📝 ادامه #یادداشت_هفته 🔸صراحت در اعلام مواضع انقلابی و دینی 🔹یک خصوصیّت درس‌آموز که در شهید رئیسی وجود داشت «صراحت در اعلام مواضع انقلابی و دینی بود. دوپهلو حرف زدن و ملاحظه‌ی این را کردن که اگر ما مواضع انقلابی‌مان را صریح بیان کنیم، فلان آدم، فلان دسته، فلان شخصیّت ممکن است ناراحت بشوند، این ملاحظات را ایشان نداشت؛ یعنی مواضع انقلابی خودش را، همان که به آن معتقد و پابند بود، ایشان صریح بیان میکرد.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ و «به لبخند دشمن اعتماد نمیکرد. اینها ارزش است، اینها درس است؛ هر کدام از اینها برای سیاستمداران ما، برای رؤسای جمهور آینده‌ی ما، برای کسانی که در یک بخشی مورد اعتماد ملّت قرار میگیرند، یک سرمشق است.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ 🔸خستگی‌ناپذیری از کار و تلاش بی‌وقفه در خدمت به مردم 🔹یک نقطه‌ی برجسته‌ی دیگر ایشان «خستگی‌ناپذیری از کار بود.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ «همه‌ی مدّت مسئولیّت این انسان بزرگوار و فداکار، چه در دوران کوتاه ریاست جمهوری و چه پیش از آن، یکسره به تلاش بی‌وقفه در خدمت به مردم و به کشور و به اسلام سپری شد. رئیسی عزیز خستگی نمی‌شناخت.» ۱۴۰۳/۰۲/۳۱ «من مکرّر ایشان را توصیه میکردم به اینکه یک قدری استراحت کند. ... ایشان همیشه میگفت من از کار خسته نمیشوم، واقعاً هم کأنّه خسته نمیشد؛ آدم تعجّب میکرد. نصفه‌شب از سفر خارجی برگشته، صبح در فلان نقطه‌ی مثلاً کرج یا فلان‌جا با مردم دیدار عمومی دارد یا جلسه میگذارد برای مسائل مختلف!» ۱۴۰۳/۴/۱۷ به طوری که «همه اعتراف کردند که مرد کار بود، مرد عمل بود، مرد خدمت بود، مرد صفا و صداقت بود ... شب و روز نمی‌شناخت. در خدمتگزاری به کشور، یک نصاب تازه‌ای را به وجود آورد.» ۱۴۰۳/۰۳/۱۴ 🔸ناسپاسی‌‌ها و زخم‌زبان‌ها مانع تلاش شبانه‌روزی ایشان نمیشد 🔹خصوصیّت ممتاز دیگر ایشان «مأیوس نشدن از زخم‌زبان‌ها بود. این نقطه‌ضعفِ خیلی از ماها است که تا یک کسی زبانش به انتقاد از ما میچرخد، فوراً یا دلمان میشکند یا اوقاتمان تلخ میشود یا بدمان می‌آید که چرا مثلاً از ما ناسپاسی شد، و از کار میمانیم؛ خیلی اوقات این‌جور است؛ همیشه دوست داریم از ما تعریف کنند. ایشان نه؛ زخم‌زبان هم زیاد به ایشان میزدند، [امّا] مأیوس نمیشد.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ چون «برای‌ او‌ صلاح‌ و‌ رضایت‌ مردم‌ که‌ حاکی‌ از‌ رضایت‌ الهی‌ است‌، بر‌ همه‌ چیز‌ ترجیح‌ داشت؛‌ از‌این‌رو، آزردگی‌هایش‌ از‌ ناسپاسی‌ و‌ طعن‌ برخی‌ بدخواهان،‌ مانع‌ تلاش‌ شبانه‌روزی‌اش‌ برای‌ پیشرفت‌ و‌ اصلاح‌ امور‌ نمیشد.» ۱۴۰۳/۰۲/۳۱ 🔸منش اخلاقی داشتن و اهل ذکر و دعا بودن 🔹یک نکته‌ی دیگر در خصوصیّات رئیس‌جمهورِ شهید «منش اخلاقی ایشان بود؛ جدّاً متواضع بود، جدّاً بردبار بود. ... اهل مدارا بود با کسانی که اختلاف نظر داشتند؛ چه اختلاف نظری، چه اختلافات نظری‌ای که منتهی میشد به اختلاف عملی در عرصه... ایشان می‌‌آمد به بنده هم میگفت، مطرح میکرد، مواردی را ذکر میکرد، اوقاتش هم تلخ میشد، امّا در عین حال ایشان با آن طرفهای مورد نظر با مدارا رفتار میکرد.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ و «به کسانی که به خود او بدی کرده بودند، با کرامت برخورد میکرد؛ به کسانی که حتّی به او اهانت کرده بودند، پاسخ تند، پاسخ زشت، پاسخ عصبی نمیداد.» ۱۴۰۳/۰۳/۱۴ 🔹یک خصوصیّت دیگر هم این است که «ایشان اهل ذکر و توسّل و دعا بود ... اهل گریه بود و دلش روشن بود و قلباً با عالم غیب مرتبط بود؛ و همینها است که انسان را نجات میدهد، انسان را پیش میبرد.» ۱۴۰۳/۴/۱۷ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

