🔻براندازی هویّتی در جمهوری اسلامی -۳ 🖊مهدی جمشیدی [ششم]. برخی می‌خواهند مسألۀ کشف حجاب را با ارجاع به «عرف»، حل و در واقع، منحل کنند؛ به این معنی که می‌گویند چون برآیند عرف، چنین اقتضایی دارد و حتی زنانی که کشف حجاب نمی‌کنند، زنانی که کشف می‌کنند را برمی‌تابند و این کنش را ناروا نمی‌دانند، حاکمیّت نیز باید این تنوّع و تکثّرِ عرف‌ساخته و خودجوش را به رسمیّت بشناسد و خود را در برابر انتخاب جامعه قرار ندهد. به‌بیان‌دیگر، باید انتخاب اجتماعی را معیار انگاشت و در مقابل آن صف‌آرایی نکرد و نکوشید از طریق قانون، آن را ممنوع اعلام کرد. قانونی که بخواهد انتخاب اجتماعی و ارادۀ جمعی را مختل کند، برقرار نخواهد ماند؛ چون اکثریّت، به آن ملتزم نخواهند بود و ازاین‌رو، به‌صورت طبیعی، برچیده خواهد شد. این قانون، خیال حاکمیّت را آسوده می‌کند اما واقعیّت را تغییر نمی‌دهد، بلکه موجب تشدید وضع اجتماعی و شکاف میان حاکمیّت و مردم می‌شود. قانون باید از متن جامعه برخاسته باشد و نخواهد کنش‌هایی را غیرقانونی اعلام کند که به هنجار اجتماعی تبدیل شده‌اند. در مقابل این نظر باید گفت آنچه که به عنوان انتخاب اجتماعی از آن سخن به میان آمده، نه از لحاظ کمّی، این‌اندازه وسعت و گستردگی دارد و نه از لحاظ کیفی، تثبیت و نهادینه شده است؛ بلکه مطابق استدلال اینان باید تصریح کرد که حتی در اینجا نیز تکثّر و تنوّع، راه دارد و گرایش‌ها و تمایلات، یکنواخت نیستند. از جنبۀ کیفی نیز حقیقت آن است که بسیاری از کنش‌ها و گرایش‌ها، روایت‌ساخته و سطحی هستند و عمق و استحکام نیافته‌اند؛ چنان‌که به «بینش» تبدیل نشده‌اند و «شکنندگی» فراوان دارند. وضع ذهنیِ کنونی، حاصل بازی روایت‌ها و کج‌‎روایت‌ها در رسانه‌ها است و ماهیّت فکری ندارد که بتوان آن را منجمدشده و شکل‌گرفته قلمداد کرد. ازاین‌رو، می‌توان در کوتاه‌مدّت، این نوع ساختارهای ذهنی را درهم‌شکست و ساختار ذهنیِ دیگری را جایگزین آنها کرد. جامعه در لحظه‌هایی، گرفتار انتخاب‌های «احساسی» و «موقعیّتی» می‌شود و بر اساس اقتضاهای موقتی و هیجانی، به سویی گرایش پیدا می‌کند، اما با تغییر موقعیّت و اقتضا، انتخاب‌هایش نیز دچار تحوّل می‌شود. سیاست‌گذاری که سعادت جمعی را در نظر دارد، نمی‌تواند و نباید تسلیم آن دسته از انتخاب‌ها و ذهنیّت‌هایی بشود که بر اثر مدخلیّت روایت رسانه‌های سطحی و آغشته به تحریف، پدید آمده‌اند، بلکه برعکس، باید مسیر و مدار روایتیِ موازی را طراحی کند و اراده‌ها و امیال را به سوی صلاح و خیر و سعادت و حق سوق بدهد. سیاست‌گذاری هویّتیِ مبتنی بر دین، همواره تسلیم و تابع «میل اکثریّت» نیست، بلکه «مصلحت اکثریّت» را در نظر می‌گیرد. [هفتم]. از یک سو، بخشی از جامعه در اثر استحالۀ هویّتی و تجدّدی‌شدن، معتقد است که حجاب باید اختیاری و رها بشود و از سوی دیگر، بخشی از جامعه که همواره در کنار نظام و وفادار به آن بوده، توقع عمل و اقدام قاطع دارد و تاکنون نیز نسبت به نظام، فاصله‌هایی گرفته و از بی‌اراده‌گی و تزلزل آن، گلایۀ جدّی دارد. اما روشن که در این میان، حکم شرع و عقل چیست. شرع می‌گوید حکومت دینی باید از حرام سیاسی و دینی، جلوگیری کند و امکان تجاهر به فسق در عرصۀ عمومی را – که کشف حجاب، یکی از مصداق‌های آن است - بزداید و تسلیم و مرعوب روایت‌پردازی‌ها نشود؛ چون نمی‌توان بر سرِ حرف خدا، معامله و مصانعه و مداهنه کرد و قدرت را بر حقیقت، ترجیح داد. هر اقدامی که با فلسفه و غایت فرهنگیِ حکومت دینی، ناسازگار باشد، نقطۀ آغاز شکل‌گیریِ زنجیره‌ای از عقب‌نشینی‌های هویّتیِ دیگر خواهد بود. عقل سیاسی و اجتماعی نیز می‌گوید جریان اجتماعیِ تجدّدی، بی‌ریشه و سست‌عنصر است و چنانچه احساس کند نظام، از اقتدار خویش عقب‌نشینی نخواهد کرد و ماهیّت دینی‌اش را فدای ملاحظه‌های عمل‌گرایانه و تصنّعی نمی‌کند، بسیار زود پا پس می‌کِشد و سکوت اختیار می‌کند؛ چنان‌که در گذشته نیز چنین انتخابی داشته است. بااین‌حال، برخی از کارگزاران نظام، عزم و ارادۀ جدّی برای اجرای قانون حجاب ندارند و بیشتر در پی ظاهرسازی و اسقاط تکلیف از خویش هستند؛ اینان بیشتر مایلند که حجاب، رها گردد و فقط اندکی حداقل‌های عرفی، ملاحظه گردد و بس. این امر، هم ناشی از رخنۀ روحیۀ تساهل و تسامح در این بخش از کارگزاران نظام است و هم برخاسته از اثرپذیری منفعلانۀ آنها از جوّ و فضای عمومی و روایت‌سازی که باید آن را عوام‌زدگی دانست و نه مردم‌گرایی. پیداست که در این دوره، لیبرال‌های دولتی و شبه‌انقلابی‌های عمل‌گرا، به‌عنوان تسهیل‌گر و هموارکنندۀ پیشروی‌های نیروهای تجدّدی در جامعۀ ایران عمل خواهد کرد. ..... ....

