شایسته گزینی از «حرف» در مناظره ها تا »عمل» بعد از انتخابات ها سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تاملی بر آنچه که کاندیداهای ریاست جمهوری در برنامه‌ها و مناظره‌های مختلف اشاره می‌کنند نشان می‌دهدیکی از ویژگی‌ها و نکات مهم و درستی که طرح می‌کنند« شایسته گزینی» است. به این معنا که تلاش خواهند کرد افراد شایسته و نخبه را فارغ از گرایش های سیاسی و بر اساس تخصص و توانایی های شان به کار بگیرند.ولی تجربه زیسته ثابت کرده که بعد از انتخابات این شعارها معمولاً به بوته  فراموشی سپرده می‌شود و آنچه که ملاک انتخابات و انتصابات در مناصب مختلف می باشد حمایت ها، فعالیت ها و حتی میزان و چگونگی حمایت و فعالیت شان در دوره انتخابات، نسبت های سبب و نسبی، سابقه دوستی واز همه مهم تر گرایش های سیاسی شان و... است. من این موضوع را به دفعات در تمام دوره های بعد از انتخابات(تا جایی که سن من اجازه می دهد) بوضوح و به دفعات در حوزه های مختلف بویژه حوزه اجتماعی مشاهده کردم.در متن حکم های انتصاب برخی از این افراد می بینیم نوشته می شود: بر اساس تخصص، تجربه و سوابق و.... ولی وقتی نگاه می کنید این افراد برای حوزه هایی که منصوب می شوند از جمله حوزه اجتماعی و من هم کمی نسبی به این حوزه به دلیل سابقه کاری ام شناخت دارم، نه تخصص دارند، نه تجربه دارند نه سابقه موثر(به جز افراد استثناء). این نوع رفتار کاندیدا ها بیشتر شبیه گول زدن مردمی است که دارند حرف های شان را می شنوند یا مطالب شان را مطالعه می کنند. حرف قشنگی است ولی تا عمل به آن فاصله ایی به اندازه «سال نوری» وجود دارد. یک شب در یکی از برنامه تلویزیونی زنده یکی از مربیان فوتبال به عنوان میهمان حضور داشت.در پایان برنامه و هنگام خداحافظی مجری سوال کرد: نظرت درخصوص رئیس سازمان تربیت بدنی کشور چیست؟ مربی موفق آن سال هم که معولا با طنز صحبت می کند ، خیلی جدی پاسخ دادند که متخصص و توانمند وکاردان و.... اما(با صدای محکم) در شهرداری. داستان انتصابات کشور ما معمولا همین گونه است. بعد از انتخابات زمان تقسیم سهم الفعالیت و سهم الحمایت است نه شایسته گزینی. از نظر من یکی از دلایل این همه مشکلات متعدد درکشور، بیش از این که آثار تحریم های اقتصادی و.. باشد بیشترین سهم را همین انتخاب افراد خوب و یا به ظاهر خوب «ولی» ناشایسته در مناصبی است که منصوب می شوند. در پایان این یادداشت به روایتی از پیامبر اکرم(ص) در این زمینه اشاره می کنم.هر كس امام و جلودار عده‏اي از مسلمانان گردد؛ در حالي كه مي‏داند در بين مسلمين ‏فردي بهتر از او وجود دارد، پس خائن به خدا، رسولش و مسلمانان خواهد بود. به امید روزی که شایسته گزینی در کشور بیش از پیش نهادینه شود. منبع: خبرآنلاین.۲۸ خرداد ۱۴۰۳  

