📌عزت و اقتدار ایران مدیون امثال حاج قاسم سلیمانی است
✍آیت الله عابدینی، نماینده ولی فقیه در قزوین در دیدار با دانشآموزان: تمدن آمریکا در حال افول است و تلاش مذبوحانه میکند تا سرپا بماند، ما باید به امثال حاج قاسم سلیمانیها و دیگر شهدا دست مریزاد بگوییم که این عزت و اقتدار را برای ما به وجود آوردند، چرا که با تلاشهای آنان اکنون آمریکا میداند که اگر بخواهد موشکی به سمت کشور ما شلیک کند، پیش از اصابت موشکشان به ایران، موشک ما به آنها خواهد رسید.
ما با دشمنی مواجه هستیم که حیا را کنار گذاشته و صریحاً دشمنی میکند، دشمنی که در یک مکان مقدس مانند شاهچراغ زن، مرد، پیر، جوان و کودک را به گلوله میبندد. این جنایت را داعشیها گردن گرفتند، داعشیها کسانی بودند که حاج قاسم سلیمانی تومار آنها را در هم پیچید، غائله آنان را خواباند و آنها را به خاک سیاه نشاند.
قدرت موشکی ما چنان بود که وقتی حاج قاسم را زدند، ما برای مقدمه عینالاسد را مورد حملات جدی موشکی قرار دادیم و رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشآموزان فرمودند هنوز ما انتقام خون حاج قاسم را نگرفتهایم، هر کاری باید در زمان خود انجام شود.
🇮🇷🇮🇷🇮🇷@MAHOUR24
✨﷽✨
🌼نعمتهای خداوند را یاد کنیم و شاکر باشیم
✍آیت الله مجتهدی تهرانی: قدیم در کتابی این داستان را خواندم که: سعدی شاعر معروف یه وقتی کفش نداشت، عصبانی بود که من شاعری این مملکت، باشم آن وقت کفش ندارم. مدتی از خدا ناراضی بود که: خدایا، این چه زندگی است که ما کفش نداریم بخریم. شاعر هم هستیم!
تا اینکه یک روز جلوی مسجد میگذشت، یک نفر را توی مسجد دید که از زانوها به پایین پا نداشت، تا او را دید، سرش را بلند کرد و گفت: «خدایا شکرت که اگر من کفش ندارم، پا دارم».تا دیروز از خدا ناراضی بود، اما امروز که دید این شخص پا ندارد، خوشحال شدو گفت: « الحمدالله، اگر من پا نداشتم، چیکار میکردم؟»
خدا می داند واقعا اگر ما پا نداشتیم چیکار میکردیم؟! گاهی نعمت های خدا را یاد کنید. پا نداشتیم، دست نداشتیم، چشم نداشتیم، گوش نداشتیم، چیکار میکردیم؟
📚ڪتاب بدیع الحکمة حکمت ۲۴
از مواعظ آیت الله مجتهدے تهرانی(ره)
@MAHOUR24
7.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥چرا جسم برخی در قبر متلاشی نمیشود.
@MAHOUR24
اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى🤲
الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ
وَ حُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ
وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرى
الصِّدّیقِ الشَّهید✨
صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً
مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً
کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیائِکَ
@MAHOUR24
⭕ برای عمامه...
دو.
🔸 عمامه فریاد می زند. امام(ره)علت این عمامه پراکنی ها را دقیق توصیف می کند: «قضیه برداشتن عمامه روحانی- که نمیتوانست یک آخوند از توی خیابان بیاید، برای اینکه میریختند و عمامهاش را میخواستند بردارند و یا بر میداشتند- این یک چیزی نبود که مِن باب اتفاق شده باشد، یک نقشهای بود که میدیدند که این عمامه خیلی کار از آن میآید؛ مردم عقیده دارند به اینها و اینها وقتی یک چیزی را بگویند، از آنها گوش میکنند. از اول، دنبال این افتادند که اینها را به زمین بزنند تا وقتی که بخواهند همه نفت ما را ببرند و همه چیزهای زیرزمینی ما را ببرند و جوانهای ما را هم به نابودی بکشند، یک کسی نباشد بگوید: چرا. اینها دیدند که «چرا» از دهان روحانی هی در میآمد. توی مجلسش هم که بود، یک روحانی بود پا میشد میگفت: چرا؟ زمان رضا خان هم که همه نَفَسها قطع شده بود، باز روحانی بود(مدرس) که هی قیام میکرد و چرا میگفت.»
