💢 جنگ جهانی سوم
و ماجرای «گردان حرمله» -۱
۱) "خاک آمریکا، بامداد امروز از مرزهای جنوبی، هدف حملات زمینی و موشکی قرار گرفت".
تعجب کردید؟ چنین خبری اگر برای شما غافلگیر کننده و دور از انتظار است، از نگاه برخی تحلیلگران در آمریکا، یک احتمال جدی محسوب می شود.
آمریکا، چند دولت اروپایی و رژیم صهیونیستی، پس از جنگ جهانی دوم، برای ۵۰ سال عادت کرده بودند کنار گود بنشینند، جنگ و جنایت راه بیندازند، و نابودی دیگران را تماشا کنند.
اما حالا اما نظم پیشین دگرگون و شده، تا جایی که پریروز، نشریه تخصصی "فارین پالیسی" در آمریکا، احتمال حمله از مرزهای مکزیک را جدی دانست:
"آمریکا ممکن است در جنگ جهانی قریب الوقوع از چند جبهه، شکست بخورد. اگر چین تصمیم حمله به تایوان بگیرد، می تواند به سرعت به جنگ در سه جبهه تبدیل شود. تعبیر "مخمصه" شاید مخاطبان را نگران کند. اما همچنان که روسیه برای جنگ طولانی در اوکراین آماده می شود و جبهه جدیدی در منطقه شام (غزه) باز شده، وسوسه چین برای حمله به تایوان رو به افزایش است. ارتش ما برای چند جنگ همزمان طراحی نشده. برخلاف آمریکا که باید در هر سه جبهه قوی باشد، چین، روسیه و ایران، فقط باید در منطقه خود بجنگند. دشمنان آمریکا توانایی تشویق یا مدیریت اجرای حملاتی به سبک حماس را در خاک آمریکا دارند، و چنین حمله ای احتمالا با توجه به وضعیت مرز های جنوبی، آسان تر است. این، وحشتناک است. جنگ جهانی، دیگر صرفا یک احتمال نظری نیست و اگر قریب الوقوع نباشد، احتمالش جدی است. باید از همین حالا وضعیت خود را سامان دهیم".
۲) چند روز قبل هم، استفن والت سردبیر فارین پالیسی تاکید کرده بود:
"جهان بعد از جنگ غزه، جهان قبلی نخواهد بود. قبل از حمله غافلگیرانه حماس، آمریکا و متحدانش در حال جنگ نیابتی برای تضعیف روسیه بودند؛ اما خوب پیش نرفت و توازن نظامی به نفع روسیه چرخید. آمریکا همچنین در حال تدارک جنگ اقتصادی علیه چین بود تا از ابرقدرت شدن بازدارد. دولت بایدن سعی داشت عربستان را از نزدیکی به چین منصرف کند، اما معلوم نبود به نتیجه مطلوب می رسد. منتقدان همچنین هشدار می دادند نادیده گرفتن فلسطین و اقدامات خشن فزاینده اسرائیل، خطر انفجار را در پی دارد؛ تا این که ۷ اکتبر فرا رسید. معنی تراژدی مداوم برای دیپلماسی آمریکا چیست؟ جنگ غزه، چوب لای چرخ تلاش برای عادی سازی روابط عربستان و اسرائیل گذاشت و با برنامه تمرکز بر شرق آسیا به جای خاورمیانه، تعارض دارد. این، برای تایوان خبر خوبی نیست. همچنین، یک فاجعه برای جنگ فرسایشی شده اوکراین است. آمریکا قادر به تامین مهمات اوکراین نبوده و مجبور شده از انبارها در کره جنوبی و اسرائیل تامین کند. اسرائیل هم سلاح می خواهد. جنگ غزه تا مدت ها وبال گردن آمریکا خواهد شد. دستگاه دیپلماسی، این حمله را پیش بینی نکرد و پاسخش هم کمکی نکرده. اگر این شکست با نتیجه ناخوشایند در اوکراین همراه شود، دیگر کشورها نه فقط اعتبار، بلکه فهم آمریکا از مسائل را هم زیر سؤال خواهند برد".
۳) معادله ۷۰ ساله ، چنان دگرگون شده که لیبراسیون و رویترز می نویسند: "آمریکا مراقب است به جنگی تازه، از جمله با ایران سُر نخورد". پایگاهه ای آمریکا در منطقه، از ۷ اکتبر دست کم ۶۱ بار هدف حمله قرار گرفته اند. آمریکا منطبق بر واقعیت های میدانی ترجیح می دهد جبهه و درد سر جدیدی فعال نشود. موقعیت همیشگی جنگ، جا به جا شده. اگر در جنگ تحمیلی، خرمشهر، مظلومانه در حال دفاع بود، یا فقط بیروت و دمشق و فلسطین، آماج جنگ بودند، امروز اعماق جبهه غرب، میدان جنگ شده و ممکن است گسترده تر هم بشود. این تغییر موازنه شگرف، نتیجه یک یا دو رویداد نقطه ای نیست، بلکه روندی است که پس از انقلاب اسلامی، در اثر رواج منطق مقاومت، بسط پیدا کرده است. و گرنه، کاخ سفید باید تا به حال بر مبنای پروژه "قرن جدید آمریکایی"، چین و روسیه و دیگر رقبا را تسلیم کرده بود.
۴) کشور سوریه، ۱۲ سال قبل گرفتار جنگ شد؛ اما ماجرا محدود به سوریه نبود. آمریکا و متحدانش در سال های ۱۳۸۹- ۱۳۹۰، دو پروژه همزمان، یعنی "تحمیل جنگ نیابتی به سوریه و عراق"، و "اِعمال تحریم های فلج کننده" را برای قیچی کردن ایران به اجرا گذاشتند. فتنه سال ۱۳۸۸، آنها را امیدوار کرده بود. تحریم و تحمیل جنگ، نقشه بی نقصی به نظر می آمد. دو سال بعد، طیف غربگرا روی کار آمد. ترکیب " فشار/ انفعال"، اگر درست پیش رفته بود، می توانست پس از خلع قدرت، به اشغال نظامی و تجزیه ایران ختم شود.
