میراث مکتب سلیمانی برای شانا و پایداری و دیگران ✍️ اگر قرار بود سردار سلیمانی، سید حسن نصر الله، انصار الله یمن و مقاومت در عراق و سوریه، مانند "شانا" و "جبهه پایداری" تعصب و یک دندگی به خرج دهند، هرگز پیروزی های بزرگ محور مقاومت در چند سال اخیر رقم نمی خورد، بلکه شکست و ناکامی قطعی بود. 🔹آنها با وجود پایبندی به اصول و مبانی، توانستند پای مذاکره و تعامل و و ائتلاف نسبی حتی با مذاهب و طوایف غیر شیعی و غیر مسلمان بروند تا جامه واقعیت بر تن موفقیت های بزرگ بپوشانند. سردار سلیمانی، از مسکو تا اربیل و بغداد و بیروت و [...] مذاکره کرد و ظرفیت های بسیاری را پای کار آورد. ♦️سید حسن نصرالله، حکیمانه با بخش هایی از سُنی ها و مسیحیان تعامل کرد تا کار مقاومت پیش برفت؛ همچنان که اتفاقی مشابه، با همه موانع و دشواری هایش در عراق اتفاق افتاد. 🔹در یمن، انقلابیون علیه علی عبدالله صالح قیام کردند اما وقتی پای عربستان به تجاوز و قشون کشی باز شد، انقلابیون سعی کردند تا همین اواخر، از ظرفیت عبدالله صالح استفاده کنند. عبدالله صالح از سال ۲۰۱۴ و از ابتدای تجاوز نظامی عربستان با انصارالله هم‌پیمان شد و تا دسامبر ۲۰۱۷ که خیانت کرد، با مقاومت یمن همکاری می کرد. ♦️به عبارت دیگر، فرماندهان مقاومت با وجود رویکرد آرمان خواهانه و انقلابیِ پیشرو، نگاه صفر و صدی به تعامل نداشتند و پنجاه یا هفتاد درصد موفقیت ممکن را فدای 100 درصد آرمانگرایی ناممکن (خیالی) نکردند تا سرانجام به غلبه دشمن، دستاورد صفر درصد و نا امیدی و رها کردن کل تکلیف در میان مدت تن بدهند. 🔹دیدن واقعیت های دشمنی پنهان و آشکار جبهه دشمن، مآل اندیشی و تنازل برای هم پوشانی و هم افزایی (تعاون)، تکلیف بر زمین مانده شانا و جبهه پایداری و دیگرانی است که گویا هنوز مشق کافی در مجال سیاست نکرده اند. اینجا جای حکمت و مآل اندیشی و تواضع است و نه بیرون زدن رگ های گردن که جا را برای خرد و مصلحت تنگ می کند. ♦️مقتدای حکیم انقلاب درباره رویکرد سردار سلیمانی نکاتی فرمودند که نیاز همیشه ماست: "رفیق خوب و عزیز و خوشبخت ما شهید سلیمانی، هم شجاع و هم با تدبیر بود. صرف شجاعت نبود. برخی شجاعت دارند ولی تدبیر و عقل لازم را برای شجاعت ندارند. برخی اهل تدبیر هستند ولی دل و جگر لازم برای اجرای آن تدبیر را ندارند. 🔹این شجاعت و تدبیر توامان فقط در میدان نظامی هم نبود، بلکه در میدان سیاست هم همینطور بود. بنده بارها به دوستانی که در عرصه سیاسی فعال هستند می گفتم که رفتار و کارهای را مورد توجه داشته باشند. از همه این ها بالاتر اخلاص او بود. این ابزار شجاعت و ابزار تدبیر را مخلصانه خرج می کرد. اهل ریا و تزویر نبود. اخلاص خیلی مهم است و باید در خودمان آن را تمرین کنیم". @IMANI_mohammad

حمزه کُشی نکنیم، دوباره! 🔹گاهی سرنوشت یک نبرد بزرگ را "مراقبت از تنگه در برابر شبیخون" یا "جمع آوری غنیمت" تعیین می کند. ♦️غنیمت طلبی و غفلت از کمین خصم می تواند فتح محتمل را به مجال قتل عام مجاهدانی در تراز جناب حمزه سید الشهدا بدل کند. این راز پیروزی سپاه اسلام در جنگ بدر و ناکامی در نبرد اُحُد به فاصله نُه ماه است. 🔹انتخابات مجلس، مجال پیروزی خدمتگزاران است؛ اگر از تنگه و شبیخون غفلت نکنیم. ♦️طیف های سیاسی منسوب به جبهه انقلاب باید مراقب باشند به جای افتخار آفرینی، مایه عبرت و شماتت در آینده نشوند. @IMANI_mohammad

