✅ ۲ مهر ۱۴۰۲ 🔸در چنین روزی در سال ۱۳۱۳ - در ایران، هیئت وزیران قانون و مقررات استفاده از رادیو را تصویب کرد. ۱۳۵۷. اعتصاب کارگران و کارکنان پالایشگاه نفت آبادان در اعتراض به حکومت پهلوی 🔹واقع شد. 🔸همچنین در چنین روزی در سال ۱۳۵۴- فریدون میرزا قاجار، چهارمین فرزند و تنها پسر احمدشاه ۱۴۰۱- امین تارخ، بازیگر 🔹درگذشتند. 🌹🌹🌹

⚡️نقدی بر ترویج ایام مُحسنیه ✍مهدی مسائلی در سال‌های اخیر همزمان با پایان ماه صفر و شروع ماه ربیع‌الاول، مناسبتی دیگر به عزاداری‌ها افزوده شده است و بعضی تحت عنوان ایام محسنیه عزاداری‌ها را تا هشتم ربیع‌الاول استمرار می‌بخشند. در نقد این عزاداری دو موضوع مطرح است: یکی، تطبیق نداشتن این عزاداری با مناسبت‌های تاریخی است، و دوم، نادرستی عزاداری برای هر اتفاق تلخ و مصیبت تاریخی. این موضوعات را در ضمن چند نکته مرور می‌کنیم: ۱. اتفاقات مربوط به بیعت گرفتن از امام علی(ع) از رحلت پیامبر(ص) فاصله داشته است. حضرت فاطمه زهرا(س) بعد از رحلت پیامبر(ص) مشغول عزاداری برای ایشان بودند و طبق روایات معتبر در اين ایام هر هفته در روزهای دوشنبه و پنج شنبه به زیارت قبور شهدای احد می‌رفتند. (کافی، ج۴،ص۵۶۱ و کفایه الاثر، ص۱۹۸،)با توجه به فاصله مدینه تا احد ایشان در این ایام باید از سلامتی جسمانی برخوردار می‌بودند. از این گذشته طبق روایات شروع بیماری آن حضرت نیز تقریبا ۵۰ روز بعد از رحلت پیامبر(ص) بوده است که این موضوع نشانگر آن است که قبل از آن اتفاقی برای ایشان نیافتاده بود. (بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۰۱.) اگر درنگی در خطبه خواندن فدکیه حضرت و حضورشان در مسجد نیز داشته باشیم، آن حضرت باید از سلامتی جسمانی برخوردار می‌بودند. اگر سایر تحولات اعتراضی آن حضرت و امام علی(ع) را نیز مرور کنیم، به مؤیدات بیشتری در این زمینه دست می‌یابیم. ۲. درباره عزاداری، منطقی در جامعه امروزی شیعه حکم‌فرما شده که می‌گوید: الف. برای فراموش نکردن هر اتفاق ناگواری باید برای آن عزاداری کنیم. ب. برای تعظیم و بزرگداشت افراد باید در سال‌روز درگذشت یا شهادت آنها عزاداری کنیم. این دو گزینه در واقع برداشتی از عزاداری شهادت امام حسین(ع) و تسری آن به سایر افراد و رویدادهاست. این درحالی است که از نگاه دین استمرار و دنباله‌دار بودن عزاداری کارکردی منفی دارد و عزاداری امام حسین(ع) نیز در منظومه تعالیم دینی یک استثناء به شمار می‌آید که در بعضی از روایات به آن تصریح شده است. (رک: شیخ طوسی، الأمالی، ص ۱۶۲ و ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص۱۰۰.) اما حاکم شدن منطق بالا موجب شده به جای این که «عزاداری نکردن» تخصیص بخورد، «عزاداری کردن» بدون هرگونه تخصیص و قیدی اطلاق پیدا کند و به مناسک اصلی جامعه شیعه تبدیل شود و حتی به خاطر تردیدها و اختلاف‌های تاریخی درباره روز شهادت اهل‌بیت(ع)، عزاداری‌های متعدد برای شهادت یک امام برپا شود. سوگواری حوالی روزهای شهادت نیز گسترش پیدا می‌کند و از یک روز به سه روز، سپس یک هفته و یک دهه تسری می‌یابد.  