✏️ #گزارش_هفته | شکست غوغای دست ساز تحریم انتخابات 👈 چگونه ملت ایران در یک آزمون ناگهانی صحنه‌ای گرم و پرشور آفریدند؟ 🔹۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ هم می‌توانست روزی باشد مثل بقیّه‌ی روزها؛ تا ظهر هم همینطور بود. ساعتی از ظهر گذشته بود که خبری غریب و بهت آور در فضای رسانه‌ای کشور منتشر و به سرعت فراگیر شد: بالگرد حامل رئیس جمهور در استان آذربایجان شرقی دچار سانحه و مفقود شده است. 🔹شب میلاد امام رضا (علیه‌السلام) بود و جمعی از پاسداران و خانواده‌های آنها با رهبر انقلاب دیدار داشتند. ایشان ضمن ابراز تأثّر از این واقعه فرمودند: «امیدواریم خداوند متعال رئیس جمهور محترم و همراهان ایشان را به آغوش ملّت برگرداند. همه برای سلامت این جمع خدمت‌گزار دعا کنند. ملّت ایران نگران و دلواپس نباشند؛ هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی‌آید.» ۱۴۰۳/۰۲/۳۰ 🔹مردم، مضطرب و متحیّر میان بیم و امید، دست به دعا بودند، امّا تقدیر الهی چیز دیگری بود: «شهیدان پرواز اردیبهشت» پرگشوده و از میان ملّت رفته بودند. شرایط خاص و ویژه ای بود؛ از سویی بهت و داغ و اندوه از این واقعه‌ی ناگهانی بود و از سوی دیگر تکلیفی بود که قانون مشخّص کرده است: برگزاری انتخابات زودهنگام طیّ ۵۰ روز و تعیین رئیس‌جمهور جدید. 🔸دوباره اصل ۱۳۱ قانون اساسی، پس از ۳۶ سال 🔹برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران البتّه سابقه دارد: اوّلین بار در پی عزل بنی‌صدر با فاصله‌ای اندک و برای بار دوّم پس از ترور شهید رجائی و سوّمین بار پس از انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر انقلاب در سال ۶۸ در حالی که هنوز سه ماه تا پایان دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری ایشان باقی مانده بود. 🔹۳۶ سال پس از آخرین باری که اصل ۱۳۱ قانون اساسی لازم‌الاجرا شده بود، بار دیگر باید به آن رجوع میشد: «در صورت‌ فوت‌، عزل‌، استعفا، غیبت‌ یا بیماری‌ بیش‌ از دو ماه‌ رئیس‌جمهور و یا در موردی‌ که‌ مدّت‌ ریاست‌ جمهوری‌ پایان‌ یافته‌ و رئیس‌جمهور جدید بر اثر موانعی‌ هنوز انتخاب‌ نشده‌ و یا امور دیگری‌ از این‌ قبیل‌، معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور با موافقت رهبری اختیارات‌ و مسئولیّت‌های‌ وی‌ را بر عهده‌ می‌گیرد و شورایی متشکّل‌ از رئیس مجلس و رئیس قوّه‌ی قضائیّه و معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور موظّف‌ است‌ ترتیبی‌ دهد که‌ حدّاکثر ظرف‌ مدّت‌ پنجاه‌ روز، رئیس‌جمهور جدید انتخاب‌ شود. در صورت‌ فوت‌ معاون‌ اوّل‌ و یا امور دیگری‌ که‌ مانع انجام‌ وظایف‌ وی‌ گردد و نیز در صورتی‌ که‌ رئیس‌جمهور معاون‌ اوّل‌ نداشته‌ باشد، مقام‌ رهبری‌ فرد دیگری‌ را به‌ جای‌ او منصوب‌ می‌‌کند.» 🔸آزمونی دیگر برای ساخت درونی جمهوری اسلامی 🔹برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرایندی طولانی دارد که به طور معمول، حدود یک سال تمهیدات و اجرای آن زمان لازم دارد. همان‌طور که رهبر انقلاب از ساعات اوّلیّه‌ی سانحه تأکید کرده بودند، این حادثه‌ی غم‌بار علی‌رغم داغی که بر دل‌ها گذاشت، امّا خللی در روند امور کشور پدید نیاورد و به‌سرعت مقدّمات برگزاری انتخابات فراهم شد و طیّ کمتر از پنجاه روز، انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری به شکل آزاد و شفاف برگزار شد؛ انتخاباتی که به دُور دوّم کشیده شد و در این شرایط خاص و استثنائی، عملاً دو بار انتخابات در امنیّت و سلامت و امانت کامل برگزار شد. 🔹برگزاری دو انتخابات ملّی در یک بازه‌ی زمانی کوتاه، آن هم طیّ دو مرحله، نشان از استحکام ساخت درونی جمهوری اسلامی دارد که نباید به‌سادگی از کنار آن عبور کرد. بسیاری از تجارب جهانی نشان می‌دهد کم نبوده و نیستند کشورهایی که به بهانه‌های مختلف، تن به برگزاری انتخابات در موعد قانونی نداده و انتخابات را برای ماه‌ها و حتّی مدّت نامعلومی به تعویق می‌اندازند، امّا در جمهوری اسلامی ایران برگزاری انتخابات و رجوع به آراء ملّت در موعدِ قانونیِ آن یک خطّ قرمز اساسی و همیشگی بوده و هست. 🔸دشمنان هم به صف شدند 🔹در حالی که مردم،  داغدار «شهیدان پرواز اردیبهشت» بودند و انتخابات مراحل قانونی خود را یکی پس از دیگری طی میکرد، دشمنان ملّت ایران از روز نخست دست‌به‌کار شدند تا با انواع و اقسام فضاسازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی، مردم را نسبت به صندوق رأی و انتخابات دلسرد کنند. این‌ها تنها چند نمونه از تلاش و ادبیّات معاندین در این ایّام است که در فضای مسموم رسانه‌های ضد انقلاب و صفحات مجازی آنها منتشر شد: 🔹دموکراسی نه با رأی‌گیری‌های مهندسی‌شده که با گذر از جمهوری اسلامی تحقّق می‌یابد. 🔹اکثریّت مردم هیچ کدام از نامزدها را قبول ندارند. مخالفان شرکت در انتخابات می‌گویند رأی آن‌ها تأثیری در بهبود اوضاع ندارد. 🔰 ‌ادامه👇

