# شهیدانه شهیدعلی حیدری: ۱۳۴۴؛ (یکم فروردین) ولادت در شهر مریوان۱۳۴۶ ؛ سوختن شکم و آرنج بر اثر ریختن آب جوش۱۳۴۸؛ دیدن خواب ای عارفانه؛ قرآن خواندن پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)۱۳۴۹؛ مهاجرت از کردستان به تهران همزمان با بزنشستگی پدرش از ارتش ۱۳۵۰؛ شروع تحصیلات ابتدایی در دبستان دانش و اخوت ۱۳۵۵؛ ادامه تحصیل در دوره راهنمایی ۱۳۵۸؛ تشکیل کانون فرهنگی مسجد امام حسن (ع) و محفل شهدای مسجد جامع خزانه ۱۳۵۸؛ آموزش خطاطی و طراحی و شروع به نقاشی تابلو شهدا و پارچه نویسی انقلابی ۱۳۶۱؛ کسب رضایت خانواده و اعزام به دوره آموزشی ۱۵ روزه اصفهان و پس از آن به جبهه سقز و گردان جندالله .۱۳۶۲؛ (فروردین) سفر به مشهد و گرفتن وعده شهادت از امام رضا (ع) ۱۳۶۲؛ اعزام به پلدگان دوکوهه برای خطاطی ۱۳۶۳؛ (خرداد) شرکت در امتحانات سال چهارم دبیرستان که به دلیل حضور در جبهه به تأخیر افتاده بود. ۱۳۶۳؛ (تابستان) آشنایی با آیت الله حق شناس و عزم طلبگی در مسجد امین الدوله ۱۳۶۳؛ مباحثه کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال به توصیه آیت الله حق شناس به مدت شش ماه ۱۳۶۳؛ (زمستان) کسب رضایت از پدر و اعزام به جبهه جنوب ؛ پادگان دوکوهه تبلیغات لشکر ۲۷ محمدرسول الله. ۱۳۶۳؛ (اسفند) انتقال از بخش تبلیغات به تخریب برای شرکت در عملیات بدر. ۱۳۶۳؛ (۲۲ اسفند) شهادت سنگر اجتماعی تخریب در عملیات بدر در جزیره مجنون؛ به علت بمباران شیمیایی توسط ارتش بعث عراق ۱۳۶۳؛ (۲۵ اسفند) انتقال به تهران برای شناسایی و تشییع مزار: گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران؛قطعه ۲۷، ردیف ۱۳۶؛ شماره ۱۰٫ شادی ارواح مطهر شهدارحمد وصلوات 🆔@MEJRi403

.. یاس کبود علی در چاه غم کرده سرش را ز دستش داده آن نیلوفرش را به سوگ و در غم یاس کبود است نتابد گریه های دخترش را به خود میپیچد از روزی که دیدست دو پهلوی کبود همسرش را شبی تاریک و پنهان میکند دفن به خاک تیره تنها، پیکرش را نمیداند ، که را نفرین کند او لگد را، یا فقط میخ درش را لقمانی بهابادی "سیمرغ" 1401/9/24 . 🆔@MEJRi403