عمومیت دادن به استفاده تبلیغی از عزاداری برای ترویج مذهب، موجب شده که علما درباره افراط‌گری در کمیت و کیفیت محافظه‌کاری کنند و انکاری بر رویه‌های موهنِ عزاداری و سوگواری‌های مردم عادی نداشته باشند تا شاید ترکش‌های آن به جان عزاداری‌‌های رسمی نیافتد. گذشته از این، گسترش عزاداری بدین صورت جنجال‌های اجتماعی و مذهبی را دامن می‌زند و حتی زمینه هتک حرمت مذهب را نیز فراهم می‌کند؛ زیرا خواه یا ناخواه،‌ مناسبت‌های عزاداری به یک مناسبت اجتماعی تبدیل می‌شوند که برای پاسداشت آنها باید همه‌ی مردم حرمت آنها را نگه دارند و از شادی یا رفتارهایی که با شئون سوگواری این روزها مخالفت دارد، پرهیز کنند. اما بسیاری از مردم ظرفیت و تحمل این حجم از عزاداری‌ها را ندارند و این موضوع موجب می‌شود تا آنها خود را رویاروی عرفیات مذهبی تازه ایجاد شده ببینند و ناتوان از انکار این عرفیات بی‌اساس، تقابل با مناسک مذهبی برای آنها به وجود آید. حکایت عزاداری ایام محسنیه نیز بر همین منوال است، مناسبتی که حتی گزارش‌های تاریخی برای به وجود آمدنش در ابتدای ربیع‌الاول همراهی نمی‌کنند، ولی چون عده‌ای عزاداری و برافروختن احساسات را بهترین روش تبلیغ مذهبی می‌بینند، تلاش می‌کنند در ادامه دو ماه عزاداری محرم و صفر آن را نیز به مناسبت‌های مذهبی اضافه کنند. ۳. ممکن است افرادی ترویج ایام محسنیه را در راستای بیان حقایق تاریخی و اعتقادات تاریخی مذهب شیعه توجیه کنند. ولی فراموش نکنیم که روضه‌ها و مصیبت‌ها و رویدادهای تاريخی که بناست در این ایام خوانده شود، دقیقا در ایام فاطمیه خوانده می‌شود. آیا با وجود ایام فاطمیه مصلحتی برای ترویج چنین ایامی به صورت خاص وجود دارد؟ ............ ⚡️کانال یادداشت‌های مهدی مسائلی: @azadpajooh

⚡نُهم‌ربیع مناسبتی از میراث غالیان(بخش اول) ✍مهدی مسائلی روز نهم‌ربیع‌الاوّل نزد بعضی از شیعیان به روز کشته شدن خلیفهٔ دوم شهرت یافته است. دراین‌باره داستان‌ها و افسانه‌های بسیاری نیز میان آن‌ها رواج یافته که بیشتر آن‌ها را می‌توان ساخته‌ و پرداختهٔ فرهنگ عوام دانست. اما با رجوع به کتاب‌های تاریخی به این مطلب می‌رسیم که تمامی آن‌ها به اتفاق اواخر ماه ذی‌الحجه را به‌عنوان ایام کشته‌شدن خلیفه دوم معرفی نموده‌اند و حتی یک کتاب را نمی‌توان یافت که ماه دیگری را برای این واقعه ثبت کرده باشد. افزون بر این بسیاری از بزرگان و علمای شیعه نیز هنگام بحث از قتل خلیفهٔ دوم، تاریخ آن را در ماه ذی‌الحجه دانسته‌اند و حتی بعضی با صراحت قتل او در روز نهم‌ربیع‌ نادرست دانسته‌اند. شیخ مفید، (درگذشت: ۴۱۳ق)، ابن ادریس حلی (د: ۵۹۸ق)، سید بن طاووس (د: ۶۶۴ق) علامهٔ حلی (د: ۷۲۶ق) شیخ ابراهیم بن علی کفعمی (د: ۹۰۵ق) تعدادی از این علما هستند. (برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به: مهدی مسائلی، نهم‌ربیع جهالت‌ها خسارت‌ها، نشر آرما، ص۱۲ تا۲۲) اما مستند اعتقاد به قتل خلیفه دوم در روز نهم‌ربیع چیست؟ این اعتقاد مستندی جز روایتی مشهور به «رُفع القلم» ندارد. این روایت به یکی از اصحاب امام هادی(ع) به نام احمد بن اسحاق نسبت داده شده است و از طریق او و از قول امام فضیلت‌هایی را برای این روز بر می‌شمرد. در ارزیابی این روایت باید گفت منبع آن کتاب‌های متأخر شیعه مربوط به قرن هشتم به بعد هستند که اتقان و اعتبار روایی ندارند. سند این روایت نیز از جهات مختلفی ضعیف و غیرقابل‌اعتماد است و افزون بر وجود راویان ناشناخته‌ای که منحصر به این روایت هستند، افتادگی تعدادی از راویان نیز بر ضعف آن می‌افزاید.(رک: همان، ص۲۲-۳۷) اما نکته مهم این‌که طبق تحقیقات انجام شده، روایت نهم‌‌ربیع برگرفته از کتاب‌های غالیان نُصیریه است که شواهدی در متنِ آن نیز این مطلب را تأیید می‌کنند. توضیح بیشتر اینکه: با بررسی کتاب‌های غالیان نُصیریه در می‌یابیم، نهم‌ربیع از اعیاد مهم این فرقه از غُلات به حساب می‌آید که امروزه به اسم علویون در سوریه شناخته می‌شوند. آقای عمیدرضا اکبری در کانال تلگرامی غلوپژوهی در یادداشت‌هایی عید نهم‌ربیع را در منابع نُصیریه بررسی کرده است. یادکرد از نهم‌ربیع در منابع نُصیریه مربوط به قرن سوم قمری و اوایل پیدایش این فرقه است. یکی از منابع متقدم نصیریه که به تفصیل به این موضوع پرداخته است، کتاب "سبیل راحة الارواح" معروف به "مجموع الاعیاد" نوشته ابی‌سعید میمون بن قاسم طبرانی نُصیری( 358-426هـ / 970-1035م) است. وی در ابتدای این کتاب نهم‌ربیع را در کنار نوروز و مهرگان از اعیاد فارسی برمی‌شمارد و سپس در یک فصل مُجزا دو روایت و دو دعا درباره این روز می‌آورد. یکی از روایت‌های ذکر شده توسط وی تقریباً همان روایتِ مشهوری است که ما در بالا از آن سخن گفتیم و به کتب شیعه امامیه راه یافته است. روایت دیگر که اعتقاداتی همچون تناسخ در آن وجود دارد، نیز با اين روايت از جهت گزارش‌گری هم‌سنخ است و از یک منشأ داستان‌پردازی برخوردار است. (طبرانی، مجموع‌الاعیاد، برلین: ۱۹۴۶، ص۱۳۱-۱۴۸) شاید کمرنگ بودن گزاره‌های غالیانه‌ مربوط به خداباوری امامان یا اموری همچون تناسخ علت راه‌یابی این روایت از نُصیریه به منابع امامیه بوده است. همچنین ناشناخته بودن اکثر راویان آن نزد امامیه، و وجود یک راوی عامی (محمد بن العلاء الهمدانی) و یک راوی امامی (احمد بن اسحاق)، نیز احتمالا در حساسیت‌زدایی و راه‌یابی آن به منابع متأخر بی‌تاثیر نبوده است. البته با دقت در متن این روایت، خصوصیات مربوط به غُلات نصیریه در آن مشهود است، از جمله اینکه در ابتدای آن آمده است که راویانش درباره ابوخطاب که یکی از بزرگان و اصحابِ سِر غُلات است، با هم اختلاف داشتند و از این جهت به احمد بن اسحاق مراجعه کردند. با این حال، غلات نشانه‌ی بارز و آشکاری در این روايت دارند که بر انطباقش بر آثار غالیان تردید باقی نمی‌گذارد و آن فراز معروف رُفع‌القلم در این روایت است. حقیقت این‌که غالیان در فرهنگ اسلامی به دو گزاره شناخته می‌شوند: ۱. اعتقاد به خداباوری نسبت به امامان یا شخصیت‌های برجسته اسلامی ۲. گذر از شریعت و نادیده گرفتن قوانین و دستورات الزامی و تحریمی دین( به اصطلاح حلال کردن حرام‌ها و ترویج فرهنگ لاابالی‌گری) البته غالیان این محتواها را با توجیهات و لطایفی در قالب روایت به فرهنگ اسلامی و مذهبی وارد می‌کنند، مثلاً با عنوان ظهور و تجلی خداوند، اعتقاد به خداباوری امامان را توجیه و ترویج می‌کنند. >>ادامه یادداشت در بخش دوم>>> .......... @azadpajooh

