باز باران با ترانه
از دو چشمم دانه دانه
می چکد بر روی دامن
عمه برگردیم خانه

یادم آید روز دیرین
کودکی شاداب بودم
هر زمان خوابم می آمد
روز دوش گرمِ اکبر خواب بودم

یادم آید روز دیرین
 صورتم چون یاس بود ُ
اقتدارم چون 

عمو عباس

 بود

دست های مهربانِ مهربان بابا
به روی سرم بود ُ
به قول عمه زینب قد و بالا و حجابم
مثل زهرا مادرم بود