سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه چهارم انسان باید به حکم عقل، بندگی خداوند را بپذیرد. ما انسان‏ها عاشق کمال هستیم و نیازمند رشد و تربیت، و خداوند نیز جامع تمام کمالات و ربّ همه‏ی هستی است. اگر به مهر و محبّت نیازمندیم او رحمان و رحیم است و اگر از آینده دور نگرانیم، او صاحب اختیار و مالک آن روز است. پس چرا به سوی دیگران برویم؟! عقل حکم می‏کند که تنها باید او را پرستید و از او کمک خواست. نه بنده هوی و هوس خود بود و نه بنده زر و زور دیگران. در نماز، گویا شخص نمازگزار به نمایندگی از تمام خداپرستان می‏گوید: خدایا! نه فقط من که همه‏ی ما بنده توایم، ونه تنها من که همه‏ی ما محتاج و نیازمند لطف توایم. خدایا! من کسی جز تو را ندارم «ایّاک» ولی تو غیر مرا فراوان داری و همه هستی عبد و بنده‏ی تو هستند. «ان کلّ من فی السموات و الارض الاّ اتی الرّحمن عبداً»در آسمان‏ها و زمین هیچ چیزی نیست مگر این که بنده و فرمان بردار خداوند رحمان هستند. جمله «نعبد» هم اشاره به این دارد که نماز به جماعت خوانده شود و هم بیانگر این است که مسلمانان همگی برادر و در یک خط هستند. مراحل پرواز معنوی، عبارت است از: ثنا، ارتباط و سپس دعا. بنابراین اوّل سوره‏ی حمد ثناست، آیه‏ی «ایّاک نعبد» ارتباط و آیات بعد، دعا می‏باشد. گفتگو با محبوب واقعی شیرین است، شاید به خاطر همین کلمه «ایّاک» تکرار شد. منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @QuranNarrations @tahzibhawzah

سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه پنجم در قرآن مجید دو نوع هدایت مطرح شده است: الف: هدایت تکوینی، نظیر هدایت زنبور عسل که چگونه از شهد گلها بمکد و چگونه کندو بسازد. و یا هدایت و راهنمایی پرندگان در مهاجرت‏های زمستانی و تابستانی. آنجا که قرآن می‏ فرماید: «ربّنا الّذی اعطی کلّ شی‏ء خلقه ثم هدی»بیانگر این نوع از هدایت است. ب: هدایت تشریعی که همان فرستادن انبیای الهی و کتب آسمانی برای هدایت بشر است. کلمه‏ی «صراط»بیش از چهل مرتبه در قرآن آمده است. انتخاب راه و خط فکری صحیح، نشانه‏ شخصیت انسان است. راههای غیر الهی متعدّدی در برابر انسان قرار دارد که او باید یکی را انتخاب کند: * راه خواسته‏ ها و توقعات‏ خود. * راه انتظارات وهوس‏های مردم. * راه وسوسه‏ های شیطان. * راه طاغوت‏ها. * راه نیاکان و پیشینیان. * راه خدا و اولیای خدا. انسان مؤمن، راه خداوند واولیای او را انتخاب می‏کند که بر دیگر راهها امتیازاتی دارد: الف: راه الهی ثابت است، بر خلاف راه‏های طاغوت‏ها و هوس‏های مردم و هوس‏های شخصی که هر روز تغییر می‏کنند. ب: یک راه بیشتر نیست، در حالی که راه‏های دیگر متعدّد و پراکنده‏اند. ج: در پیمودن آن، انسان به مسیر و مقصد مطمئن است. د: در پیمودن آن، شکست و باخت وجود ندارد. راه مستقیم، راه خداست. «انّ ربّی علی صراطٍ مستقیم» * راه مستقیم، راه انبیاست. «انّک لَمِن المرسلین علی صراطٍ مستقیم» * راه مستقیم، راه بندگی خداست. «و أنِ اعبدونی هذا صراط مستقیم» * راه مستقیم، توکّل وتکیه بر خداست. «مَن یعتصم باللّه فقد هُدیَ الی صراط مستقیم» * راه مستقیم، یکتاپرستی و تنها یاری خواستن از اوست. * راه مستقیم، کتاب خداوند است. * راه مستقیم، راه فطرت سالم است. انسان، هم در انتخاب راه مستقیم و هم در تداوم آن باید از خدا کمک بگیرد. مانند لامپی که روشنی خود را هر لحظه از نیروگاه می‏گیرد. «اهدنا الصّراط المستقیم» در راه مستقیم بودن، تنها خواسته‏ای است که هر مسلمان، در هر نماز از خداوند طلب می‏کند، حتّی رسول‏اللَّه‏صلی الله علیه وآله و ائمّه اطهارعلیهم السلام از خداوند ثابت ماندن در راه مستقیم را می‏خواهند. انسان باید همواره، در هر نوع از کارهای خویش، اعم از انتخاب شغل، دوست، رشته‏ تحصیلی وهمسر، راه مستقیم را از خداوند بخواهد. زیرا چه بسا در عقاید، صحیح فکر کند، ولی در عمل دچار لغزش شود و یا بالعکس. پس هر لحظه، خواستن راه مستقیم از خدا، ضروری است. راه مستقیم مراتب و مراحلی دارد. حتّی کسانی که در راه حقّ هستند، مانند اولیای خداوند، لازم است برای ماندن در راه و زیادشدن نورِ هدایت، دعا کنند. «والّذین اهتدوا زادَهم هُدی» راه مستقیم، همان راه میانه و وسط است که حضرت علی‏ علیه السلام می‏فرماید: «الیمین و الشمال مضلّة و الطریق الوسطی‏ هی‏الجادّة» انحراف به چپ و راست گمراهی و راه وسط، جاده‏ هدایت است. راه مستقیم یعنی میانه‏ روی واعتدال واحتراز از هر نوع افراط وتفریط، چه در عقیده و چه در عمل. یکی در عقاید از راه خارج می‏شود ودیگری در عمل و اخلاق. یکی همه کارها را به خدا نسبت می‏دهد، گویا انسان هیچ نقشی در سرنوشت خویش ندارد. و دیگری خود را همه کاره و فعّال‏ مایشاء دانسته و دست خدا را بسته می‏داند. یکی رهبران آسمانی را همچون مردمان عادی و گاهی ساحر و مجنون معرّفی می‏کند و دیگری آن بزرگواران را در حدّ خدا می‏پندارد. یکی زیارت امامان معصوم و شهدا را بدعت می‏داند و دیگری حتّی به درخت و دیوار، متوسل شده و ریسمان می‏بندد. یکی اقتصاد را زیر بنا می‏داند و دیگری، دنیا و امورات آن را نادیده می‏ انگارد. در عمل نیز یکی غیرت نابجا دارد و دیگری همسرش را بی حجاب به کوچه و بازار می‏فرستد. یکی بخل می‏ورزد و دیگری بی‏ حساب سخاوت به خرج می‏دهد. یکی از خلق جدا می‏شود و دیگری حقّ را فدای خلق می‏کند. اینگونه رفتار وکردارها، انحراف از مسیر مستقیم هدایت است. خداوند دین پا برجا واستوار خود را، راه مستقیم معرّفی می‏کند. در روایات آمده است که امامان معصوم‏ علیهم السلام می‏فرمودند: راه مستقیم، ما هستیم. یعنی نمونه‏ عینی و عملی راه مستقیم و اسوه و الگو برای قدم برداشتن در راه، رهبران آسمانی هستند. آنها در دستورات خود درباره‏ی تمام مسائل زندگی از قبیل کار، تفریح، تحصیل، تغذیه، انفاق، انتقاد، قهر، صلح و علاقه به فرزند و ... ، نظر داده و ما را به اعتدال و میانه‏ روی سفارش کرده‏اند.جالب آنکه ابلیس در همین صراطِ مستقیم به کمین می‏ نشیند. در قرآن و روایات، نمونه ‏های زیادی آمده که در آنها به جنبه‏ اعتدال، تأکید و از افراط و تفریط نهی شده است. به موارد ذیل توجّه کنید: * «کلوا و اشربوا و لاتسرفوا» بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید. * «لا تَجعل یدک مَغلولةً الی عُنقک و لاتبسُطها کلّ البَسط» در انفاق، نه دست بر گردن قفل کن - دست‏بسته باش - و نه چنان گشاده دستی کن که خود محتاج ش

