📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۴۵۳ نشریه خط حزب‌الله

✏️ #یادداشت_هفته | ریشه‌های قیام حسینی (ع) در بعثت نبوی (ص) 👈 «بعثت خون» سید‌الشهداء به روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 🔹«عاشورا یک واقعه‌ی استثنائی بود.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ «عاشورا یک حادثه‌ی تاریخیِ صرف نبود؛ عاشورا یک فرهنگ، یک جریان مستمر و یک سرمشق دائمی برای امّت اسلام بود.» ۱۳۸۴/۱۱/۵ در واقع، «حسین‌بن‌علی علیه‌السلام، به برکت جهادش، اسلام را زنده کرد.» ۱۳۷۴/۳/۳ بنابر‌این، چنین حادثه‌ای حاوی ویژگی‌ها و خصوصیّات خاصّ خود است که آن را از دیگر حوادث و قیام‌ها در طول تاریخ متمایز کرده است. 🔸حرکت نبوی و حرکت حسینی مثل دایره‌ی متّحدالمرکز هستند 🔹«روح قضیّه این است که امام حسین علیه‌السلام در این ماجرا، با یک لشکر روبه‌رو نبود؛ با جماعتی از انسانها، هرچند صد برابر خودش، طرف نبود؛ امام حسین علیه‌السلام با جهانی انحراف و ظلمات روبه‌رو بود. این مهم است.» ۱۳۷۵/۹/۲۴ 🔹از جمله‌ی مهم‌ترین خصوصیّات نهضت حسینی شباهت آن به بعثت نبوی است: «کار امام حسین علیه‌السلام در کربلا، با کار جدّ مطهّرش حضرت محمّدبن‌عبداللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در بعثت، قابل تشبیه و مقایسه است؛ قضیّه این است. همان‌طور که پیغمبر در آنجا یک‌تنه با یک دنیا مواجه شد، امام حسین هم در ماجرای کربلا یک‌تنه با یک دنیا مواجه بود؛ آن بزرگوار هم نترسید، ایستاد و جلو آمد؛ امام حسین هم نترسید، ایستاد و جلو آمد. حرکت نبوی و حرکت حسینی مثل دایره‌ی متّحدالمرکز هستند؛ به یک جهت متوجّهند. لذا اینجا "حُسَینٌ مِنّی وَ اَنَا مِن حُسَین"(الارشاد، ج ۲، ص ۱۲۷) معنا پیدا میکند. این عظمت کار امام حسین است.» ۱۳۷۵/۹/۲۴ 🔹در واقع، «جوهر حادثه‌ی عاشورا این است که در دنیایی که همه جای آن را ظلمت و فساد و ستم گرفته بود، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام برای نجات اسلام قیام کرد و در این دنیای بزرگ، هیچ کس به او کمک نکرد! حتّی دوستان آن بزرگوار، یعنی کسانی که هر یک میتوانستند جمعیّتی را به این میدان و به مبارزه با یزید بکشانند، هر کدام با عذری، از میدان خارج شدند و گریختند!» ۱۳۷۱/۴/۱۰ 🔹باید توجّه داشت که «آن بزرگوار براى همین قیام کرد که رژیم‌هاى فاسد و مخرّب انسان و مخرّب دین و ویرانگرِ صلاح در جامعه نباشند و نظام اسلامى، الهى، انسانى و مبنىّ بر صلاح در جامعه استقرار پیدا کند.» ۱۳۶۸/۵/۱۱ لذا «ابتدا که از مدینه خارج شد، در پیام به برادرش محمّدبن‌حنفیّه ــ و در واقع، در پیام به تاریخ ــ چنین گفت: اَنّی لَم اَخرُج اَشِراً وَ لا بَطِراً وَ لا مُفسِداً وَ لا ظالِما؛ من با تکبّر، با غرور، از روی فخرفروشی، از روی میل به قدرت و تشنه‌ی قدرت بودن قیام نکردم. اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاِصلاحِ فی اُمَّةِ جَدّی؛ (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۹) من میبینم که اوضاع در میان امّت پیامبر دگرگون شده است؛ حرکت، حرکت غلطی است؛ حرکت، حرکت به سمت انحطاط است؛ در ضدّ جهتی است که اسلام میخواست و پیامبر آورده بود؛ قیام کردم برای اینکه با اینها مبارزه کنم.» ۱۳۷۹/۰۱/۲۶ 🔹«امام حسین می‌ایستد، قیام میکند، حرکت میکند و یک‌تنه در مقابلِ این سرعتِ سراشیبِ سقوط قرار میگیرد. البتّه در این زمینه، جان خودش را، جان عزیزانش را، جان علیّ اصغرش را، جان علیّ اکبرش را و جان عبّاسش را فدا میکند، امّا نتیجه میگیرد.» ۱۳۷۷/۲/۱۸ 🔸پرچم حق نمی‌تواند در صف باطل قرار بگیرد 🔹بنابراین، «هدف آن بزرگوار عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین که آن واجب عظیم را هیچ کس قبل از امام حسین ــ حتّی خود پیغمبر ــ انجام نداده بود. ... چون زمینه‌ی انجام این واجب، در زمان امام حسین پیش آمد. اگر این زمینه در زمان امام حسین پیش نمی‌آمد، مثلاً در زمان امام علیّ‌النّقی علیه‌السلام پیش می‌آمد، همین کار را امام علیّ‌النّقی میکرد و حادثه‌ی عظیم و ذبح عظیم تاریخ اسلام، امام علیّ‌النّقی علیه‌السلام میشد.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹ماجرا بدین قرار است که «جامعه‌ی اسلامی جامعه‌ی امامت است.» ۱۳۷۵/۳/۲۰ «بنی‌امیّه امامت را در اسلام به سلطنت و پادشاهی تبدیل کردند.» ۱۳۷۵/۳/۲۰ در چنین شرایطی، «یزیدی که بر سر کار آمده بود، نه با مردم ارتباط داشت، نه علم داشت، نه پرهیزگاری و پاک‌دامنی و پارسایی داشت، نه سابقه‌ی جهاد در راه خدا داشت، نه ذرّه‌ای به معنویّات اسلام اعتقاد داشت، نه رفتار او رفتار یک مؤمن و نه گفتار او گفتار یک حکیم بود؛ هیچ چیزش به پیامبر شباهت نداشت. در چنین شرایطی، برای کسی مثل حسین‌بن‌علی ــ که خود او همان امامی است که باید به جای پیامبر قرار گیرد ــ فرصتی پیش آمد و قیام کرد.» ۱۳۷۹/۱/۲۶ 🔹از سوی دیگر، حکومت باطل یزید در پی بیعت گرفتن از امام حسین علیه‌السلام بود: «[یزید] توقّع داشت که این امامِ هدایت پای حکومت او را امضا کند؛ "بیعت" یعنی این. 🔰 ادامه👇

