🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍃 خدایا من دختر میخوام... 🍃🍂🍃

🍃🌸🍃💖🍃🌸🍃 💓گفتم منم اهل خطا، گفتی که بخشیدم، بیا 💓گفتم شکستم توبه ها، ❣گفتی که بخشیدم، بیا 💓گفتم که ای ستّار من، ای حضرت غفّار من 💓من بر خودم کردم جفا، ❣ گفتی که بخشیدم، بیا 💓گفتم ز خوبی خالی ام، من دانه ای پوشالی ام 💓بنگر تهیدستم خدا، ❣ گفتی که بخشیدم، بیا 💓گفتم که احوالم بد است، 💓از بس گناهم بی حد است 💓بخشیده ای این بنده را؟! ❣ گفتی که بخشیدم، بیا 💓گفتم که نفسم سرکش است، 💓جایم درون آتش است أِغفرلنا، أِغفرلنا، ❣ گفتی که بخشیدم، بیا...! ꕥ࿐❤️🕊 https://eitaa.com/joinchat/255787356Cbbf20b395b

*🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌼🍃 سلام یاس عزیزم بی زحمت این فیلم رو کانال خوشبختی با الهام بگذارید برای مشکلات کمر ودیسک خیلی عالیه خودم امتحان کردم وراضی ام من هم مثل دوستان بیرون زدگی دیسک وتنگی کانال نخاعی دارم ولی دکتر بهم گفت فقط قرصهای مسکن که ضد التهاب باشه بخور وتامیتونی ورزش های مخصوص رو انجام بده خداروشکر خیلی کمک کننده است .شاید خیلی ها با این درد مواجه هستند.قبل از فکر به عمل یکدوره انجام بدند ان شالله دیگه نیاز به عمل نشه ،،ممنون ازت . 🍃🍃🍃🌼🍃 * یاس هستم حرفاتو بهم بگو🥰 @Yass_malake لینک کانالمون جهت دعوت دوستات👇 https://eitaa.com/joinchat/2415788177C265e771d88

سر مشق های آب بابا، یادمان رفت ! رسم نوشتن با قلم ها، یادمان رفت ! گل کردن لبخند های هم کلاسی! با یک نگاه ساده حتی، یادمان رفت ترس از معلم، حل تمرین، پای تخته ! آن زنگ های بی کلک را، یادمان رفت ! راه فرار از مشق های توی خانه ! ای وای ننوشتیم آقا، یادمان رفت ! آنروز ها را آنقدر شوخی گرفتیم ! جدّیت تصمیم کبری، یادمان رفت ! شعر خدای مهربان را حفظ کردیم ! یادش بخیر، اما خدا را یادمان رفت ! در گوشمان خواندند رسم آدمّیت ! آنحرف ها را زود، اما، یادمان رفت! فردا چه کاره میشوی؟ موضوع انشا! ساده نوشتیم آنقدر تا، یادمان رفت! دیروز، تکلیف آب بابا بود و خط خورد! تکلیف فردا، نان و بابا، یادمان رفت ! ‌‌ #نوستالژی #حس_خوب 🪴🌳🌞🌿🪴🌳🌞🌿

#آرامش خندیدم و گفتم: -ای جی پایینه. همه چیزو برات توضیح میده،تنها کسایی که شادو بهشون اعتماد داشت.سه نفر بودن چون همه جوره تست اعتماد رو رد کرده بودن؛مسیح,پارسا و کیان! بدون حرفی از اتاق بیرون رفت. دست های تپل پناه رو بوسیدم و با حس غیر قابل وصفی گفتم: -قربونت بشم من کچل مامان. نق نقی کرد اما چشم باز نکرد. خواب الو..کپل. از دیدن موژه های فر خورده اش,قند در دلم آب شد و با ذوق خم شدم و پلکش رو با اشتیاق بوسیدم و گفتم: -مرسی که به دنیا اومدی پناهم. -آروم تر فشارش بده. شوکه به عقب چرخیده و به آویی که به چهار چوب در تکیه داده و با اخم و نگاه غیر قابل نفوذی نگاهم می کرد,لبخند زدم. کی اومده بود؟ روی تخت جابجا شدم و دقیقا مقابلش نشستم. خیلی آروم شالم رو از روی سرم پایین کشیدم. چشم تنگ کردم و با شیطنت گفتم: -ببینم,الان داری به من میگی مراقب دخترت باشم ؟ نگاهش حتی سانتی از صورتم جدا نمی شد. حتی لحظه کوتاهی به دخترش نگاه نمی کرد و این برام عذاب دهنده بود...چرا نگاهش نمی کرد؟ کوهستان چشماش همچنان سرد بود و گفت: -همچین حرفی نزدم. راستش,خیلی تو ذوقم خورد. آروم و با صلابت همیشگیش وارد اتاق شد و روی صندلی راحتی که مقابل پنجره بود نشست. یک حس بدی در قلبم شروع به رشد می کرد و این نادیده گرفتن عمدی حامی به حس بدم دامن می زد. چرا نگاهش نمی کرد؟ نگاه خیره اش به پنجره دوخته شد و ذره ای سهم من و دخترش نشد. سر پناه رو روی سرشونه ام گذاشتم و همون طور که کمرش رو نوازش می کردم با صدای آرومی گفتم: -حامی؟ نگاه از پنجره گرفت و چشم های سردش رو به من بخشید و با استفهام نگاهم کرد. می خواستم خودم یک کاری بکنم تا بلکه ارتباط بگیره. لبخند محبت آمیزی زدم و گفتم: -میخوای پناهو بگیری بغلت؟ -نه! وا رفتم...کوهستان چشماش باعث شد یخ بزنم. گلوم متورم شد و اون حس بد‌ قلبم رو از کار انداخت. نگاهم عملا ناامید و چشمام پر شده بود که با حالت عصبی و کلافه ای گفت: -بچه مریضه,وقت برای بغل کردنش زیاده. چرا من هیچ اشتیاقی توی وجودش نمی دیدم؟ چرا مثل تمام پدر های دنیا برای در آغوش کشیدن فرزندش بی تابی نمی کرد؟ فکر می کرد من بچه ام که با این دلیل مسخره قصد داشت گولم بزنه؟ کمر پناهو ناز کردم,خیلی آروم دستی به گلوم کشیدم و با حالت نمایشی گفتم: -باشه. فقط دقایقی به چشم های بی حسم نگاه کرد و من درمونده و ناامید نگاه ازش گرفتم. دست پناه رو بوسیدم و خواستم روی تخت قرارش بدم که حامی بی حوصله دستی به موهاش کشید و بعد هم بدون اینکه نگاهی به ما بندازه با قدم های بلند و تندی از اتاق بیرون زد. بیرون رفتنش با لغزیدن قطره اشکی از گوشه چشمم همزمان شد. پناه رو روی تخت گذاشته. خودم کنارش دراز کشیدم و همون طور که به چهره غرق خوابش نگاه می کردم,لب زدم: -بابات دوست داره پناه,فقط ابراز کردنش رو بلد نیست. راستش با این حرفم شک داشتم..رفتار حامی بویی از علاقه نداشت. خودم رو سمت پناه کشیدم و مثل هميشه وقتی نفسش به صورتم خورد آروم گرفتم. دست های کوچکش رو در دست گرفتم و با تموم عشقم بهش خیره شدم اما اونقدر خسته و بی خواب بودم که چند لحظه بعد,کنار دخترم به خوابی عمیق فرو رفتم. **حامی آواره ویلان واله،،واقعا سرگردون بودم. بزرگترین مشکلات رو از سر گذرونده بودم,مافیا رو در دست گرفته و با هزار جور درگیری و نزاع روبه رو شده بودم. از دوازده سالگی ادم کشته بودم و تو همه حمله های تروریستی و گروهکی شرکت کرده بودم اما هیچ وقت درمونده نبودم اما الان...مقابل یک بچه چند ماه حتی نمی تونستم سر بلند کنم. از نگاه کردن به چشماش احساس عجز می کردم. اون بچه کوچولو چه بلایی سر شاه نشین مافیا آورده بود؟؟؟ من مقابل آرامش رام می شدم و این ثمره که از وجود آرامشِ, زندگی من به حیات اومده بود قرار بود من رو شکنجه کنه؟ بغض درون چشم های آرامش رو دیدم اما نتونستم جلو برم,نتونستم برم و دخترم رو در آغوش بگیرم...لعنتی,این واژه چقدر سنگین بود. چقدر ایهام داشت!!! دخترم..دختر من !روی سبزه ها قدم می زدم و سعی می کردم فکرم رو آزاد کنم. مسیح و پارسا مقابل ای جی و کاوه گارد گرفته بودن و با قیافه برزخی نگاهشون می کردن اما اون سایه ها بی تفاوت تر از هر چیزی,با لبخند بهشون نگاه می کردن. مغزم شلوغ بود و هر عصبی برای خودش فرمانی صادر می کرد. مغز بیچاره ام,اونقدر اسیر افکار درهم بود که قدرت کنترل رو از دست داده بود. ایستادم,نگاهی به اسمون انداخته و بعد...تصمیم رو گرفتم. باید باهاش حرف می زدم. توجهی به جو متشنج بین اون چهار نفر نکرده و به تندی سمت ویلا حرکت کردم. پله ها رو یکی یکی بالا رفته و وقتی مقابل اتاقش قرار گرفتم,بدون مکث و تردید دستگیره رو کشیدم و وارد اتاق شدم اما.. ادامه دارد ... ❤️❤️

.

🍃🍃🍃🍃🍂🍃 فداش بشم منه 🍃🍂🍃

*🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌼🍃 #تجربه_زندگی_مشترک_اعضا سلام به همه و تشکر از کانال خوبتون.من و همسرم قبل عقد به این توافق رسیده بودیم ک کار منزل به عهده زن و کار بیرون به عهده مرد خونس و بعضی اوقات همسری بهم کمک کنن  وبعد عقد همش استرس داشتم ک دست تنها چیکار کنم ک دیدم همون روز اول همسری اومد تو اشپزخونه و شروع کرد کمک دادن و اشپزی کردن و ظرف شستن اخه ما حدود یک سالی ک درمورد زندگی ایندمون صحبت میکردیم راجب این موضوعم چند باری بحث کرده بودیم ک بعدش متوجه شدم میخواستن منو امتحان کنن ک از کارکردن تو خونه فراری میشم یا ن الحمدالله الانم با همکاری همدیگه قبل خواب کل خونرو مرتب میکنیم😍😍البته ناگفته نماند همسری من کلا اهل کار کردن تو خونه بودن و ادم کاملا مسئولیت پذیری و کل خریدای خونه رو هم انجام میدن.این لطف و مدیون مادرشونم ک به پسرگلشون یاد دادن کار کردن مرد و زنی نداره.شستشوی جایی ک احتیاج ب مواد شیمیایی داشته باشه اصلا نباید انجام بدم اگه انجام بدم به قول همسری پوست از کلم میکنن.در اخر چون میدونم خدا این مهربونی و در حقم کرده همیشه موقع همکاریشون کلی قربون صدقشون میرم و بوسش میکنم وازش بابت کارهاش تشکر میکنم.همیشه بهش میگم من ازت راضیم ان شاءالله خداهم از شما راضی باشه و سایت بالای سرم باشه با شنیدن این حرف کلی ذوق میکنم فداش بشم😘😘 🍃🍃🍃🌼🍃 * یاس هستم حرفاتو بهم بگو🥰 @Yass_malake لینک کانالمون جهت دعوت دوستات👇 https://eitaa.com/joinchat/2415788177C265e771d88

*🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌼🍃 تو لایق بهترینایی دوست من...🌱 🩵 🍃🍃🍃🌼🍃 * یاس هستم حرفاتو بهم بگو🥰 @Yass_malake لینک کانالمون جهت دعوت دوستات👇 https://eitaa.com/joinchat/2415788177C265e771d88

*🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌼🍃 #طنزینه جوری که مامانم بچگی شلوارمو میکشید بالا :)) ‌ 🍃🍃🍃🌼🍃 * یاس هستم حرفاتو بهم بگو🥰 @Yass_malake لینک کانالمون جهت دعوت دوستات👇 https://eitaa.com/joinchat/2415788177C265e771d88