✅ تَقديمِ الأراذلِ و تأخيرِ الأفاضِلِ این وضعیت دلار و طلای ماست. این وضعیت خاموشی و بی برقی و بی گازی کشور است. این وضعیت رشد هر روزه گرانی اجناس است. چه چیزی مردم را عاصی و طاغی و باغی می‌کند؟چه باعث شد سوریه به این فلاکت و نکبت و بدبختی بیفتد؟ حکومت سوریه از نان و گاز و برق و سفره مردم غافل شد و دشمنان و عوامل‌شان مثل تکفیری و سلفی و اخوانی و ده‌ها گروه اسلحه بدست مزدور ظرف چند روز و بدون هیچ مقاومتی کشور را فتح کردند. اگر فردی در آن سرزمین وحشیانه گردن زده می‌شود بخاطر آن است که کشور را نتوانستند مدیریت کنند و میدان را با نان مردم تاخت زدند. در هر کشور دیگری نیز اگر مردم دچار چنین بلیه‌ای بشوند، حتماً باید در انتظار بلوا باشند. وقتی معیشت مردم سخت می‌شود کشور دچار هزاران بلا و بدبختی می‌شود. مگر خداوند چک سفید امضا به ما داده است که هرگونه عمل کنید باکی نیست؟ مدیریت شاه سلطان حسینی می‌تواند هر کشوری را به لبه پرتگاه ببرد. در تحلیل‌ها مراقب باشیم دچاره کلیشه‌ها و سفسطه‌ها و مغلطه‌ها نشویم. هر مدیر و مسئولی [فرقی نمی‌کند آن طرف گرا باشد یا این طرف گرا] شرایط را [دانسته یا ندانسته] برای نارضایتی مردم فراهم می‌کند، دشمن شماره اول مردم است. چشم نظارت باید بیدار باشد. به فرموده امیر المومنین علیه السلام هر جامعه‌ای افاضل را می‌راند و اراذل را فرا می‌خواند، تیغ را دست دشمن می‌دهد برای بریدن سر مردمان‌ش. با «به به» و «چه چه» کار سامان نیابد. مدیر متعهد و کارآمد باید بر صندلی مدیریت تکیه زند. باید مراقب خودی بی عرضه‌ای بود که بار خاطر مردم می‌شود تا یار شاطر آنان. با تکرار «ان‌شاءالله گربه‌س» کار سامان نمی‌یابد. «هان ای دل عبرت بین!»، چند بار داخل مغازه ها و تاکسی‌های شهر برو و بنشین و عصبانیت و فحش‌های مردم را خوب بشنو و ببین تا فهم شود صدمه‌ای که می‌خوریم از کجاست. کارگزاری که خواب است با لگد دشمن بیدار می‌شود. چرا از خود سوال نمی‌کنیم کارمند با کف حقوق ۱۳میلیون [مصوبه مجلس] چگونه باید زندگی کند و بهتر بگوییم چطور باید بمیرد؟چرا نمایندگان این بی‌عدالتی را نمی‌فهمند؟ فهم مشترک از درد مشترک بسیار مهم است. به گفته ظریفی اگر با واردات مدیر کارآمد، نان و برق و مسکن و معیشت مردم حل می‌شود، مدیر وارد کنید. قصه، قصه «خودی و غیر خودی» نیست بلکه فهم و حل مسائل مردم است. درد #ناکارآمدی برخی کارگزاران بسیار دردناک و خطرناک است. مدیر، نظارت لحظه‌ای می‌طلبد. فرایند و شیوه انتخاب مدیران باید اصلاح بشود. باید دست قبیله و قوم و حزب و رفیق در انتخاب کارگزار قطع گردد و به جای آن معیار و قاعده و لیاقت حاکم شود. بنابراین، مطالبه و نقد ما « ناکارآمدی» کارگزاران است. پرداختن به «گفتمان کارآمدی و ناکارآمدی» از ضروری‌ترین امور کشور است. #عباس_بهرامی_مشعوف ۱۴۰۳/۹/۲۹

