مَتروکات
تا تو مُراد ِ من دهۍ ؛ کُشته مَرا فراق ِ تو تا تو به داد ِ من رسۍ ، من به خُدا رسیده ام .
- بَس که جفا ز ِ خار وُ گل دید دل ِ رَمیدهام
هَمچو نسیم از این چمن پای بُرون کشیدهام
- شمعِ طَرَب ز ِ بخت ما آتش خانهسوز شد
گشت بلای جان من عشق ِ به جان خریدهام
- حاصل دور ِ زندگی صحبت ِ آشنا بُوَد
تا تو ز ِ من بُریدهای من ز ِ جهان بریدهام
- تا به کنار بودیَم بود به جا قرار ِ دل
رفتیو رفت راحت از خاطر ِ آرمیدهام
- تا تو مراد ِ من دَهی کُشته مرا فراق ِ تو
تا تو به داد ِ من رسی من به خدا رسیدهام
- چون به بهار سَر کُند لاله ز ِ خاک ِ من بُرون
اِی گل تازه یاد کن از دل ِ داغ دیدهام
- یا ز ِ رَه ِ وفا بیا یا ز ِ دل ِ رهی برو
سوخت در انتظار ِ تو جان به لب رسیدهام . .
| رهیمُعیّری |
مَتروکات
- بَس که جفا ز ِ خار وُ گل دید دل ِ رَمیدهام هَمچو نسیم از این چمن پای بُرون کشیدهام - شمعِ
وَ من خیلی دوستش دارم این شعرُ 🤍.