#راهنمای‌سعادت پارت8 همین که نشستم حرکت کرد و گفت: - ادرستون رو لطف کنید. آدرس رو دادم که به سمت مقصد که خونه من باشه حرکت کرد. تا رسیدن به خونه هیچ حرفی بینمون رد و بدل نشد وقتی رسوندم از ماشین پیاده شدم و تشکری کردم که اونم سریع گازش رو گرفت و رفت! با تعجب به رفتنش خیره شدم این چرا همچین کرد؟! افکار مزاحم رو کنار زدم و کلید انداختم توی در و وارد خونه شدم. واقعا نمی‌دونم اگه این خونه هم نداشتم چی میشد اما واقعا همین که سرپناهی دارم خیلی خوبه. فردا امتحان داشتیم پس باید خوب درس میخوندم. درسم خیلی خوب بود همه معلما خیلی دوسم دارن و تشویقم میکنن اما همکلاسیام اینطور نیستن و همش ازم دوری میکنن نمی‌دونم شاید بخاطر اینه که خانواده ای ندارم ازم دوری میکنن! اما من که برام مهم نیست توی این چند سال با اینکه سن کمی دارم خوب اینو درک کردم که هرکسی بهم اهمیتی نداد مثل خودش رفتار کنم و بهش اهمیت ندم نمی‌دونم شاید کارم درست نبود که مثل خودشون باهاشون رفتار کنم اما توی شرایطی که من داشتم زیاد برام فرقی نمی‌کرد که چجوری باهاشون رفتار کنم فقط و فقط درسم برام مهم بود. تا تعطیلات عید چیزی نمونده بود پس تصمیم گرفتم فردا بعداز مدرسه دنبال کار بگردم تا بتونم بدهیم رو از مدرسه صاف کنم. دلم واسه خودم می‌سوخت آخه چرا توی این سن تنها دغدغم باید پیدا کردن کار باشه تا مبادا از مدرسه اخراج بشم یا گشنه بخوابم باز اشکم داشت سرازیر میشد توی این سالها اتفاقات بد زیادی واسم پیش اومده که من با هر اتفاقی حتی کوچک زود اشکم درمیاد. من کسی نبودم که به این زودیا پا پس بکشم رنج و سختیه زیادی کشیدم و از پا نیفتادم پس الان که تا اینجا اومدم حق ندارم به پشت سرم نگاه کنم و با یاداواری گذشته زندگی رو از اینی که هست واسه خودم سخت تر کنم! کتابم رو از توی کیفم بیرون اوردم و شروع به درس خوندن کردم. به خودم که اومدم دیدم داره شب میشه و من هنوز درگیر خوندنم! همیشه همینطور بود وقتی میومدم سراغ درس خوندن دیگه فقط و فقط با عشق درس میخوندم و متوجه گذر زمان نمیشدم. گشنم شده بود تمام ظهر هم که داشتم درس میخوندم چیزی نخوردم الان خیلی گشنم بود رفتم سر یخچال اما با دیدن یخچال خالی آهی کشیدم حالا باید چکار می‌کردم! نگاهی به روی اپن آشپزخانه انداختم که با دیدن نون چشام برق زد. یه سیب‌زمینی برداشتم و خلالی کردم و گذاشتم تا سرخ بشه. یکدفعه گوشیم زنگ خورد! گوشی نوکیای قدیمیم رو که با هزار دردسر خریده بودم رو از توی جیبم بیرون آوردم. شماره ناشناس بود. با تعجب جواب دادم. نویسنده: فاطمه سادات

روزی ِاول ِهفته ما میرسه از دست ِ ننه ام‌البنین ♥️ .