🔰 ادامه #گزارش_هفته 🔹بی‌گمان، انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نیز مانند اسفندماه ۱۴۰۲ بایستی با تمام توان، از سوی تمامی نیروهای دموکراسی‌خواه از هر طیف و گرایش، کنشگرانه تحریم شود؛ بدین معنی که فعّالین سیاسی، مدنی، صنفی و فرهنگی، همان‌گونه که تا کنون نیز به تلویح و تصریح چنین کرده‌اند، در روزهای آینده نیز باید از هر فرصتی برای اعلام تبرّی از آن بهره جویند. 🔹پرونده‌ی این انتخابات را روز جمعه هشتم تیرماه ۱۴۰۳ با انتخاب رئیس‌جمهور منتخب رهبر جمهوری اسلامی می‌بندند تا بیش از این خود را درگیر سردی و عدم استقبال شهروندان از این انتخابات نکنند. 🔹حتماً و طبق تجربه‌ی تاریخی، در مرحله‌ی دوّم انتخابات ریاست جمهوری، میزان مشارکت کمتر از دوره‌ی اوّل خواهد بود. 🔹آمریکا نیز به طور رسمی وارد میدان شد و آبرام پیلی، نماینده‌ی دولت بایدن در امور ایران، آزادی و عدالت را در انتخاباتِ پیشِ‌رو زیر سؤال برد و البتّه مثل همیشه، در پایان، تأکید کرد که از مردم ایران حمایت می‌کند! مقامات آمریکایی‌ و عناصر تحت مدیریّت آن‌ها در حالی در امور داخلی ایران دخالت کرده و انتخابات را زیر سؤال می‌بردند که اوّلین مناظره میان دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه کشورشان به یک رسوایی جهانی و نمایشی از ابتذال تبدیل شده بود. 🔸برخورد واقعگرایانه و تحقّق یک تحلیل 🔹دُور اوّل انتخابات با مشارکت چندان مطلوبی همراه نبود. نوع مواجهه‌ی رهبر انقلاب با این قضیّه نیز درخور توجّه است. ایشان با نگاهی واقع‌گرایانه موضوع را چندعاملی توصیف کرده و بررسی آن را بر عهده‌ی اهل سیاست و جامعه‌شناسان دانستند. 🔹نکته‌ی دوّم و بسیار مهمّ تحلیل ایشان از کسانی بود که در دُور نخست رأی نداده بودند. از نظر ایشان، این افراد دو دسته بودند: عدّه‌ای که مخالف نظام جمهوری اسلامی هستند و عدّه‌ای دیگر که مخالفتی با نظام ندارند امّا به دلایل متعدّد، پای صندوق نیامده یا نتوانسته‌اند بیایند. «ممکن است یک تعداد افرادی باشند که از یک مسئول خوششان نیاید، یا یک تعداد افرادی باشند که از اصل نظام خوششان نیاید؛ نه اینکه نداریم ما چنین کسانی؛ چرا، هستند در کشور که آزادانه حرف هم میزنند، حرفهایشان را هم می‌شنویم، میدانیم هم چه میگویند؛ یعنی این‌جور نیست که از چشمها پنهان باشند و دیده نشوند؛ میدانیم، می‌شناسیم که کسانی هستند که با اصل این نظام و اصل تشکیلات اسلامیِ حکومت خیلی موافقتی ندارند؛ خب بله، اینها هم هستند؛ لکن اینکه ما هر کسی را که رأی نداد ملحق به اینها بکنیم، خیلی خطای بزرگی است؛ این خطا را نباید کسانی مرتکب بشوند. نه، [شاید کسی] مشکل دارد، گرفتاری دارد، کار دارد، حوصله ندارد، وقت نمیکند، انواع و اقسام موانع برای این کار وجود دارد. حالا امیدواریم که ان‌شاءالله در این مرحله‌ی دوّم، اجتماع مردم شوق‌انگیز باشد و مایه‌ی آبرو برای نظام اسلامی باشد.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۳ 🔹دو روز پس از این اظهارنظر و تأکید رهبر انقلاب بر مشارکت واضح‌تر و روشن‌تر مردم، دُور دوّم انتخابات برگزار شد. در حالی که به طور معمول و قابل درک، اغلب در دُور دوّم انتخابات ها مشارکت کاهشی می‌شود، امّا در دُور دوّم نه‌تنها چنین نشد، بلکه ده درصد نیز به میزان آراء افزوده شد و به مرز پنجاه درصد رسید. «مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظایف خود را انجام دادند، و مردم عزیز با احساس مسئولیّت به میدان آمدند و صحنه‌ای گرم و پُرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند. این حرکت بزرگ، در رویارویی با غوغای دست‌ساز تحریم انتخابات که دشمنان ملّت ایران برای القاء ناامیدی و بن‌بست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش‌نشدنی است و همه‌ی نامزدهای محترم و همه‌ی کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان هفته‌ها تلاش شبانه‌روزی کردند، در افتخار و ثواب آن شریکند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹آنان که مردم را از صندوق رأی ناامید می‌کردند، مطابق معمول! تغافل کرده و به‌راحتی از کنار ماجراهای این ۴۵ روز عبور می‌کنند امّا، بی‌شک، رخدادهای فشرده و درخشان این ایّام در تاریخ ثبت خواهد شد: تشییع حماسی و پُرشکوه رئیس‌جمهور شهید و یارانش، عدم اختلال در امور جاری کشور، برگزاری انتخابات بموقع و سالم، حفاظت از آراء مردم حتّی به قیمت خون حافظان امنیّت انتخابات، و بالاخره انباشتن صندوق‌ها با ۵۵ میلیون رأی طیّ دو مرحله. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