روحانی چه قدر خانواده دار است؟ 🔹آقای روحانی چه قدر برای بانوان و زنان ایرانی حرمت قائل است؟ به آنها به عنوان صاحب حقوق می نگرد یا ماشین و پیاده نظام رای؟ بخش هایی از سخنان امروز او را در جمع بانوان مرور کنید: 🔸عده‌ای سال اول انقلاب می‌خواستند در دانشگاه بین زنان و مردان دیوار بکشند. زمان انتخابات همین را می‌گفتم، می‌گفتند برای انتخابات این‌ها را می‌گوید. چه کسی دنبال دیوار بوده؟ شما بودید، امام جلوی شما را گرفت. 🔸در انتخاب وزیر زن دست رییس جمهوری را باز بگذارید. 🔸زنان اگر تصمیم بگیرند می‌توانند سرنوشت انتخابات را تغییر دهند. زنان اگر تصمیم بگیرند حتی اگر دیگران رسانه داشته باشند و خرج کنند، می‌توانند کاندیدای مورد نظر خود را پیروز کنند. ♦️آنها که می خواستند در دانشگاه دیوار بکشند و با مخالفت امام و آیت الله خامنه ای مواجه شدند، چه کسانی هستند؟ جز چپ های تندرو که امروز دم از اصلاح طلبی می زنند و با روحانی در شش سال گذشته ائتلاف کرده اند؟ اکبر پونز (گنجی) ها جز در اردوگاه اصلاحات بودند که پونز به پیشانی بدحجاب ها می زدند؟ 🔹چه کسی دست روحانی را برای انتخاب وزیر زن بسته، جز خود او؟ مگر احمدی نژاد وزیر زن نداشت؟ آیا کسی مانع حضور وزیر زن شد؟ روحانی چرا با مردم رو راست نیست؟ ♦️دولت برای بانوان ما (دختران و مادران و همسران) چه کرده است؟ آیا تدبیری برای رفع مشکلاتی نظیر ازدواج و اشتغال و مسکن، به عنوان نیازهای اولیه یک زندگی سالم و با نشاط، انجام داده تا آن گاه بتواند از نقش سازنده بانوان در جامعه سخن بگوید؟ 🔹یا بر عکس، سوء تدبیرهایش موجب مضیقه در سه حوزه مذکور شده است؟ آیا ولنگاری در سیاستگذاری فرهنگی، موجب تقویت نهاد محترم خانواده شده یا به شئون ارزشمند آن آسیب زده است؟ ♦️بردن تورم 52 درصدی و بیکاری و فشار اقتصادی و فرهنگی و اخلاقی سر سفره مردم، هنر نیست؛ اجحاف است. دوره بازی با مردم مدتهاست سپری شده و همین، روحانی را در آستانه انتخاباتی مهم که می تواند سرنوشت او را تعیین کند و مقدمه تغییر ریل مدیریت باشد، نگران می کند. 🔹روحانی شدیدا مشغول عملیات و جنگ روانی با مردم است و بی محابا و پشت سر هم شلیک می کند. او سرگرم ترور شخصیت دیگران است، بی آن که کارنامه ای شایسته و قابل عرضه برای مردم داشته باشد. او خانواده داری نکرده و حالا از رای مردم واهمه دارد. ♦️رهبر انقلاب اردیبهشت ۹۵ خطاب به مسئولان فرمودند: «اهمیت کار را، بزرگی مسئولیت را، خطرات ناشی از آن را آدم توجه بکند، آن وقت می‌فهمد که چه قدر باید در این زمینه تلاش کرد و شب و روز نشناخت. چگونه یک مسئول می‌تواند این کار بلندمدت را شبانه‌روزی و با تمام وجود پی بگیرد؟ وقتی که حس کند خود او، جزئی از آن خانواده است و مشکل مردم، مشکل اوست. ما مردم را باید عائله خودمان بدانیم. ما مسئولین کشوریم دیگر... این ملت، این کشور، این مرزها، این فضای زندگی، عائله ما است... ما در واقع باید اهتمام‌مان به وضعیت مردم، مثل اهتمام‌مان به داخل خانواده خودمان باشد.». 🔹به این معنا، آقای روحانی چه قدر مردم را خانواده خود حساب کرده و به آنها حرمت نهاده است؟ @IMANI_mohammad

بروید با هم بسازید! ✍️ آنجا که افراد هم افق باید با یک دیگر معاشرت و همکاری داشته باشند، تنازل و سازگاری، اولین شرط است. و گرنه امکان همراهی و همکاری برای هدف مشترک فراهم نمی شود. 🔹رهبر انقلاب ۱۳۷۰/۴/۲ در مراسم اجرای خطبه عقد یک زوج جوان، به نکته ای مهم و درس آموز اشاره کردند: 🔻"سعی شما این باشد که در تمام دوران زندگی، به خصوص سال های اول، این چهار پنج سال اول، با هم سازگاری داشته باشید. این طور نباشد که یکی اندکی ناسازگاری نشان داد، آن دیگری هم حتما در مقابل او ناسازگاری نشان بدهد. 🔻نه! هر دو با هم سازگاری نشان بدهید و اگر دیدید همسرتان ناسازگاری کرد، شما سازگاری نشان دهید.این جا از آن جاهایی است که سازش و کوتاه آمدن خوب است. 🔻باید با هم بسازند. این «باهم بسازند»، معنای خیلی عمیقی دارد. من یک ‌وقت خدمت امام رفتم، ایشان می‌خواستند خطبه‌ی عقدی را بخوانند؛ تا من را دیدند، گفتند شما بیا طرف عقد بشو. 🔻ایشان عقد را اول می‌خواندند، بعد دو، سه جمله‌ی کوتاه صحبت می‌کردند. من دیدم ایشان پس از این‌که عقد را خواندند، رویشان را به دختر و پسر کردند و گفتند: بروید با هم بسازید. 