قرار نبود این‌قدر بزرگ بشیم که سفید شدن موهای مامان و بابامون هم به دغدغه‌هامون اضافه بشه . .

___

متنفرم از وقتایی که دلم می‌خواد باهات وقت بگذرونم، اما حس می‌کنم حرفی ندارم بهت بگم.

من دلم می‌خواد دستامو باز کنم محکم تو بغلم بگیرمت، اشکاتو پاک کنم و بهت وعده بدم که همه چی درست میشه، اما همین که چشامو باز می‌کنم توی دستام به‌جات یه گوشی لعنتی می‌بینم و حالم گرفته میشه.

* ولی من با این فکر که تو رو توی گوشیم دارم، گوشیمو بغل می‌کنم.

- امروز پشت تلفن با خنده و بی‌خیالی می‌گفتم : " آشنا شدن باهاشون یه اشتباه بود، همه‌ی آدما تو زندگیشون اشتباهاتی دارن " ؛ و همزمان قلبم داشت ترک می‌خورد.

من اون‌قدرا هم که نشون میدم، بیخیال نیستم.

* اگه عادت نکردم چی؟!

علاوه بر اینکه تواناییِ حرف زدن با کسی درمورد افکارم رو ندارم، قدرت و جرأت نوشتن‌شون رو هم ندارم و حتا تواناییِ کنار هم گذاشتن کلمات و پست کردن‌شون تو کانالم رو هم دارم از دست میدم و مطمئنم این افکار تلنبار شده‌م آخرش منو به دیوونگی می‌رسونه.

بسیار سخن بود، نگفتیمُ گذشتیم . .