راهیان نور لازمم .

ایشونم که عضو اصلی گروه آقای ارجمند [علیرضا ]📎🖱 الانم که بالاخره زبون باز کردن🤲🏻 که هنوز سال‌ پایینی شون رو دوست دارن . نه ببخشید( هرکاری میکنن زنگی شون یه رشته ای به زندگی ایشون {نجـــوا خانم} داره) 😌💙 و . . . دیگه آها نیلوفر هم صادق بود و گفت ما به درد هم نمیخوریم 🙌🏻💗 #شهباز @Malekab

جییییییغ تازه نجوا هم بهش تکست داده بود [شاید نتونم اینو رودر رو هیچ وقت بهت بگم ولی من هیچوقت فراموشت نکردم😍❤️]

اینم یه سکانس تصویری از دیشب 🎟 خاله و خواهرزاده 😂😅.

📘🖇

┓ اینکھ مشکل نداشتھ باشی هنر نیست! اگھ واسھ مشکلاتت راه حل پیدا کنی و جا نزنی هنرھ...🎠🌿💜 ┗ @Malekab

- • #نامه‌ای‌به‌خودم: |💌📮 ↫بابت تمام تلاشات، ↫بابت قوی بودنت، ↫بابت تمام روزایی که ↫تنهایی باختی و جنگیدی... ↫بابت تمام روزایی‌ که خسته بودی ↫اما کم نیاوردی ممنون...♥️🍓 "ازت راضیم دختر"✌️🏻🧨 .@Malekab

#به_وقت_رمان 🍃❤️

گفتم: _سلام😢 حاجی با مهربانی گفت: _سالم دخترم.خوبین؟☺️ نمیدونستم خوبیم یا نه،ولی خداروشکر سالم بودیم.با بغض گفتم: _خداروشکر😢 حاجی گفت: _وحید با من تماس گرفته بود کاری داشت؟🤔 -بله😞 -کجاست. به وحید نگاه کردم. -همینجاست ولی نمیتونه صحبت کنه.😪 صدام هم بغض داشت.حاجی نگران شد.گفت: _دخترم چیزی شده؟😧 دیگه با اشک حرف میزدم. -سه نفر اومدن اینجا،با سه تا اسلحه.دو تا خانم، یه آقا.😭 حاجی ساکت بود ولی معلوم بود تعجب کرده.😟😳 گفتم: _میخواستن با ، ما وحید رو زیر فشار بذارن که کاری براشون انجام بده.😥 حاجی گفت: _الان کجان؟😨 -همینجا...😥 به بهار نگاه کردم.به هوش اومده بود و داشت به من نگاه میکرد.گفتم: _یکی از خانمها رو به صندلی بستیم. به شهرام نگاه کردم،هنوز بیهوش بود.گفتم: _آقاهه هم وحید بیهوشش کرده. به جنازه زنه نگاه کردم و گفتم: _یکی دیگه از خانمها هم مرده. حاجی با نگرانی گفت: _شما سالمین؟😳

به زینب سادات نگاه کردم.گریه م گرفته بود.گفتم: _زینب ساداتم...مرده. 💔😭 بعد چند لحظه نفس عمیقی کشیدم و گفتم: _ولی فاطمه ساداتم سالمه...️☝منم سالمم.️☝ به وحید نگاه کردم و گفتم: _خداروشکر وحید هم سالمه.️☝ وحید به من نگاه کرد.گوشی رو قطع کردم.گفتم: _منو بچه هام فدای وحید... گفتم: _منو بچه هام فدای وحید...😪💓 با اشک عاشقانه نگاهش میکردم.وحید سرشو انداخت پایین😢 بعد دوباره به زینب سادات نگاه کرد.😳حالش خیلی بد بود.خودشو مقصر میدونست.😖 حال خودم و زینب سادات که مرده بود یادم رفت.فقط به وحید فکر میکردم. بلند شدم،رفتم تو اتاق.یه پتو برداشتم،آوردم و انداختم روی زینب سادات.... نشستم جلوی وحید.وحید شرمنده سرشو انداخت پایین.بابغض😣 صداش کردم: _وحید😭💓 نگاهم نکرد. -وحیدجانم❤ نگاهم نکرد.گفتم: _وحیدم...من داغ زینب رو میتونم تحمل کنم ولی این حال شما رو نمیتونم...وحید💘😢 دوباره اشکهام جاری شد.... فقط نگاهش میکردم.گفتم: _وحید،شما مقصر نیستی.کاری رو کردی که فکر میکردی درسته.😭✋به نظر منم کارت درست بود.اگه شما صدم ثانیه دیرتر میزدی،من زده بودمش..️☝ تو دلم گفتم..