🔻من فکر کردم، دیدم که ما این همه حرف می‌زنیم، اما کلام امام در همین یک جمله‌ی «بروید باهم بسازید»، خلاصه می‌شود". 🔹اگر سازگاری و رفق و حسن ظن و اغماض، ضرورت صیانت از یک خانواده کوچک است، آیا به طریق اولی، نیروهای منتسب به انقلاب نباید در صیانت از خانواده بزرگ انقلاب و مردم و مصالح آنها، با هم بسازند و اغماض و تنازل کنند؟ آیا امام و رهبری در این باره، کم به سیاسیون سفارش کرده اند؟! ♦️اگر انصاف و وجدان را قاضی کنیم، آیا در فهرست سی نفره "شورای ائتلاف نیروهای انقلاب" (شانا) و "جبهه پایداری"، نامزدهایی نیستند که شایسته تر از برخی نامزدهای هر یک از لیست های طرف مقابل باشند اما از گنجانده شدن در فهرست این یا آن گروه جا مانده باشند؟! قطعا هستند. 🔹واقعا سران شانا و پایداری روز قیامت، جوابی برای این پرسش یا ایجاد اختلاف میان نیروهای انقلابی و تقدیم پیروزی محتمل به اغیار خواهند داشت؟! @IMANI_mohammad

توقف شومنیسم معطل درایت و دوراندیشی - ۱ 1- جدی گرفتن فرصت‌های محدود زندگی یا به بازی برگزار کردن آن، یکی از شاخص‌های مهم بلوغ یا رشدنیافتگی است. بازیگری اهل نمایش، متعارف است و اگر برای انتقال حکمت باشد، حتما کار مفیدی است. اما اینکه سیاستمداران بخواهند نمایش بازی کنند، حتما خسارت‌بار است. 2- در تعریف «شومن» (Showman) نوشته‌اند: «نمایش‌‌گردان. اجرا‌کننده نمایش و برنامه را گویند، به‌ویژه مالک، مدیر، گرداننده یا رئیس تشریفات یک سیرک یا برنامه رنگارنگ». حسین دهباشی کارگردان فیلم تبلیغاتی روحانی، از نوعی نمایش و بازی خبر می‌دهد: «متن‌‌های سخنرانی روحانی را در سال 92 من نوشتم. 27- 28 جمله طراحی شده بود که قرار بود او بگوید. مثلاً «هم چرخ سانتریفیوژ‌ها باید بچرخد، هم چرخ زندگی مردم»... در گفت‌‌و‌گوی شبکه دو بنا این بود که هرچه مجری می‌‌گوید، رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم. روزبه‌روز با سیطره رسانه‌‌ها، آدم‌هایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیک‌ترند تا سیاستمدار... از روحانی خواستم در فیلم بگوید: «من سال‌هاست وقتی بین منزل و اداره‌ تردّد می‌‌کنم و مردم را می‌‌بینم و چهره‌‌ها را مطالعه می‌‌کنم، می‌‌بینم چقدر گرفته و عبوس است و خنده در چهره‌ها نیست».» 3- روحانی خرداد امسال در دیدار اصحاب رسانه گفت: «من روزانه نظرسنجی می‌‌کنم؛ یعنی در خیابان وقتی با ماشین می‌‌روم، چهره‌های مردم را نگاه می‌‌کنم؛ چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانی‌‌اند، چند نفر قیافه‌شان گرفته است. به هر شهری می‌‌روم، خودم نظرسنجی می‌‌کنم، نگاه آدم‌ها را می‌‌بینم، آنی که با محبت نگاه می‌کند، با تشکر نگاه می‌کند، آنی که ناراحت است، آنی که نقد دارد، آنی که می‌گوید نه این جور نیست». اما بسیاری از حامیان، از این سخنان انتقاد کردند و از آن میان، دهباشی نوشت: «جامعه‌ آماری را در نظر بگیرید که حداکثر روزی دو بار در حد فاصل چهارراه پارک‌وی تا پاستور انجام می‌شود. ۹۳ درصد این مسیر از اتوبان گذشته و بر اساس محاسبه نقشه گوگل با ماشین معمولی ۱۸ دقیقه اما با اسکورت و بدون توقف، تنها ۴ دقیقه طول می‌‌کشد. ضمنا مشاهده‌گر، عینک دارد و از پشت شیشه ۹۷ درصد دودی خودروی تشریفات با سرعت ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به مردم می‌‌نگرد. که احتمالا در نیمی ‌از موارد هم از پشتِ‌سر آنهاست . تازه خدا وکیلی در مسیر بزرگراه چمران اساساً چند عابر پیاده رد می‌‌شوند؟» 