eitaa logo
افغانستان | سرزمین خراسان و سیستان🇦🇫
1.1هزار دنبال‌کننده
307 عکس
321 ویدیو
14 فایل
بلخ مزارشریف مزاری هرات آریانا بامیان کابلستان غزنی زابلستان جاغوری هیرمند قندوز بدخشان طالقان بغلان پروان سمنگان بلخاب سرپل جوزجان پنجشیر بهسودی اسد آباد قندهار فاریاب بادغیس زرنج نیمروز غرجستان دایکندی اخبار افغانستان https://daigo.ir/secret/2942442596
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖 در قسمت های قبل با جغرافیای طبیعی و انسانی افغانستان و همچنین با مرزها، جمعیت، نژاد، قوم پشتون و قوم تاجیک آشنا شدیم؛ ▫️فارسیوان، پارسیوان، پرزیوان و پارسی دان همه در اصل یک کلمه اند که در لهجه ها و گویش های مختلف به صورت های متفاوت ثبت و به معنای "تاجیک" ذکر شده است. در افغانستان پشتونان و پشتوزبانان واژه مرکب (پارسی دان) را به دو معنی به کار می برند: اول، به معنای تاجیک؛ این استعمال در دیه های پشتونشین معمول تر و در شهرها کمتر است و گاهی هم مفهوم مزبور عوارض عصبیت آمیزی را در بر دارد. دوم، به معنای پارسی زبان، پارسی دان؛ زیرا همچنان که بین پارسی زبان بودن با پارسی دان بودن فرق هست، پشتوزبانان به پشتونانی که فارسی می دانند "پارسی دان" نمی گویند. بنابراین، " پرزی دان" هیئت دور افتاده تر "پارسی دان" است به معنای تاجیک. ▫️هزاره ها ساکنان قدیمی افغانستان و یکی از چند گروه قومی عمده در این کشور در کنار پشتون ها و تاجیک ها هستند. تعداد آنان حدود ۲۰ درصد جمعیت برآورد شده است؛ ولی ارقام بالاتر بین ۲۰ تا ۳۰ درصد جمعیت هم ذکر شده است. تاکنون در افغانستان سرشماری دقیق و جامع صورت نگرفته و سرشماری های قبلی تحت تأثیر فشارها، حساسیت ها و ملاحظات قومی، سیاسی و گروهی قرار داشته و نتوانسته است تعداد دقیق جمعیت هر قوم را تعیین کند. اکثریت هزاره ها در مناطق مرکزی افغانستان موسوم به هزاره جات، که کوهستانی و خیلی صعب‌العبور است، سکونت دارند. علاوه بر هزاره جات با مرکزیت بامیان و دایکندی، هزاره ها در بسیاری از استان های مجاور هزاره جات مانند غزنی، کابل، بلخ، هرات، غور، ارزگان، جوزجان، سمنگان، پروان، فراه، بادغیس و بغلان پراکنده اند و جمعیت های بزرگی از آن ها در شهرها و روستاهای این مناطق زندگی می کنند؛ به علاوه در سایر مناطق افغانستان هم حضور دارند. کابل یکی از شهرهایی است که در خارج از هزاره جات قرار دارد و گروه های بزرگی از هزاره ها در نواحی مختلف آن ساکن اند؛ مانند دهمزنگ، کارته پنج، چنداول، افشار و ... . از زمان حکومت عبدالرحمان خان، به ویژه بعد از کودتای ۱۹۷۸ میلادی تعداد هزاره ها در کابل روبه افزایش بیشتری نهاد. عده زیادی از هزاره ها در پاکستان، بویژه در شهر کویته زندگی می کنند، گروه های کوچک تری از آنان نیز در ایران اقامت دارند. مهاجرت هزاره ها به پاکستان و ایران بر اثر قتل عام های عبدالرحمان خان صورت گرفت و عده زیادی از آنان از هزاره جات خارج شدند. آقای سیدعسکر موسوی می نویسد: " بر اساس اسناد و شواهد، قدیمی ترین نام هزاره جات بربرستان بوده است. یکی از دریاچه های بامیان به بند بربر موسوم است. نام غرجستان احتمالاً پس از ورود