میدونم که میخوام بنویسم و امروزم رو توصیف کنم اما نمیدونم دقیقا کدوم کلمات میتونن اونهمه حس خوب رو انتقال بدن

ما مشهدیا اصلا رسممونه، کارمون گره میخوره میایم پیشِ شما مشکلی ایجاد میشه، بد بیاری میاریم میام پیش خودتون مشکلمون حل میشه، به اون چیزی که میخوایم میرسیم بازم میایم پیش شما عقد و عروسی، تولدامون، قبل سفر، بعد سفر و حتی بعد مرگمونم میایم تو حرم خودتون ‌.. عادت کردیم اقا، بغض میشینه تو گلومون خودمون رو میرسونیم به چایی خونه. اشک بخواد جمع بشه تو چشمامون میایم گوشه ی صحن گوهرشادت کِز میکنیم و با روضه گریه میکنیم. از رفیقامون نا امید میشیم میام زندگیمونو واسه شما تعریف میکنیم .. ولی امان از روزایی که دلمون تنگ میشه، گره رو گره میشه زندگیمونو و نمیشه که بیایم حرمتون اقا :) امان .. جونِ جوادتون اقا جوابِ قلبامون رو بده..

اگه یجاهایی تو زندگیت به نمیشه و نتونستم و نخواست و نشد برخوردی فکر نکن که حالا بدبختِ عالمی، اینجور فعل ها تو داستانِ همه ی ادمها هست.

فیلمی که بتونه گریه ام رو در بیاره وجود ندا ...

سلام و نور؛ [اولین فراخوانِ جذب نیرویِ رادیو سرمست] برایِ استارت دوبارهٔ رادیو به چند نوجون پایِ‌کار و دغدغه‌مند و هنرمند در زمینه هایِ - نویسندگی،گویندگی، ادیتوری [ویدیو،پادکست] - نیازمندیم در شرایطی که مشتاقِ همکاری در هر زمینه ای هستید کلمه یِ نویسندگی ،گویندگی و یا ادیتوری رو به آیدی زیر بفرستید - @admin_sarmast - صبورباشید، پاسخگویی میشه به مددِ علی

« و لِرَبِّكَ فَاٰصْبِرْ »