ارواح مومنین در وادی السّلام جمع اند و به کارها و آرزوها و تلاش های بیهوده ما اهل دنیا می‌خندند. آیت الله بهجت فرمود؛

در شبِ نهم رمضاٰن و ساعات پایانی سال، خواستم نامه ای که چندین سال پیش نوشته بودم تا پس از من بماند را بازنویسی کنم. کاغذ و قلم برداشتم و شروع کردم به نوشتن و چیدن کلمات پشت سرِ هم‌؛ از هر آنچه که میخواستم پس از من انجام شود و بماند. میانِ جملات و کلماتی که می‌نوشتم و سطرهایی که پشت هم قطار میشد بی اختیاٰر اشک ریختم از شدت حقارت و دست خالی بودنم. آدمیزاٰد خودش خوب میداند که هیچ است و هیچ ندارد؛ اما وقتی قلم به دست میگیری و می‌نویسی انگار تازه میفهمی هیچ یعنی چه! سطر به سطر نوشتم و باز یادآوری شد که ای فرزندِ آدم؛ تو در نهایت دست آویزی جز اهل‌بیت سلام‌ الله نداری. نوشتم و نهایتِ هر جمله ام به یک چیز ختم میشد؛ کفن کنید مراٰ رو به قبله حرمش؛ نجف چه جای قشنگی برای تدفین است... نوشتم؛ مهر و موم کردم و در نهایت وصیتنامه ام را داخل کشویِ میزم گذاشتم تا آن روز که من دیگر اسیر این جسم نباشم و این رقعه باز‌ شود... • شبِ نهم رمضان ۱۴۴۵ _ ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۲ •

ترجیح می‌دهم با مسلمان سنیِ استکبارستیزی که طرف حق ایستاده برادری کنم تا با شیعه‌ای که سکوت کرده و لاف حق‌طلبی می‌زند! #سید_علی_حسنی

الجزیره نوشته قوات الاحتلال اغتصبت نساء و قتلهن الجزیره کوتاه نوشته. توضیح نداده. خبر توضیح‌بردار نیست. خبر سهمگین است. نباید دنبال ترجمه‌اش باشی. باید همان قتلهن را که فهمیدی، ناراحت شوی که زنان به قتل‌رسیده‌اند و بگذری. نباید روی خبر توقف کنی. الجزیره رسانه حرفه‌ای است. می‌داند برای شرقی‌مردمان غیرت‌مند حزین خبر می‌نویسد. می‌داند نباید توضیح بدهد. می‌داند همین نیم‌خط را که بنویسی، دنیا بر سر شرقی‌ها آوار می‌شود. حالا آوار شده. زبان‌مان خشک شده؛ نه از عطش رمضان که از شدت واقعه. احساس تحقیر شدگی‌ می‌کنیم. ما خجالت می‌کشیم با هم در مورد خبر صحبت کنیم. شرم می‌کنیم خبر را به اهل خانه بگوییم. ما نمی‌توانیم توی روی همدیگر نگاه کنیم. مردها از هم خجالت می‌کشند. زن‌ها حیا می‌کنند. یک نیم‌خط ما را به هم ریخته. ما از خبرهای نیم‌خطی غیرقابل توضیح شرقی خاطره خوبی نداریم. ما برای نیم‌خط « دخلت زینب علی ابن‌زیاد» قرن‌ها ضجه زده‌ایم. ما برای نیم‌خط «ضرب علی بطن فاطمه حتی القت محسن من بطنه» هزار سال خودمان را کتک‌زده ایم. اصلا ما خبر نیم‌خطی که می‌بینیم، قبل از این‌که بخوانیم‌اش، تن‌مان می‌لرزد. مو به تنمان سیخ می‌شود. ما را به حال خودمان رها کنید حرام‌زاده‌ها. ما از اینجا دست‌مان به شما نمی‌رسد. امروز وگرنه لباس جهاد بر تن، به یاد خیبر و بنی‌قریظه، مقابل بیمارستان شفا، باز از سرهایتان کوهی می‌ساختیم. ما از اینجا فقط خشمگین‌ایم. تورم رگ غیرتمان راه نفس‌ را بسته. جبر جغرافیا، این روزها صبرمان را سرآورده. ما حالا فقط منتظر آخرین خبر نیم‌خطی تاریخ از کنار کعبه‌ایم. که «الا یا اهل العالم انا الامام المنتظر» «مهدی مولایی»

می‌گفت: در آخرالزمان آنقدر به بلا دچار میشوید که بفهمید تنها نداشته تان مهدی موعود است. به دنیاٰی بدون مهدی عج خوش آمدید؛ این تازه اول راهه...🥀

محتاٰج آغوشِ توام من را بغل کن..🥀

اما وطن عزیز؛ فعلا رأیماٰن را بپذیر تا موعد جاٰن هم برسد.

من روضه تورا شنیدم و زنده ام هنوز؛ این رسم نوکری نبود، خاٰک بر سرم..

کم کم باید برگردیم به روال عادی زندگی و هی این بیت برام تکرار میشه که: بیچاٰره اونکه حرم رو ندیده؛ بیچاٰره تر اونکه دید کربلاتو..🥀 • کرب‌و‌بلاٰ _ محرم ۱۴۴۶ •

و دنیاٰ شادی اش آلوده به غم است‌. علی ابن ابی طاٰلب فرمود.

سخنرانی امروز حضرت آقا برای من خیلی راهگشا و نور امید بود. پیشنهاد هاٰیی از حالا که روزهای جوانی‌مون رو میگذرونیم تا اون موقع که دیگه گَرد سفیدی روزگار روی موهامون بشینه رو گفتن. یه قسمت از صحبت شون رو میگذارم ان شاءالله برای شما هم نور باشه✨

؛ جوانی‌تان را قدر بدانید. میدانِ وسیعی در مقابل شماست، ان‌شاءالله ۷۰ سال دیگر، ۶۰ سال دیگر شما در این دنیا حضور و کار خواهید داشت. از این فرصت استفاده کنید. برای این فرصتِ طولانی برنامه‌ریزی کنید؛ برای اینکه برنامه‌ریزی‌تان درست از آب در بیاد، فکر کنید. . برای اینکه درست بتوانید فکر کنید، با قرآن آشنا بشوید. قرآن را بخوانید، تأمل کنید. از کسانی که پیش از شما و بیش از شما تأمل کردند، یاد بگیرید. یاد گرفتن ننگ نیست، افتخار است، همیشه باید یاد بگیریم، تا آخر عمر باید یاد بگیریم. . فکر کنید، مطالعه کنید، شناسایی کنید، آن‌جایی هم که اقدام لازم است، اقدام کنید. اقدام یک وقت در آزمایشگاه و کلاسِ درس و محیط دانشگاه است، یک وقت محیط اجتماعی است، یک وقت محیط سیاسی‌ است، یک وقت راه کربلاست، یک وقت راهِ فلسطین است. •۴ شهریور ماهِ ۱۴۰۳ - اربعین حسینی•