در شرایط تحریم، از تحریم های غذا و دارو معاف بود. اما از صدقه سر شقّ القمر برجام و اینستکس کذایی، اروپایی ها حتی غذا و دارو هم نمی فروشند و سفیر سوئیس چند کارتن دارو را با وقاحت به نمایش می گذارد! ♦️بله برجام به عنوان سند گروگان گرفته شدن دولت روحانی، همچنان زنده و مایه عبرت دیگران است؛ دریغ از سر سوزنی خاصیت برای کشور ما. اما درست در همین فضا، دولت به جای اعتراض عملی و بازدارنده به طرف اروپایی برجام، سر تفنگ تبلیغات را به سوی داخل کج می کند! 🔹به شکل عجیبی اصرار دارند سیاه بازی های دو ساله غرب و هیجان های سفر پاریس و نیویورک و توکیو را از اذهان پاک کنند و همه تقصیرها را گردن شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت بیندازند که به خاطر تجربه پر خسارت برجام، دست رد به سینه گردانندگان FATF (بانیان کلاهبردار برجام) زدند. ♦️دولت به جای این که سیاست کنش گری پیش دستانه یا دست کم واکنش متقابل پیشه کند، در برابر گستاخی غرب، منفعل و ساکت مطلق است؛ اما ضمنا ترجیح می دهد در مقابل صاحب نظران منتقد، به زعم خود دست پیش بگیرد و طلبکاری پیشه کند. دریغ از کمترین اعتراض به طرف کلاهبردار و بدهکار! 🔹بعد از شش سال فرصت سوزی و بر جای گذاشتن رکورد های بی سابقه رکود و تورم و شکاف طبقاتی و نقدینگی، می گویند "می خواستیم کار کنیم اما نگذاشتند". مرحبا به این شرافت و شجاعت و درایت و نبوغ! ♦️یاد حکایت مولوی در مثنوی و در باب استجا افتادم که قابل بازگویی در این مجال نیست. اصل داستان را خود در مثنوی بخوانید: "آن یکی در وقت استنجا بگفت- که مرا با بوی جنّت دار جفت 🔸گفت شخصی خوب وِرد آورده‌ای- لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای ... ای تواضع برده پیش ابلهان- وی تکبر برده تو پیش شَهان آن تکبر بر خَسان خوبست و چُست- هین مرو معکوس، عکسش بند تست ...". @IMANI_mohammad

جنگ با کرونا و جای خالی فرمانده ✍️ در حالی که جهادگران و مدافعان سلامت در خدمت مقدم مبارزه با ویروس کرونا جان فشانی می کنند و وزارت بهداشت برای مبارزه سینه سپر کرده، متاسفانه انسجام بخشی لازم از سوی رئیس دولت مشاهده نمی شود. 🔹هم در اعلام آمار، برخی مقامات محلی اظهار نظرهای غیر مسئولانه می کنند و هم در زمینه اقدامات سختگیرانه برای جلوگیری از شیوع، تصمیمات نا هماهنگ و معارض از سوی برخی مدیران دولتی از جمله شخص رئیس جمهور صادر می شود. ♦️در همین حال، برخی محافل سیاسی و رسانه ای هم مزید بر علت شده و روی اعصاب مردم راه می روند. تا جایی که شایعات خلاف واقع و آزار دهنده، بسیار سریع تر از سرعت شیوع کرونا، جامعه را درگیر می کند. 🔹متاسفانه برخی مدیران استانی در گیلان و مازندران و اصفهان در کنار چند نماینده مجلس و برخی فعالان رسانه های زنجیره ای، راست و دروغ را به هم می آمیزند و اعتماد مردم را نشانه می گیرند. ♦️پادزهر این رفتار مسموم، تصمیم های الزام آور و نظارت شبانه روز است. با هفته ای یک جلسه که آقای روحانی می گوید، نمی شود ماجرا را به درستی مدیریت کرد. 🔹نباید بلایی که بر سر برخی شوراهای عالی (اقتصادی، فرهنگی، مجازی، ارتباطات و...) در زمینه تصمیم گیری و اجرا ظرف شش سال گذشته آمد، درباره مبارزه با کرونا نیز تکرار شود. ♦️اینها نیازمند احساس مسئولیت و وقت گذاشتن بیشتر است. متاسفانه در همین حیص و بیص خبر می رسد که دولت پیگیر لایحه افزایش اختیارات رئیس جمهور است! 🔹شش سال است فعالان بخش خصوصی و اتاق بازرگانی که اغلب در برجام هم حامی دولت بودند، نتوانسته اند با رئیس دولت جلسه بگذارند و مشکلات و راه حل شان را در میان بگذارند. چرا؟ چنین دیدارهایی واقعا معطل اختیارات است یا اراده و همت؟! ♦️صد روز است سازمان مهم هلال احمر رئیس ندارد. منصوب قبلی روحانی به خاطر فساد و زد و بند اقتصادی در بازداشت به سر می برد. کسی هم هنوز آقای روحانی را به خاطر این قبیل انتصابات بازخواست نکرده، اما آیا انتخاب یک رئیس متناسب برای چنان سازمان مهمی، این قدر دشوار است که سه ماه تعویق بیفتد؟ 🔹می بینید که اغلب این مشکلات، به همت و اراده بر می گردد و نه اختیاراتی که مازاد بر شرایط عادی، به دولت و رئیس جمهور (به ویژه از دو سال قبل) واگذار شده است. ♦️روحانی نباید اجازه دهد بی تدبیری هایی که در واگذاری 18 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی، سهمیه بندی توام با غافلگیری و سه برابر کردن قیمت بنزین پدید آمد، تکرار شود. 🔹ویروس کرونا با همه نگرانی ها و خسارت هایش، برای بهبود مدیریت اجرایی یک فرصت است؛ اگر آقای روحانی آن را جدی بگیرد. اکنون بانک مرکزی در حوزه امنیت اقتصادی و وزارت بهداشت در حوزه سلامت و بهداشت با تمام توان درگیرند. ♦️آنچه می تواند این تلاش ها را کمرنگ کند، تحرکات جریانات معارض در فضای مجازی است. این آشفته بازار رسانه ای در کنار عدم تمرکز مدیریت دولت متاسفانه بسیاری از زحمات و مجاهدت ها را تحت الشعاع خود قرار می دهد. 🔹دولت یک هماهنگ کننده کم دارد و یک پروتکل نظارت درست بر کارکرد فضای مجازی و رسانه ای. نمی شود معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد از این فضای آشفته بنالد و وزیر ارتباطات، فقط درباره آلوده بودن عابر بانک ها و پمپ بنزین ها توییت بزند! ♦️کاش روحیه فرماندهی مدبرانه و شجاعانه سردار شهید سلیمانی در خط مقدم مقاومت، از سوی مدیریت اجرایی ما الگو برداری شود و این مدیران، فقط اندکی خود را شبیه آن فرمانده موفق کنند. این چنین می توان کمر کرونا را شکست. @IMANI_mohammad