⚡نُهم‌ربیع مناسبتی از میراث غالیان(بخش دوم) <<ادامه‌ی بخش اول<< در فرازی از روایت معروف نهم‌ربیع نیز به نقل از پیامبر(ص) به خدای متعال چنین نسبت می‌هد: «وَ أَمَرْتُ الْکرَامَ الْکاتِبِینَ أَنْ یرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ کلِّهِمْ ثَلَاثَةَ أَیامٍ مِنْ ذَلِک الْیوْمِ وَ لَا أَکتُبُ عَلَیهِمْ شَیئاً مِنْ خَطَایاهُمْ کرَامَةً لَک وَ لِوَصِیک‏؛ به فرشتگان نویسندهٔ اعمال دستور دادم به مدت سه روز قلم را از همهٔ مردم بردارند و هیچ چیزی از گناهان آنان را ننویسند، به کرامت تو و وصیت.» در این فراز غالیانه از روایت تأکید می‌شود: یک: قلم تکلیف از تمام خلق، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، سه روز برداشته می‌شود. ‏ دو: هیچ کدام از گناهان و خطایای آن‌ها ثبت نمی‌شود.(لَا أَکتُبُ عَلَیهِمْ شَیئاً مِنْ خَطَایاهُمْ) این جمله وسیله‌ای برای افراد لااُبالی تبدیل شده است تا حرمت بندگی خداوند را شکسته و هرآن‌چه می‌خواهند در این ایام انجام دهند. اما چه ظلم و خیانتی بالاتر از آن‌که این جملات را به بزرگانی نسبت دهیم که همواره می‌فرمودند: «لا تُنَالُ وَلَایتُنَا إِلَّا بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَع ؛ به ولایت ما نتوان رسید جز با عمل نیک و پرهیزکاری و دوری از گناه». متأسفانه بعضی که به مناسبت پایه‌گذاری شده توسط این روایت دل‌بسته‌اند، تلاش زیادی در توجیه این تعبیر غالیانه دارند، و بدون توجه به منبع جعل آن، گاهی آن را با عنوان مهلت در توبه توجیه می‌کنند و گاهی آن را با شفاعت تطبیق می‌دهند. مواردی که نه با ظاهر این فراز هم‌خوانی دارد و نه با سایر نصوص قرآنی و روایی موافقت دارد. خلاصه آن‌که بعضی به خاطر یک دستمال قیصریه را آتش می‌زنند. حاصل سخن این‌که، با بررسی کتاب‌های نصیریه به این نتیجه می‌رسیم که از همان ابتدای پیدایش جریان غالیانه‌ی نصیریه، نهم‌ربیع در میان آنها به عنوان یک عید معروف بوده است و سپس به مرور به آثار شیعه وارد شد. در زمان صفویه، با بالاگرفتن منازعات مذهبی شیعه و سنی، ترویج این مناسبت قوت بیشتری در امامیه پیدا کرد و با حمایت نهاد سلطنت، بعضی از عالمان نیز به دفاع از آن پرداختند. ......... @azadpajooh

🔰صحبت‌های آیت الله جعفر سبحانی در مراسم نماز میّت مرحوم آیت الله #غلامرضا_صلواتی رحمت الله علیه 🔸من با چشم خودم دیده‌ام که سالیان دراز سطوح عالی را همراه با دوست عزیز خودم مرحوم آیت الله سطوحی تدریس می‌کرده. 🔹شاگردانی را تربیت کرده،خدماتی را انجام داده،آن هم بی سر و صدا. ⚡️در حقیقت چنین شخصیتی را از دست می‌دهیم که از نظر علمی منتهاست و اما از نظر تقوا زبان من عاجز است. ♨️ #سیره_علما؛ کُنجی برای انس با گَنج خاطرات علما @sireyeolama

