به انسان ها عادت نکنید یه روز به خودت میای همه وجودت شده اون ولی اون رفته.

در دلم فریاد بود ، در نگاهم اشك ، در گلویم بغض ، اما بلندتر از همه ، می‌خندیدم.

باشه برنگرد ولی حد اقل منی که از خودم بردی و برگردون.

خودتون تر میزنین به حال آدما بعد انتظار دارین باهاتون خوب رفتار کنن حس نمیکنین زیادی بی چشم و رو هستین ؟

ولی من همه ی امیدم ، ناامید شد الان تو ناامیدی و غم و حال بدِ کامل به سر میبرم تا تموم بشه احتمالا اگر تموم بشه حالم بهتر میشه

میشه برگردی؟میشع خواهش کنم تنهام نزاری؟میشه ازت بخوام با اینکه دوسم نداری اما حداقل یکم پیشم بمونی؟ آخه بیمعرفت ببین چقدر دوست دارم... کسی هست که تورو انقدر بخواد نامرد؟ به خدا که نیست...

:)

رفتیُ من تویِ این شهرِ شلوغ تنها میمونم.

از وقتی رفتی من دیگه اون منِ سابق نشدم.

حواست هست چند وقته نخندیدم؟

من‌حتی‌حوصله‌خودمم‌دیگه‌ندارم ، چی‌میگین؟

کسی ‌سوال‌ می‌کند به خاطر چه زنده‌‌ای؟ و من برای زندگی تو را بهانه می‌کنم.