💢 ادامه دارد
@IMANI_mohammad
💢 جنگ جهانی سوم
و ماجرای «گردان حرمله» -۲
۵) عجیب بود، ولی برخی سیاستمداران رقیب که به بهانه انتخابات ۱۳۸۸، در حد پدر کشتگی با هم درگیر شدند و هزینه هنگفتی را برای کشور رقم زدند، حالا درباره عدم حمایت از مقاومت منطقه، همنوا شده بودند! چنان که یک دولتمرد ارشد گفت "طرفین جنگ سوریه در زمین آمریکا یازی می کنند و سلاح شان را آمریکا تامین می کند"! او حاضر نشد برای حمایت از سوریه در برابر جنگی که هدفش ایران بود، به دمشق برود، یا یکی از همکارانش را اعزام کند. (هم او بعدها که شهدای مدافع حرم مایه آبرو شدند، در یادواره شهدای مدافع حرم در آمل سخنرانی کرد!). همزمان، برخی سران طیف مدعی اصلاحات و اعتدال که سابقه فتنه ۸۸ و شعار صهیونیستی "نه غزه، نه لبنان" را داشتند، مدافعان حرم را می نواختند و به تقلید از غرب، سوریه را متهم می کردند.
۶) در چنین شرایط دشواری، سردار "حسین همدانی" در میانه سال ۱۳۹۰ به سوریه رفت؛ کشوری که ۷۰ درصد خاکش به اشغال مزدوران نیابتی غرب در آمده، و پایتختش در آستانه سقوط بود. او چند بار تا مرز شهادت و اسارت پیش رفت، اما تقدیر بر آن بود که پیش از شهادت، سرنوشت جنگی را که هنری کیسینجر و موشه یعلون (وزیر جنگ اسرائیل) "جنگ جهانی سوم" می نامیدند، برگرداند. باقی داستان را به نقل از کتاب "خداحافظ سالار" -از زبان همسر شهید همدانی و دیگران- بخوانید:
- حاج قاسم، چند محافظ و چند خودروی اسکورت برای محافظت قرار داد، ولی حاج آقا همه رو پیچونده و کار خودش رو فقط با ابوحاتم، انجام میده.
- (شهید همدانی:) هر روز توی کوچه های دمشق، صدای گریهٔ بچه هایی میاد که تازه یتیم شدن، یا مادرشون رو مسلحین به اسارت بردن. به آقای بشار اسد گفتم به مردمت اعتماد کن و درِ اسلحه خونه ها رو، به روشون باز کن، بذار خودشون با دشمنشون بجنگن، ارتش که به تنهایی توان جنگیدن رو نداره.
- حاج قاسم، آخرین بار که سری به ما زد، سربسته درباره اهمیت کار حسین توضیح داد: «ما تو جنگ خودمون به معنی واقعی فرماندهی می کردیم؛ یه لشکر پشت سرمون بود. اما تو سوریه خیلی متفاوته، فرماندهی که نیرو نداشته باشه و تو دیار غربت باشه، فقط خدا از غربتش خبر داره".
- "چرا توی سوریه، یه حزب الله دیگه درست نمی کنین؟ نکنه مثل جوونای حزب الله ندارین؟». ابوحاتم، انگار که بهش برخورده باشد، پاسخ داد: «چرا داریم، ولی تا امروز یکی مثل سردار متوسلیان نداشتیم، که شکر خدا با اومدن ابووهب (سردار همدانی) مشکلمون داره حل می شه".
- سید حسن نصرالله به حاج آقا خیلی علاقه داره. در اولین دیدار به ایشون گفته بود: "تا به حال همدیگر رو ندیدیم، امّا خیلی وقته که شما رو می شناسم. شما سردار امام خامنه ای هستین و من سرباز ایشون. رزمندگان مقاومت، فرمانده جا افتاده و ریش سفیدی مثل شما رو کم داشتند".
- ظرف ۳ سال، ۱۵۰ هزار نیروی داوطلب مردمی را سازماندهی کرد و آموزش داد. حتّی پای مدافعان حرم از افغانستان و پاکستان و عراق را به سوریه باز کرد.
- می گفت "دلم برا جوونای مسلحی که فکر می کنن در راه خدا جهاد می کنن، می سوزه. از توی همین خونه ها ما رو می زنن، اما راه برگشت رو براشون بسته نمی بینم". شعار نمی داد، اما هضمش حتی برای من که سال ها با او زندگی کردم، دشوار بود.
- می گفت: "هر روز چندین جنایت اتفاق می افته. حالا من کُنج عافیت رو انتخاب کنم و برگردم؟ این سرهای از بدن جدا، زن و بچه نداشتن؟ به خدا قسم اگر این اتفاق تو قلب آمریکا هم می افتاد، تکلیف می دونستم برای دفاع از مردم بی گناه، کاری بکنم... می دونید اینا کی ان؟ باقی مونده لشکر عمر سعدن! اسم گردان تک تیرانداز شون رو هم گذاشتن، گردان حرمله"...
۷) اندکی توقف کنید! این چند خط از کتاب، خودش یک روضه مصیبت است: خبرِ وهب (پسر سردار همدانی) که از تهران آمده بود، یک خبر سیاسی بود. گفت «دیروز، یک مجادلهٔ بد و غیر اخلاقی بین رئیس جمهور و رئیس مجلس، توی مجلس درگرفت". اشاره ای سربسته به ماجرای استیضاح وزیر رفاه در بهمن ماه ۱۳۹۱ که میوه اش را غربگرایان در خرداد سال ۱۳۹۲ چیدند. حسین همدانی، در چنان دوره دشواری، سرگرم مهار جنگ پیچبده دشمن بود.
