دلم برای قدمزدنهای خانوادگی تو کوچه پس کوچههای طهران تنگ شده
نه امشب بلکه چندساله
شما به فصلها میمانید، در زمستان بهارتان را انکار میکنید، بازهم بهار که در درونِ شما آرمیده است، در مستیِ خواب لبخند میزند و آزرده نمیشود ..