تغییر کردم اینو همه فهمیدن

احساسی به هیچی ندارم

از بیشتر آدما بدم میاد

زیاد اشتها ندارم

همش خستم

و در نهایت یه روز من آخرش یه کاری دست خودم میدم

من:

مشکل اینجاست من همیشه بودم خوب نبودین بودم خوب بودین بودم حتی اگه کار بدی نکرده باشم ازتون عذر خواهی میکنم حتی اگه حق با من نباشه حقو میدم به شما هرچی میگین سکوت میکنم هرکاری میکنین سکوت میکنم

شده انقد حالتون بد باشه که بشینید وسطه خونهُ داد بزنید خدایا نجاتم بده بگید خدایا توروخدا.. خیلی سخته مخصوصا اونجایی که قلبت تیر میکشهُ بلند میشی یهو سرت گیج میره میوفتی و دوباره باید با سختی بلند شیُ خودتو تو چند دیقه درست کنی وقتیم مامانت اومد خونه شروع کنی الکی خندیدن که آره امروز با فلانی بیرون خیلی خوش گذشت.. در صورتی که چند دیقه قبلش تو بدترین حالت ممکن بودم.

-

برای‌منی‌که‌هروقت‌کسی‌دوساعت‌عاف‌میزنه‌نگرانش‌میشم حرف‌از‌مهربونی‌نزن

این‌همه‌پات‌موندم‌که‌خودتواینجوری‌اچشم‌بندازی؟