حدیث کساء که بصورت شعر نوشته شده است.   تقدیم به شما محبان اهل بیت که عاشق این خاندان معظم ومعزّز هستید،لطفا تا انتها با تأمل وتفکر بخوانید لذت می‌برید و بیشتر پی به ارزش معنوی حدیث شریف کساء می‌برید. این حدیث آمد زِ زهرای بتول ، فاطمه؛ صدیقه بنت الرسول  ، روزی آمد خانه ما مصطفی  ، گفت با حالی شبیه اِلتجا  ، ضعف دارم جان بابا دخترم  ، پهن کن بابا عبایی بر سرم ، آن عبایی را که دارم از یمن ، آن عبا بر من بکش ای مُمتَحَن ، گفتمش بابا بلا دور از شما ، در پناه مهر و الطاف خدا ، من کشیدم آن عبا بر روی او ، یک نظر کردم به ماه روی او ، صورتی زیبا تر از قرص قمر ، روشن و زیبا ؛نکوتر از سحر ، ساعتی بگذشت و آمد مجتبی ، گفت ای مادر سلام و صد دعا ، گفتمش مادر سلامم بر شما ، نور چشمم ای عزیز با وفا ، گفت مادر خانه دارد عطر گل ، هست بوی  جدّ ما ؛ختم رسل ، گفتمش ای نور چشمم بوی او ، آمده در خانه  با گیسوی او ، رفت نزد حضرت خاتم؛ حسن ، گفت بابا جان فدایت ؛جان و تن ، گفت بابا صد سلام و صد درود ، بر شما ای خاتم رب ودود ، با اجازه رفت در تحت کسا ، در کنار مصطفی شد مجتبی ، بعد از آن آمد حسین و با سلام ، گفت بوی جدّم آید بر مشام ، گفتمش ای نور چشمانم حسین ، ای عزیز فاطمه ای نور عین ، جدّتان در خانه در زیر کسا ، آمده امروز شد مهمان ما ، با اجازه رفت در زیر کسا ، در کنار مصطفی شد با حیا ، بعد از آن آمد علی مرتضی ، گفت زهرا جان سلامم بر شما ، بوی یار مهربان آید همی ، بوی جوی مولیان آید همی ، گفتم او را یار ختمی مرتبت ، صاحب خُلقِ عظیم و مرتبت ، آمده مهمان ما بابای من ، آمده مانند جان در جسم و تن ، رفت نزد احمد و گفت این سوال ، چیست رمز و راز این وقت و مجال ، با اجازه رفت در زیر کسا ، در کنار مصطفی شد مرتضی ، بعد از آن رفتم کنار اهل خود ، تا بجویم با عزیزان وصل خود ، ما همه بودیم در زیر کسا ، دست خود برداشت بابا بر دعا ، گفت یارب اهلبیتم را ببین ، بهترین خلق خدا روی زمین ، خونشان با خون پاک من قرین ، جسم و جان دارند از من با یقین ، جسمشان را  از بدیها دور کن ، قلبشان را خانه ای از نور کن ، لطف کن بر خاندانم با کَرم ، تا ابد آباد گردان این حرم ، دشمن آنها مرا هم دشمن است ، پیش چشمم جلوه اهریمن است ، هر که در دل حُبِّشان دارد به جان ، می شود محبوب من در دو جهان ، بانگ حق برخاست از عرش برین ، کای ملائک بشنوید این با یقین ، هر چه را من آفریدم در جهان ، این زمین و جمله هفت آسمان ، کوه و دریا را اگر من ساختم ، نُه فلک را اینچنین پرداختم ، هر چه زیبائیست در شمس و قمر ، ظلمتِ شبها و نور در سحر ، ساختم اینها به عشق مصطفی ، ساختم با مِهر این اهل کسا ، بانگ زد جبریل مَن تَحت الکسا ؟، صاحب کرسیُّ و مجد و کبریا؟ ، بانگ حق برخاست: زهرا و پدر ، معدن ایمان و کان هر گوهر ، حیدر و فرزند پاکش مجتبی ، هم حسینِ بنِ علی در کربلا ، گفت جبرائیل ای ربّ جلی میروم من نزد زهرا و علی ، با اجازه نزد ما زیر کسا آمد و می خواند ، پیغام خدا گفت ای پیغمبر عالی مقام ، می رسانَد حق به درگاهت سلام ، هر چه که در کلّ عالم خلق شد ، از برای اهل زیر دَلق شد ، گفت از این خانواده تا ابد دور شد ناپاکی و هر فعل بد ، جسم و روح خاندانت پاک شد ، نامشان بر تارک افلاک شد ، گفت حیدر چیست رمز جمع ما ، چیست مزد راوی این وضع ما گفت هر کس نقل کرد این ماجرا ، در میان دوستان مرتضی هر غمی دارد خدا شادی کند ، بر اسیران بانگ آزادی کند مشکلات جمعشان حل می شود ، سِحر درد و غصه باطل می شود ، گفت مولا رستگارانیم ما همچنان گل در بهارانیم ما ، شیعه با این نقل می گردد سعید بهتر از این مژدگانی کس ندید ، التماس دعا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🆔@MEJRi403