🌷 این شماره‌ هفته‌نامه خط‌ حزب‌الله به روح مطهر شهید مصطفی صدرزاده تقدیم میشود. 📜 khl.ink/khat | #با_این_ستاره‌ها

🔰 اعطای یک جلد کلام الله مجید به اعضای هیأت دولت توسط رهبر انقلاب اسلامی 📜 khl.ink/khat | #خبر_هفته

🔰 همرزمان حسین علیه‌السلام 📜 khl.ink/khat | #به_صرف_کتاب

📊 اطلاع‌نگاشت | میان‌داری با شور و شعور حسینی ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «مداحی» را پدیده‌ای منحصر به فرد و دارای نفوذ اجتماعی بالا در میان مردم میدانند. ایشان در بیانات مختلف توصیه‌هایی را برای پیشرفت مداحی و آداب هیئت‌داری مطرح کرده‌اند که خط حزب‌الله در شماره جدید خود آنها را مرور کرده است. 📜 khl.ink/khat

🔰 کشته‌شدگان راه خدا زنده میمانند 📜 khl.ink/khat | #به_رسم_آیه‌ها

🔰 اهداف قیام سیدالشهدا علیه‌السلام باید بیان شود 📜 khl.ink/khat | #حدیث_زندگی

🔰 رعایت احترام اسماء متبرکه 📜 khl.ink/khat | #احکام

🔰 به مردم بگویید ائمه(ع) با ستمکاران سازش نکردند 📜 khl.ink/khat | #کلام_امام_نقشه_راه_انقلاب

🔰 برای ایجاد جامعه‌ای که در آن جهالت و اسارت انسان نباشد همه باید مبارزه کنند 📜 khl.ink/khat | #خطبه_های_انقلاب

🔰 حضور شهید رئیسی در آخرین مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام - محرم ۱۴۴۵ 📜 khl.ink/khat | #قاب_ماندگار

🔰 ضدیت با حجاب و مجالس عزاداری؛ توطئه تاریخی انگلیسی‌ها 📜 khl.ink/khat | #در_این_ایام

📝 ریشه‌های قیام حسینی در بعثت نبوی 📢 چهارصدوپنجاه‌و سومین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی «خط حزب‌الله» در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی منتشر شد. 🖼 چاپ و توزیع به همت نیروهای مؤمن و انقلابی سراسر کشور 📥 نسخه چاپی را از اینجا دریافت کنید.

📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۴۵۳ نشریه خط حزب‌الله

✏️ #یادداشت_هفته | ریشه‌های قیام حسینی (ع) در بعثت نبوی (ص) 👈 «بعثت خون» سید‌الشهداء به روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 🔹«عاشورا یک واقعه‌ی استثنائی بود.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ «عاشورا یک حادثه‌ی تاریخیِ صرف نبود؛ عاشورا یک فرهنگ، یک جریان مستمر و یک سرمشق دائمی برای امّت اسلام بود.» ۱۳۸۴/۱۱/۵ در واقع، «حسین‌بن‌علی علیه‌السلام، به برکت جهادش، اسلام را زنده کرد.» ۱۳۷۴/۳/۳ بنابر‌این، چنین حادثه‌ای حاوی ویژگی‌ها و خصوصیّات خاصّ خود است که آن را از دیگر حوادث و قیام‌ها در طول تاریخ متمایز کرده است. 🔸حرکت نبوی و حرکت حسینی مثل دایره‌ی متّحدالمرکز هستند 🔹«روح قضیّه این است که امام حسین علیه‌السلام در این ماجرا، با یک لشکر روبه‌رو نبود؛ با جماعتی از انسانها، هرچند صد برابر خودش، طرف نبود؛ امام حسین علیه‌السلام با جهانی انحراف و ظلمات روبه‌رو بود. این مهم است.» ۱۳۷۵/۹/۲۴ 🔹از جمله‌ی مهم‌ترین خصوصیّات نهضت حسینی شباهت آن به بعثت نبوی است: «کار امام حسین علیه‌السلام در کربلا، با کار جدّ مطهّرش حضرت محمّدبن‌عبداللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در بعثت، قابل تشبیه و مقایسه است؛ قضیّه این است. همان‌طور که پیغمبر در آنجا یک‌تنه با یک دنیا مواجه شد، امام حسین هم در ماجرای کربلا یک‌تنه با یک دنیا مواجه بود؛ آن بزرگوار هم نترسید، ایستاد و جلو آمد؛ امام حسین هم نترسید، ایستاد و جلو آمد. حرکت نبوی و حرکت حسینی مثل دایره‌ی متّحدالمرکز هستند؛ به یک جهت متوجّهند. لذا اینجا "حُسَینٌ مِنّی وَ اَنَا مِن حُسَین"(الارشاد، ج ۲، ص ۱۲۷) معنا پیدا میکند. این عظمت کار امام حسین است.» ۱۳۷۵/۹/۲۴ 🔹در واقع، «جوهر حادثه‌ی عاشورا این است که در دنیایی که همه جای آن را ظلمت و فساد و ستم گرفته بود، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام برای نجات اسلام قیام کرد و در این دنیای بزرگ، هیچ کس به او کمک نکرد! حتّی دوستان آن بزرگوار، یعنی کسانی که هر یک میتوانستند جمعیّتی را به این میدان و به مبارزه با یزید بکشانند، هر کدام با عذری، از میدان خارج شدند و گریختند!» ۱۳۷۱/۴/۱۰ 🔹باید توجّه داشت که «آن بزرگوار براى همین قیام کرد که رژیم‌هاى فاسد و مخرّب انسان و مخرّب دین و ویرانگرِ صلاح در جامعه نباشند و نظام اسلامى، الهى، انسانى و مبنىّ بر صلاح در جامعه استقرار پیدا کند.» ۱۳۶۸/۵/۱۱ لذا «ابتدا که از مدینه خارج شد، در پیام به برادرش محمّدبن‌حنفیّه ــ و در واقع، در پیام به تاریخ ــ چنین گفت: اَنّی لَم اَخرُج اَشِراً وَ لا بَطِراً وَ لا مُفسِداً وَ لا ظالِما؛ من با تکبّر، با غرور، از روی فخرفروشی، از روی میل به قدرت و تشنه‌ی قدرت بودن قیام نکردم. اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاِصلاحِ فی اُمَّةِ جَدّی؛ (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۹) من میبینم که اوضاع در میان امّت پیامبر دگرگون شده است؛ حرکت، حرکت غلطی است؛ حرکت، حرکت به سمت انحطاط است؛ در ضدّ جهتی است که اسلام میخواست و پیامبر آورده بود؛ قیام کردم برای اینکه با اینها مبارزه کنم.» ۱۳۷۹/۰۱/۲۶ 🔹«امام حسین می‌ایستد، قیام میکند، حرکت میکند و یک‌تنه در مقابلِ این سرعتِ سراشیبِ سقوط قرار میگیرد. البتّه در این زمینه، جان خودش را، جان عزیزانش را، جان علیّ اصغرش را، جان علیّ اکبرش را و جان عبّاسش را فدا میکند، امّا نتیجه میگیرد.» ۱۳۷۷/۲/۱۸ 🔸پرچم حق نمی‌تواند در صف باطل قرار بگیرد 🔹بنابراین، «هدف آن بزرگوار عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین که آن واجب عظیم را هیچ کس قبل از امام حسین ــ حتّی خود پیغمبر ــ انجام نداده بود. ... چون زمینه‌ی انجام این واجب، در زمان امام حسین پیش آمد. اگر این زمینه در زمان امام حسین پیش نمی‌آمد، مثلاً در زمان امام علیّ‌النّقی علیه‌السلام پیش می‌آمد، همین کار را امام علیّ‌النّقی میکرد و حادثه‌ی عظیم و ذبح عظیم تاریخ اسلام، امام علیّ‌النّقی علیه‌السلام میشد.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹ماجرا بدین قرار است که «جامعه‌ی اسلامی جامعه‌ی امامت است.» ۱۳۷۵/۳/۲۰ «بنی‌امیّه امامت را در اسلام به سلطنت و پادشاهی تبدیل کردند.» ۱۳۷۵/۳/۲۰ در چنین شرایطی، «یزیدی که بر سر کار آمده بود، نه با مردم ارتباط داشت، نه علم داشت، نه پرهیزگاری و پاک‌دامنی و پارسایی داشت، نه سابقه‌ی جهاد در راه خدا داشت، نه ذرّه‌ای به معنویّات اسلام اعتقاد داشت، نه رفتار او رفتار یک مؤمن و نه گفتار او گفتار یک حکیم بود؛ هیچ چیزش به پیامبر شباهت نداشت. در چنین شرایطی، برای کسی مثل حسین‌بن‌علی ــ که خود او همان امامی است که باید به جای پیامبر قرار گیرد ــ فرصتی پیش آمد و قیام کرد.» ۱۳۷۹/۱/۲۶ 🔹از سوی دیگر، حکومت باطل یزید در پی بیعت گرفتن از امام حسین علیه‌السلام بود: «[یزید] توقّع داشت که این امامِ هدایت پای حکومت او را امضا کند؛ "بیعت" یعنی این. 🔰 ادامه👇

