كلمن ما يحب حسين کولوله كولوله 🎤الحاج باسم الكربلائي #مولد_الحسين @kashkolka

من طفولتي 🎤حسين خير الدين #مولد_الحسين @kashkolka

قراءة في معركة أحد(1): الدوافع والأهداف القرشيّة 🎤 الشيخ أحمد سلمان #تاریخ_الاسلام @kashkolka

قراءة في معركة أحد(2): الخطة القرشيّة 🎤 الشيخ أحمد سلمان #تاریخ_الاسلام @kashkolka

قراءة في معركة أحد(3): بداية المعركة ll الشيخ أحمد سلمان

عم الأئمة 🎤الشاعر محمد الحرزي @kashkolka

جواهر التاريخ سيرة الإمام زين العابدين عليه السلام ✍️شيخ علي الكوراني @kashkolka

قراءة في معركة أحد (4): كيف انقلبت الموازين؟ ll الشيخ أحمد سلمان 1442هـ

لهجة الإبدال 🎤رائف يوسف #لهجات_اللغة_العربية @kashkolka

مدح خوانی مصطفی راغب دروصف امیرالمومنین وسید الوصیین علی(علیه السلام) #امام_علی ع

القصيدة الكوثرية 🎤الرادود:محمد الحجيرات الشاعر :سيد رضا الهندي 🔸️۷شعبان المعظم ولادت امیر المؤمنین علیه السلام به روایتی. @kashkolka

🔸️مصباح في امريكا يشتغل منذ سنة١٨٩٩ميلادي الى الآن. 🔸️لامپ در آمریکا که از سال ۱۸۹۹میلادی کار میکنه تا الن 🌐کالیفرنیا،امریکا 🎤احمد مزین الشقیری(صحفي سعودي). @kashkolka