💢 ادامه دارد
@IMANI_mohammad
💢 جنگ جهانی سوم
و ماجرای «گردان حرمله» -۳
۸) بگذریم؛ باقی ماجرا را به وقت شام بخوانید:
- در مسیر اومدن به فرودگاه از حاج آقا پرسیدم چرا زن و بچّه تون رو توی این اوضاع بحرانی به دمشق می آرید؟! گفت اتفاقاً همین موضوع رو دیروز، بشار اسد ازشون پرسیده؛ و در جواب گفتن: «من پیرو مکتب حسین بن علی ام که همهٔ هستیشون رو به کربلا بردن تا همه بدونن از هیچ چیزی برای نجات مردم دریغ ندارن".
- (در ماجرای فتنه ۸۸) مصوبهٔ شورای امنیت ملی رو گرفت که نیروها از سلاح گرم استفاده نکنن. وقتی درگیری ها اوج می گرفت و بسیجی ها کارد به استخوان شون می رسید، باز حاج آقا اجازه شلیک نداد. اگه کسی دیگری بود، کم می آورد و حکم تیر می داد.
- یه جوان که صورتش رو پوشونده بود، به طرف ما سنگ پرتاب کرد و خورد به سر بابا. چند تا بسیجی رفتند و اونو گرفتن. به حضرت آقا، فحش داد. یکی از بسیجی ها، گرفتش زیر مشت و لگد. بابا با صدای بلند نهیب زد: نزنش! مگه نگفتم ولش کن؟ بسیجی گفت: همین بود که با سنگ زد توی سر شما. بابا گفت: نه این نبود، بذار بره. طرف، خجالت زده سرش رو پایین انداخت. وقتی داشت می رفت، به بابا گفت: "می دونستی کار من بود، اما آزادم کردی. هیچ وقت این کارت رو فراموش نمی کنم حاج آقا". وقتی رفت، بابا رو کرد به جمع متعجب ما و گفت: "جوونه! خدا جوونا رو دوست داره".
- خواست چای را با سوهان بخورد. سارا یادآوری کرد: بابا شما قند دارین، براتون خوب نیس. حسین نرم و صمیمی گفت: بابا جان، قند رو ولش کن، کار از این حرفا گذشته. زهرا پرسید: ولی شما همیشه پرهیز می کردین. حسین گفت: برای کسی که چند روز دیگه، شهید میشه، فرقی نمی کنه که قندش بالا باشه یا پایین. چای را سر نکشیده بود که دخترها زدند زیر گریه. گفتم: حاج آقا، باز داری روضه می خونی؟ به خاطر این گفتی صدا شون کنم؟! خونسرد و متبسّم گفت: آره حاج خانم، گفتم بیان که خوب نگاهشون کنم.
- نخواستم بچه ام را بیشتر از این توی هول و وَلا بیندازم، یک دفعه گفتم: «وهب! بابا شهید شده». داشتم می گفتم "به مهدی هم خبر بده"، که گریه اش گرفت و گوشی را قطع کرد. تا چند دقیقه در خودم بودم که وهب زنگ زد. گفت: «بابا خیلی مظلوم بود. شهادت حقش بود. ناز شصتش! به اون چیزی که می خواست، رسید».
- درِ تابوت را که باز کردند، همان صورت پر از نور لحظهٔ وداع، به چشمانم نور داد. گوشهٔ چشمش کبود بود. یک آن، دلم حال روضه گرفت... کسی جلو آمد. گفت: «حاج قاسم توی دمشق، صورت روی صورت شهید همدانی گذاشت و از او شفاعت خواست و این انگشتری را به من داد که به شما بدهم». انگشتری را گرفتم و انبوهی از خاطرات جلوی چشمانم صف کشید؛ نگین سرخی که شهید شهبازی به حسین داده بود... تا روز وداع، که انگشتری شهبازی را درآورد و گفت «نمی خواهم چیزی از دنیا با من باشد".
- وصیت نامه را تا زدم و لای دفتر خاطرات حسین گذاشتم. همان دفتری که سال ها پیش، در گوشه اش نوشته بود: "من شنیدم سرِ عشاق به زانوی شماست- و از آن روز سَرَم، میل بریدن دارد".
💢 یادداشت روز کیهان
@IMANI_mohammad
روز چهل و ششم جنگ
ابتکار عمل دست کیست؟
🔹جنگ، تازه روی واقعی خود را به صهیونیست ها نشان می دهد. آنها برای بازدارندگی، سال های طولانی ادعا کردند چهارمین ارتش بزرگ دنیا هستند.
♦️"من آنم که رستم بود پهلوان"! ارتشی که مانند خود رژیم صهیونیستی، وارداتی و سر هم بندی شده از پشتیبانی های نظامی آمریکا و برخی دولت های اروپایی است.
🔹این ارتش می تواند بمب های ممنوعه آمریکایی را بر سر کودکان و زنان بریزد و ظرف کمتر از یک ماه، قریب۱۴ هزار نفر را قتل عام کند، اما کمترین مهارتی برای جنگ تن به تن یا حتی تانک با تن ندارد:
♦️"لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ. آنها به صورت جمعی و متحد با شما نمی جنگند، مگر در آبادی هایی که دارای حصار و قلعه و دژ هستند، یا از پشت دیوارها...".
🔹دو هفته است که سامانه تبلیغاتی ارتش اسرائیل، ادعا می کند در حال تسخیر غزه است؛ اما جز محاصره برخی مناطق یا ورود به عمق دو سه کیلومتری، نتوانسته کاری از پیش ببرد.
♦️عنایت دارید که درباره یک منطقه شهری کوچک با مساحت ۳۶۰ کیلومتر مربعی حرف می زنیم، و نه اشغال یک کشور که بخواهد ماه ها طول بکشد.
🔹اسرائیل، باریکه غزه را در دو بخش تصور کرده و سراغ بخش کوچک تر رفته که شاید مجموعا ۱۶۰ کیلومتر مربع است؛ به اندازه مساحت دو یا سه منطقه شهرداری تهران!
♦️ارتش اسرائیل پس از ریختن بمب هایی به قدرت انفجار سه بمب اتمی هیروشیما، تنها توانسته به یکی دو بیمارستان دسترسی پیدا کند و همان جا ها نیز تلفات سنگین زرهی و انسانی داده و ناچار به عقب نشینی هایی هم شده است.