4- تکرار جملاتی که سال 92 می‌توانست جادو کند، شش سال بعد، موجب رنجش مردم شده، تا آنجا که به تصریح علی صوفی (عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان) محبوبیت روحانی به زیر 10 درصد رسیده است. طبق نظرسنجی اخیر موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران، «۷۰ درصد مردم معتقدند برجام نتوانسته منافع کشور را تامین کند. ۸۱ درصد مردم، سیاست‌های دولت را قبول ندارند. بیش از ۷۰ درصد، عملکرد دولت در زمینه‌ اشتغال، گرانی و مبارزه با فساد را خیلی ضعیف می‌دانند. ». در این میان باید پرسید آیا نیروهای انقلابی به بلوغ کافی رسیده‌اند؟ راهبرد «اجتماع قلوب»، جز با تنازل و تواضع و حسن ‌ظن پدید نمی‌آید؛ که اگر غیر از این بود، امیرمومنان (ع)نباید با هیچ‌کس کار می‌کرد. اخلاص او کجا و دیگران کجا؟ حضرت، در صراحت و نصیحت و مواخذه و مبارزه چیزی کم نگذاشت اما در عین حال، پیشقدم‌ترین افراد برای وحدت و تعاون در مسیر حق بود. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

توقف شومنیسم معطل درایت و دوراندیشی - ۲ 5- دغدغه مشترک ائمه‌ معصومین(علیهم‌السلام)، کاستی «اجتماع قلوب» بوده و همین نقصان، تحقق ولایت را برای 12 قرن به تاخیر انداخته است. امیر مومنان در خطبه 29 نهج‌البلاغه فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ اَلْمُجْتَمِعَهًْ أَبْدَانُهُمْ اَلْمُخْتَلِفَهًْ أَهْوَاؤُهُمْ كَلاَمُكُمْ يُوهِي اَلصُّمَّ اَلصِّلاَبَ وَ فِعْلُكُمْ يُطْمِعُ فِيكُمُ اَلْأَعْدَاءَ. اي مردمی که پیکرهایشان کنار هم، و دل‌مشغولی‌هایشان پراكنده است؛ لاف دليري‌تان سنگ‌هاي سخت را درهم شكند، و عمل شما دشمن را به طمع می‌اندازد». و در خطبه 119 فرمود «إِنَّهُ لَا غَنَاءَ فِي كَثْرَهًْ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّهًْ اجْتِمَاعِ قُلُوبِكُمْ. در زیادی شمار شما بی‌نیازی نیست، در حالی که اجتماع دل‌های شما اندک است». همچنین امام عصر(عج) در توقیع شریف فرمود «لو اَنّ اَشياعَنا وَفّقَهُمُ اللهُ لطاعته عَلَى اجتماع مِنَ القلوب فِى الوَفاءِ بِالعَهدَ عَلَيهم لمّا تَأَخّرَ عنهم اليُمنُ بلقائنا... اگر شیعیان ما - که خدا توفیق بندگی به آنها دهد- در وفای به عهدی که برعهده آنهاست همدل بودند، میمنت دیدار ما به تأخیر نمی‌افتاد». 6- بخشی از دشواری عمل به تکلیف، صبر و بصیرت کار با دیگران است. اخوت میان شهید سلیمانی، شهید ابومهدی مهندس، سیدحسن نصرالله و زینبیون و فاطمیون و انصارالله یمن را ببینیم. آیا اختلاف فهم و سلیقه نداشتند؟ قطعا داشتند. اما هرگز اختلاف و دوگانگی و پراکندگی در تصمیم، از آنها صادر نشد. با رفتار خالصانه و حکیمانه توانستند ضمن پایبندی به اصول، با خیلی‌ها (سُنّی‌ها، مسیحیان، کرد‌ها، روس‌ها، گروه علی‌ عبدالله الصالح، و...) کار کنند و ظرفیت‌ها را تا حد ممکن پای کار مقاومت بیاورند، یا از برخی معارضه و مزاحمت‌ها بکاهند. این رفتار پیش‌برنده و گره‌گشا، تنها با تدبیر برآمده از روح تقوا ممکن است. با یلخی‌گری، هیجان‌بارگی و نگرش نوک دماغی نمی‌توان به قله‌های حکمت در تصمیم‌گیری دست یافت. 7- دیدن واقعیت‌های دشمنی دشمنان و تنازل برای هم‌افزایی (تعاون)، تکلیف بر زمین مانده نیروهای انقلابی است. اینجا جای مآل‌اندیشی است. مقتدای انقلاب درباره رویکرد سردار سلیمانی فرمودند: «رفیق خوب و عزیز و خوشبخت ما شهید سلیمانی، هم شجاع و هم باتدبیر بود... این شجاعت و تدبیر توامان، فقط در میدان نظامی هم نبود، بلکه در میدان سیاست هم همین‌طور بود. بنده بارها به دوستانی که در عرصه سیاسی فعال هستند می‌گفتم که رفتار و کارهای او را مورد توجه داشته باشند». همچنین سیدحسن نصرالله می‌گوید: «حاج قاسم از عقل و فهم و فکر سیاسی برخوردار بود و یک استراتژیست بود. یعنی تنها فکر چند روز بعد را نمی‌‌کرد. هر وقت با او جلسه می‌گذاشتیم درباره‌ حوادثی که در سال‌‌های بعد با آن مواجه خواهیم شد، حرف می‌زد و وقتی برنامه‌‌ریزی می‌کرد، برای چند سال بعد برنامه‌‌ریزی می‌‌کرد. ما شاید در نتیجه‌ ضعف امکانات، برنامه‌ کوتاه‌مدت می‌‌ریختیم؛ سه ماه، شش ماه. اما وقتی ارتباط دائمی‌ با حاج قاسم شروع شد، برای اولین بار برنامه‌‌ای سه‌ساله ریخته شد که ما می‌‌خواهیم چه کنیم و جدول زمان‌‌بندی‌مان چگونه است؟». آیا نیروهای انقلابی هم برنامه سه یا پنج و ده ساله دارند؟ 8- مردم با همه گله‌مندی‌ها، پای کار انقلابند؛ این حقیقت را در تشییع پرشکوه شهید سلیمانی و راهپیمایی 22 بهمن پرشکوه دیدیم. اما بسامان شدن و بهبود امور، متوقف رفتار مسئولیت شناسانه نخبگان انقلابی است. انتخابات، یکی از آن موقعیت‌های خطیر است که اگر با همت و همدلی و امید‌آفرینی برگزار شود، کشور را برای سال‌ها بیمه می‌کند. مجلس قوی، می تواند نقطه پایان بر مدیریت نمایشی بگذارد. آیا نیروهای انقلابی به بلوغ کافی برای ادای چنین مسئولیتی رسیده‌اند، یا حسرت بر دل مردم می‌گذارند. 🔺یادداشت روز کیهان🔺 @IMANI_mohammad

تکاپوی انتخاباتی چگونه برکت پیدا می کند؟ ✍️ بر حسب ظاهر، باید به آقای روحانی و ائتلاف حاکم بر دولت و مجلس تبریک گفت! آنها در این چهل، پنجاه روز سعی بلیغی کردند تا با تمارض و جنجال و داد و بیداد و مظلوم نمایی، حواس عوام و خواص را از موضوع اصلی انتخابات پرت کنند و تا حدود زیادیی هم موفق شدند. 🔹آنها توانستند در یک وقت کشی نسبتا موفق، مجال نقد کارنامه پر خسارت خود را از منتقدان بدزدند و تمرکز عمومی در این باره را به حاشیه برانند. بماند که بخش دیگری از عملیات آنها، بر نقار افکنی و تعمیق اختلافات در طیف مقابل متمرکز بود. ♦️تظاهر به نامزد نداشتن و شرکت نکردن در رقابت انتخاباتی، درست مانند رفتار بازیکنی است که چون از حریف جا مانده، ناگهان خود را بر زمین بکوبد. و وقتی بازیکن حریف ایستاد و توپ را رها کرد، او استارت انفجاری بزند تا توپ را برباید! 🔹همه این واقعیت ها یک طرف؛ اما خسارت هایی که ائتلاف اشرافی به زندگی مردم وارد کرده، از یاد بردنی نیست. مردم، با گرفتاری بزرگی که دولت و وکیل الدوله ها وسط زندگی شان انداخته اند، دست و پنجه نرم می کنند و این گرفتاری، قابل سانسور و لا پوشانی نیست. ♦️پویش مردمی "عبور از شومنیسم" و "اشرافیت سیاسی- اقتصادی"، سه چهار روز طلایی فرصت دارد تا شتاب بگیرد، شوک مثبت (حاصل از وحدت) ایجاد کند و سرنوشت مسابقه بزرگ را رقم بزند. مشروط بر این که طیف های منتسب به جبهه انقلاب، تنازل کنند و در مقابل دروازه حریف، آن قدر ازدحام نکنند که نشود توپ را وارد دروازه کرد! 🔹ای کاش تهیه کنندگان لیست ها یا شماری از شصت نامزد موجود، دلسوزانه همت کنند و عده ای از آنها از دو لیست، به نفع دیگر هم تیمی های انقلابی کنار بروند. این، بلوغ تکلیف گرایی و انقلابیگری است. ♦️آن گاه خواهیم دید که کار برکت پیدا می کند و بخشی از کاستی ها و کم کاری های چند ماه اخیر جبران می شود. این وعده تخلف ناپذیر الهی در سوره مبارکه محمد (ص) است: 🔹"وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ... كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ. و آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند...، خداوند بدی های شان را پوشاند و امر (دنیا و دین) آنها را اصلاح فرمود... خداوند به زودی، آنان را هدایت می کند و حال شان را اصلاح می نماید". @IMANI_mohammad

