همان طور که نوشته بودم وضعیت کرانه باختری این روزها شباهت زیادی به غزه سال ۲۰۰۸ میلادی دارد که مردم غزه و حماس تشکیلات محمود عباس خائن و تشکیلات امنیتی محمد دحلان را با لگد از غزه بیرون کردند. هفته گذشته نیروهای نفوذی تشکیلات امنیتی دولت خود گردان محمود عباس مزدور که تحت نظر "ماجد فرج" هستند با کامیون های هلال احمر مصر برای جمع اوری اطلاعات برای موساد و دیگر نهادهای امنیتی و نظامی اسرائیل وارد غزه شده بودند توسط حماس دستگیر شدند. همچنین قرار بود نیروهای ماجد فرج عشایر مختلف در غزه را تطمیع نمایند تا درگیری مسلحانه را علیه حماس آغاز کنند. الان در اردن شعارها علیه تشکیلات خود گردان عباس و ماجد فرج است. جمعیت شعار میدهند: "حقیقت روشن شد . . . ای ماجد فرج خائن" احتمالا بعد از جنگ طوفان الاقصی آرام آرام دولت محمود عباس را از کرانه باختری هم میخواهند بیرون کنند. این مقدمات دقیقا مانند مقدمات سال ۲۰۰۸ میلادی در غزه می باشد. حماس انتخابات را برد اما اسرائیل، امریکائی ها و عباس نتیجه را نپذیرفتند. اعتراضات مردمی علیه عباس آغاز شد و جنگ مسلحانه ای که حماس فاتح آن بود.

اسرائیل نیروهایش را از خان یونس خارج می کند. وزیر جنگ اسرائیل، گالانت علت خروج از خان یونس را آماده شدن ارتش برای حمله به رفح عنوان کرده است اما به نظر نمی رسد علت خروج از خان یونس آماده شدن برای حمله به رفح بوده باشد. حمله به رفح احتمال دارد اما برای حمله به رفح لازم نبود اسرائیل از خان یونس عقب نشینی کند.

به نظر می رسد مسئله عقب نشینی به حملات تلافی جویانه ایران مرتبط است. در روزهای اخیر همان طور که از رسانه های اسرائیلی در کانال منتشر کرده ام وضعیت در جامعه اسرائیل بسیار آشفته است و وحشت جامعه اسرائیل را فرا گرفته است. بنا بر فرامین شهرداری ها و سازمان اسکان مردم غذای ذخیره، موتور برق و پول نقد تهیه کرده اند و برخی به پناهگاه ها رفته اند، برخی مانند برخی از ساکنان حیفا شهر را ترک کرده اند و بالکل وضعیت وضعیت ویژه ای است.

به نظر می رسد علت خروج ارتش اسرائیل از خان یونس بر سه تحلیل استوار باشد. اگر حمله ایران به زیرساخت های اسرائیل مهلک و شدید باشد بی شک ویرانی و خرابی و نعش بسیار بر روی دست اسرائیلی ها خواهد گذاشت. بنا بر این اسرائیل در این شرایط ویژه و اضطراری احتیاج به نیروهای امدادی دارد و سعی خواهد کرد از سربازان و نیروهای ارتش در این زمینه استفاده کند. احتمال این می رود که ارتش از خان یونس فراخوانده شده اند تا در شرایط بحرانی پس از حمله ایران کارهای امدادی را انجام دهند.

اما مسئله دیگری هم میتواند دخیل باشد و آن اینکه اگر حمله ایران آنچنان محکم باشد که در داخل اراضی اشغالی بسیاری از مقرهای نظامی مانند مخابرات، نیروی هوایی و مراکز برق از کار بیافتند، رابطه نیروهای اسرائیلی در خان یونس با پشت جبهه قطع خواهد شد و آن وقت بدون پشتیبانی زیر دست و پای میلیشیاهای فلسطینی له خواهند شد.