✏️ ادامه #یادداشت_هفته 🔹میخواست امام حسین علیه‌السلام را مجبور کند به جای اینکه مردم را ارشاد و هدایت فرماید و گمراهیِ آن حکومتِ ظالم را برای آنان تشریح نماید، بیاید حکومت آن ظالم را امضا و تأیید هم بکند! قیام امام حسین علیه‌السلام از اینجا شروع شد. ... توقّع کرد که امام حسین علیه‌السلام پای این سیه‌نامه‌ی تبدیل امامت اسلامی به سلطنت طاغوتی را امضا کند؛ یعنی بیعت کند. امام حسین فرمود: مِثلی لا یُبایِعُ مِثلَه؛ (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۵) حسین چنین امضائی نمیکند. امام حسین علیه‌السلام باید تا ابد به عنوان پرچم حق باقی بماند؛ پرچم حق نمیتواند در صف باطل قرار گیرد و رنگ باطل بپذیرد.» ۱۳۸۱/۱/۰۹ 🔸عظمت شهدای کربلا به نترسیدن از دشمن است 🔹بنابر‌این، در یک عبارت کلّی می‌توان گفت «هدف، عبارت شد از بازگرداندن جامعه‌ی اسلامی به خطّ صحیح. چه زمانی؟ آن وقتی که راه، عوضی شده است و جهالت و ظلم و استبداد و خیانتِ کسانی مسلمین را منحرف کرده و زمینه و شرایط هم آماده است.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹این قیام دو نتیجه‌ی ظاهری دارد: «یک وقت است که وقتی قیام کرد، به حکومت میرسد؛ این یک شکلِ آن است ... یک وقت است که این قیام به حکومت نمیرسد، به شهادت میرسد. آیا در این صورت، [قیام] واجب نیست؟ چرا، به شهادت هم برسد واجب است. ... این، آن کاری بود که امام حسین انجام داد.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹به عبارتی دیگر، «امام حسین علیه‌السلام به فکر سرکوب کردن قدرتهای طاغوتی بود؛ چه با گرفتن حکومت و چه با شهادت و دادن خون.» ۱۳۸۰/۱۲/۲۷ و در نهایت، «آن بزرگوار را با آن وضع فجیع به شهادت رساندند و علی‌الظّاهر دشمن توانست آن عزیزان را به شهادت برساند ــ ظاهر مطلب این بود که یزید پیروز شد ــ امّا در باطن، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام پیروز شد. حسین‌بن‌علیعلیه‌السلام برای باقی ماندن اسلام، خون خود را نثار کرد و در این راه توفیق پیدا نمود و توانست اسلام را بیمه کند.» ۱۳۶۹/۱۰/۱۳ لذا «عظمت شهدای کربلا به این است؛ یعنی برای احساس تکلیف ــ که همان جهاد در راه خدا و دین بود ــ از عظمت دشمن نترسیدند؛ از تنهایی خود، احساس وحشت نکردند؛ کم بودن عدّه‌ی خود را مجوّزی برای گریختن از مقابل دشمن قرار ندادند.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ 🔹پس می‌توان این‌طور جمع‌بندی کرد: «امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه‌ی اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه‌ی اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است، بلکه خودش یک مصداقِ بزرگِ امر به معروف و نهی از منکر است.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹بنابر‌این، «عاشورا درس میدهد که برای حفظ دین باید فداکاری کرد؛ درس میدهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت؛ درس میدهد که در میدانِ نبردِ حق و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیّت، با هم در یک صف قرار میگیرند.» 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

✏️‌ #گزارش_هفته | تبدیل «رفتارهای رقابتی» به «هنجارهای رفاقتی»؛ چرا و چگونه؟ 👈 تحلیلی بر یک مطالبه‌ی جدّی پساانتخاباتی 🔹ماهیّت انتخابات نوعی رقابت است. تا رقابت نباشد، خطوط تمایز روشن نمی‌شود و انتخاب کار سختی است. امّا آیا رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز است؟ در هر کشوری که به اصول اوّلیّه‌ی سیاست و منافع ملّی پایبند است، رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز نیست؛ هم از منظر چارچوب، محتوا و شدّت رقابت، و هم از منظر زمانی. پذیرش نتیجه از سوی رقبائی که پیروز نشده‌اند، یکی از مصادیق رعایت چارچوب و قواعد اصولی و منطقی رقابت سیاسی است. نگاهی به تاریخ معاصر و رقابت‌های انتخاباتی در گوشه‌و‌کنار جهان نشان می‌دهد هر‌گاه رقابت از چارچوب خارج شده و دامنه‌ی آن به پس از انتخابات نیز کشیده شده، آن کشور و ملّت هزینه داده و ضربه خورده است که گاهی این ضربه و هزینه گزاف و غیر قابل جبران است. 🔹ایران نیز تجربه‌ی تلخی در این زمینه دارد. سال ۱۳۸۸، نامزد بازنده، قبل از پایان رسمی رأی‌گیری اعلام پیروزی کرد و از فردای انتخابات، عدم پایبندی به قانون و قواعد بازی را پیش گرفت و شد آنچه نباید می‌شد: ماه‌ها کشور دستخوش التهاب و آشوب شد و عوارض و تبعات گوناگون و عمیقی را بر جای نهاد؛ چرا؟ چون یک طرفِ رقابت حاضر به پذیرش قواعد رقابت نشد و لجوجانه بر ادّعای دروغین خود پای می‌فشرد. 🔸تکمیل دستاوردهای انتخابات 🔹انتخابات اخیر طیّ دو مرحله انجام شد و مردم در این دو مرحله بیش از ۵۵ میلیون رأی را در صندوق‌ها ریختند و رئیس‌جمهورِ منتخبِ خود را برگزیدند. برگزاری دو مرحله‌ای انتخابات زودهنگام به فاصله‌ی یک هفته و در یک شرایط خاص و غیر منتظره، صیانت از آراء ملّت حتّی به قیمت خون پاسداران رأی مردم (شهادت دو مأمور انتظامی حامل صندوق رأی در سیستان‌وبلوچستان) و انتقال متین قدرت از دولتی به دولت دیگر ــ با دو گرایش متفاوت ــ از جمله‌ی ابعادی هستند که کمتر درباره‌ی آن سخن گفته شده و می‌شود، امّا بسیار ارزشمند و درخور تأمّل و تحسین است. 🔹امّا نباید به این میزان اکتفا کرد. صرفاً برگزاری انتخابات من و سالم و انتقال آرام قدرت و گردن نهادن به انتخاب مردم دستاورد کاملی نیست. در یک نظام اسلامی، کسب قدرت هدف نیست و از همین رو، جریانات سیاسی نیز باید نگاهی متفاوت به رقابت سیاسی داشته باشند. رقابت با چنین نگاهی در‌عین‌حال که می‌تواند شفّاف‌کننده‌ی خطوط تمایز باشد، عامل همدلی نیز هست: «انتخابات میتواند مایه‌ی اتّحاد باشد؛ میتواند تشجیع‌کننده‌ی به سرعتِ‌عمل و پیشرفت باشد؛ با رقابت مثبت. هر گروهی سعی کنند برای خدمتگزاری به این ملّت، سهم متناسب با خودشان را که لایق خودشان میدانند، به دست بیاورند؛ هیچ اشکالی ندارد. این رقابت مثبت به جامعه نشاط میبخشد، ما را زنده‌دل میکند، روح جوانی را بر جامعه‌ی ما حاکم میکند.»۱۳۸۶/۰۷/۲۱ 🔹یکی از راه‌های اصلی تبدیل انتخابات به عامل اتّحاد، عمل به توصیه‌ی مهمّ رهبر انقلاب در پیامی است که به مناسبت انتخابات اخیر صادر و تأکید کردند: «اکنون ملّت ایران رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملّت و به رئیس‌جمهور منتخب و به همه‌ی فعّالان این صحنه‌ی حسّاس، مخصوصاً جوانان پُرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزّت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادّی و معنوی کشور تلاش کند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹امّا چرا و چگونه بایستی رفتارهای رقابتی دوران انتخابات را به هنجارهای رفاقتی پساانتخابات تبدیل کرد؟ مسائل زیر می‌تواند بخشی از پاسخ به این پرسش مهم باشد: 🔸۱) تفاوت جمهوری اسلامی با سایر حکومت‌ها؛ 🔹جمهوری اسلامی با دیگر نظام‌های سیاسی دنیا شباهت‌ها و البتّه تفاوت‌هایی دارد. در جمهوری اسلامی قرار است و باید قدرت، ابزار و عامل خدمت به مردم و رسیدن به آرمان‌ها باشد. قدرت، در جمهوری اسلامی، عامل رسیدن به مناصب و موقعیّت‌های منزلتی و اقتصادی و امثالهم نیست، که اگر کسی یا جریانی چنین گمان کند، ماهیّت و روح انقلاب اسلامی را درک نکرده و باید در محاسبات خود تجدیدنظر جدّی نماید. وقتی چنین نگاه و تفکّری حاکم باشد، شکست و پیروزی در انتخابات چندان معنای عمیق و ماهوی ندارد. آن‌که رأی کمتری از مردم گرفته، خود را شکست‌خورده نمی‌داند و کمک به دولت مستقر را وظیفه‌ی خود می‌داند؛ کمکی که می‌تواند خود را در قالب‌های مختلفی نشان دهد. 🔰 ادامه👇

✏️ ادامه #گزارش_هفته 🔸۲) این کشور دشمن دارد؛ 🔹دوستی و دشمنی در عالم روابط بین‌الملل چیز غریبی نیست، امّا اگر منصفانه و واقع‌بینانه به صحنه بنگریم، جمهوری اسلامی ایران دشمنان متعدّد و جدّی دارد؛ دشمنانی که سال‌ها است جنگی همه‌جانبه، پیچیده، سنگین و ترکیبی را به این نظام و ملّت تحمیل کرده‌اند و جز به براندازی جمهوری اسلامی و نابودی انقلاب هم راضی نمی‌شوند. 🔹اتّحاد و انسجام ملّی برای هر کشور و ملّتی سودمند است، امّا برای کشوری که دشمن دارد ــ آن هم چنین دشمنان سرسخت و زخم‌خورده‌ای ــ اتّحاد و انسجام یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت غیر قابل انکار است که نمی‌توان از آن گذشت. در چنین وضعیّت و صحنه‌ای، رفاقت و همدلیِ اشخاص و جریان‌های سیاسی، در دوره‌ی پساانتخابات، یکی از نمودهای مهم و بارز این ضرورت ملّی است. هنجارهای رفاقتی که باید خود را در موضع‌گیری و عمل نشان دهد، دشمن را مأیوس کرده و دست مقامات کشور را در عرصه‌ی بین‌المللی در مواجهه با قدرت‌های متخاصم قوی‌تر می‌کند. 🔸۳) تزریق امید به مردم؛ 🔹احتمالاً کسی نیست که اذعان نداشته باشد یکی از اساسی‌ترین نیازهای جدّی جامعه‌ی امروز ایران امید است. امید به طرق مختلف ایجاد شده یا تضعیف می‌شود و عوامل ذهنی و عینی متعدّدی در این مقوله دخیل هستند. روشن و واضح است که یکی از عوامل افزایش امید در جامعه و مردم، اتّحاد و همدلی میان چهره‌های فعال در جامعه است. اگر مردم ببینند یا حس کنند که افراد و چهره‌های سیاسی، هرروزه و به دلایل مختلف با هم مشغول جدل و دعوا هستند، به‌درستی حس خواهند کرد که این دعواها نه برای درد مردم که برای کسب منافع شخصی و جریانی است. چنین وضعیّتی، بدون شک، تأثیری عمیق بر میزان امید در مردم دارد و آن را کم‌رنگ می‌کند. پس اگر واقعاً خواهان تزریق امید به جامعه هستیم، باید رفتارهای رقابتی انتخابات را به هنجارهای رفاقتی تبدیل کنیم. 🔸چگونگی تبدیل رقابت به رفاقت 🔹برای تبدیل رفتارهای رقابتی به هنجارهای رفاقتی، همه مسئولیّت و وظایف خاصّ خود را دارند؛ از نامزدهای انتخابات گرفته تا هواداران آنها و رسانه‌ها. نامزدها با نیک اندیشی و خیرخواهی نسبت به فرد منتخب و اتّخاذ مواضع مثبت و در اختیار قرار دادن ظرفیّت‌های فکری و عملیِ خود می‌توانند در این زمینه نقش‌آفرینی کرده و پیام مثبتی را به جامعه ارسال کنند. هواداران هم باید از جوّ رقابتی و بعضاً ورزشگاهیِ دورانِ انتخابات خارج شده و عمیقاً بدانند که ما با هر گرایش و سلیقه‌ای یک ملّتیم و سوار بر یک قایق، سرنوشت مشترکی داریم و یک پیکریم. رسانه‌ها هم در این عرصه نقش مهمّی دارند؛ آنان می‌توانند تا حدّی به افکار و رفتار چهره‌های سیاسی و مردم جهت بدهند و نقش خود را در این زمینه ایفا کنند. 🔹و بالاخره آنکه یکی از نمودهای هنجارهای رفاقتی دریافتنِ آنانی است که به هر دلیلی نتوانستند پای صندوق رأی حاضر شوند. همان‌طور که رهبر انقلاب نیز تأکید کردند،(ر.ک: بیانات در دیدار مدیران و جمعی از اساتید مدرسه‌ی عالی شهید مطهّری ۱۴۰۳/۴/۱۳) قریب‌به‌اتّفاقِ این افراد با جمهوری اسلامی دشمنی و عناد ندارند؛ باید دید و فهمید مانع و مشکل آنها برای مشارکت در این امر ملّی چه بوده و سعی کرد آنان را هم به مشارکت در تعیین سرنوشت خود در موعدهای آینده ترغیب کرد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

🌷 این شماره‌ هفته‌نامه خط‌ حزب‌الله به روح مطهر شهید جلال افشار تقدیم میشود. 📜 khl.ink/khat | #با_این_ستاره‌ها

🔰 نورانیت کسب شده از مجالس حسینی را حفظ کنیم 📜 khl.ink/khat | #در_این_ایام

🔰 حضور آیت‌الله خامنه‌ای در جمع رزمندگان لشکر۳۱ عاشورا - مرداد۱۳۶۷ 📜 khl.ink/khat | #قاب_ماندگار

🔰 روز عاشورا، حتی ذره‌ای اضطراب هم در امام حسین(علیه‌السلام) مشاهده نشد 📜 khl.ink/khat | #خطبه_های_انقلاب

🔰 ستمگری ستمگران هر عصر در نوحه‌ها یادآوری شود 📜 khl.ink/khat | #کلام_امام_نقشه_راه_انقلاب

🔰 استفاده از مال شبهه‌ناک برای اطعام عزاداری 📜 khl.ink/khat | #احکام

🔰 اسلام، زنده به عاشورا و حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) است 📜 khl.ink/khat | #حدیث_زندگی

🔰 زینب کبری(س) هم دشمن و هم سختی‌های تحمیلی آن را تحقیر کرد 📜 khl.ink/khat | #به_رسم_آیه‌ها

🔰 آفتاب در مصاف 📜 khl.ink/khat | #به_صرف_کتاب

🔰 دیدار رئیس و قائم مقام دفتر مقام معظم رهبری با رئیس جمهور منتخب 📜 khl.ink/khat | #خبر_هفته

📝 چه کسی باید میدان‌دار باشد؟ 👆 بازخوانی ۱۲ معیار رهبر انقلاب برای تعیین کابینه‌ی دولت چهاردهم در خط‌حزب‌الله ۴۵۴ 📢 چهارصدوپنجاه‌وچهارمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی «خط حزب‌الله» در آستانه تنفیذ حکم ریاست جمهوری چهاردهم و آغاز به کار رسمی دولت جدید منتشر شد. 🖼 چاپ و توزیع به همت نیروهای مؤمن و انقلابی سراسر کشور 📥 نسخه چاپی را از اینجا دریافت کنید.

📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۴۵۴ نشریه خط حزب‌الله