اغماض و تنازل برای مصلحت بزرگ تر ✍️ تهیه فهرست ائتلاف، ذاتا اختلاف برانگیز است. احتمالا هر کدام ما می خواستیم برای شورای وحدت، فهرست تدوین کنیم، احتمالا شماری از نامزدها را جا به جا می کردیم. 🔹این اتفاق حتی اگر چهارچوب های انتخاب از پیش مشخص شده بود، در تشخیص مصادیق رخ می داد، چه رسد به این که چهارچوب ها به شکل کامل تدوین نشده است. ♦️درست تر این بود که برنامه ها و اولویت های طیف انقلابی برای مجلس، از چند ماه قبل تدوین شود و نامزدها بر اساس آن - همچنین تراز های نمایندگی مجلس- گلچین می شدند؛ بلکه حتی افراد توانمند در قالب یک تقسیم کار تیمی، تشویق به ثبت نام می شدند. 🔹اینها ویژگی های مطلوب کار تشکیلاتی جمعی است: راهبرد نگاری، برنامه نویسی، تدوین فهرست ظرفیت ها و موانع موجود بر سر راه دستیابی به راهبردها، هم افزایی و تعامل با دیگران، کادر سازی و تمرین تیمی جمعی، شناساندن افراد به افکار عمومی و شخصیت سازی تدریجی در مرور زمان، تشویق به حداکثر سازی مشارکت، و بسیج گری عمومی با وعده هایی که مسئولیت آور شمرده می شود. ♦️اینها ایده آل ما در تراز جایگاه رفیع انقلاب اسلامی و ملت ایران است؛ و متاسفانه به خاطر غفلت، روزمرّگی، هم فرسایی، و غلبه هیجان بر دوراندیشی، آن چنان که باید مورد اهتمام قرار نگرفته است. 🔹این قصور و تقصیرها (چه در جمنا و شانا و چه جبهه پایداری و ...) سزاوار نقد جدی است و منتقدان دلسوز به آن پرداخته اند. اما اکنون چه باید کرد؟ نگاه صفر و صدی به عرصه داشت و با دلزدگی، انتخابات مهم مجلس را واگذاشت یا نهایتا یک رای منفعلانه به لیست یا ترکیبی از لیست و غیر آن داد؟ ♦️کمال طلبی منفی و مذموم آن است که انسان نتواند میان آرمان خواهی و واقع بینی جمع کند و از شدت آرمانگرایی فعلا نا ممکن، به انفعال یا وحدت شکنی و ایجاد تفرقه بیفتد که مطلوب "غیرِ بدخواه" است. 🔹اکنون که عمده نیروهای انقلاب به وحدت در لیست رسیده اند، مصلحت در تقویت این انسجام و اهتمام به بسیج گری عمومی است. ✅فراتر از مباحث انتخاباتی، وحدت یک راهبرد بی بدیل برای طیف فراگیر وفاداران به انقلاب و عزت و اقتدار کشور است. رهبر انقلاب 21 دی ماه 1388 در دیدار فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس هشتم فرمودند: 🔸"یک مطلب کلی را باید همیشه در نظر داشته باشیم و آن این است که توقع کم گذاشتن در کفه حق را از همه کس باید داشت؛ یعنی انسان نباید بی‌توقعی‌اش بشود. 🔸انسان کامل و بی‌عیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد، پیدا نمی‌کنیم به جز معصومین. باید یک مقداری آماده بود برای آنچه که انسان آن را کوتاهی و جفا و بی‌وفایی بنامد. بالاخره واقعیت عالم این است. حتی در میان نزدیکان به امیرالمؤمنین(ع) هم چنین کسانی بودند. 🔸بالاخره این جور اشکالات را باید انتظار و توقع داشت. یک مقداری باید تحمل کرد و الّا انسان اگر چنان چه با دیدن یک ناهنجاری در یک عملکردی در یک شخصی آن چنان به هم بریزد که دچار یأس و آشفتگی و افسردگی بشود، در این صورت کار نمی‌گذرد. 🔸بله این اشکال (در دولت یا مجلس وقت) وجود دارد، اگر وجود نداشت بهتر بود. حالا که اشکال وجود دارد، ما چه کار باید بکنیم؟ مبنای عملکرد باید این باشد. آرمان‌گرایی باید ما را به سمت بالا بکشاند. جوری نباشد که به خاطر دیدن برخی ناهنجاری‌ها که با آرمان‌گرایی مخالف است، حرکت ما دچار وقفه یا اشتباه و انحراف شود یا از آن مسیری که دارد، به جای دیگری سرش گرم و مشغول بشود». 🔹مقتدای انقلاب در ادامه می‌فرمایند؛ 🔸«اگر منکری می‌بینید نهی از منکر کنید، اگر چنانچه معروفی هست که بر زمین مانده امر به معروف کنید اما این موجب نشود که آدم این منکر یا این نقطه منفی را بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد شود یا تعارض کند یا تخریب کند؛ کما این که بعضی‌ها همین جورند... 🔸اشکالات را تذکر بدهید مانعی ندارد؛ منتها سعی کنید بیش از آن مقداری که حد و حق این اشکالات است، برایش حساب باز نکنید. اولاً راه حمل بر صحت رابه کلی و در مواردی نبندید... 🔸ثانیاً این مجموعه اصولگرا و انقلابی که امروز در مجلس هستند و بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند- این نشانه این است که مردم این جهت‌گیری و این راه را دوست می‌دارند- حتی‌المقدور نگذارید متشتت شود. این وحدت مهم است. 🔸البته ما در سطح کشور هم معتقد به وحدتیم. این را باید حفظ کرد ولو با اغماض‌هایی. بعضی از اغماض‌ها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند، خوب بکند، ولی آدم باید ببیند حق چیست. 🔸یک جاهایی باید برخی اغماض‌ها را برای یک مصلحت بزرگ‌تری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و اینهاست». @IMANI_mohammad