♦️دیر آمدم ،دیر آمدم در داشت می سوخت جانکاه قرآنی که زیر دست وپا بود جانکاه تر آیات کوثر داشت می سوخت شب بود بعد از شام برگشتم به خانه دیدم که بعد از قرن ها در داشت می سوخت ✅ ما عشق را پشت در این خانه دیدیم زهرا در آتش بود حیدر داشت می سوخت #ایام حزن وعزای حضرت مادر تسلیت التماس دعای فراوان 🤲 🆔@MEJRi403

✍🏻 دلنوشته : روزگاری در زدن هم اصولی داشت، کوبه زنانه داشتیم و مردانه... و وقتی در زده می‌شد صاحب‌خانه می‌دانست آن‌که پشت در است زن است یا مرد و بر آن مبنا به استقبال او می‌رفت، زندگی‌ها در عین سادگی در و پیکر و اصول داشت... مردها کفش‌های پاشنه تخم مرغی می‌پوشیدند تا از صدای آن از فاصله دور در کوچه پس کوچه‌های تو در تو خانم‌ها بفهمند نامحرمی در حال عبور است... منزل‌ها بیرونی و اندرونی داشت و از ورود مهمان تا خروجش طوری منزل ساخته شده بود که متعلقات به تکلف نیفتند... آن روزگاران امنیت ناموسی چندین برابر این زمان بود، نه سیستم امنیتی در منازل بود و نه شبکه‌های مجازی برای پاییدن همدیگر... اطمینان و شرافت و وفاداری و نگه داشتن زندگی با چنگ و دندان و آبروداری زوجین اصل زندگی بود... من هرگز بخاطر ندارم کسی مهریه‌ای اجرا بگذارد و دادسراها این همه پرونده طلاق و درخواست طلاق و فرزندان طلاق... نه ال سی دی بود نه اسپیلت و لباسشویی، صابون مراغه‌ای بود و دستان یخ زده مادر در زمستان که با گریسیلین ترک‌هایش را مداوا می‌کرد... و پدری که سر شب دم غروب خونه بود و خیز برمی‌داشت زیر کرسی و مادر کاسه انار دون کرده روی کرسی می‌گذاشت و نصف بدنمان زیر کرسی و سر و کله کز کرده در بیرون آن، با لباس‌های ضخیم... پاییزی پر باران و زمستانی پر از برف داشتیم یادش بخیر همه چکمه داشتیم و تا لبه چکمه برف می‌آمد، هم زمین برکت داشت هم آسمان... سفره‌مان برنج بخودش کم می‌دید، اما صفا و سادگی داشت... و پنج ریالی پدر در صبح‌گاه مدرسه می‌شد نصف نان بربری با پنیر... آن روزها پشت این درب‌های کوبه‌دار با هم حرف می‌زدند خیلی گرم و صمیمی... تابستان‌ها چقدر روی تخت‌های چوبی ستاره شمردیم و لذت آسمان بی غبار را بردیم... چه حرمتی داشت پدر و مادر... و پول‌ها و مال‌ها چه برکتی... چقدر دور هم حرف برای گفتن داشتیم، و چقدر از خدا می‌ترسیدیم... کله صبح قمری‌ها(یاکریم‌ها) می‌خواندند ، با دوچرخه درخونه‌ها نون تازه و عدسی و شیر می‌آوردند محال بود کسی یازده صبح بیدار شود... زود می‌خوابیدند و سحر بیدار می‌شدند و بهترین رزقها را دریافت می‌کردند، زمستون برف و شیره می‌خوردیم و خیلی چیزی برای خوردن پیدا نمی‌شد و بهترین غذا را جمعه‌ها می‌خوردیم، آن روزها مردم چقدر به یکدیگر رحم می‌کردند و مهربان بودند و گره‌گشا و اعتصاب‌ها حرام ترافیک و ... نمی‌شد... نفهمیدم چی شد ولی برف و کرسی و ستاره‌ها و کاسه بی تکلف انار و درب کوبه‌دار و دورهمی‌ها همه یکباره جمع شد... حالا ما مانده‌ایم و دنیای بی خیر و برکت و درب‌های ضدسرقت و آدم‌هایی که سخت فخر می‌فروشند و متکبرند گویی هرگز نمی‌میرند و چنان دنیا را دارند که گویی برای آن آفریده شده‌اند... ✅ چقدر نعمت‌ها از کف رفت و ما خواب خوابیم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. منبع: ناشناس 🆔@MEJRi403‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌

♦️آهنگ محلی زیبا مراقبت پلنگ از بچه آهو😍 ارسالی آقای پرکزیان🙏 🆔@MEJRi403

✍🏻 گویش محلی ✅ ضرب المثل: چالش: ما که سرمون سوخته کلاهمون هم بسوزه کنایه از اینه که ما که ضرر زیادی کردیم این ضرر نا چیز هم روش. 🌷🌷🌷🌷 نو که به جابدونه کهنه به بر جوونه معنی ظاهری : وقتی لباسی نو در کمد وصندوقچه داری ،لباس کهنه ی تنت هم قشنگه و کنایه از پس انداز کردن می باشد وقتی پشتوانه داری ،ظاهرت هم اگر نقصی داره می توان نادیده گرفت. ✅ این بار هیچ که ما را در مفهوم ضرب المثلها یاری نکردو به اصطلاح دستمون تو پوست گردو موند😊 🆔@MEJRi403

✍🏻 چالش : بومی بومی😊 اِشم و اَنِرک و گاو زبون حق بهتره یا بلوون ضرب المثل نیست توضیحاتی داره که جالبه هر که می دونه بفرسته🙏 گویند عالمی فرزانه به ساربانی می رسه ومغرور از علم ودانش کسب شده اش از ساربان چند مسئله ی پیچیده علمی می پرسه. ساربان ساده دل که اظهار به ندانستن می کنه با صبر وحوصله به جوابها وتوضیحات مرد دانشمند گوش می دهد،در پایان بحث ساربان از عالم فرزانه سوال می کنه که شما که همه چیز دانی بگو ببینم: اِشم و اَنِرک و گاو زبون حق بهتره یا بلوون؟؟؟؟ و مرد دانشمند شرمنده میشه و اینبار اوست که می گوید نمی دانم😊 وساربان برایش توضیح میده👌👌👌👌 اشم و انرک از گیاهان بیابان است وگاوزبان هم دارویی گیاهی بلوون وحق هم نام هاي مختلف دوران زیست شتر است شتر نوجوان بلوون وجوان حق است وحق ارزش مالی بیشتری دارد ✅ پس مغرور نباشیم هرچه در علم غوطه ور میشی بیشتر پی می بری که ( چقدر نمی دانی) هر کس در کار ورشته ی خود مهارت ودانش دارد ساربان در شغل خودش اون عالم هم در رشته ی علمی خودش👌 🆔@MEJRi403

♦️بنام حضرت مادر از مادر از دست داده ها عذر خواهی می کنیم💔 شب تون زهرایی ✨✨✨✨✨ اسماء نقل می‌کند: دیدم حضرت زهرا سلام الله علیها در لحظات آخر هر دو دست خود را به سوی آسمان بلند کرده و این گونه دعا می‌کند: خداوندا! به حق محمد مصطفی و اشتیاقش به دیدن من، و به حق علی مرتضی و اندوهش بر من، و به حق حسن مجتبی و گریه‌اش بر من، و به حق حسین شهید و غصه‌اش بر من، و به حق دخترانم و حسرتشان در فراق من، تو را قسم می‌دهم که گنهکاران امّت محمّد را ببخشی... 🆔@MEJRi403

✅ در این ایام دل فرزندان مادر از دست داده بیش از دیگران با فرزندان علی احساس همدردی می کند😭 روحشان شاد با خانم زهرا همنشین باشند انشاءالله🤲 اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ; 🆔@MEJRi403 التماس دعا وشب بخیر

💎🦋💎🦋💎🦋💎🦋 🦋 نهج البلاغه ┄═❁❀•••❈◦🦋◦❈•••❀❁═┄ #خطبه۹۱ #خطبه_اشباح #تعريف_علم_خداوند خداوند از اسرار پنهانی مردم و از نجوای آنان که آهسته سخن می گويند و از آنچه که در فکرها بواسطه گُمان خطور می کند، و تصميم هايی که به يقين می پيوندد، و از نگاه های رمزیِ چشم، که از لابلای پِلک ها خارج می گردد، آگاه است. خدا از آنچه در مخفی گاه های دل ها قرار دارد، و از اموری که پشت پرده غيب پنهان است، و آنچه را که پرده های گوش مخفيانه می شنود، و از اندرون لانه های تابستانی مورچگان، و خانه های زمستانی حشرات، از آهنگ اندوهبار زنان غم ديده و صدای آهسته قدم ها، آگاهی دارد. خدای سبحان از جايگاه پرورش ميوه در درون پرده های شکوفه ها، و از مخفی گاه غارهای حيوانات وحشی در دل کوه ها، و اعماق درّه ها، از نهانگاه پشه ها بين ساقه ها و پوست درختان، از محل پيوستگی برگ ها به شاخسارها، و از جايگاه نطفه ها در پشت پدران، آگاه است. خدا از آنچه پرده ابر را به وجود می آورد و به هم می پيوندد، و از قطرات بارانی که از ابرهای متراکم می بارند، و از آنچه که گردبادها از روی زمين برمی دارند، و باران ها با سيلاب آن را فرو می نشانند و نابود می کنند، از ريشه گياهان زمين که ميان انبوه شن و ماسه پنهان شده است، از لانه پرندگانی که در قلّه بلند کوه ها جای گرفته، و از نغمه های مرغان در آشيانه های تاريک، از لؤلؤهايی که در دل صدف ها پنهان است، و امواج درياهايی که آنها را در دامن خويش پروراندند، آگاهی دارد. خدا از آنچه که تاريکی شب آن را فرا گرفته، و يا نور خورشيد بر آن تافته، و آنچه تاريکی ها و امواج نور، پياپی آن را در بر می گيرد، از اثر هر قدمی، از احساس هر حرکتی، و آهنگ هر سخنی، و جنبش هر لبی، و مکان هر موجود زنده ای، و وزن هر ذرّه ای، و ناله هر صاحب اندوهی، اطّلاع دارد. خدا هر آنچه از ميوه شاخسار درختان و برگ هايی که روی زمين ريخته و از قرارگاه نطفه و بسته شدن خون و جنين که به شکل پاره ای گوشت است، و پرورش دهنده انسان و نطفه، آگاهی دارد، و برای اين همه آگاهی، هيچ گونه زحمت و دشواری برای او وجود ندارد و برای نگهداری اين همه از مخلوقات رنگارنگ که پديد آورده، دچار نگرانی نمی شود و در تدبير امور مخلوقات، سُستی و ملالی در او راه نمی يابد. بلکه علم پروردگار در آنها نفوذ يافته و همه آنها را شماره کرده است، و عدالتش همه را در برگرفته و با کوتاهی کردن مخلوقات در ستايش او، باز فضل و کرمش تداوم يافته است. #نيايش_اميرالمؤمنين ♥️ خدايا ! تويی سزاوار ستايش های نيکو، و بسيار و بی شمار تو را ستودن، اگر تو را آرزو کنند پس بهترين آرزويی، و اگر به تو اميد بندند، بهترين اميدی. ♥️ خدايا ! درهای نعمت بر من گشودی که زبان به مدح غير تو نگشايم، و بر اين نعمت ها غير از تو را ستايش نکنم، و زبان را در مدح نوميدکنندگان، و آنان که مورد اعتماد نيستند باز نکنم. ♥️ خداوندا ! هر ثناگويی از سوی ستايش شده پاداشی دارد، به تو اميد بستم که مرا به سوی ذخائر رحمت و گنج های آمرزش آشنا کنی. ♥️ خدايا ! اين بنده توست که تو را يگانه می خواند، و توحيد و يگانگی تو را سزاست، و جز تو کسی را سزاوار اين ستايش ها نمی داند. ♥️ خدايا ! مرا به درگاه تو نيازی است که جز فضل تو جبران نکند، و آن نيازمندی را جز عطا و بخشش تو به توانگری مبدّل نگرداند، پس در اين مقام ؛ رضای خود را به ما عطا فرما، و دستِ نيازِ ما را از دامنِ غيرِ خود کوتاه گردان که تو بر هر چيزی توانايی! ┄═❁❀•••❈◦🦋◦❈•••❀❁═┄ 🆔@MEJRi403