🟠زندگانی شخصی حضرت امام مهدی(عج): آیا حضرت صاحب‌الأمر (ع) همسر دارند و صاحب عائله و فرزند می‌باشند؟ اگر دارند كجا اقامت دارند و آیا آنها شناخته شده‎اند یا به‌طور ناشناس زندگی می‌كنند و كسی آنها را نمی‎شناسد؟ باید متذكّر بود كه جواب این پرسش، در هاله قدس غیبت امام (ع) قرار دارد و خفای امر امام (ع) كه یكی از نشانه‎ها و خصایص آن حضرت است، در پاسخ این سؤال نیز اثر می‎گذارد، لذا به طورتحقیق و یقین نمی‌توان به آن پاسخ داد، چون در این زمینه احادیث و روایات اطمینان‎بخشی در دست نداریم، یا اینكه به نظر حقیر نرسیده است؛ و اگر در عصر ائمّه علیهم‌السلام و در وقت صدور سایر روایات، این‌گونه پرسش‎ها مطرح شده باشد، شاید بعضی از روات احادیث، برای اینكه در جوهر مطلب دخالت نداشته‎اند، به حفظ و ضبط احادیث آن همّت نگماشته‎اند. بعضی از روایاتی هم كه در دسترس است با چشم‎پوشی از وضع سند و متون آنها، یا از جهت اختلاف نسخه یا غرابت متن، ضعف دارند. مانند روایت شیخ‌الطائفه شیخ طوسی قدس‌سره در كتاب الغیبه از مفضّل بن عمر از حضرت امام‌صادق (ع) روایت كرده كه اگرچه این جمله آن: «لَا یَطَّلِعُ عَلَى مَوْضِعِهِ أَحَدٌ مِنْ وُلْدِهِ وَلَا غَیْرِهِ»؛[1] «بر مكان ایشان هیچ‌كس، حتّی فرزندی از فرزندانش اطّلاع ندارد». كه با قطع نظر از مناقشه بعضی در آن، بر وجود فرزند برای آن حضرت دلالت دارد.  امّا الغیبه، نعمانی این جمله را چنین روایت كرده است: «لَا یَطَّلِعُ عَلَى مَوْضِعِهِ أَحَدٌ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا غَیْرِهِ»؛[2] «از مكان ایشان هیچ‌كس حتّی دوستدارانشان نیز خبر ندارند». باوجوداین اختلاف، استناد به نقل الغیبه شیخ طوسی اطمینان‎بخش نیست؛ بلكه نقل الغیبه نعمانی از برخی جهات، مانند علوّ سند و لفظ حدیث، معتبرتر به نظر می‌رسد. بعضی از روایات، مثل خبر كمال‎الدّین انباری و خبر زین‎الدّین مازندرانی از جهت غرابت و ضعف ظاهری كه در متن آنهاست، قابل استناد نمی‌باشند. و بعضی دیگر، همچون فقرات برخی از «ادعیه و زیارات» نیز صراحت ندارند و قابل حمل بر عصر ظهور می‌باشند. علاوه‌براین، با فرض قبول دلالت، متعرّض خصوصیّات و تفصیلات نبوده، فقط به‌طور اجمال، اصل متزوّج‌بودن و فرزندداشتن آن حضرت را بیان می‌كنند. خلاصه سخن آنكه، اگرچه همسر و فرزندداشتن آن حضرت، محتمل است، امّا در بررسی اخبار و احادیث به حدیث معتبری كه موجب اطمینان باشد، و خصوصاً متضمّن تفاصیل این موضوع باشد نرسیدیم و دنبال‌كردن و تعقیب این موضوع هم لزومی ندارد. چنان‌كه وضع جناب خضر (ع) كه به‌اتّفاق شیعه و سنی در حیات است، و بنا بر تفاسیر،[3] همان بنده‎ای است كه در سوره كهف،[4] سرگذشت حضرت موسی (ع) با سرگذشت ایشان آمده است، از این جهات نیز بر ما نامعلوم است. همچنین وضع حضرت عیسی (ع) بااینكه زنده است، در این امور عادّی، از جهات متعدّد، نامعلوم است. بلكه وضع دجّال بنا بر قول آنان‌كه فعلاً او را زنده می‌دانند، و ابن‌صائد و ابن‌صیّاد كه مسلم در صحیح[5] و ترمذی[6] و ابوداوود[7] و ابن‎ماجه[8] هریك در سنن خود روایت نموده‎اند[9] از این جهات همه مجهول است؛ و باوجوداین، اهل‌سنّت به وجود آنها و حیات فعلی آنها معترف‌اند. _ [1]. طوسی، الغیبه، ص162. [2]. نعمانی، الغیبه، ص176؛ ر.ک: منتخب‌الاثر، تألیف نگارنده، ج2، ص237. [3]. طوسی، التبیان، ج7، ص65 – 67؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ج6، ص367؛ سیوطی، الدرالمنثور، ج4، ص229. [4]. کهف، 65 – 82. [5]. مسلم نیشابوری، صحیح، ج8، ص189 – 194. [6]. ترمذی، سنن، ج3، ص351 – 353. [7]. ابوداوود سجستانی، سنن، ج2، ص321 – 322. [8]. ابن‌ماجه قزوینی، سنن، ج2، ص1353 – 1366. [9]. رجوع شود به: منتخب‌الاثر، تألیف نگارنده، ج2، ص273. 📚پاسخ به ده پرسش پيرامون امامت خصائص و اوصاف حضرت مهدی(عج)،آیت الله صافی گلپایگانی(ره)،ص:۷. #دهه_مهدویت #امام_زمان @kashkolka

⭕️ما هو الدلیل القطعی على اعتبار ولادة علی الاکبر (ع) فی یوم الحادی عشر من شعبان؟ به چه دلیلی تاریخ ولادت حضرت علی اکبر(ع) به صورت قطعی در 11 شعبان تعیین شده است؟ 🔸لم تتعرض المصادر التاریخیة الاساسیة التی ترجمت لعلی الاکبر (ع) الى تاریخ حیاته کطبقات ابن سعد[1] و تاریخ الطبری[2] و کذلک کتاب" نفس المهموم للشیخ عباس القمی[3] لکن هناک طائفة من الباحثین کابن ادریس فی السرائر ذهبوا الى أن ولادته کانت فی إمارة عثمان[4] و قد قوّى هذه النظریة العلامة عبد الرزاق المقرّم و ذهب الى أن ولادته کانت سنة33 هجریة[5]. من هنا نعرف أن عمره الشریف کان یوم عاشوراء 27 عاماً و هذا یعنی أنه اکبر من الامام السجاد (ع) الذی کان عمره یوم عاشوراء 23 عاماً باتفاق الباحثین. اما بالنسبة الى یوم ولادته فلم یتعرض له احد من العلماء الا العلامة عبد الرزاق المقرم فی کتاب " مقتل الامام الحسین" و کتابه الآخر " علی الاکبر"[6] حیث صرح بانه ولد فی الحادی عشر من شعبان عام 33 هجریة[7]. و قد استند العلامة المقرم فی کلامه هذا الى کتاب مخطوط تحت عنوان "أنیس الشیعة" تألیف السید محمد عبد الحسین الجعفری الحائری، و لم یعلم المصدر الذی استقى منه صاحب "انیس الشیعة" هذه المعلومة. یقول العلامة الطهرانی صاحب الذریعة الى تصانیف الشیعة فی شأن کتاب " أنیس الشیعة": " الفه صاحبه عام 1241 هجری قمری و قد رتبه وفقا للاشهر القمریة مبتدئا بشهر ربیع الاول.[8] اتضح من خلال هذا أن المصار التاریخیة الاولیة لم تتعرض لیوم ولادته (ع) و ان المصدر الوحید الذی تعرض لذلک هو مؤلفات العلامة المقرم فقط. 🔰 در منابع اولیه تاریخی نظیر "طبقات ابن سعد"[1] و تاریخ طبری[2] وهمچنین در کتاب "نفس المهموم اثر شیخ عباس قمی "[3] که زندگی نامه علی بن الحسین را بیان کرده به تاریخ ولادت حضرت علی اکبر(ع) اشاره ای نشده است. اما عده ای مانند ابن ادریس در سرائر، تولد ایشان را در سالهای پایانی خلافت عثمان می دانند.[4] علامه عبدالرزاق مقرم، نیز با تقویت این نظریه،سال ولادت وی را 33 هجری قمری می داند که مطابق با نظر ابن ادریس است.[5] بر این اساس آن بزرگوار در روز عاشورا 27 ساله بوده که بزرگتر بودن ایشان نسبت به سن امام سجاد(ع) که در روز عاشورا 23 سال داشته‏اند و مورد اتفاق دانشمندان است، ثابت می شود. درباره زاد روز ولادت ایشان فقط در کتاب " مقتل الامام الحسین" تألیف علامه عبدالرزاق مقرم و کتاب دیگر وی به نام؛ "علی اکبر"[6] آمده است: "حضرت علی اکبر(ع) در 11شعبان سال 33 هجری متولد شد".[7] تمام کسانی که زادروزی برای حضرت علی اکبر نقل کرده اند از این دو کتاب استفاده کرده اند. مقرم نیز این تاریخ را از کتاب مخطوط " انیس الشیعة" تألیف سید محمد عبدالحسین جعفری حائری، نقل می کند. و ظاهراً مشخص نیست صاحب انیس الشیعة از چه منبعی نقل می کند. صاحب "الذریعة الی تصانیف الشیعة" در بیان ویژگیهای کتاب انیس الشیعه می گوید: این کتاب را مؤلف در سال 1241هجری قمری بر اساس ترتیب ماه های قمری و با شروع از ماه ربیع الاول نوشته است."[8] بنابراین؛ درباره زاد روز ولادت حضرت علی اکبر(ع) درمنابع تاریخی قرون اولیه که به دست ما رسیده چیزی بیان نشده است. و در روز ولادت ایشان به نقل علامه مقرم اکتفا شده است. —————— [1] الطبقات الکبری، ج 5، ص 163، [2] الطبری، تاریخ الطبری ، ج 11، صفحه 520 و 629، بیروت، دار التراث، 1387هجری قمری. [3] نفس المهموم"، ص 394(انتشارات مسجد جمکران) [4] الحلّی، ابن ادریس، محمد بن منصور بن احمد، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، ج‏1، ص: 655، ناشر: دفتر النشر الاسلامی التابع لجماعة المدرسین، قم، 1410 ه ق، الطبعة الثانیة. [5] المقرم، عبدالرزاق، مقتل الامام الحسین، ص 256، انتشارات المکتبة الحیدریة، قم، 1383. [6] المقرم، علی الاکبر، ص 12. [7] المقرم، عبدالرزاق، مقتل الامام الحسین، ص 256. [8] الطرانی ،آقا بزرگ، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج2،ص 458، نشر اسماعیلیان، قم، 1408 🔴منبع سایت اسلام کوئست نت @kashkolka

وصیحتي كل الهله ياهله ياعلي الاكبر #علي_بوحمد @kashkolka

المناظرة الكبرى حول: أصحاب العقبة بين #الشيخ_أحمد_سلمان و #الشيخ_وليد_الحسيني @kashkolka

🔴باب مدينة علم النبي(صلى الله عليه وآله): الحاکم النیسابوری:عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَعَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِينَةَ فَلْيَأْتِ الْبَابَ». 🔰از ابن‌عباس نقل شده است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: من شهر علم هستم و علی دروازه آن است؛ پس هر کس قصد ورود به شهر را دارد، باید از دروازه آن وارد شود. 🔸️اعتبار حديث انا مدينة العلم عند المخالفين: اعتبار حدیث انا مدينة العلم نزد اهل سنت: ١_ قال الحاکم النیسابوری بعد نقل الحديث المذکور: هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الاِسْنَادِ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ، وَاَبُو الصَّلْتِ ثِقَةٌ مَاْمُونٌ. حاکم نیشابوری:سند این روایت صحیح است؛ ولی بخاری و مسلم نقل نکرده‌اند و ابوصلت ثقه و مورد اعتماد است . ٢_المتقی الهندی: کنت اجیب بهذا الجواب دهرا الی ان وقفت علی تصحیح ابن‌جریر لحدیث علی فی تهذیب الآثار مع تصحیح (ک) لحدیث ابن‌عباس فاستخرت الله وجزمت بارتقاء الحدیث من مرتبة الحسن الی مرتبة الصحة - والله اعلم. متقی هندی:پس از نقل اشکالاتی که توسط علمای اهل‌سنت و به ویژه مغرضانی همچون ابن‌جوزی بر این روایت وارد شده وبرخی دیگر که حدیث حسن میداند میگوید:من نیز همیشه از این روایت، همین جواب‌ها را می‌دادم؛ تا این که به تصحیح ابن‌جریر طبری برخوردم که در کتاب تهذیب الآثار روایت علی (علیه‌السّلام) را تصحیح کرده بود و همچنین دیدم که حاکم نیشابوری روایت ابن‌عباس را تصحیح کرده است، پس از استخاره، یقین کردم به ارتقاء این حدیث از مرتبه «حسن» به مرتبه صحیح(کنز العمال،الهندی،ج13،ص149). ٣_ابن حجر الهیتمی: وَأما حَدِيث أَنا مَدِينَة الْعلم وعَلى بَابهَا فَهُوَ حَدِيث حسن بل قَالَ الْحَاكِم صَحِيح وَقَول البُخَارِيّ لَيْسَ لَهُ وَجه صَحِيح وَالتِّرْمِذِيّ مُنكر وَابْن معِين كذب معترض وَإِن ذكره ابْن الْجَوْزِيّ فِي الموضوعات وَتَبعهُ الذَّهَبِيّ وَغَيره على ذَلِك . اما حدیث «انا مدینة العلم وعلی بابها» پس او حدیث «حسن» است؛ بلکه حاکم گفته است که «صحیح» است؛ و به گفته بخاری که سند صحیح ندارد، و سخن ترمذی گفته که منکر (غیر قابل قبول) است و ابن‌معین که گفته دروغ است، اعتراض شده است ،حتی اگر ابن جوزی این حدیث رو در موضوعات ذکر کرده و ذهبی و دیگران از او پیروی کردن(الفتاوی الحدیثیه،الهیثمی،ص192). ——— منابع: 1ــ المستدرك على الصحيحين/أبو عبد الله الحاكم النيسابوري /ج:3/ص:137/تحقیق:مصطفى عبد القادر عطا /الناشر: دار الكتب العلمية – بيروت. 2_ كنز العمال،المتقي الهندي،المحقق: بكري حياني - صفوة السقا،ج:13،ص:148، الناشر: مؤسسة الرسالة ،الطبعة الخامسة، 1401هـ/1981م. 3ـ الفردوس بمأثور الخطاب ، المؤلف: الديلميّ (المتوفى: 509هـ)،ج: 1 ص: 44، المحقق: السعيد بن بسيوني زغلول،الناشر: دار الكتب العلمية - بيروت،الطبعة: الأولى، 1406 هـ - 1986م. #یاعلی #غلام_حیدرم @kashkolka

