آقاهه می‌گفت: «مرگ به این علت ناآشناست که اگر کسی می‌دانست چیست، بدون تردید بیش از هر چیز به سمت آن می‌دوید و اصلا حتی شاید خودش، خودش را به کام مرگ می‌کشید.» نمی‌دانم، چه چیزی جز شناختن مرگ در شب عاشورا می‌توانست، کسی مانند عابس را به هستی هدیه دهد!
رجب نصف شد، و بیشتر و بیشتر در پسرفتِ خود فرو رفته‌ام.
بیشتر و بیشتر ورشکستگی‌ام راقمِ «من» شده.
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
او بیشتر از هر کسی به زیارت حسین-علیه‌السلام- رفته بود.
در کودکی وقتی ساعتی دور از ایشان می‌ماند گریه اش میگرفت و اشک چشمانش تا جمال حسین-علیه‌السلام- را نمیدید آرام نمیگرفت.
در دقایق آخر کنار حسین-علیه‌السلام- بودنش چهار مرتبه و بیشتر وداع انجام داد تا در هر وداع بخشی از خودش را در میان آغوش برادر جا بگذارد.
درگودال و کوفه و شام به حالاتی خاص برادر را زیارت کرد.
و مرحوم جزایری در خصایص الزینبیه نوشت؛ اصلا باید زینب کبری را دائمة الزیارة حسین-علیه‌السلام- دانست. چرا که قلب آن بانو حرم و محل تجلی نور حسین-علیه‌السلام- است.
میدانید رفقا
بین دل و رنج‌ها حکایت‌های بسیاری‌هست. وقتی رنج‌های قلب، با آنچه قلب میخواهد، هم‌خوانی نداشته باشد آدمی کدر میشود. زیبا وقتی‌ست که قلبِ آدم متعلق به یک چیز باشد و رنج‌هایش هم به همان. یکی از القاب حضرت زینب کعبة الرزایا هست؛ یعنی قبله‌ی رنج‌ها.
میخواهم بگویم زینب کبری هم دلش حرم حسین-علیه‌السلام- است و هم رنج‌های عظیمش متعلق به ایشان.
خدا خیر دهد آن عارفی که گفت «هر کس طالب دیدار حسین-علیه‌السلام- باشد به دل خون شده‌ی زینب-سلام‌الله- نگاه کند.»
ان‌شاءالله ما نیز به دعای علیا مخدره قلبمان فقط برای حسین-علیه‌السلام- باشد و رنج‌هایمان رنج‌های ایشان.
گفتم که با فراق مدارا کنم، نشد
یک روز را بدون تو فردا کنم، نشد
در شعر شاعران همه گشتم که مصرعی
در شأن چشم‌های تو پیدا کنم، نشد
گفتند عاشق که شدی ؟ گریه‌ام گرفت
می‌خواستم بخندم و حاشا کنم، نشد
بیزارم از رقیب که تا آمدم تو را
از دور چند لحظه تماشا کنم، نشد
شاعر شدم که با قلم ساحرانه‌ام
در قاب شعر، عشق تو را جا کنم، نشد
یجاهایی هم هست همش فکر میکنی چرا فلانی سراغ نگرفت، چرا فلانی حرفی نزد، چرا کوتاهی کرد و درست وسط همین چرا هایی که عین کلاف پیچیدن به تار و پود مغزت و دارن از درون وجودتو داغون میکنن، یه آقایی خطاب بهت از خیلی وقت پیش گفته؛ « إِنَّا غَیرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکمْ وَ لاَ نَاسِینَ لِذِکرِکمْ»
ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم. امام زمان-ارواحنا فداه- می‌فرمود.
خواستم بگم بدونی با کی باید کارو ببندی و برای چه چیزی فکر کنی و قدم برداری.
امروز داشتم به این فکر میکردم که چقدر تنهام
حتی دیگه یه رفیق پایه ندارم
خداروشکر هر کدام سرگرم زندگی مستقل خودشونن
و زیاد پیگیر بودن یعنی مزاحمت
منم سرمو انداختم پایین دارم میگذرونم دیگ
زندگی آنگونه که باید میبود نیست !
ولی خداروشکر میکنم
شکر میکنم که امام حسین دارم
مراقب خودتون باشید
فرقی ندارد پسر یا دختر هستید
اگر روحیه‌ای حساس دارید خودتان را در اولویت قرار بدید
و گرنه با انواعی از آزار‌ها موجب اذیت پدرومادراتونم میشید و آیندتونم حیف میشه .
