هدایت شده از دلباخــتهیابرها؛
همین که قرار نیست یک مهر برم مدرسه باید نماز شکر بخونم.
اگه انسان بخواد ، اراده کنه ،
عزمش رو جزم کنه ، همه کار میکنه !
فقط اراده نیاز ِدر همه امور ،
اگه برای تنبیه نفس و یا محال ِآن
اراده نکنیم و فقط شعار بدیم که خسته
شدیم از فلان گناه و فلان ..
بیفایدهست ، نه دعای دیگران در اون
میگیره و نه ناله های خود ،
تنها چیز ارادهست ، اراده برای
جلوگیری از خواسته های پی در پی ِنفسانی .
و این چیزیه که درد داره
انسان ها دارن دونه دونه اون ظرفیت های خالی رو پر میکنن
و من دائم فرصت کمتری برای پیوستن به اون ۳۱۳ تن دارم
و هنوز توی خماریم. من توی دود گم شدم.
توی غبار دلم گم شدم.
ماکارونی(؛
.
من فقط یه چیز و ازت میخوام
که راه درست و جلوی پام بزاری
تو سردر گم ترین حالت ممکنم
همین داره منو به جنون میرسونه
یه قدم به جلو ده قدم به عقب !!
درست نیست ...
حرفم با عملم نمیخونه ببین منو
رفیق شفیق من چیزی که کنار تو
به دست آوردم از خودتم دوام راهش و میخوام
تو زندگیم اینقد چپکی رفتم اینقد منو از دره پرت کردن که موقع پیدا کردن صراط مستقیمم تلو تلو میخورم و میوفتم زمین
تو روزای سختیم و تو شرایط سخت تر باهات بستم و سر قولامم میمونم فکر نکنی این آدم سر قولاش میزنه.
به دلش نگاه کن،به دلم عقل بده ...
ننجونِ درونِ عزیزم؛
[کاش به من یاد میدادی،
انقدر واسه همه ادمهایی که بهم لبخند میزنن مهربون نباشم، همه خوب من رو نمیخوان،
کاش یاد میدادی انسانها قدر خیلی مهربونی هارو نمیدونن و فکر میکنن بخاطر خوبی خودشونه،
کاش فقط، فقط بهم یاد میدادی.]