الفضل ما شهدت به الأعداء مبارزة أمير المؤمنين عليه السلام وعمر بن عبد ود في معركة خيبر 🎤الشيخ بدرالمشاري الدوسري(من علماء الوهابية) #ياعلي @kashkolka

🔸️طول عمر حضرت امام عصر(عجل الله فرجه الشریف): آنچه ممكن است موجب شبهه در ذهن ساده انديشان شود طول عمر آن حضرت است، ولى بايد دانست كه طول عمر يك انسان - حتى تا چندين هزار سال - نه محال عقلى است و نه محال عادى، زيرا محال عقلى آن است كه به اجتماع يا ارتفاع دو نقيض منتهى شود، مثل آن كه مى گوييم: هر چيزى يا هست يا نيست، يا هر عددى زوج است يا فرد، كه اجتماع و ارتفاع هر دو عقلا محال است، و محال عادى آن است كه به نظر عقل ممكن است ولى مخالف قوانين طبيعت است، مانند آن كه انسانى در آتش بيفتد و نسوزد. و طول عمر انسان قرنها و بقاى سلولهاى بدن به حال نشاط جوانى نه از قسم اول است و نه از قسم دوم، بنابراين اگر حيات انسانى مانند نوح (على نبينا و عليه السلام) نهصد و پنجاه سال يا بيشتر واقع شد، زياده بر آن هم ممكن است، به اين جهت دانشمندان در جستجوى يافتن راز بقاى حيات و نشاط جوانى بوده و هستند، همچنان كه با قواعد علمى به وسيلهء اختلاف تركيب اتمهاى فلزات مى توان آنها را در مقابل آفت مرگ و زوال بيمه كرد، و آهنى كه زنگار مى گيرد و تيزاب آن را مى خورد به طلاى نابى آفت ناپذير تبديل كرد. بنابراين طول عمر يك انسان از نظر عقلى و علمى ممكن است، هر چند راز آن براى بشر كشف نشده باشد. گذشته از اين كه اعتقاد به امام زمان (عليه السلام) در مرتبهء بعد از اعتقاد به قدرت مطلقهء خداوند متعال، و اعتقاد به نبوت انبيا و تحقق معجزات است، به اين جهت قدرتى كه آتش را بر ابراهيم سرد و سلامت مى كند، و سحر ساحران را در كام عصاى موسى نابود مى نمايد، و مرده را به دم عيسى زنده مى كند، و اصحاب كهف را قرنها در خواب بدون مدد غذا نگه مى دارد، براى او نگه داشتن انسانى هزاران سال با نشاط جوانى به جهت حكمت بقاى حجت در زمين و نفوذ مشيت به غلبهء حق بر باطل سهل و آسان است (إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ)[شأن او اين است كه چون پديد آمدن چيزى را اراده كند، فقط به آن مى گويد: باش، پس بى درنگ موجود مى شود](یس ۸۲)دير زمانى نيست كه قبر شيخ صدوق در رى باز شد و بدن تازهء او نمايان گشت، و روشن شد كه قانون طبيعت در مورد پيكر او استثنا خورده، و عوامل فساد از تأثير در اندراس بدن او عقيم گشته است، اگر عموم قانون طبيعت در مورد شخصى كه به دعاى امام زمان (عليه السلام) به دنيا آمده، و كتابى به عنوان كمال الدين و تمام النعمه به نام آن حضرت نوشته تخصيص بخورد، تخصيص آن در مورد خليفهء خدا و وارث جميع انبيا و اوصيا تعجب ندارد. 📚برشی از توضیح المسائل آیت الله العظمی وحید خراسانی(مقدمه کتاب)،ص:۱۷۸_۱۷۹. #دهه_مهدویت @kashkolka

اللغة الشحرية احد اللغات السامية القديمة في الجزيرة العربية 🎤رائف يوسف #العرب #الساميين #تاريخ_العرب @kashkolka

