به نام ِروح دمیده در جان ِعاشقان ِخسته ؛
- در زمستان ِ‹ 𝟣𝟦02 › 30 بهمنماه ِعزیز ، حوالی ِشب 💙 !
کتابمرامخوانتنهاتوراآشفتهخواهدکرد
سراسرشرحِاندوهاستدیوانیکهمندارم .
مرا با غم بخوان ، ربطی میانِ شعر و شادی نیست
به جز لبخند ، در من هیچ چیزی غیرعادی نیست!