کتاب امالی شیخ صدوق نقل میکند که امام رضا علیه‌ السّلام فرمود: زمانی که ماه محرم فرا می رسید ، پدرم موسی‌ بن‌ جعفر علیه‌ السّلام را کسی ­خندان نمی‌ دید ... و پیوسته محزون بود تا این که ده روز سپری می­شد. زمانی که روز عاشورا می رسید، آن روز ، روز مصیبت و گریه‌ بود می فرمود این همان روزی است که حسین علیه السّلام در آن کشته شد ╔═.🍃.════╗ @mah1214 ╚════.🍃.═╝

👌 آفرین به این معرفت خادم حضرت اباعبدالله علیه السلام 🏴صاحب اصلی را در این شبهای گرانقدر از خدا طلب کنیم.... ╔═.🍃.════╗ @mah1214 ╚════.🍃.═╝

‎هنر امام حسین (علیه‌السلام)◾️ 🎤استاد حامد کاشانی ▫️یک صلوات به نیت تعجیل در فرج امام زمان (عج) قرائت بفرمایید 🌱 ╔═.🍃.════╗ @mah1214 ╚════.🍃.═╝ اللهم عجل لولیک الفرج

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی ※ یه ذکر بلدی از پس مشکلاتم بربیام ؟ خسته شدم از بس خوردم زمین ! ╔═.🍃.════╗ @mah1214 ╚════.🍃.═╝ ═✧❁🌸❁✧

وقایع روز دوم محرم سال ۶۱👇👇

ورود کاروان اباعبداللّه (ع) به کربلا بنابر مشهور در سال۶۱ هجری قمری در این روز کاروان اباعبداللّه الحسین علیه السلام به سرزمین کربلا وارد شد. امام پرسیدند: نام این زمین چیست؟ چون حسین (ع) شنید که این زمین کربلا است خاک آن را بویید و فرمود: این همان زمین است که جبرئیل از آن به رسول خدا (ص) خبر داده و من در آن کشته می‌شوم. آن هنگام حضرت گریست و فرمود: «بار خدایا! من از کرب و بلا به تو پناهنده‌ام، پیاده شوید، اینجا محل ریختن خون ما و محل قبور ماست و همین جا قبور ما زیارت خواهد شد و جدّم رسول خدا چنین وعده داد.» سپس اصحاب امام (ع) پیاده شدند و بار و اثاثیه را فرود آوردند.

حضرت(ع) اهل بیت خود را جمع کرده، نظری بر آنها افکند و گریست. سپس فرمود: «خدایا! ما عترت پیغمبریم، ما را از حرم جدّمان راندند و بنی امیه در حقّ ما ستم روا داشتند. خدایا! حق ما را از ستمگران بستان و بر دشمنان پیروز گردان«.

نامه ابن زیاد به امام حسین(ع) سپاه حرّ نیز در ناحیه دیگری در مقابل امام اردو زدند. در این روز حر بن یزید ریاحی ضمن نامه‌ه‏ایی عبیداللّه‏ بن زیاد را از ورود امام علیه السلام به كربلا آگاه نمود. عبیدالله بن زیاد نامه‌ای بدین مضمون برای حضرت نوشت: «اما بعد؛ ای حسین! به من خبر رسیده که به کربلا منزل گرفتی. من از جانب یزید بن معاویه مأمورم سر بر بالین ننهم و سیر نخورم تا تو را بکشم و یا به حکم من و حکم یزید بن معاویه باز ایی! والسلام.» امام (ع) فرمود: این نامه را جوابی نیست! مردمی که رضای خلق را به خشم خدا خریدند رستگار نشوند. قاصد برگشت و او را خبر داد و آن دشمن خدا سخت خشمگین شد و رو به عمربن سعد کرد و او را به جنگ با حسین(ع)مامور نمود.