🔸️رأي الفخر الرازي في عصمة الإمام صاحب الزمان(عجل الله فرجه الشريف): وجماعة من الشیعة الامامیة یسمونه بالامام المعصوم. وقد یسمونه بصاحب الزمان ویقولون بأنه غائب. ولقد صدقوا فی الوصفین ایضا لأنه لما کان خالیا عن النقائص التی هی حاصلة فی غیره کان معصوما من تلک النقائص وهو ایضا صاحب الزمان. 🔰فخر رازی عالم و مفسر بزرگ و مشهور اهل تسنن پیرامون معصوم بودن و صاحب الزمان بودن امام عصر علیه السلام می‌نویسد: عده‌ای از شیعیان دوازده امامی ایشان را امام معصوم می‌دانند. و گاهی نیز به او صاحب الزمان گفته و می‌گویند که غائب است. شیعیان در این دو وصف اخیر (معصوم بودن و صاحب الزمان بودن حضرت مهدی علیه السلام) راست گفته‌اند. چرا که او [امام زمان] از نواقصی که در دیگران وجود دارد، مبرا و معصوم است و همچنین صاحب الزمان می‌باشد. 📚المطالب العالیة، الفخر رازی، جلد ۸، صفحه ۱۰۶، چاپ دار الکتاب العربي. #دهه_مهدويت #امام_زمان @kashkolka

🔸️اتّفاق مسلمین بر ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام): راجع به ظهور مصلح آخرالزّمان در میان اصحاب و تابعین در  قرن اول هجرت و بعد از آن تا حال خلافی نبوده و همه بر ظهور آن حضرت اتّفاق داشته و دارند و اگر کسی در صحّت احادیث آن و صدور این بشارات از پیغمبر اسلام‌(ص) تردید می‌کرد حمل بر عدم استقامت سلیقه یا بی‌اطّلاعی می‌نمودند و لذا تاکنون کسی مدّعیان مهدویّت را به انکار اصل ظهور حضرت مهدی‌(علیه‌السلام) رد نکرده، بلکه در اثبات بطلان ادّعای آنها به واجد نبودن اوصاف و علاماتی که برای آن حضرت در احادیث ذکر شده استناد می‌نمایند. سویدی در سبائک‌الذهب می‌گوید: وَالَّذِی اِتَّفَقَ عَلَیْهِ الْعُلَمَاءُ عَلَی أَنَّ الْمَهْدِیَّ هُوَ الْقَائِمُ فِی آخِرِ الْوَقْتِ، وَأَنَّهُ یَمْلأُ الأَرْضَ عَدْلاً، وَالأَحَادِیثُ فِیهِ وَفِی ظُهوُرِهِ کَثِیرةٌ؛[1] آنچه علما بر آن اتّفاق دارند این است که مهدی آن‌کسی است که در آخرالزّمان قیام فرماید و پر کند زمین را از عدل و داد و احادیث راجع به مهدی‌(علیه‌السلام) و ظهور او بسیار است. ابن‌ابی‌الحدید نیز در کلامی که پیش از این نگاشته شد به این اتّفاق تصریح کرده است. ابن‌خلدون در مقدّمه گوید: إِعْلَمْ أَنَّ فِی الْمَشْهوُرِ بَیْنَ الْکَافَّةِ مِنْ أَهْلِ الإِسْلامِ عَلَی مَمَرِّ الأَعْصَارِ أَنَّهُ لابُدَّ فِی آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ ظُهورِ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْبَیْتِ یُؤَیِّدُ الدِّینَ وَیَظْهَرُ الْعَدْلَ وَیَتْبَعُهُ الْمُسْلِموُنَ وَیَسْتَوْلِی عَلَی الْمَمَالِكِ الإِسْلامِیَّةِ وَیُسَمَّی بِالْمَهْدِیِّ؛[2] مشهور بین تمام مسلمانان در طول تاریخ و مرور اعصار این است که چاره‌ای نیست در آخرالزّمان از ظهور مردی از اهل‌بیت پیغمبر‌(ص) که دین را تأیید و عدل را آشکار کند و مسلمانان از او پیروی نمایند و بر کشورهای اسلامی مسلّط شود و نامیده می‌شود به مهدی. شیخ علی ناصف در غایة‌المأمول گوید: فَائِدَة: إِتَّضَحَ مِمَّا سَبَقَ أَنَّ الْمَهْدِیَّ الْمُنْتَظَرَ مِنْ هَذِهِ الأُمَّةِ إِلَی أَنْ قَالَ ... وَ عَلَی هَذَا أَهْلُ السُّنَّةِ سَلَفاً وَخَلَفاً؛[3] از آنچه گذشت روشن شد که مهدی منتظر از این امّت است... و اهل‌سنّت از گذشتگان و آیندگان همه بر این عقیده بوده و هستند. علامه ابوالطیّب در کتاب الاذاعة لما کان و ما یکون بین یدی الساعه، گفته است که: «مهدی در آخرالزّمان ظاهر می‌شود، و انکار او گستاخی عظیم و لغزشی بزرگ است». و همانند این سخنان را در کلمات دانشمندان متتبّع و محقّق اهل‌سنّت فراوان می‌توان یافت. __ [1]. سویدی، سبائک‌الذهب، ص346. [2]. ابن‌خلدون، تاریخ (مقدمه)، ج1، ص311. [3]. ناصف، غایة‌المأمول، ج5، ص362، 381. 📚نوید امن و امان ،آیت الله صافی گلپایگانی،ص۲۶. #امام_زمان #دهه_مهدویت @kashkolka