🔹ظرف دو روز اخیر، این تلفات به شکل چشمگیری افزایش یافته، و حال آن که هر چه زمان سپری می شود، پیشروی سخت تر می شود.
♦️از اینجا به بعد، موقعیتی است که نظامیان صهیونیست باید از تانک ها و زرهپوش ها بیرون بیایند و به مصاف رزمندگان از جان گذشته بروند.
🔹رژیم صهیونیستی، هفتم اکتبر، ضربت اول را خورد؛ ضربتی به غایت گیج کننده. پس از دو هفته منگی هم، هر چه در خشاب داشت، با عصبانیت شلیک کرد. این، قمار از سر زوال عقل بود. حیثیت زیر سوال شان را قمار کردند تا شاید با نسل کشی، بازدارندگی را احیا کنند.
♦️صهیونیست ها پس از یک ماه بمباران حداکثری، هیچ تیر و تدبیری باقی نگذاشته اندکه بخواهد جنگ را شدت بدهند، یا تغییری در روند آن ایجاد کنند. بر عکس، جبهه مقاومت، هر چند روز یک بار، شدت و تنوع بیشتری به ضربات می دهد، و گزینه های تازه رو می کند.
🔹حزب الله لبنان در شمال، دقیقا خط تنوع و تصاعد ضربات را به اجرا گذاشته است؛ همان گونه که مقاومت عراق در جبهه شرقی، با دست کم ۷۰ حمله به پایگاه های آمریکا.
♦️جبهه مقاومت، خطی و تکراری و لو رفته، ضربه نمی زند که مهار شود، یا برای دشمن، عادی و قابل تحمل باشد. پیش بینی ناپذیری، غافلگیری و دردناکی ضربات، مبنای این مهندسی است.
🔹مقاومت یمن، ناوگان آمریکا را چند روز سرگرم کرد و حتی اجازه داد درباره رهگیری پهپاد ها قمپز در کنند. سپس، چند ضربه موشکی و پهپادی را متوجه بندر راهبردی ایلات کرد؛
♦️اما درست هنگامی که سامانه پدافندی آمریکا و اسرائیل، عمق آسمان را می کاویدند تا ردّ موشک های دوربرد را بزنند، انصار الله، آبشاری کوتاه اما دردناک را در دریای سرخ بر سر کشتی تجاری «گالکسی لیدر» کوبید.
🔹این جنگ، پیچیده تر از آن شده که اسرائیل و آمریکا تصور کردند. آنها کوشیدند آبروی ریخته را به زور بمب جمع کنند. اما سرنوشت هر جنگی را دو چیز تعیین می کند: قدرت فرماندهی، و صلابت و سلحشوری رزمندگان در میدان.
♦️جبهه اسرائیل، نه در اتاق راهبری و فرماندهی، حکیمانی مانند آیت الله خامنه ای، اسماعیل قاآنی، سید حسن نصرالله، محمد ضیف، یحیی سنوار و عبدالملک الحوثی را دارد، و نه در میدان، جنگاورانی جان بر کف. این، جنگ جنود عقل و حکمت، با جنود جهل است.
@IMANI_mohammad
.
🔹امروز هفتمین سالگرد رحلت مرحوم "حاج حسن شایانفر" (رحت الله علیه) است. مشاور فرهنگی موسسه کیهان که در حوزه "جریان شناسی فرهنگی سیاسی- دشمن" و همچنین ارتباط دادن میان نیروهای انقلابی، حق بسیاری بر گردن جبهه انقلاب دارد.
♦️شادی روح و علوّ درجات این خدمتگزار گمنام انقلاب اسلامی، صلوات و فاتحه ای نثار فرمایید. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم و اهلک اعدائهم اجمعین.
@IMANI_mohammad
یاد ماندگار حاج حسن شایانفر (ره)
♦️امروز هفتمین سالگرد رحلت مرحوم حاج حسن شایانفر (ره) است. حاج حسن در بازار کار می کرد، اما پس از انقلاب بر اساس تکلیف ، پای در عرصه روشنگری فرهنگی و دشمن شناسی گذاشت. بازار را دیده بود و حساب و کتاب _ به غایت _ سرش می شد؛ اما هرگز بر سر سفره انقلاب، کاسبی نکرد.
🔹اهل حساب و کتاب بود و به همین دلیل، #حیات_طیبه را برگزید؛ همان که امیر مومنان (ع) در توصیفش فرمود: "هی القناعه". قرآن می فرماید صالحان را به زندگی پاکیزه زنده می داریم ؛ "مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ". یعنی به مرتبه انتخاب "قناعت و رضایت به حلال اندک دنیا " می رسانیم. ... و حاج حسن شایانفر، #قانع بود به اختیار، هر چند که فرصت های فراوان داشت برای تدارک زندگی اشرافی.
♦️زندان و کار فرهنگی؟! حاجحسن شایانفر، بسیاری از دستگیرشدگان گروهک ها در سال های آغازین پس از انقلاب را بازیخورده و قربانی سران گروهکهای نفاق میداند و غمخوارشان میشود. برای جوانهای افتاده در دام منافقین، کلاس درس برپا میکند و کتاب درسی تهیه میکند و معلم میآورد که به درسشان برسند. آزاد هم که میشوند و مورد سوءظن و بیاعتمادی قرار دارند، برخی از همانها را ضمانت میکند تا به زندگی برگردند و صاحب شغل شوند.
🔹آنقدر مهربانی و جذب میکند، که یکی از سران بازداشتی، کفری میشود. سراغ حاجحسن در زندان میرود و تا میتواند با فحش و ناسزا از خجالت حاجی درمیآید! حاجحسن لبخند میزند و میپرسد چرا اینقدر آشفتهای؟ و پاسخ میشنود «تو با این پیگیریها و دلسوزیهایی که انجام میدهی، انگیزه مبارزه را از اعضاء و سمپاتهای ما گرفتهای... اینها بریدهاند و میگویند پشیمانیم». سران گروهکهای نفاق و زخمخوردههای بعدی از حاجحسن، به همین دلیل لقب «توابساز» به او میدهند!