✏️ ادامه #یادداشت_هفته 🔹میخواست امام حسین علیه‌السلام را مجبور کند به جای اینکه مردم را ارشاد و هدایت فرماید و گمراهیِ آن حکومتِ ظالم را برای آنان تشریح نماید، بیاید حکومت آن ظالم را امضا و تأیید هم بکند! قیام امام حسین علیه‌السلام از اینجا شروع شد. ... توقّع کرد که امام حسین علیه‌السلام پای این سیه‌نامه‌ی تبدیل امامت اسلامی به سلطنت طاغوتی را امضا کند؛ یعنی بیعت کند. امام حسین فرمود: مِثلی لا یُبایِعُ مِثلَه؛ (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۵) حسین چنین امضائی نمیکند. امام حسین علیه‌السلام باید تا ابد به عنوان پرچم حق باقی بماند؛ پرچم حق نمیتواند در صف باطل قرار گیرد و رنگ باطل بپذیرد.» ۱۳۸۱/۱/۰۹ 🔸عظمت شهدای کربلا به نترسیدن از دشمن است 🔹بنابر‌این، در یک عبارت کلّی می‌توان گفت «هدف، عبارت شد از بازگرداندن جامعه‌ی اسلامی به خطّ صحیح. چه زمانی؟ آن وقتی که راه، عوضی شده است و جهالت و ظلم و استبداد و خیانتِ کسانی مسلمین را منحرف کرده و زمینه و شرایط هم آماده است.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹این قیام دو نتیجه‌ی ظاهری دارد: «یک وقت است که وقتی قیام کرد، به حکومت میرسد؛ این یک شکلِ آن است ... یک وقت است که این قیام به حکومت نمیرسد، به شهادت میرسد. آیا در این صورت، [قیام] واجب نیست؟ چرا، به شهادت هم برسد واجب است. ... این، آن کاری بود که امام حسین انجام داد.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹به عبارتی دیگر، «امام حسین علیه‌السلام به فکر سرکوب کردن قدرتهای طاغوتی بود؛ چه با گرفتن حکومت و چه با شهادت و دادن خون.» ۱۳۸۰/۱۲/۲۷ و در نهایت، «آن بزرگوار را با آن وضع فجیع به شهادت رساندند و علی‌الظّاهر دشمن توانست آن عزیزان را به شهادت برساند ــ ظاهر مطلب این بود که یزید پیروز شد ــ امّا در باطن، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام پیروز شد. حسین‌بن‌علیعلیه‌السلام برای باقی ماندن اسلام، خون خود را نثار کرد و در این راه توفیق پیدا نمود و توانست اسلام را بیمه کند.» ۱۳۶۹/۱۰/۱۳ لذا «عظمت شهدای کربلا به این است؛ یعنی برای احساس تکلیف ــ که همان جهاد در راه خدا و دین بود ــ از عظمت دشمن نترسیدند؛ از تنهایی خود، احساس وحشت نکردند؛ کم بودن عدّه‌ی خود را مجوّزی برای گریختن از مقابل دشمن قرار ندادند.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ 🔹پس می‌توان این‌طور جمع‌بندی کرد: «امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه‌ی اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه‌ی اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است، بلکه خودش یک مصداقِ بزرگِ امر به معروف و نهی از منکر است.» ۱۳۷۴/۳/۱۹ 🔹بنابر‌این، «عاشورا درس میدهد که برای حفظ دین باید فداکاری کرد؛ درس میدهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت؛ درس میدهد که در میدانِ نبردِ حق و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیّت، با هم در یک صف قرار میگیرند.» 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله