روایت این روزهای زندگی
از زبان « #بیدل_نیشابوری »:
«دل تنگ و
دست تنگ و
جهان تنگ و
کار تنگ...
از چهارسو گرفته مرا روزگار تنگ...»
همهی عمر به خود یکسره دقّت کردم
دل نبستم به کسی خوب رعایت کردم
آمدم لذّت تنهایی خود را ببرم
دیدم انگار به چشمان تو عادت کردم...
نزدیک به پاییز ایستادهام
و دور از خودم.
در شهری که دیگر هیچ کس
دنبال گُم شدهها نمیگردد.