وی. * «الّذین اذا أنفقوا لم‏یسرفوا و لم‏یقتروا و کان بین ذلک قواماً» مومنان، به هنگام انفاق نه اهل اسرافند و نه اهل بخل، بلکه میانه ‏رو هستند. * «لا تجهر بصلاتک و لاتخافت بها وابتغ بین ذلک سبیلاً»نماز را نه بلند بخوان ونه آهسته، بلکه با صدای معتدل بخوان. * نسبت به والدین احسان کن؛ «و بالوالدین احساناً»امّا اگر تو را از راه خدا بازداشتند، اطاعت از آنها لازم نیست. «ان جاهداک علی ان‏تشرک بی... فلاتطعهما» * پیامبر هم رسالت عمومی دارد؛ «و کان رسولاً نبیّاً» و هم خانواده خویش را دعوت می‏کند. «و کان یأمر أهله بالصّلاة» * اسلام هم نماز را سفارش می‏کند که ارتباط با خالق است؛ «اقیموا الصّلاة» و هم زکات را توصیه می‏کند که ارتباط با مردم است. «اتوا الزکاة» * نه محبت‏ها شما را از گواهی حقّ منحرف سازد؛ «شهداء لِلّه و لو علی انفسکم»و نه دشمنی‏ها شما را از عدالت دور کند. «و لا یَجرِمنّکم شَنئان قوم» * مؤمنان هم دافعه دارند؛ «أشداء علی الکفار» و هم جاذبه دارند. «رحماء بینهم» * هم ایمان و باور قلبی لازم است؛ «امنوا» و هم عمل صالح. «عملوا الصالحات» * هم اشک و دعا و درخواست پیروزی از خدا لازم است؛ «ربّنا افرغ علینا صبراً» و هم صبوری وپایداری در سختی‏ ها. «عشرون صابرون یغلبوا مأتین» شب عاشورا امام حسین‏ علیه السلام هم مناجات می‏کرد و هم شمشیر تیز می‏کرد. * روز عرفه و شب عید قربان، زائر خانه‏ خدا دعا می‏خواند و روز عید باید در قربانگاه با خون آشنا شود. * اسلام مالکیّت را می‏پذیرد، «الناس مسلّطون علی اموالهم»ولی اجازه ضرر زدن به دیگری را نمی‏دهد و آن را محدود می‏سازد. «لا ضَرر و لا ضِرار» آری، اسلام دین یک بعدی نیست که تنها به جنبه‏ ای توجّه کند و جوانب دیگر را فراموش کند، بلکه در هر کاری اعتدال ومیانه ‏روی وراه مستقیم را سفارش می‏کند. منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @QuranNarrations @tahzibhawzah

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ مُولانا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِین عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَیْهِ أَفْضَل ِ التَّحيّة ِ والسَّلام. @tahzibhawzah @QuranNarrations

🎤مولودی حاج محمود کریمی 🍃🍃🌺من هلاکتم به علی قسم... https://eitaa.com/mahfelegharibemadineh @tahzibhawzah @QuranNarrations

عاشقانی که مدام از فرجت میگفتند عکسشان قاب شدو از تونیامد خبری شادی روح همه گذشتگان مخصوصا پدر بزرگ این حقیر حاج فتحعلی اخویان که براثرکهولت سن دارفانی را وداع گفتند فاتحه ای هدیه بفرمایید

نفس مساله بعثت انبیا و ارسال رسل و انزال کتب آسمانی و بطور کلی ماموریتی که آنها برای هدایت و تربیت همه انسانها داشتند، محکمترین دلیل بر امکان تربیت و پرورش فضائل اخلاقی در تمام افراد بشر است. آیاتی مانند: هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلوا علیهم آیاته ویزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة وان کانوا من قبل لفی ضلال مبین (سوره جمعه، آیه 2) و آیات مشابه آن بخوبی نشان می دهد که هدف از ماموریت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله هدایت و تربیت و تعلیم و تزکیه همه کسانی بود که در «ضلال مبین » و گمراهی آشکار بودند. پایگاه اطلاع رسانی حوزه @QuranNarrations @tahzibhawzah

اعیاد شعبانیه مبارک باد. @tahzibhawzah @QuranNarrations

#امام_سجاد(ع) 🔹علاماتُ المُؤمِنِ خَمسٌ: اَلوَرعُ فِی الخَلوَة وَ الصَّدَقَةُ فِی القِلَّةِ، وَ الصَّبرُ عِندَ المُصیبَةِ وَ الحِلمُ عِندَ الغَضَبِ، وَ الصّدقُ عِندَ الخَوفِ 🔸انسان مومن پنج نشانه دارد : 1️⃣ پرهیز از گناه در خلوت 2️⃣ صدقه دادن در هنگام تنگدستی 3️⃣ شکیبایی در وقت مصیبت 4️⃣ بردباری در حال خشم 5️⃣ و راستگویی به هنگام ترس الخصال، ص ۲۴۵ 🌹میلاد حضرت امام سجاد(ع)مبارک. @QuranNarrations @tahzibhawzah

با سلام سوال: آیه نور در چه سوره ای واقع شده؟ جواب :آیه ۳۵سوره ی نور اللّه ُ نورُ السَّمواتِ و الاَرض؛ خدا نور و فروغ آسمان ها و زمین است.» در تفسیر این جمله، دیدگاه ها یکسان نیست: به باور پاره ای، منظور این است که خدای یکتا هدایت گر آسمانیان و زمینیان به سوی شایستگی ها و بایستگی ها و مصلحت هاست. اما به باور برخی دیگر، منظور این است که خدا به وسیله خورشید و ماه و اختران نورافشان، کران تا کرانِ آسمان ها و زمین را روشن می سازد. و از دیدگاه برخی، مفهوم آیه این است که خدا آسمان ها را به وجود فرشتگان زینت می بخشد و آراسته می سازد و زمین را به وسیله دانشوران و دانشمندان و متفکران. با این بیان، «نور» در آیه شریفه به باور برخی مفسّران به مفهوم «روشنگر» و به باور برخی به مفهوم «هدایت گر» و از دیدگاه پاره ای به مفهوم «زینت بخش» آمده است. در آیه مورد بحث، خدای یکتا به نور و روشنی وصف شده است. چرا که هر سود و نیکی و نعمتی و موهبتی از بارگاه او سرچشمه می گیرد و این جمله به سانِ این است که می گویند: فلانی مایه رحمت و برکت است و فلان کس مایه عذاب می باشد و منظور این است که رحمت او بیشتر است و عذاب این یکی افزون تر. با این بیان، نور و روشنایی در این جا اشاره به این است که خداست که سرچشمه نعمت ها و مواهب است. در فرهنگ عرب این تعبیر بسیار است مانند قول شاعر عرب که می گوید: «آیا ندیده ای که ما نور و مایه روشنی و روشنایی مردم هستیم». منظور شاعر این است که ما سود رسان مردم هستیم و به آنان نعمت و موهبت می رسانیم. پایگاه اطلاع رسانی حوزه @QuranNarrations