گفتم گناه کارم فرمود علی علی کن !:))

دنیا چو علی ؛ شاه نجف ، شاه ندارد ؛ زیبایی ِاو را به خدا ، ماه ندارد ❤️ . #یکشنبه‌های‌علوی

عِشق او بَر دِل سَنگیِ حَرم غالِب شُد؛ قِبله مایِل به عَلـی اِبنِ اَبیطالِب شُد... #مست‌علی

#راهنمای‌سعادت پارت9 با تعجب جواب دادم. - سلام از صداش میشد فهمید فاطمه هست با خوشحالی گفتم: - سلام عزیزم، فاطمه خودتی؟ - اره عزیزم، خوبی؟ - ممنون بخوبیت تو خوبی؟ چیشد یادی از ما کردی! ریز خندید و گفت: - ممنون منم خوبم، والا زنگ زدم یه خبر خوب بهت بدم اما قبلش باید بهم شیرینی بدی! اگه فاطمه بود طوری که توی همون زمان کم شناختمش میدونستم تا شیرینی نگیره حرفی نمیزنه پس خندیدم و گفتم: - باشه عزیزم شیرینیت هم محفوظه، حالا خبرت رو بگو! - آفرین دختر خوب، خب خبر خوب اینه که برات کار پیدا کردم. خیلی خوشحال شدم سریع گفتم: - چه کاریه؟ کجاست؟ حقوقش چقدره؟ فاطمه خندید و گفت: - آروم تر دختر نفست نگرفت؟! توی پایگاه بسیج محمد اینا در حوزه خواهران یه نفر رو نیاز دارن منم تورو معرفی کردم حقوقشم به اندازه ای هست که بتونی زندگیت رو باهاش بچرخونی نگران اینم نباش که کسی رو نمیشناسی چون خودمم هستم همه رو باهات آشنا میکنم. اما.. گفتم: - اما چی؟! بگو دیگه جون به لبم کردی - اما باید پوشش کامل داشته باشی باید حجاب کنی - وای فاطمه من ازپس این کار برنمیام من نه میتونم درست حجاب کنم و نه علاقه ای دارم و از همه مهمتر نمیتونم چادر به اون سنگینی رو سرم کنم. - منم دوست ندارم به اجبار کار مجبور به انتخاب پوششت بشی دوست دارم اگه زمانی حجاب رو کردی کاملا دلی باشه اما دیدم دنبال کار میگردی و به حقوقش نیاز داری گفتم شاید امتحانش ضرری نداشته باشه. - اره امتحانش ضرری نداره اما من چادر ندارم بعدشم من توی چادر و روسری اونطور که بسیجیا سرشون میکنن خفه میشم فاطمه خندید و گفت: - نگران نباش دختر، بنظرت من تا الان خفه شدم؟! اونطور که فکر می‌کنی سخت نیست خیلیم راحته تا سرت نکردی نمی‌فهمی بعدشم ما انواع مختلف چادر رو داریم که وابسته به سلیقه خودت میتونی انتخاب کنی اصلا بیا بریم پاساژ دوستم یه مغازه چادر فروشی داره. اما من که پول نداشتم چادر بخرم! سکوت کردم که فاطمه گفت: - نگران هزینشم نباش می‌خوام به عنوان هدیه دوستیمون برات چادر بگیرم. هروقتم نیاز به پول داشتی به خودم بگو ما دوستیم دیگه، نه؟! وقتی هم دستت باز شد و پولی دستت اومد میتونی بهم برگردونی هیچ عجله ای هم نیست. الحق که فاطمه توی دوستی چیزی کم نمیزاشت اون حتی خیلی خوب منو نمی‌شناسه اما خیلی باهام خوبه و من نمی‌دونم چطور این مهربونیش رو جبران بکنم. گفتم: - ممنون که هستی و کمکم میکنی. نویسنده: فاطمه سادات

#راهنمای‌سعادت پارت10 - ممنون که هستی و کمکم میکنی خندید و با شیطنت گفت: - هنوز که کاری نکردم پس زودتر بگو کی وقت داری تا پشیمون نشدم. مثل خودش خندیدم و گفتم: - فردا بعداز مدرسه خوبه؟ - ساعت چند تعطیل میشی؟ - فردا قراره فقط برم امتحان بدم و بیام ساعت شش عصر تموم میشم. - پس با محمد میایم دنبالت! - باشه پس منتظرتم، خیلی ممنونم - حتما گلم، خب دیگه کاری نداری؟ - نه عزیزم سلام برسون خداحافظ - چشم حتما، سلامت باشی خدانگهدارت از فاطمه خداحافظی کردم و رفتم سراغ سیب‌زمینی هایی که نزدیک بود بسوزه زیر گاز رو خاموش کردم و امشب هم سعی کردم با همین مقدار سیب‌زمینی سر کنم. برای فردا خیلی ذوق داشتم آخه خیلی وقت بود خرید نرفته بودم آخه منو چه به خرید پولم کجا بود؟! حالا بازم خوبه فاطمه رو دارم وگرنه معلوم نبود فردا بعداز مدرسه کار گیر بیارم یا نه، آخه دم عیدی کار گیر نمیاد! خلاصه با کلی شوق و ذوق واسه فردا چشام رو روی هم گذاشتم و به عالم خواب رفتم. (صبح روز بعد) با برخورد نور آفتاب به چشام آروم لای چشمام رو باز کردم و ساعت رو نگاه کردم! ساعت هشت بود. تصمیم گرفتم دستی به سر و روی خونه بکشم و برم دوش بگیرم. بعداز کلی تمیزکاری رفتم حمام، موهام رو باز کردم و کمی سرم رو ماساژ دادم چون موهام رو بالا بسته بودم الان سرم درد گرفته بود ازبس موهام بلنده منم مجبورم همیشه بالا ببندمشون، رفتم زیر دوش و سرحال از حمام بیرون اومدم و بازهم رفتم سراغ درس خوندن و دوره‌ی مطالب خوانده شده. انقدر خوب خوندم که مطمئن بودم بیست میگیرم. نگاهی به ساعت انداختم ساعت سه بود و دو ساعت تا شروع امتحانمون نمونده بود. گشنم بود اما چیزی نداشتیم که بخورم بخاطر همین سعی میکردم گرسنگیم رو به روی خودم نیارم! فرم مدرسه‌ام رو تنم کردم و لباسی که فاطمه بهم داده بود رو توی کیفم گذاشتم تا وقتی دیدمش بهش برگردونم. همه چیز رو آماده کرده بود و خیلی خسته بودم و تا به خودم بیام خوابم برده بود. نمی‌دونم بعداز چند ساعت چشام رو باز کردم که دیدم ای وای نیم ساعت بیشتر وقت ندارم که خودم رو به مدرسه برسونم پس با عجله کیفم رو برداشتم و به سمت مدرسه دویدم. همیشه همین کارم بود آخه کرایه تاکسی گرون بود، نفس زنان به مدرسه رسیدم و دویدم داخل تا به امتحان برسم. حیاط مدرسه خالی بود که نشون میداد همه سر کلاسن سریع خودم رو به کلاس رسوندم و در زدم و با اجازه معلم وارد شدم. همه سرشون رو برگه هاشون بود که فهمیدم امتحان شروع شده! خانم معلم گفت: - چرا دیر کردی؟ ده دقیقه از امتحان گذشته بدو بیا برگه امتحانیت رو بگیر و شروع کن تا عقب نیافتادی! رفتم جلو و برگه رو ازش گرفتم و گفتم: - دیگه تکرار نمیشه، چشم ممنونم سری تکون داد منم رفتم نشستم و به سوالات نگاهی انداختم خیلی آسون بود. سریع همه رو حل کردم شاید بیست دقیقه شایدم کمتر اما بیشتر طول نکشید برگه رو تحویل دادم و از جلوی چشمای متعجب معلم بیرون رفتم! خب تعجبم داشت آخه ده دقیقه دیر تر رسیدم اما زودتر از همه اومدم بیرون و از همه مهمتر مطمئنم بیست میگیرم. چنان با افتخار توی حیاط مدرسه قدم میزدم که هرکی نگاهم می‌کرد می‌گفت انگاری مدال طلای المپیک گرفته. توی دلم به خودم و حرکات بچه‌گانم خندیدم. داشتم راهم رو میرفتم که دستی از پشت چشام رو گرفت! با تعجب برگشتم و فاطمه رو دیدم با خوشحالی بغلش کردم و گفتم: - چقدر زود اومدی!؟ با حالت خاصی گفت: - اخه خیلی دلم برات تنگ شده بود واسه همین زودتر اومدم. گفتم: - الهی بگردم بچم دلش تنگ شده فاطمه زد زیر خنده و گفت: - کی به کی میگه بچه؟! تو خودت بچه‌ای کوچولو! نویسنده: فاطمه سادات