دو هفته پیش، یه عدهی کثیری از عزیزان شروع کردن امنیت داشتن رو به سخره گرفتن و کنایه هاشون رو روانهی جمهوری اسلامی کردن. بعضا همین دوستان انقلابی هم بودن.
تو کانال تلگرامیم نوشتم به خاطر یه اتفاق کل امنیت رو نزنید. ما ناامنی رو تجربه نکردیم بدونیم ناامنی واقعی چیه.
قدر نعمت رو ندونیم خدا نعمت رو ازمون میگیره ها.
یادآوری کردم نعمت آقای رئیسی رو که قدر ندونستیم و خدا از ما گرفت...
گفتم ناشکری نکنیم. این مسائل طبیعیه...
اما خب
اصرار داشتن که نه.
خدا یه گوشمالی ریز به خیلیهامون داد که «عوضش امنیت داریم» رو مسخره نکنیم.
که بفهمیم در ایران ناامن الهه ها انقدر طبیعی میشن که میرن تو محاق و ما باید سفت بگیریم جون خودمون از دست نره.
حالا که کمی از این نعمت فاصله گرفتیم دیگه امنیت رو مسخره نمیکنیم.
تازه میفهمیم چه اشتباهی داشتیم میکردیم.
حالا کاش قدر همین رو هم بدونیم تا به بدترش مبتلا نشیم.
همین.
