شازده‌کوچولو به سیاره دوم رفت؛ آنجا فقط یک پادشاه تنها زندگی می‌کرد؛ بعد از ملاقاتی کوتاه، شازده کوچولو خواست که سیاره را ترک کند، اما فرمانروا که دلش می‌خواست او را نگه دارد گفت: نرو، تو را وزیر دادگستری می‌کنیم! شازده کوچولو گفت: اینجا کسی نیست که من او را محاکمه کنم. فروانروا گفت: خب، خودت را محاکمه کن! این سخت‌ترین کار دنیاست! اینکه بتونی درباره خودت قضاوت درستی داشته باشی و عادلانه خودت رو محاکمه کنی ...

نگرانم که به تو هدیه کنم شعرم را، و تو آن را به کسۍ .. وای؛ ولش کن اصلاً :)

گفتند: چند مرتبه دیدیش!؟ -یک دو پلک... گفتند: چند وقت گرفتار؟! -سال‌هاست...

نوشته بود، وقتی ذاتت قشنگ باشه، چشات بیشتر قشنگی می‌بینن.

بسیار سالها گذشت تا بفهمم آنکه در خیابان گریه میکند از آنکه در گورستان گریه میکند بسیار غمگین تر است 💔

گفت از قلبت چه خبر؟ گفتم بسیار از تو یاد میکند...

حالمان خوب است تنی پر از زخم های جا مانده روحی سرشار از بغض و آغوشی پر از نفرت همین است قصه ی این روزهایمان

خدایا تنها مگذار دلی را که دردش را هیچکس نمی‌فهمد...

دو چیز خریدنی نیست! دل بزرگ و ذات خوب…