اسلام به افغانستان جایگزین بربرستان شد؛ چرا که غرجستان، عربی گرجستان فارسی است. ( گر ) در فارسی پهلوی به معنی ( کوه ) است و هزاره جات کوهستانی ترین ناحیه افغانستان است." هزاره ها مردمانی خوش مشرب، خوش سخن، مهمان نواز، نیکو طبع، احساساتی، قانع، مقاوم و زحمت کش هستند و به کشاورزی، دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند. سلسله جبال " بابا " در هزاره جات قرار گرفته و تعدادی از رودهای مهم افغانستان از آن سرچشمه می گیرند. تعدادی از معادن بزرگ افغانستان مانند آهن (حاجی گک ) و ذغال سنگ ( دره صوف ) در هزاره جات قرار دارند. ادامه دارد.... کتاب جامعه و فرهنگ افغانستان/ ص ۸۰ @KHURASANO_SISTAN
392_16232232768140.mp3
1.57M
🖤🌿 مداحی پشتو بنام: سه سکینه بی بی یم 🥀 ( یا حســـــین ) ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
🛑 تجمع مهاجرین افغانستانی مقیم قم در همبستگی با مردم مظلوم غزه ومحکومیت حادثه تروریستی دشت برچی کابل 🔹سخنران: دکتر عبدالقیوم سجادی 🔹با روایت حسین کاظمی مهاجر افغانستانی از سفر به غزه و روایتهایی از ساکنان غزه 🔹به همراه برنامه‌های مختلفی از جمله سرود، پخش ویدئو، نمایشگاه آثار هنرمندان در رابطه با فلسطین، نقاشی کودکان و ... 🔹زمان: جمعه19آبان، بعد از نماز جماعت مغرب و عشا 🔹میدان ولیعصر، خیابان کبیری، کبیری 13، مسجد قرآن و عترت
سفر نقاش.mp3
16.17M
نویسنده: جلال الدین محمد بلخی ملقب به مولوی ✅ @KHURASANO_SISTAN
۱ بخش ۱                   یکی پیــــر بد نامش آزاد سرو که با احمد سهل بودی به مرو دلی پر ز دانش سری پر سخن زبان پــــــــر ز گفتارهای کهن کجا نامهٔ خسروان داشتی تن و پیکر پهلوان داشتی به سام نریــــمان کشیدی نژاد بسی داشتی رزم رستم به یاد بگویم کنون آنــچ ازو یافتم سخن را یک اندر دگر بافتم اگر مانم اندر سپنجی سرای روان و خرد باشدم رهنمای سرآرم من این نامهٔ باستان به گیتی بمانم یکی داستان به نام جهاندار محمود شاه ابوالقاسم آن فر دیهیم و گاه خداوند ایران و نیــــــران و هند ز فرش جهان شد چو رومی پرند به بخشش همی گنج بپراگند به دانــــایی ازنام گنج آگند توضیح: داستان رستم وشغاد را فردوسی چنانکه خود می گوید از پیری به نام آزاد سرو شنیده است وآن را به رشته ی نظم درآورده است.آزاد سرو با احمد سهل در شهر مرو می زیسته و مردی دانشمند بوده واز داستانهای کهن بسیار در خاطر داشته است.این مرد داستان های پادشاهان را در می دانسته و خودش نیز ازتن وپیکر پهلوانی برخوردار بوده است.نژاد او به سام نریمان می رسیده و ازجنگهای رستم بسیار در خاطر ش بوده است.فرودسی می گوید اکنون می خواهم آنچه از آزاد سرو شنیده ام به نظم درآورم.اگر عمرم به جهان باقی باشد وروان وخرد راهنماییم کند،من این داستان را به نظم درمی آورم وبه نان سلطان محمود جهاندار به پایان می رسانم. سلطان محمودکه دارای فر ودیهیم وگاه است وپادشاه ایران وغیر ایران میباشد.از فر وشکوه او جهان مانند ابریشم رومی شده است،ازبخشش زیادی که دارد گنج را درمیان مردم می پراکند. وچون دانااست،نامش چون گنج پربها درجهان باقی می ماند. ادامه دارد. ✅ @KHURASANO_SISTAN