. ♦️جان های گرامی بسیاری در تراز حاج قاسم سلیمانی فدا شد تا بتوانیم انتخاب کنیم و رای بدهیم. 🔹دشمن، ما را از کرونا می ترساند؟ استامپ آبی که خوب است، اگر بنا بود انگشت به خون سرخ خویش بزنیم و پای برگه ها به ثبت برسانیم، سزاوار بود. ♦️شهدا، شرمنده ایم و تا ابد منّت دار. تا دست در دست شما داریم، راه را گم نمی کنیم. @IMANI_mohammad

رسانه های مبتلا به کرونا 🔹شبکه ها و سایت ها و کانال هایی که در این دو ماه، بیش از حد در شیپور تحریم انتخابات می دمیدند، دیروز و امروز شدیدا "کرونا، کرونا" می کنند. انگار که سوزن شان روی ویروس گیر کرده و کرونا گرفته باشند. ♦️آیا بین تحریم رسانه ای انتخابات و ابتلا به کرونا، رابطه مستقیمی وجود دارد؟! کرونا خطرناک تر است یا این جماعت بی وطن که تقلا کردند مردم را از انتخابات و حق رای بترسانند؟! 🔹گردانندگان چنین رسانه هایی را حتما باید قرنطینه و بستری کرد و ضمنا تست سلامت روانی گرفت. @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۱ انتخابات در بسیاری از کشورهای غربی، معارض ندارد. اما در مقابل انتخابات الهام‌بخش ایران، سنگ‌اندازی‌های فراوانی از سوی مستکبران انجام می‌شود. وقتی عملیات ضد انتخابات با برخی هم‌پوشانی‌های داخلی همراه شد، موجب کارشکنی سنگین می‌شود. مانند سال 82 که می‌خواستند انتخابات مجلس را تعطیل کنند. ما در سوئیس و نروژ انتخابات برگزار نمی‌کنیم، بلکه در قلب منطقه‌ای آشوب‌زده و پر از دشمنانی عنود، پرچم برگزاری انتخابات را بالا برده‌ایم. تفاوت ماجرا مانند تفاوت حرکت در یک اتوبان هموار، با عبور از یک گردنه پر پیچ و خم در کولاک زمستانی است. بله، اگر گردنه و کولاک نبود و برخی همراهان ناهمدل، کژتابی نمی‌کردند، می‌شد آسان‌تر عبور کرد، اما با وجود همه بد عملی‌های برخی همراهان، به سلامت و موفقیت از چنان گردنه‌ای گذشتن، یک موفقیت بزرگ ارزیابی می‌شود. برای فهم واقعیت، باید کمی عمیق‌تر در برخی روندهای مدیریتی ناراضی تراش مطالعه کرد. قبلا از قول سایت دولتی خبر آن لاین و نشریه حزب اتحاد ملت نوشتیم که تحقیر و توهین نهفته در ماجرای توزیع سبد کالا در بهمن 92 و همچنین شوک غافلگیرانه سه برابر کردن قیمت بنزین در آبان 96، سهوی نبود. نشریه صدا در این باره نوشت «روحانی وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانه‌‌زنی کنند که مذاکره انجام شود. می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، ‌جامعه به هم می‌‌‌ریزد و روحانی خندیده است. از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌ رسانی- در واقع اطلاع‌ نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود.» صادق خرازی (معاون وزیرخارجه در دولت اصلاحات) از حامیان جدی دولت و برجام بود. اما هم او درباره ماجرای تلخ بنزین به خبر آنلاین گفت: «حقیقتا در ماجرای بنزین، بی‌خردی حاکم بود. مگر می‌‌شود بنزین را سه برابر کنید و قبلش هیچ آگاهی نداده باشید!؟... گاهی به شوخی می‌گویم مسئولین ما صبح به صبح که بیدار می‌شوند برنامه‌‌ریزی و بخشنامه صادر می‌کنند که انقلاب را از بین ببرند و این مردمند که آن را حفظ می‌‌کنند(!)