یادداشت آرمان ملی:«جای خالی کارشناسان اجتماعی» سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران باز هم انتخاباتی دیگر ، باز هم در حاشیه ماندن حوزه اجتماعی ، باز هم انتظار برای عمیق تر شدن مسایل وآسیب های اجتماعی و باز هم شاهد پیامد های منفی ناشی از این بی توجهی وغفلت که بیش از همه مردم باید تاوان آن را پس بدهند. کمتزر کسیس است که سری در جامعه داشته باشد عمق مشکلات اجتماعی، آسیب های اجتماعی از قبیل اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان ها، خشونت های اجتماعی وخانگی، خودکشی( که این روز ها خودکشی کادر های درمان و.. هم سر  وصدای  زیادی ایجاد کرده است)،  مفاسد اخلاقی و... را درک نگرده باشد. طبیعتا همین انتظار از مسوولین هم می رود که برای برون رفت یا کنترل این شرایط برنامه داشته باشند. کاندیداهای ریاست جمهوری هم که این روز ها مشغول مناظره وگفت وگ و تبلیغات و.. برای جلب مشارکت و اخذ رای مردم هستند کمترین توجه را به این مسایل از خود نشان دادند. انگار که قرار نیست برای این افراد درگیر آسیبل های اجتماعی کاری انجام دهند یا رئیس جمهور این افراد  نیستن. افرادی که بخش عمده آنها هم قربانی شرایط جامعه از سیاستگذاری ها نا کارآمد تا  بی توجهی یا کم توجهی در برنامه های اجرایی هستند. من و همکارانم در حوزه مددکاری اجتماعی کمتر هر زوزه  با این مسایل مواجه هستیم و درد ـآنها هم استخوان های ما را به درزد می آورد. حال چگونه است درمیزگرد های تخصصی، برنامه  های مستند و .. کمترین کمترین کمترین توجه به این افراد هم نمی شود. مگر این افراد  شهروندان همین کشور نیستند؟ مگر آنها از بودجه عمومی دولت و سایر منابع کشور به عنوان شهروند ایرانی حقی ندارند؟ مگر حق ندارند کسی درد آنها وخواشته شان را بازگو کند، سوال بپرسد و جواب در خور و شایسته دریافت کند؟ چشم بستن روی واقعیت های اجتماعی و در نهایت خلاصه کردن آن به اجرا شدن یا نشدن طرح گشت ارشاد یا طرح نور و... نیست. نتیجه این نوع نگاه همین می شود که می بینیم. جایی برای کارشناسان اجتماعی نیست . بر این باورم حتی موفقیت در حوزه اقتصاد هنمبدون در نظر گرفتن مولفه های اجتناعی ازقبیل سرمایه اجتماعی میسر نخواهد شد. جامعه ای که سرمایه اجتماعی بالا دارد می تواند همراه دولت ها باشند و مشارکت کنند، اعتماد کنند، تاب آوری از خود نشان دهند و... تا سرانجام رفاه اجتماعی در جامعه افزایش پیدا کند و یا بحران ها ی مختلف از جمله زیست محیطی، اقتصادي، فرهنگی، سیاسی و...بهتر مدیریت شوند. درک این مساله که مسایل اجتماعی هم مهم هستند به اصطلاح « نیاز به خرج کردن فسفر مغز ندارد». منبع: روزنامه آرمان ملی، شماره ۱۸۵۴، ۲۹ خرداد ۱۴۰۳

فرهیختگان و دوستان گرامی با سلام و درود، ضمن تبریک عید غدیر، این مناسبت را بهانه می کنم تا از خداوند بزرگ برای شما  و خانواده های محترم تان و همه مردم شریف ایران زمین بهترین ها را آرزو کنم. دعای مادر و پدر بدرقه زندگی تان باشد. انشاا.... ارادتمند. سید حسن موسوی چلک

همدردی سرکار خانم دکتر امین جعفری مسوول محترم نمایندگی انجمن مددکاران اجتماعی ایران شعبه استان اصفهان تحمل غم از دست دادن عزیزان دشوار است بویژه اگر آن عزیز سفر کرده «پدر»باشد.اما همانگونه که خداوند رحمان در قرآن وعده داده است «بازگشت همه به سوی اوست ».از طرف هیات مدیره و اعضای انجمن مددکاران اجتماعی ایران مصیبت وارده را به سرکارعالی و خانواده محترم تسلیت گفته و برای آن مرحوم غفران الهی و برای شما و سایر بازماندگان صبر جزیل از خداوند رحمان آرزو می کنم. موسوی چلک رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران