داشتم می‌رفتم سمت ضریح زیارت، یهو دیدم یه دختره شبیه زینب با دوتا دختر کنارش دارن رد میشن اول فکر کردم زینب نیست، بعد رفتم جلو دیدم نه خودشه بعدم شبیه این از ماتریکس خارج شده ها همون وسط بدون سلام و کلام بغلش کردم درنهایت هم چنین صحنه‌هایی رقم خورد

‌

-

با گریه گفت بچه ی خود را نمی‌بری!؟(:

پرسید : از عشق چه به دست آوردی؟ گفتم : حالا تمام شعر های غمگین‌ِ دنیا را می‌فهمم.

کجای جهان دورتر است از آنجا که تویی . . یا اینجا که منم ؟

:)

اگر بناست بی تو بگذرد عمرم هزار بار بمیرم و نبینم آن دم را . .

و من و خیالِ او، تنها مانده بودیم.

زینب همان علیست ؛ ملقب به زینب است :)

هرچه در دل نقش بندد آدمی، آن می‌شود.