⭕️بهانه كاذب اقتصادي براي فرزندآوري ✍️هادي قطبي ❇️مهمترين و رايج ترين سوال و اعتراض نسبت به افزايش جمعيت، مساله #اقتصادي است. مثلا ميگويند: "اگر وضعمان خوب باشد بچه دار مي شويم!" يا "اگر بتوانيم اقتصاد را حل کنیم، بحث جمعیت هم حل می شود." ❇️ درحالیکه #مهمترين عامل اقتصادي نيست، بلكه #فرهنگي و در واقع #اعتقادي است. يعني اگر شما توانمندی اقتصادی را بالا بردید و حقوق و درآمدتان افزايش يافت، اما #نگرش به فرزندآوری عوض نشد و آن را مزاحم خوشي و راحتي خود دانستيد، باز مشكل باقيست؛ همچنان كه همين امروز هم افراد پردرآمد، جمعيت كمتري نسبت به كم درآمدها دارند. ❇️ حقيقت اين است كه ما کمتر از ده سال فرصت داريم تا از اين وضعيت و #فاجعه رو به كاهش جمعيتي را جبران كنيم، اما متاسفانه بسياري از نهادها #اولويت را به اقتصاد داده اند كه اصلاح آن سالها به طول مي انجامد. ❇️ فرض کنید مشكل اقتصادي چهار پنج سال ديگر حل شود و افراد از زير فقر به بالاي خط فقر برسند! تازه به سر خط مي رسيم و بايد سبك زندگي و نگرش به فرزند را اصلاح كنيم. ❇️ بايد گفت همین الان هم وضع اقتصادی آنهایی که خوب است، نسبت به فرزند آوري #باور لازم را ندارند. مثلا وقتی میگوید "پول ندارم ازدواج کنم" منظورش این است که پول ندارم یخچال ساید بای ساید بگیرم! درحالیکه یخچال #ساده هم میتواند پاسخگوی آنها برای شروع زندگی باشد . ✅دقت كنيم: وضع اقتصادی مردم نسبت به نیازهای #واقعی‌شان خوب است اما سبك زندگي بسياري از افراد آنها را به سوي نيازهاي #كاذب سوق داده است. #جمعيت #فرزندآوری