دیشب، تصمیم گرفته بودم شب بخوابم. خسته هم بودم، نیتم این بود که ساعت دوازده که شد چشمام رو هم باشه، همه چیز رو طوری چیده بودم که خوابم ببره. برم عقب‌تر، من آدم بد‌خوابی‌ام. کافیه ساعت از دوی بامداد بگذره التماس چشمام هم کنم دیگه خواب بهشون نمی‌آد‌. همون ساعت دوازده هم که می‌خوابم(اگه بخوابم) معمولا یکو نیم دو با یه کابوسی چیزی از خواب می‌پرم. کلا هم خوابیدنم همینه، یعنی پنج ساعت خواب من در واقع ۳ تا یه ساعت و ربعه. می‌خوام بگم خیلی بد خوابم. بگذریم، نشد، یعنی یهو شرایط جوری پیش رفت که اصلا نشد که بشه و درگیر کار شدم و تا همین الان که دارم این کلمه هارو جفت و جور می‌کنم بیدارم، دیروز هم صبح ساعت هفت خوابیدم و ده نشده صبحونه‌مو داشتم می‌‌خوردم. یعنی همه چیز آماده بود که بخوابم، نشد. یادمه اون موقع که دوسه ماهی پیش عمه‌م اینا زندگی می‌کردم، یک ماه و نیم اول پسرعمه‌م می‌گفت تو چرا هرچی برنامه می‌ریزی نمی‌شه؟ برعکسش می‌شه؟ یک ماه و نیم دوم گفت دیگه برنامه نریز، همیشه داره خلافش می‌شه دیگه پس فکر نکن برو جلو. یه چیزی هم این آخوندا می‌گن، تقدیر خدا به تدبیر تو می‌خنده. دیشب تقدیر خدا به تدبیر من خندید. قبلا ها خیلی حرص می‌خوردم. الان دیگه نه، الان خودمو سپردم به جریان. بهش می‌گم، می‌گم مسخره‌م کن با تقدیرت‌، مسخره‌م کن که هیچی از تدبیر من در نمی‌آد، سختم هست، ندونی کجا می‌ری، چی منتظرته ولی خب تقدیره دیگه. اولش که می‌خواستم اینو بنویسم نمی‌دونستم چرا الان می‌فهمم چرا. هفته‌ی پیش، تقدیر خدا به تدبیر خیلیامون خندید، چند تا نقشه نقش بر آب شد؟ چند تا بلیط کنسل شد؟ چند تا سفر؟ چند تا دیدار؟ نمی‌فهمیم. نمی‌دونیم. هفته‌ی بعد چطور؟ نمی‌دونم. نمی‌دونیم. سخته ولی بامزه‌ست‌. ما که عالم و آدم مسخره‌مون کردن، یه وقتایی هم خدا. به خدا می‌رسه. #کلمه

فریاد هامو درون خودم خاموش می‌کنم.

کاش الانی که یهو یه جمعیت خوبی دوباره برگشتن به فضاهای مجازیِ ایرانی، آقایون تصمیم می‌گرفتن فوری یه سری انتقاد هارو بشنون و ایرادات بدیهی این نرم‌افزارها رو رفع کنن. جلب رضایت عمومی مخاطب رو به دست بیاری و مخاطب ببینه به فکرشی، موندگار می‌شه. دیگه بعدش لازم نیست اینترنت رو ملی کنی، خودش موندنی می‌شه.

یعنی معتقدم الان بزرگ‌ترین جنگ این آقایون همینه. اه کلی کاربر اومده سمتم؟ فوری آپدیت جدید بدم و این مخاطب رو راضی نگه دارم. مشکلات بدیهی رو حل کنم و جلب رضایت کنم. جایگاه سازنده و مصرف‌کننده، فروشنده و مشتریه. مشتری از جنست، از رفتارت، از تمیزیت، از دیزاینت ناراضی باشه دیگه مغازه‌ت نمی‌آد مگه مجبور بشه.

چقدر بده اینجا ربات ناشناس و کامنت و ری‌اکشن نداره. دوست دارم باهاتون ارتباط برقرار کنم. اونایی که ساکن قمن، بریم پشت بوم با آتیش حرف بزنیم.

اگه تونستید استیکر و گیف برام بفرستید، فلجم.

مثلا بیاید بگید نَوَک رو دوست داشتید؟

عادی رو چطور؟

شعار ایتا اینه، الان واتس اپ تر از پیشم، دارم واتس اپ ترم می‌شم.

خب، بچه‌ها من الان کلی گیف و استیکر دارم، می‌فروشم صد تومن. هرکی خواست صد هزارتومن بزنه به کارتم بهش گیف و استیکر بدم.😎

اون فرض کن این موشکا ستاره‌ن رو شروین در واقع برای اسرائیلیا خونده بود. فرض کن این موشکا ستاره‌ن که دیگه توی اسرائیل دیگه نیستی نگا کن چه دنباله دارن لای لالای لالای لای لای.