إِلٰهِى إِنْ أَخَذْتَنِى بِجُرْمِى أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ، وَ إِنْ أَخَذْتَنِى بِذُنُوبِى أَخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِكَ، وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِى النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَها أَنِّى أُحِبُّكَ :) إِلٰهِى إِنْ كانَ صَغُرَ فِى جَنْبِ طاعَتِكَ عَمَلِى فَقَدْ كَبُرَ فِى جَنْبِ رَجائِكَ أَمَلِى .. خدایا، اگر مرا بر جرمم بگیری، من نیز تو را به عفوت بگیرم و اگر به گناهانم بنگری، جز به آمرزشت ننگرم و اگر مرا وارد دوزخ کنی، به اهل آن آگاهی دهم که تو را دوست دارم. خدایا، اگر عملم در برابر طاعتت کوچک بوده، همانا از جهت امیدِ به تو آرزویم بزرگ است. #مناجات‌شعبانیه🌱

♪~••• اغلب همدلی را با دلسوزی اشتباه میگیریم. دلسوزی یعنی:« تو اینجایی و من آنجا. برایت متاسفم ولی من جایی که تو هستی نیستم.» #زندگی‌تاب‌آورانه

♪~••• وقتی به‌جای همدلی، دلسوزی دریافت می‌کنیم بیشتر از قبل در شرم فرو می‌رویم و بیشتر احساس تنهایی می‌کنیم. #زندگی‌تاب‌آورانه

♪~••• افراد دلسوزی خواه از یک‌ سو می‌گویند کسی نمی‌تواند آنها را درک کند و از طرفی می‌خواهند آنها را درک کنیم. #زندگی‌تاب‌آورانه

.•°○.●. #مادربزرگ‌سلام‌می‌رساند‌و‌می‌گوید‌متاسف‌است

.•°○.●. در سرزمین-تقریبا-هنوز-بیدار قصه‌گوهایی وجود دارند که مرتبا می‌گویند همه‌ی ما دارای یک صدای درونی هستیم که بی‌وقفه به ما می‌گوید باید چه‌کار کنیم و دیگر اینکه باید فقط به حرف‌های او گوش کنیم، فقط همین. ... مادربزرگ هم همیشه می‌گفت که فقط روان‌شناسان و کسانی که یک نفر را با چنگال کیک‌خوری به قتل می‌رسانند، چنین صدایی را در درون‌شان دارند. #مادربزرگ‌سلام‌می‌رساند‌و‌می‌گوید‌متاسف‌است

.•°○.●. ... درست مثل اینکه آدم یک فرد سرشناس را در یک کافی‌شاپ ببیند و به‌طور غریزی بگوید: "سلام، چطوری؟" چون مغز اعلام کرده:" تو این فرد را می‌شناسی، مودب باش و به او سلام کن." تازه بعد مغزت به تو اعلام می‌کند:" آه، خدای من، اینکه همان شخصیت تلویزیونی است!" چون مغز از اینکه آدم را احمق جلوه دهد، خوشش می‌آید. #مادربزرگ‌سلام‌می‌رساند‌و‌می‌گوید‌متاسف‌است

.•°○.●. #مادربزرگ‌سلام‌می‌رساند‌و‌می‌گوید‌متاسف‌است

. . حالم دقیقا شکلِ اونیه که رفت پیش امام جواد و گفت: جوونم آقا. بُریدم دیگه. به ته خط رسیده‌م... امام فرمود: فَفِرّوا اِلی الحُسینْ(ع) به سوی حسین فرار کن! :) _____ @KETABINOPHIN ______

إِلٰهِى كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْرُوماً وَقَدْ كانَ حُسْنُ ظَنِّى بِجُودِكَ أَنْ تَقْلِبَنِى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً ؟! إِلٰهِى وَقَدْ أَفْنَيْتُ عُمْرِى فِى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ، وَأَبْلَيْتُ شَبابِى فِى سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ . إِلٰهِى فَلَمْ أَسْتَيْقِظْ أَيَّامَ اغْتِرارِى بِكَ، وَرُكُونِى إِلىٰ سَبِيلِ سَخَطِكَ... معبودم، چگونه از بارگاهت با نومیدی و محرومیت بازگردم، درحالی‌که خوش‌گمانی‌ام به بخشش و وجودت این بوده که مرا نجات‌یافته و بخشیده باز می‌گردانی؟! معبودم عمرم را در آزمندی بی‌خبری از تو نابود کردم و جوانی‌ام را در مستی دوری از تو فرسوده نمودم. معبودم در روزگار غرور نسبت به تو، بیدار نشدم و هنگام اعتماد کردنم به لذت‌های دنیا به خشم تو آگاه نگشتم... #مناجات‌شعبانیه🌱