برنامج المؤمل (2): هل فكرة المهدي (عج) من الأوهام ؟ 🎤الشيخ أحمد سلمان #دهه_مهدویت #امام_زمان @kashkolka

🔸️ نحوه پیروزی امام زمان (عج) بر سلاح‌های ویرانگر: در موقع ظهور امام‌زمان (ع) به‌طوری‌كه از ترقّی كنونی بشر در صنعت و تكنیك، ملاحظه می‌شود، دنیا مجهّز به سلاح‌های بسیار مهیب و خطرناك خواهد بود. آن حضرت در برابر این سلاح‌های مخوف، چگونه مانند جدّش با شمشیر قیام خواهد كرد؟ و چگونه با سلاح‌های قدیم، مثل شمشیر و غیره با ارتش‌های دنیای آن روز جهاد می‌نماید؟ و آیا می‌شود تصوّر كرد كه كسی بتواند به‌وسیله شمشیر با بمب‌های هیدروژنی و امثال آن، جنگ و نبرد كند؟ اوّل: مقصود از خروج با شمشیر، مأموریت به جهاد و توسّل به اسلحه برای اعلای كلمه حقّ است. بنابراین قیام با شمشیر، كنایه از قیام با اسلحه و پیكار و جهاد و تعیین نوع مأموریت آن حضرت است و اینكه آن حضرت، مأمور به مصالحه با كفّار نیست. بدیهی است با هر اسلحه‌ای كه لازم باشد، آن حضرت و اصحابش با كفّار و ستمگران جهاد می‌نمایند و از هرگونه اسلحه‌ای كه در زمان ظهور آن حضرت متداول باشد، و به استعمال آن حاجت داشته باشند، استفاده می‌نمایند. دوّم: از كجا معلوم كه در زمان ظهور آن حضـرت، این اسلحه‌های مهیب در اختیار بشر، باقی باشد؛ زیرا ممكن است‌ كه در اثر حوادث و آشوب‌ها و انقلابات شدید و جنگ‌های خانمان‌سوز جهانی، كه پیش از ظهور آن حضرت واقع می‌شود دو ثلث بشر نابود شود و این اسلحه‌های جهنّمی معدوم گردد و شاید كسی باقی نماند كه بتواند از این اسلحه‌ها استفاده كند، یا آنها را تهیّه نماید و این احتمال هم كاملاً بجا و قابل توجّه است. یكی از اموری كه در احادیث از آن خبر داده شده و اوضاع كنونی آن را ممكن‌الوقوع نشان می‌دهد، جنگ‌های جهان‌گیری است كه در اثر آن، بیشتر نقاط زمین از سكنه خالی می‌گردد و شهرها ویران می‌شود، و صدها میلیون بشر را رهسپار دیار عدم می‌سازد. تا یك قرن پیش، وقوع چنین جنگ‌هایی بسیار بعید به نظر می‌رسید، زیرا با آن اسلحه‌های سابق و با نبودن وسایل ارتباط جمعی بین شهرها و كشورها، اگر جنگی واقع می‌شد، اوّلاً پیش از آنكه خبرش به كشورهای همسایه و یا دورتر برسد و دامنه جنگ گسترش یابد، آن جنگ به پایان می‌رسید، و ثانیاً در آن زمان‌ها، تعیین غالب از مغلوب، خاتمه‌یافتن جنگ، و تسلّط یكی از دو طرف یا از بین رفتن طرفین، متوقّف بر كشتارهای عمومی و استعمال بمب و غیره نبود. امّا در عصر حاضر به‌طوری‌كه همه پیش‌بینی می‌نمایند با وسایل ارتباطی كه همه عالم را به‌منزله یك شهر و یك محلّه نموده؛ و با اسلحه‌ها و تجهیزاتی كه در دست زمامداران بی‌ایمان است و هیچ وسیله‎ای برای كنترل خشم