مسئله دیگر این است که اگر ایران با حمله سهمگین به اسرائیل حمله کند و پس از گیج شدن و از کار افتادن مراکز کلیدی و فرماندهی اسرائیل، حزب الله و برخی نیروهای دیگر میتوانند حمله زمینی به اراصی اشغالی را برای آزادسازی زمین ها آغاز کنند.

در این صورت اسرائیل باید بیشتر نیروهایش را از حالت پراکندگی خارج و در داخل اراضی اشغالی تجمیع کند که بتواند تا حدودی با حملات زمینی مقابله کند.به نظر می رسد خروج ارتش از خان یونس ارتباط مستقیم با حملات تلافی جویانه ایران دارد.

اردوغان اخوانی یکی از مزدوران غرب است که در آشوب های منطقه برای منافع غرب نقش های مهمی من جمله آموزش و لجستیک نیروهای سلفی از تونس، لیبی تا سوریه و قفقاز و آسیای مرکزی را بر عهده داشت. در این میان اردوغان اخوانی علاوه بر دستورالعمل های استعماری - اخوانی ، خودش هم نیم نگاهی به منطقه داشت. چشم داشتن به بخشی از خاک سوریه، چشم داشتن به بخشی از خاک عراق و از این دست مسائل. اردوغان نقش بسیار مهمی را در آشوب های سوریه بر عهده داشت و میخواست در مسجد اموی دمشق نماز بخواند اما عاقبت رئیسی در مسجد اموی نماز خواند.

اردوغان در سوریه با ایران و متحدینش درگیر شد و راه به جایی نبرد. ایران و متحدینش مانند حزب الله خوب درسی به این مردک اخوانی دادند مخصوصا پس گردنی های حزب الله در آزادسازی ادلب واقعا عالی و صدا دار بودند. اردوغان بخشی از اپوزیسیون ایرانی و پناهجویان ایرانی را در ترکیه به وسیله میت تا توانست تطمیع کرد تا علیه ایران و در راستای اهداف اردوغان فعالیت کنند.

اردوغان هر کسی را که نتوانست تطمیع کند مانند پیمان عارف تهدید کرد و برایش دردسر آفرید. اما پروژه های طیب یکی پس از دیگری با شکست مواجه شدند و الان وزارت خارجه ترکیه بر اساس اعلام برخی رسانه های این کشور تصمیم گرفته است میزهای مخصوص ایران و عراق را تشکیل دهند. اما الان دیر شده است. اردوغان در همه جبهه ها از ایران شکست خورد، ترکیه را با ورشکستگی و فروش صنایع مادر به خارجی ها مواجه کرد،

در جنگ طوفان الاقصی، ترکیه ابرویش را بخاطر روابطش با اسرائیل ریخت تا محبوبیتش شدیدا کاسته شد و الان در شرایط بدی قرار دارد. دوران افول اردوغان فرا رسیده است. اگر پس از اردوغان همفکران او در قدرت باقی بمانند دیگر همچون سابق نخواهند بود.

از گلستان سعدی در باره سحرخیزی یاد دارم که شبی در کاروانی همه شب رفته بودم و سحر در کنار بیشه‌ای خفته. شوریده‌ای که در آن سفر همراه ما بود نعره‌ای برآورد و راه بیابان گرفت و یک نفس آرام نیافت. چون روز شد گفتمش: آن چه حالت بود؟ گفت: بلبلان را دیدم که به نالش در آمده بودند از درخت و کبکان از کوه و غوکان در آب و بهایم از بیشه. اندیشه کردم که مروّت نباشد همه در تسبیح و من به غفلت خفته. دوش مرغی به صبح می‌نالید عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش یکی از دوستان مخلص را مگر آواز من رسید به گوش گفت باور نداشتم که تو را بانگ مرغی چنین کند مدهوش گفتم این شرط آدمیت نیست مرغ تسبیح‌گوی و من خاموش