... انتخابات آینده، انتخابات پیچیده‌ای است. فکر می‌‌کنم با فضایی که در آن قرار داریم، مشارکت در شهرستان‌‌ها بالای ۴۰-۵۰ درصد و در تهران حدود ۲۵ تا۳۰ درصد باشد که خودش رقم قابل‌ توجهی است، هرچند که ایده‌آل نیست». به دفعات شاهد بودیم هر وقت طیف خوش‌بین به غرب در دولت و مجلس بر سر کار آمدند، امید و اعتماد عمومی آسیب خورد، نارضایتی افزون شد و میزان مشارکت مردم پایین آمد. کارکرد دولت‌های شبه‌لیبرال، تزریق نارضایتی و نا امیدی بوده است. روزنامه غربگرای شرق چند هفته قبل، با اذعان به اینکه عمده اعتراضات در دولت‌‌ هاشمی و روحانی رخ داده، نوشت «مطمئنا گسترده‌‌ترین اعتراض‌‌ها مربوط به مردم حاشیه‌‌نشین بوده؛ مانند آنچه آبان 98 رقم خورد. تا قبل از آبان 98، گسترده‌ترین تظاهرات خرداد 1371 در مشهد و پُرتلفات‌‌ترین حادثه فروردین 1374 در اسلامشهر رقم خورد. نخستین اعتراض‌‌ها از جنس نارضایتی مردم از برنامه‌‌های اقتصادی دولت، در کوی طلاب مشهد شروع شد و تا شیراز و اراک رفت. موج اعتراضات، برآمده از تورم 50 درصدی در دولت سازندگی بود. هاشمی در جریان برنامه پنج ساله توسعه، طرح تعدیل ساختاری را اجرا کرد و نتیجه آن، کوچک شدن سفره‌‌ مردم بود». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

انتخابات دوم اسفند چرا یک پیروزی بزرگ است؟ - ۲ توجیه آقای روحانی برای کم‌قدر نمایاندن برنامه هسته‌ای و سپس توقف 95 درصد آن، به چرخش درآوردن چرخ اقتصاد و رونق معیشت مردم در حد بی‌نیاز کردن از یارانه بود. اما ثمره مدیریت وی، کاهش ارزش پول ملی، افزایش چشمگیر شکاف طبقاتی، پنج برابر شدن نقدینگی ویرانگر، و تحمیل رکود اقتصادی سنگین در کنار تورم 52 درصدی بود. همه این تلخی‌ها در وضعیت تعلیق و انتظار دیپلماتیک، در حالی رخ می‌داد که 2200 هزار میلیارد تومان نقدینگی، میلیون‌ها مهندس و کارگر آماده کار، و هزاران کارخانه مهیای فعالیت، معطل تسهیل فضای سرمایه‌گذاری و تولید و کسب و کار و ایجاد ‌اشتغال در تیراژ چند میلیونی بودند و فقط یک هماهنگ‌کننده با تدبیر را که آنها را به هم برساند، انتظار می‌کشیدند. فرصتی شش ساله (عمر یک برنامه توسعه) در این رکودزدگی مدیریتی سپری شد و به امید بخش‌هایی از جامعه آسیب زد. عملیات ضدانتخابات، از دشمنانی که کودتای سوم اسفند 1299 و 28 مرداد 1332 را طراحی کردند تا استبداد را جایگزین جمهوریت و مردم‌سالاری کنند، عجیب نبود. اما بی‌اعتبار کردن انتخابات از سوی برخی محافل داخلی و مدیریتی چه؟ تصادف بود؟ نتیجه نفوذ بود؟ کتمان خطا و کم‌کاری با جفایی بزرگ‌تر یا...؟ به یاد داریم وزیر محترم اطلاعات دو سال قبل، از فعالیت «ناتوی اطلاعاتی» علیه ایران خبر داد. نیما زم مدیر آمدنیوز، سال 97 ضمن گفت‌و‌گو با یکی از شبکه‌های ضد انقلاب، از تحلیل ضدامنیتی کارفرمایان خود درباره حمایت انتخاباتی از روحانی پرده برداشت: «ما در انتخابات ریاست‌جمهوری تحلیل داشتیم. این جوری نبود که راه بیفتیم و بگوییم اصلاح‌طلبیم یا عاشق روحانی هستیم. مجموعه ما، تحلیل امنیتی داشت. می‌خواهم بازش نکنم تا قضایای دیگر اتفاق بیفتد تا بنشینیم و مفصل‌تر با هم صحبت بکنیم. آیا اگر رئیسی یا قالیباف سر کار بود، این مشکلاتی که در کشور وجود دارد، الان بود؟ این تظاهراتی که ایجاد شد، آیا بود؟ ما بر اساس تحلیل امنیتی... (مجری: می‌شود این طور تعبیر کرد که شما خواستید روحانی بیاید، تضاد درونی حاکمیت و عدم تدبیر و مدیریت روحانی، سبب این بشود که مردم معترض شوند؟ تدبیر شما این بود؟) می‌شود این‌جوری هم تعبیر کرد و یک‌سری سناریوها را کنارش گذاشت. با توجه به شرایط سیاسی داخلی و خارجی، ما به این نتیجه رسیدیم که باید برویم پشت سر یک فردی مثل روحانی. ما شیفته و دلباخته کسی نبودیم. من همین الان هم از کاری که آمدنیوز در انتخابات 96 کرد، دفاع می‌کنم. چون ما با تحلیل این کار را کردیم. کشور باید به نقطه جوش می‌رسید و اگر آدمی مثل رئیسی یا قالیباف سر کار می‌آمد، کار به نقطه جوش نمی‌رسید. آن وقت روند چهل سال ادامه پیدا می‌کرد». 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad