به معنای واقعی کلمه در تمام زندگیم یه ترسو بودم تمام زندگیم پر شده از ″هیچ کاری نکردن بخاطر نکنه اینجوری شه و نکنه اونجوری شه″ ها اعصاب همه رو با این اخلاق مزخرفم خورد کردم کاش یهو یه اعتماد به سقف از آسمون بیوفته تو مغزم تا بقیه اینقدر بخاطرم اذیت و ناراحت نشن

هیچی بدتر از این نیست که در حین درد کشیدن برچسب تمارض بزنن تو پیشونیت

اگه ستاره های زندگیت دونه دونه خاموش شدن ناراحتش نباش خدا پشت رفتن همشون یه خورشید بزرگ و نورانی رو برای تو توی صفحه ی آسمون مسخر خواهد کرد

زندگیم قیمه ی ریخته شده تو ماستاس

دلتنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست

آدمایی که از طرف بقیه ای که هیچ تقصیری ندارن عذرخواهی میکنن<<<<<<<<<<<<

دیگه بهت نمیگم دوستت دارم گالریمو باز میکنم ، عکسامو نشونت میدم و داستان هر عکسو برات تعریف میکنم

حتی اگه عاقلم باشم ، عاقل ترین مشاور و احمق ترین تصمیم گیرنده ام

یکی از قشنگ ترین ۳۶ ثانیه های دنیا>>> #آقای_قاری

هیچوقت بعد از درس خوندن نمونه سوال حل نکنید چون میفهمید که هیچی حالیتون نیست

شبای امتحان دو حالت بیشتر نداره:

این خیلی حق بود نمیشد نذارمش

نمیدونم قراره با خودم و زندگیم و امتحانم چیکار کنم

وقتی عجله داری و چراغ راهنمایی یهو قرمز میشه<<<<<<<

کاش میتونستم خودمو به بقیه دوست بدارونم

افکار توی مغزم پر از جمله هاییه که هیچگونه قابلیت ربط پیدا کردن به هم ندارن

حس میکنم دارم به بی نظم ترین موجود عالم امکان تبدیل میشم

ماکسیمم انتظارم از یه آدم ایده آل و خوب تبدیل شده به اینکه فقط تخریبم نکنه ، همین !

معلومه که کسی نمیتونه رو اعصابم راه بره مگه اصن میشه رو چیزی که وجود نداره راه رفت؟

اون اگه عنصر اتمی هم بود لایه ی اخر الکتروناش کامل بود و میشد یه گاز نجیب :)

من واقعا از این آدمایی ام که میخوام از دل بقیه در بیارم ولی وضعیتو صد برابر بدتر از قبل میکنم

امتحان اقتصاد داشتنم یه معایبی داره مثلا یهو برمیگردی بهش میگی :« غصه ی هزینه های هدر رفته رو نخور عزیزم ، داری براش هزینه ی فرصت زمانتو میدی »

یا مثلا میگی : « شاید اینجا مزیت مطلق نداشته باشیم ولی مزیت نسبی داریم ، مزیت نسبی برای ما کفایت میکنه ما باید خودمونو بر اساس منابع خودمون بسنجیم نه منابع دیگران »

هیچی بدتر از این نیست که برای فرار از مشکلاتت بخوابی و کابوسشونو ببینی