و شهوت و جاه‌پرستی آنها نیست، اگر جنگ شروع شود، علاوه بر آنكه غالب از مغلوب تشخیص داده نمی‌شود و طرفین از بین می‌روند، اكثر ملل و سكنه كره زمین ممكن است در ظرف چند ساعت فانی و نابود شوند. پس اگر در احادیث شریفه فرموده‌اند: «مهدی (ع) ظاهر نمی‌شود مگر آنكه ثلث مردم كشته شوند و ثلث آنها بمیرند و ثلث آنان باقی بمانند»[1] و فرموده‌اند: «این ظهور واقع نخواهد شد، تا وقتی دو ثلث مردم از بین بروند»[2] نباید تعجّب كرد، بلكه باید آن را نشانه علوم بی‌پایان حضرت رسول اكرم (ص) و ائمّه طاهرین علیهم‌السلام گاهی آنها از آینده و اطّلاعشان بر مغیّبات به اذن و تعلیم خدا دانست و از معجزات و كراماتشان به شمار آورد. «فَهُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَلَجَأُ أَمْرِهِ وَعَیْبَةُ عِلْمِهِ، وَمَوْئِلُ حُكْمِهِ وَكُهُوفُ كُتُبِهِ، وَجِبالُ دینِهِ».[3] «وَلَا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَعَرَفُوهُ وَلَا یَدْخُلُ النَّارَ  إِلَّا مَنْ أَنْكَرَهُمْ وَأَنْكَرُوهُ».[4] جَعَلَنَا اللهُ مِنْ مُحِبِّیهِمْ وَخُدَّامِ شِیعَتِهِمْ __ [1] . ابن حماد، الفتن، ص206؛ ابن‌طاووس، الملاحم و الفتن، ص128؛ متقی هندی، البرهان، ص111 – 112، فصل 2، ح4؛ همو، کنزالعمال، ج14، ص587. [2]. طوسی، الغیبه، ص399؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص113، 207؛ رجوع شود به: منتخب‌الاثر، تألیف نگارنده، ج3، ص81 – 82. [3]. نهج‌البلاغه، خطبه2 (ج1، ص29 – 30)؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج1، ص138؛ قمی، الاربعین، ص437؛ مجلسی، بحارالانوار، ج23، ص117؛ قندوزی، ینابیع‌الموده، ج3، ص449. «راز پیامبر بدان‌ها سپرده شده است، و هرکه آنان را پناه گیرد به حقّ راه برده است. مخزن علم پیامبرند و احکام شریعت او را بیانگر قرآن و سنّت نزد آنان در امان، چون کوه برافراشته». [4]. نهج‌البلاغه، خطبه 152 (ج2، ص40 – 41)؛ صفار، بصائرالدرجات، ص516؛ عیاشی، ج2، ص18؛ آمدی، غررالحکم، ص276. «داخل بهشت نمی‌شود مگر کسی که آنها ]ائمّه علیهم‌السلام [را بشناسد و آنها او را بشناسند و داخل جهنّم نمی‌گردد مگر کسی که منکر ائمّه و ائمّه علیهم‌السلام منکر آنها باشند». 📚پاسخ به ده پرسش پيرامون امامت خصائص و اوصاف حضرت مهدی(عج)،آیت الله صافی گلپایگانی(ره)،ص:۴. #دهه_مهدویت #امام_زمان @kashkolka

خامس عشر من شعبان مولد شريك القرآن 🎤ملا باسم #نیمه_شعبان #امام_زمان @kashkolka

🔸️كيفية السلام على امام العصر(عجل الله فرجه الشريف ) 🔸️چگونگی سلام دادن به وجود نازنین امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف #امام_زمان @kashkolka