🔸اما دلها بسوزد برای عمامه. عمامه ای که قربانی عمامه می شود. عمامه ای که چوب عمامه به سرها و عابدان اسلام آمریکایی را می خورد. همان عمامه ای که به جای حرب در محراب، عیش و نوش و کاخ نشینی و پرادو سواری را انتخاب می کند. همان عمامه ای که نام انقلاب را یدک می کشد و بویی از آن نبرده است، همان عمامه ای که دین را لقلقه زبان کرده است و عمل را خالی از آن.
🔸آری، هزاران عمامه به سر ساده زیست، مردمی و صادقی که با سختی و مشقت در حال گذران زندگی هستند باید فحش و کتک و چاقوی کینه ی کسانی را بخورند که دروغ و تزویر عمامه به سران اسلام اموی، عباسی و سلطنتی را دیده اند و نه اسلام علوی، حسینی و زهرایی. طلبه ها و روحانیونی که بر خلاف تصور بسیاری از مردم، با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند و مثل بسیاری از مردم، با شدید ترین فشارهای اقتصادی دسته و پنجه نرم می کنند.
🔸 برگردیم به آغاز سخن، تا زمانی که عمامه محل نزاع است، یعنی اسلام هنوز زنده است و نفس می کشد.
پوشیدن لباس سربازی امام زمان لیاقت می خواهد، لباسی که همچون جامه سبز پاسداری، حکم کفن را دارد و چه کفنی زیباتر از عمامه به خون آغشته شده.
#علی_ریاحی_پور
@MAHOUR24
@marghoomat
⭕ برای عمامه...
یک.
🔸می خواهی در جُرگه عمامه بوسان باش یا عمامه پراکنان، فرقی نمی کند. مهم آن است که هنوز عمامه زنده است. چه بوسیده شود و چه پرتاب. عمامه زنده است چرا که هنوز محل نزاع است. هنوز، هم جاذبه دارد و هم دافعه. عمامه هنوز هم حرف دارد، عمامه خنثی نیست، عمامه ای که در کنار عشق آفرینی اش، کینه ی خود را به دل کفر و شرک و نفاق نیندازد مگر اصالتی دارد؟ عمامه ای که جدال آفرین نباشد که عمامه نیست، جدال دو اسلام یا جدال حق و باطل.
🔸از کدام عمامه سخن می گویم؟ کدام عمامه است که تمییز حق و باطل است و محل نزاع؟ همان عمامه ای که به خون فرق سر امام عدالتخواهان خضاب شد همان که «قُتِلَ عَلِیٌّ فِی مِحْرَابِ عِبَادَتِهِ لِشِدَّةَ عَدْلِهِ».
همان عمامه ای که در گودال قتلگاه به یغما بردند و بر تن صاحبش تاختند و تکبیر گفتند و از عامل بودن به فتوای عمامه به سرانشان خشنود بودند. از همان موقع ام دعوا بر سر عمامه بود. عمامه ای که می تواند قیام به عدل نکند و در حجره اش به ذکر و دعا بپرداز و یا عمامه ای که در کنار دین خدا و رسولش شمشیر بزند و جامه خونین را بر اندام فقاهت نشاند.
🔸مگر دشمن می تواند به عمامه ای که در کنار دین و مردم است کاری نداشته باشد؟ مگر دشمن می تواند به عمامه ای که در سیل و زلزله و کرونا و هشت سال جنگ تحمیلی کنار مردمش قرار دارد بی تفاوت و غضبناک نباشد؟ او کینه دارد. کینه عمامه. کینه عمامه ای که نماد دین و شرافت است. عمامه ای که پیگیر مشکلات و درد و رنج مردمش باشد مگر قابل تحمل است؟ به زندگانی شهدای این ایام روحانیت نگاه کنید. از شهید حرم رضوی تا امام جماعت سیستانی و مجروح اتوبان تهران_کرج. همگی یک ویژگی مشترک داشتند. پیگیر درد و آلام محرومین و مستضعفین. دشمن حق دارد از این عمامه بترسد، عمامه ای که آلوده به زخارف دنیا نشده است و زی علی وار را انتخاب کرده است و نه کاخ نشینی و اشرافیت عمامه به سران اسلام آمریکایی.
🔸عمامه و چادر نمادند. نماد غیرت و شرافت. اگر روزی رضاخان چادر را ممنوع کرد، قبل از آن با قانون استعماری لباس متحد الشکل، لباس روحانیت و عمامه را قدغن اعلام کرد. قانونی که 7دی 1307 اجرایی شد و البته با مقاومت بسیاری از علما همراه بود. همانند مقاومت زنان ایرانی. مادران و خواهرانی که حاضر شدند بیش از هشت سال در خانه بمانند، اما تن به قوانین ذلت بار آتاتورک مآبانه رضاخان ندهند.
🔸در خاطرات صدر الاشراف می خوانیم: « در اتوبوس زن با حجاب را راه نمی دادند و در معابر پاسبان ها از اهانت و کتک زدن به زن هایی که چادر داشتند، با نهایت بی پروایی و بی رحمی فرو گذار نمی کردند. حتی بعضی از مأمورین، به خصوص در شهرها و دهات، زن هایی که پارچه روی سر انداخته بودند، اگر چه چادر معمولی نبود، از سر آنها کشیده، پاره می کردند و اگر زن فرار می کرد، او را تا توی خانه اش تعقیب می کردند و به این مهم اکتفا نکرده، اتاق زن ها و صندوق های آنها را تفتیش کرده، اگر چادر از هر قبیل می دیدند، پاره می کردند یا به غنیمت می بردند.»
🔸انگار دعوای این روزها تازگی ندارد؛ انگار بی حجابی اجباری مرام اینان است. نوادگان رضاخانی زنده اند. همانها که این روزها در خیابان و دانشگاه چادر از سر ناموس این کشور درآوردند و نظاره گران کف و سوت زدند. دعوا از آغاز بر سر چادر و عمامه بوده است. اتفاق جدیدی نیفتاده است.
🔸عمامه عادت دارد. عادت به دار رفتن، همچون شیخ فضل الله نوری و شیخ باقر النمر ، عادت به تیرباران شدن، همچون نواب صفوی، عادت به تبعید شدن، همچون سید حسن مدرس، عادت به فحش شنیدن، همچون مصباح یزدی، عادت به جانبازی، همچون سید علی خامنه ای، عادت به شهادت، همچون شریف قنوتی و مصطفی ردانی پور و عبدالله میثمی و هادی ذوالفقاری و آرمان علی وردی.
🔸عمامه خار چشم استعمار است. همان عمامه ای که بساط قرار داد ننگین ترکمنچای را بهم می زند. میرزای شیرازی را می گویم. همان که با فتوایش آرامش را از کاخ قاجاری گرفت.
همان عمامه ای که شریعتی در وصفش گفت:«من بعنوان کسی که رشته کارش تاریخ و مسائل اجتماعی است، ادعا می کنم که در تمام این دو قرن گذشته، در زیر هیچ قرارداد استعماری، امضاء یک آخوند نجفرفته نیست، در حالیکه در زیر همه این قراردادهای استعماری، امضای آقای دکتر و آقای مهندس فرنگرفته هست.»
@MAHOUR24
@marghoomat