♦️او سردار گمنام میدان مجاهدت فرهنگی بود که هرچند به اختیار، گمنام ماند اما به برکت خدمت خالصانه ، بسیاری در میان نسل دوم و سوم انقلاب ، تربیت یافته و شیفته او هستند. کیهانی بود اما در ارتباط گرفتن و پیوند دادن افراد و جریان های انقلابی، چنان بلد همت بود که دوستانش به شوخی می گفتند جهان وطنی رفتار می کند. تا توانست کادر سازی کرد و همرزمان فرهنگی را به هم ارتباط داد. از فعالیت های آن مرحوم در دفتر پژوهش های موسسه کیهان، بالغ بر ۶۰ جلد کتاب به یادگار مانده است.
🔹خداوند متعال، او را با اهل بیت علیهم السلام محشور فرماید.
@IMANI_mohammad
.
حالا که خوب فکر می کنند
کشتی توقیفی اسرائیلی بوده!
♦️دروغگو این جوریه:
🔹وقتی ضربه اول تو پوزه اش میخوره، خودشو می زنه به اون راه و میگه: "کشتی توقیف شده مال ما نبوده؛ انصار الله اشتباه کرده".
♦️اما فقط دو روز میتونه خودخوری کنه و صداشو در نیاره. مجبور میشه بناله و بگه: "توقیف کشتی مذکور، حمله به اسرائیل بود".
🔹خب! بود که بود. حالا چه غلظی میخای بکنی؟!
♦️این انصاراللهی که ما دیدیم، سرش درد میکنه برای ادب کردن صهیونیست های کودک کش. تا اینجا هم، داشته هاشو رو نکرده و فعلا دستگرمی بوده.
🔹درباره زرنگی شون، همین یه قلم کافیه که آمریکا و اسرائیل رو چند روز با پهپاد و موشک سرگرم کردند، و وقتی که حواس اونا به آسمان یمن و عربستان بود، کنار دریای سرخ غافلگیرشون کردند!
♦️به منهدم هم کردن قانع نیستند، دنبال اسیر و غنیمتی گرفتن هستند. چند روز قبل، پهپاد پیشرفته MQ9 آمریکا رو رهگیری و منهدم کردند؛ اما هیچ بعید نیست که زنده گیری(!) هم بکنند و غنیمت بگیرند!
🔹این جنگ، پیچیده و بالاتر از قدّ عقل اسرائیل و آمریکاست. باشند و شگفتانه های استخوان سوز تری رو تماشا کنند.
@IMANI_mohammad
همان ورشکستگانی که خود را به دُم آنها گره زدید؟!
🔹روزنامه متعلق به کرباسچی، یک سال پس از اغشاشات، از «غروب اپوزیسیون» خبر داده و آنها را «ورشکستگان به تقصیر» توصیف کرد.
🔹اهمیت ماجرا در این است که «هم میهن» سال گذشته از آتش بیاران معرکه بود و خبرنگار بازداشتیاش، از عناصر دروغپراکن در هنگام آغاز اغتشاشات محسوب میشود. کرباسچی روزهای اول مدعی شده بود مهسا امینی را پلیس کشته است!
🔹یک سال پس از آن آشوب صهیونیستی- آمریکایی و در حالی که جهان شاهد تظاهرات علیه رژیم صهیونیستی است، هممیهن در گزارشی نوشت:
🔻«44 سال است که اپوزیسیون با هدف براندازی جمهوری اسلامی وجود داشته است. لیستی از خارجنشینان که کمیت آن هر از چندگاهی افزایش مییابد اما درباره کیفیت آن بحثها و انقلتها بسیار وجود دارد.
🔻براندازهایی که به شکلها و با اندیشههای مختلف طی 5 دهه اخیر تشکیل شده و 44 سال است که یک جمله را تکرار میکنند: «عمر جمهوری اسلامی کوتاه است، اینها رفتنی هستند.» اما در این مورد اخیر که اکثریت آنها با اتحاد روی یک موضوع، دور یک میز جمع شدند، نهتنها نتوانستند پروژه خود برای پایان جمهوری اسلامی را به پیش ببرند، بلکه به سرعت دچار فروپاشی و ضعف شدند.»
🔹هممیهن در عین حال، در سرمقاله خود نوشت:
🔻«فضای مجازی فریبنده است، خیلیها را فریب میدهد. باید یاد بگیریم که چگونه از آن استفاده کنیم. در غیر این صورت، گمراه میشویم و فریب خواهیم خورد؛ آنهم چه فریبخوردنی!
🔻اگر سواد رسانهای نداشته باشیم، دچار فریبخوردگی مضاعف میشویم. آنچه که بر سر جریانهای اپوزیسیون خارج از کشور آمد و دچار سقوط فاجعهباری شدند، ناشی از همین ضعف و بیاطلاعی از محدودیتهای استفاده از این فضاست.
🔻از یک سو، ارتباط آنان با جامعه ایران از طریق فضای مجازی و منحصر به آن شد و این یک خطای بزرگ ارتباطی و شناختی و سیاسی بود. با دیدن یک فیلم و چند فیلم، گمان میکردند که همه جامعه چنان است و دچار یکسوگیری خطرناک شناختی میشدند. این، همان خطایی است که مسئولین حکومتی نیز به نحو دیگری و با دیدن برنامههای یکسویه تلویزیونی دچارش میشوند.
🔻هر دو فاصله عمیقی با واقعیت جامعه دارند. بنابراین، مخاطبان هر دو دچار خطای شناختی و ارتباطی میشوند. این واقعیت در جریان اتفاقات سال گذشته به بدترین شکل ممکن در هر دو نوع رسانه رخ داد.
🔻فضای مجازی به شکل بادکنکی و کاریکاتوری برخی افراد را در جایگاه رهبری اعتراضات بزرگ کرد، ولی هنگامی که این حباب تصویری بیش از اندازه بزرگ شد، بهیکباره ترکید و محو شد؛ گویی که از ابتدا نبوده است.
