کاش یه مرغ دریایی بر فراز انزلی بودم

کاش پاییز مهمون کوچه‌باغ‌های بارونی رشت باشم

بخواب هلیا! تنها خواب، تو را به تمامی آنچه که از دست رفته است، به من، و به رویاهای خوشِ بر باد رفته پیوند خواهد زد. من دیگر نیستم؛ نیستم تا که به جانب تو بازگردم و با لبخند -که دریچه‌یی‌ست به سوی فضای نیلی و زنده‌ی دوست داشتن- شب را در دیدگان تو بیارایم

شب‌های اندوهبار تو از من و تصویر پروانه‌ها خالی‌ست

22:30

گردو ها را تکاندیم پسته ها را هم چیدیم فی‌الحال نشسته‌ایم به انتظار برای رؤيتِ روی ماه مهر و هجوم انارها .. #نا‌کام_آدم #از_گور_برخواسته

بیدار شو هلیا. بیدار شو و سلام ساده‌ی ماهیگیران را بی‌جواب مگذار. من لبریز از گفتنم نه از نوشتن. باید که اینجا روبه‌روی من بنشینی و گوش کنی.