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود این همه رنگ قشنگ از کف دنیا برود آخرین جرعهٔ جام است و شبم طولانی‌ست چه کنم این همه غم، از دل تنها برود دل پُرحسرتی از این همه یلدا دارم کاش یک بار بیایی تو و غم‌ها برود راه برگشتنی ای ماه به مردابت نیست مثل رودی که بنا نیست به دریا برود دل من بود که در گوشهٔ تنهایی سوخت هر کسی شرم ندارد، به تماشا برود عاشقی کردن‌مان دردسری بیش نبود عشق ای کاش که از دهکدهٔ ما برود هر که معشوق برانگیخت گوارایش باد دل تنها، به چه شوقی پی یلدا برود؟ #فرامرز_عرب‌عامری ..... ....

✅ به این رفتار پوتین دقت کنید؛ وقتی به اردوغان دست داد ولی او سریع خواست بشیند، پوتین صندلی را از زیر اردوغان کشید تا دیگر همچین بی احترامی هرچند کوچک نکند. دیدارهای دیپلماتیک جای رفتارهای ساده لوحانه نیست، عزت یک ملت با رفتار و گفتار دیپلماتهایش نمایندگی می شود. امیدوارم پزشکیان خطای فاحش این چند روز را اصلاح کند هرچند... 😐 ..... ....

✅ بدون شرح! ..... ....

✅ این هم نتیجه برخی رفتارهایی که ذکر گردید! ..... ....

✅ اینگونه #عیار_و_اعتبار حاکمیت بر باد می‌رود! 🔹از قدیم گفته اند: "شَرفُ المَکانِ بِالمُکین" یعنی اعتبار مکان به اعتبار آدمی است که بر آن می‌نشیند! با سرعتی باورنکردنی در کشور #اعتبار و #اقتدار پست های حاکمیتی با نشستن #افراد_کم_وزن و کار نابلد یکی یکی بر باد می‌رود. نمی‌شود شما #وزیر باشی #معاون_وزیر باشی، #رئیس_جمهور باشی، #نماینده_مجلس باشی، اما رفتارت در حد و اندازه این جایگاه نباشد. این به کشور و اعتبار نظام در بین مردم آسیب شدیدی می‌زند. 🔹️ بدتر آنجاست که #سفر_خارجی بروی و نوع رفتارت زیر ذره بین دوربین های #رسانه_های_شیاد دنیا قرار بگیرد و بزرگ نمایی هم بشود. آن هم درست در زمانه ای که کشورت به اعتبار و اقتدار منطقه ای و بین‌المللی بالایی نیاز دارد. این برای کشور یک #فاجعه است. من فکر میکنم اینجا دیگر نمی‌شود مردم را مقصر دانست. وقتی #نهاد_های_نظارتی در ساختار حاکمیت کارویژه های خود را درست به انجام نرسانند و #فشل بشوند، وقتی برخی #قرارگاه ها، آن گونه که رهبری فرمودند، دچار #اختلال باشند و برای رفع این اختلال جدیتی هم نداشته باشند، وضع این گونه می شود. 🔹️ جدای از مسئله #کارآمدی_نظام، #اعتبار و #اقتدار حاکمیت و دستگاه های حاکمیتی نیز بسیار مهم و حیاتی است. #دشمن هم به دنبال ضربه زدن است و یکی از #عوامل_بازدارنده در مقابل ضربه دشمن جدای از تدبیر، فکر و برنامه، آن #حس_اعتبار و اقتداری است که به جامعه درون کشور و به عرصه بین الملل مخابره می‌شود. 🔹️ با کمال تاسف این روزها در بین برخی از آقایان مسئول در کشور رفتاری هایی می‌بینیم و گفتار هایی می شنویم که فقط می‌شود یک عبارت درباره آن نوشت؛ " #فاجعه_به_تمام_معنا". 🔹️ این که یک همایش مهم با مهمانان خارجی را با #گریه بر همسری که سی سال پیش فوت کرده خراب کنی این خیلی بد است. جایگاه های حاکمیتی جای احساسات فردی و خانوادگی نیست! اینکه بسته فرهنگی میزبان یک همایش را با بی احترامی پرت کنی و اطرافیان هم بخندند این هم یک فاجعه اخلاقی مدیریتی است! 🔹این که در یک نشست بین المللی بسیار مهم #آداب_دیپلماتیک را رعایت نکنی و در مقابل رئیس جمهور کَلّاش یک کشور رقیب دست به سینه و سر به زیر قرار بگیری، اقتدار یک عمر ایستادگی ملت و کشورت را بر باد داده ای! 🔹مصادیق رفتار های این چنینی این روزها بسیار زیاد شده اند، نمی‌دانم چه باید کرد!؟ و چگونه این اوضاع و احوال دردناک را می‌توان اصلاح کرد. فقط میتوانم از خدا برای باعث و بانی های این وضعیت #هدایت، برای مردم #صبر و برای رهبری نظام با این کارگزارانی که اطرافش نشسته اند طلب #سینه_ای_فراخ و شرح صدر بنمایم! 🖊دکتر صادقی ..... ....

ماجرا چیست؟ ..... ....

🔺صرفا جهت اطلاع افراد چشم و گوش بسته #دلم_برای_رئیسی_سوخت ..... .....

معروفترین هنرپیشه سوریه، عباس النوریی میگه؛ در زندگیم هرگز مردمی را ندیدم در حالیکه اسرائیل یک سوم کشورشان را اشغال کرده،ترکیه یک سوم دیگر را بلعیده و افراط گرایان درحال خفه کردن،هنر، زنان و اقلیت ها هستند ،جشن بگیرند. ازچنین مردمی باید فاصله گرفت. افتخار میکنم که جز آنها نیستم. ..... ....

میدونید این خانم کیه؟ این خانم همسر سیدابوالحسن فیروزآبادیه ایشون دبیر شورای عالی فضای مجازی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی ایران از سال ۹۴ تا ۱۴۰۱ بود منصوب کی بود؟ بله آقای روحانی حالا متوجه علت آشفته مجازی شدید؟ این حرفارو که میزنن اصلا شوخی نگیرید اینا همش نقشه است برای آشوبها 🗣 کرمی ..... ....