🔻نکته مهم دیگر درباره اتحاد جریانات اپوزیسیون این است که براساس دشمنی با حکومت شکل میگیرد. برای بقای هر اتحادی، دشمنی با دیگران کافی نیست. هر اتحادی باید مبتنی بر حدی از توافقهای ایجابی هم باشد. دقیقاً مثل وضعیت جناح غالب داخل کشور که براساس دشمنی و ستیز با اصلاحطلبان و میانهروها بود؛ لذا در صورت موفقیت اولیه دچار انشقاق و تنش درونی میشوند.
🔻درباره وضعیت جماعت اپوزیسیون همین بس که برخی از آنان خواهان حمله نظامی غرب به ایران میشوند، ولی آن اندازه درک سیاسی ندارند که بفهمند قدرتهای جهان، تصمیمات خود را تابع سرنوشت و خوشآیند افراد سیاسی ورشکسته به تقصیر نمیکنند.»
🔹تلاش روزنامه هم میهن برای مشابهت برقرار کردن میان جمهوری اسلامی و اپوزیسیون در حالی است که اولا گردانندگان هممیهن در سرشکستگی گروهکهای اپوزیسیون شریکند و مثلا با زرنگی میخواهند از مسئولیت وطنفروشی در اغتشاشات شانه خالی کنند؛
🔹ثانیا طرف مواجهه پیروزمندانه جمهوری اسلامی، آمریکا و برخی قدرتهای خبیث غربی هستند و نه چند گروهک پیزوری یا رسانههای معاندی که دست بر قضا، آنها را شماری از متواریان نشریات زنجیرهای مدعی اصلاحطلبی میگردانند.
🔹اما در هر صورت اعتراف به ورشکستگی اپوزیسیون، اعتراف به ورشکستگی افراطیونی است که با وجود ادعای اصلاحطلبی، دُم خود را به دُم آنها گره زدند.
@IMANI_mohammad
آتشبس برای اسرائیل فاجعهبارتر است
یا برای آمریکا؟ -۱
۱)زمزمه احتمال آتش بس پنج روزه در جنگ غزه افزایش یافته است. رسانه های عبری امروز عنوان کردند "توافق آتشبس احتمالی بهمدت ۵ روز و با آزادی ۵۰ اسیرِ زن و کودک اسرائیلی در ازای آزادی ۱۰۰ زندانیِ زن و کودک فلسطینی خواهد بود". شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد "در سایه پیشرفت مذاکرات برای مبادله اسرا، وزرای کابینه برای جلسه ای فوری فرا خوانده شدند". اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در این باره گفت: "به توافق آتش بس نزدیک شده و پاسخمان را به برادران قطری و واسطههای دیگر تحویل داده ایم". عزت الرشق از رهبران جنبش حماس هم خبر داده: "جزئیات توافق آتش بس، به زودی اعلام خواهد شد. قطریها قرار است جزئیات این توافق را اعلام کنند".. خبرگزاری فرانسه درباره جزئیات آتشبس احتمالی می نویسد: "توافق احتمالا موارد زیر را شامل می شود: آتش بس پنج روزه شامل آتشبس در نبردهای زمینی و محدود کردن عملیات هوایی اسرائیل، آزادی ۵۰ تا ۱۰۰ اسیر غیر نظامی اسرائیلی یا از ملیتهای دیگر، در مقابل آزادی ۳۰۰ فلسطینی از جمله زنان و کودکان.
۲) روند فعلی جنگ، ادامه یاید یا متوقف شود، در هر دو صورت، باخت و شکست آن برای اسرائیل است. اسرائیل به هیچ یک از اهداف اِعلامی حملهُ نزدیک هم نشده، چه رسد دستیابی به آنها. بنابراین توقف جنگ در چنین شرایطی، اذعان به شکست است، به ویژه این که از سرگیری دوباره آن، هزینه مضاعفی برای این رژیم خواهد داشت. اگر هم به جنگ ادامه دهد، با تشدید اعتراضات جهانی، افزایش چشمگیر تلفات نظامی و خسارات اقتصادی، و نزاع بیشتر در جبهه داخلی مواجه خواهد شد؛ چنان که شواهد نشان می دهد.
۳) در حالی که رژیم صهیونیستی فقط به کشته شدن ۷۰ نظامی خود پس از آغاز عملیات در غزه اعتراف کرده، برخی منابع صهیونیستی خبر دادند: "در درگیریهای ۴۸ ساعت اخیر، ۳۰ نظامی و افسر و فرمانده اسرائیلی از جمله تامیر یدایی، فرمانده تیپ ۲۹۸ کشته شدند". ابوعبیده سخنگوی گردانهای قسام امروز اعلام کرد طی ۷۲ ساعت گذشته، ۹ دستگاه تانک و ۶۰ خودروی زرهی اسرائیل منهدم شده است. مدیر دفتر الجزیره در فلسطین امروز گفت: "حمله موشکی گردان های قسام به تل آویو، بزرگترین حمله موشکی از آغاز جنگ بود که مناطقی وسیع را دربرگرفت و اگر قدس و حیفا را درنظر نگیریم، موشک های قسام مسافت ۱۲۰ کیلومتری در عمق اراضی اشغالی را طی کرده است".
به نظر می رسد ظرف یک ماه گذشته، بالای ۲۵۰ تانک و به همین میزان خودروی نظامی ارتش اسرائیل منهدم شده، و احتمالا بیش از ۲۰۰ نظامی رژیم صهیونیستی در عملیات نظامی کشته شده اند که چند ده نفر از آنها، افسران و فرماندهان ارشد هستند.
۴) اما خسارات و تلفات تداوم جنگ برای رژیم صهیونیستی، محدود به غزه نیست. انصارالله دیروز پیام داد: "توقیف کشتی اسرائیلی، سرآغاز نبرد دریایی علیه صهیونیستها است". همزمان، گزارش ها از تشدید و تنوع حملات حزب الله در جبهه شمالی حکایت می کند. چنان که برخی رسانه های عبری دیروز گفتند "حمله امروز حزب الله به شمال اسرائیل، شدیدترین حمله از زمان آغاز جنگ است".
۵) در حالی که دویچه وله (آلمان) گزارش داده: "اقتصاد اسرائیل تاب جنگ طولانی را ندارد و پول ملی اش در برابر دلار به پایینترین حد خود در ۱۱ سال گذشته سقوط کرده "؛ تحلیلگر شبکه ۱۳ اسرائیل اعلام کرد: "ما توان ادامه دادن جنگ را نداریم. باید هرچه سریعتر جنگ را تمام کنیم؛ ما کشور قدرتمندی نیستیم که جنگی طولانی را ادامه دهیم. ما یک دولت کوچک هستیم".
از سوی دیگر، فشار افکار عمومی جهان بسیار بالاست؛ تا جایی که حتی جیمز لندل، خبرنگار دیپلماتیک بیبیسی، چهار روز قبل خبر داد: "تقریباً روز به روز لحن متحدان اسرائیل شامل آمریکا و انگلیس و اسرائیل نسبت به این کشور تندتر میشود".
ارزیابی جرمی بوئن سردبیر بخش بینالملل بیبیسی این است که: "چند روز از ورود نیروهای اسرائیلی به بیمارستان شفا می گذرد و درخواست آتشبس بدون شواهدی بر وجود مقر حماس در بیمارستان افزایش خواهد یافت". به اذعان بررسی های امنیتی رژیم صهیونیستی، ۹۵ درصد تجمعات و تظاهرات ها در جهان به حمایت از غزه و در اعتراض به اسرائیل انجام می شود.
۶) در مقابل این وضعیت شکنده اسرائیل، مقاومت غزه همچنان قدرتمند و سرپاست. خبرگزاری انگلیسی رویترز به تازگی نوشت: "حماس، برای جنگی طولانی آماده است و می تواند جلوی پیشروی نیروهای اسرائیل را تا مدتها بگیرد و در نهایت وادار به آتشبس کند. هزاران عصو گردانهای قسام تا ماهها میتوانند در داخل تونلهای غزه بمانند و با تاکتیک جنگهای چریکی بجنگند".
💢 ادامه دارد
@IMANI_mohammad
آتشبس برای اسرائیل فاجعهبارتر است
یا برای آمریکا؟ -۲
۷) نتانیاهو در جبهه داخلی، هم متهم اول شکست در مقابل عملیات طوفان الاقصی است، هم ناتوانی در تسخیر غزه و نابودی حماس را پس از یک ماه گرفتار شدن در جنگ فرسایشی به اثبات رسانده، و هم متهم است که برای نجات خود، آماده است چند صد اسیر اسرائیلی را به کشتن بدهد، یا بکشد؛ چنان که ارتش اسرائیل در روز اول عملیات طوفان الاقصی عده ای از صهیونیست ها را کشت و سپس، این افتضاح خود را به حماس نسب داد و دروغش آشکار شد. نتانیاهو ۲۰ روز قبل گفت و چند بار هم تکرار کرد که "اسرائیل، آتش بس را نمیپذیرد چرا که این کار به معنی تسلیم شدن در مقابل حماس است و اکنون زمان جنگ است، نه زمان آتش بس". چند روز بعد ، شبکه «کان» مجددا خبر داد که نتانیاهو با تبادل اسرا در ازای ۵ روز آتش بس مخالفت کرده و خواستار ادامه عملیات نظامی در باریکه غزه شده است. نتانیاهو سه روز قبل در نشست مطبوعاتی اذعان کرد: "فشارهای بینالمللی در هفتههای اخیر افزایش یافته است. از ما خواسته شد وارد غزه یا بیمارستان شفا نشویم و آتش بس اعلام کنیم. فقط زمانی جنگ را متوقف میکنیم که تضمین کنیم غزه دیگر خطر نیست". او اما بعد از ظهر امروز گفت: "در مذاکرات پیشرفت حاصل شده و امیدوارم که به زودی اخبار خوبی در این باره اعلام شود".
۸) با این توصیفات، پذیرش ار سر اجبار آتش بس، شکستی بزرگ برای اسرائیل و آمریکایی خواهد بود که جنگ را فرماندهی کرده است. دبیرکل حزبالله لبنان دو هفته قبل خبر داد: "آمریکا مانع آتشبس در غزه است. ایالات متحده، مسئول کامل جنگ کنونی در غزه، و اسرائیل، صرفا ابزار اجرایی آن است". فرمانده کل سپاه پاسداران هم دیروز اعلام کرد: "صهیونیستها منتظر آتشبس هستند چون در بحرانند، اما آمریکاییها اجازه نمیدهند. التهاب و اضطراب در میان صهیونیستها کشندهتر از آن چیزی است که در غزه میبینید".
۹) روزنامه هاآرتص دو هفته قبل به نقل از برخی منابع فاش کرده بود: "کاخ سفید و مسئولان دولت بایدن نگرانند اسرائیل، فاقد استراتژی خروج از غزه باشد. جنگ کنونی با پیروزی به پایان نخواهد رسید و این بار نیز سرانجام آن آتشبس خواهد بود".
هاآرتص همچنین می نویسد: "مقامات آمریکایی معتقدند نتانیاهو، مانند مرد مُردهای است که تنها بر روی دو پا راه میرود. او از قبول آتشبس ترس دارد، چرا که نسبت به آینده خود پس از این فاجعه احساس خطر میکند. نتانیاهو معتقد است قبول آتشبس، با مخالفت وزیر امنیت داخلی همراه خواهد شد و ممکن است به جدایی بن گویر از ائتلاف دولت و فروپاشی کابینه منجر شود".
۱۰) مطابق آنچه گفته شد، رژیم صهیونیستی در هر دو صورت ادامه جنگ یا توقف آن، در موقعیت باخت و شکست قرار گرفته است؛ هر چند که اگر ته مانده عقل برای زمامداران این رژیم باقی مانده باشد، توقف زنجیره دامنه دار شکست را به افزایش تصاعدی خسارات رژیم و گرفتاری عمیق تر در باتلاق ترجیح می دهند.
این برای اسرائیل، انتخاب بین بد و بدتر است. در این میان، اگر مغلوبه شدن جنگ علیه غزه، برای اسرائیل فاجعه بار باشد -که قطعا هست-، برای کارفرمای آمریکایی، فاجعه بار تر خواهد بود.
ده روز قبل "استفن والت"، سردبیر "فارین پالیسی" ضمن تبیین چند استدلال قوی نوشت: "جنگ غزه، فاجعه تمام عیار برای آمریکاست".
@IMANI_mohammad
مورخ صهیونیست: پیروزی حماس
رویدادی بزرگ در تاریخ فلسطین است
یک مورخ اسرائیلی اذعان کرد رژیم صهیونیستی در کشور فلسطین و با اراده انگلیسیها تاسیس شده است.
آرون برگمن، استاد مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، در گفتوگو با عرب نیوز اظهار داشت: اسرائیل، ۷۵ سال در جنگ بوده. از زمانی که داوید بن گوریون، رئیس لهستانیالاصل سازمان جهانی صهیونیسم در ۱۴ می۱۹۴۸ و روز پایان یافتن قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، تاسیس کشور اسرائیل را اعلام کرد.
به دلایل سیاسی، بریتانیا از سال ۱۹۱۷ و زمانی که اعلامیه بالفور را صادر کرد از تاسیس خانه ملی برای یهودیان در فلسطین دفاع کرده است. در اعلامیه بالفور، بریتانیا متعهد شد از «خانه ملی برای مردم یهودی در فلسطین» حمایت کند. آرتور بالفور ۱۱ آگوست ۱۹۱۹ در یادداشتی نوشت: «صهیونیسم چه درست باشد چه غلط، خوب یا بد، ریشه در سنتهای دیرینه، نیازهای کنونی و امیدهای آینده دارد و اهمیتش بسیار عمیقتر از خواستهها و تعصبات ۷۰۰ هزار عرب است که اکنون در آن سرزمین باستانی زندگی میکنند.»
این مورخ صهیونیست توضیح نداد که مقامات انگلیسی چه حقی داشتهاند حاکمیت ملت فلسطین بر سرزمینشان را سلب و آن را به اشغالگرانی که از جاهای مختلف دنیا به سرزمین فلسطین کوچانده میشدند، واگذار کنند؟!
آرون برگمن میافزاید: اولین هشدارها در مورد پیامدهای اجتنابناپذیر «سرریز جمعیت بیگانه به یک کشور عربی» از سوی یکی از اعضای مجلس اعیان بریتانیا مطرح شد.
لرد سیدنهام در مناظرهای در مورد قیومیت فلسطین در مجلس اعیان در ۲۱ ژوئن ۱۹۲۲ گفت آسیبی که این امر به همراه خواهد داشت، ممکن است هرگز جبران نشود. کاری که ما انجام دادهایم با امتیاز دادن نه به مردم یهود، بلکه به یک بخش افراطی صهیونیستی، زخمی در شرق ایجاد خواهد کرد که هیچکس نمیتواند بگوید تا کجا ادامه خواهد یافت.»
برگمن افزود: اقدام آغازین در این تراژدی طولانیمدت، جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ بود. این طرح که در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید ۵۶ درصد از سرزمین را به یهودیان اختصاص داد؛ اگرچه در آن زمان تعداد اعراب در فلسطین، دو برابر یهودیان بود. در این درگیری ابتدا سرزمین فلسطین و سپس سرزمینهایی که به وسیله یهودیان تصرف شدهاند (به عنوان علتی برای تکرار آتشافروزی) عامل اصلی بروز جنگهای بعدی بودند.
برگمن گفت: افرادی افراطی در دولت اسرائیل هستند که آرزوی بازگشت به بازسازی شهرکهای یهودی در غزه را دارند که آریل شارون در سال ۲۰۰۵ آنها را تخلیه کرد. آن زمان شارون فهمید هشت هزار شهرکنشین یهودی نمیتوانند میان یک میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی زندگی کنند.
اکنون چگونه افراطیون انتظار دارند شهرکنشینها میان دو میلیون و ۲۰۰ هزار فلسطینی، پس از ویرانیهای کنونی زندگی کنند؟ آنهم وقتی ساکنان، دشمنی بیشتری نسبت به اسرائیل خواهند داشت.
در حال حاضر برای بسیاری، صحنههای فرار فلسطینیها از خانههای خود در غزه یادآور خاطرات دردناک آوارگی اجباری بیش از نیمی از جمعیت فلسطین قبل و در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ است.
برگمن که از سال ۱۹۸۹ در انگلیس زندگی میکند، مرتبا برای دیدار با خانواده به اسرائیل بازمیگردد. او به مدت شش سال در ارتش اسرائیل خدمت کرد، به عنوان سرگرد در جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشت و سپس به عنوان دستیار در کنست کار کرد.
وی ادامه داد: «نیروهای حماس در 7 اکتبر، اسرائیلیها را غافلگیر کردند. اما در درازمدت، این حمله پس از سالها تحقیر فلسطینیان توسط اسرائیل، به عنوان یک رویداد بزرگ در تاریخ مردم فلسطین تلقی خواهد شد.»
به گفته برگمن: «در حال حاضر خشم سرکوب شده بسیار زیادی در اسرائیل وجود دارد. پس از جنگ، این خشم آزاد خواهد شد. این خشم ناشی از شکست پاسخ نظامی به حمله حماس، مدیریت نادرست گروگانگیری از سوی دولت و افزایش نارضایتی از تحریک جنبش شهرکنشینان از طریق تهاجمات مکرر به مسجدالاقصی، ضرب و شتم نمازگزاران، حمله به آنها و بیرون کشیدن مردان مسن از مسجدالاقصی است.»
@IMANI_mohammad