🔰پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی رحلت آیت الله آقای حاج شیخ #غلامرضا_صلواتی رحمه الله علیه ▫️بسم الله الرحمن الرحیم 🔹رحلت عالم ربّانی مرحوم آیه الله آقای حاج شیخ غلامرضا صلواتی رحمه الله علیه را به حضرات علمای اعلام حوزه ی علمیه قم و شاگردان و ارادتمندان ایشان و بالخصوص به خاندان گرامی و بازماندگان آن بزرگوار تسلیت عرض میکنم. 🍁این عالم پارسا و پرهیزگار سالهای طولانی در مسند تدریس و نیز در جایگاه درس آموزِ صفا و اخلاص، به حوزه ی علمیه خدمت کردند و با طهارت و تقوا به ملکوت پیوستند. ◽️رحمت و رضوان الهی بر ایشان باد. ▫️سیّد علی خامنه‌ای 📆۱۴۰۲/۷/۱ 🌹🌹🌹

🔴وَقِـفُـوهُـمْ ➖واکنش حجت‌الاسلام سید لواسانی به انتصاب داماد فدایی در مگاموتور #انقلاب_مستضعفان #تخصص_دامادی حجت الاسلام رحمت الله معظمی r_moazzami

🚩 آخوند کاشی و نهم ربیع ✍🏻 مرحوم سیّد مصلح‌الدین مهدوی در رسالهٔ چهارده حکایت خطّی از بزرگان می‌نویسد: 🔹 «نقل کرد ... عالم جلیل، السیّد السند، المجتهد الممجّد، الحاجّ آقا محمّد المقدّس الإصفهانی از برای نگارنده دو مرتبه، که یکی از آن‌ها در روز دوشنبه، شانزدهم رجب سال ۱۳۷۳ هجری قمری بود در منزل ایشان در قم دو حکایت زیر را. 🔸‌ فرمود از قول عالم زاهد و حکیم عابد، عارف به معارف الهی، مرحوم آخوند ملّا محمّد کاشانی اصفهانی، که ایشان فرموده بودند که: در ایّام تحصیل در مدرسهٔ جدّه ساکن بودم. سالی در شب ۹ ربیع الأوّل، که آن را عیدالزهراء می‌نامند، با طلّاب مدرسه اجتماعی فراهم کرده و تا صبح شادی کردیم و آن را عید قرار دادیم. 🔹 من از این حالت بسیار خوشم آمد، و با خود خیال کردم بد نیست هر چند ماه یک مرتبه این عمل تجدید شود تا رفع خستگی ایّام تحصیل بشود. روی همین نظر، پس از یکی دو ماه، خودم پیش‌قدم شدم؛ وسایل خوشی و تفریح فراهم کردم، و طلّاب مدرسه را به حجرهٔ خویش دعوت نمودم، و تا پاسی از شب رفته به خوشی گذشت. 🔸 چون جمعیت متفرّق شدند و من خوابیدم، در عالم رؤیا مشاهده کردم که در منزلی وارد شده‌ام. دو نفر آمدند نزد من و اظهار داشتند پیغمبر اکرم (ص) تو را می‌خواهند. من از ترس بر خود لرزیدم و دنبال آن‌ها به حرکت آمدم. وارد شدیم به اطاق بزرگی که ظاهراً حضرت رسول (ص) در یک گوشهٔ آن قرار گرفته بودند و اطراف ایشان علماء و فضلاء بودند. من از جملگی آن‌ها فقط مرحوم عالم بزرگوار، ملّا حسینعلی تویسرکانی که استادم بود را شناختم؛ دیگران را نشناختم. 🔹 پیغمبر اکرم (ص) فرمودند که: چوب و فلک بیاورید. فوراً حاضر کردند. دستور دادند که: ملّا محمّد کاشانی را بخوابانید و چوب بزنید که دیگر از این کارها نکند. من از ترس و وحشت می‌‌لرزیدم و قدرت تکلّم نداشتم. مرحوم حاج ملّا حسینعلی به خدمت ایشان اظهار کرد: او را به من ببخشید، او طلبهٔ بدی نیست، اشتباه کرده است. و شروع کرد به عذرخواهی. حضرت رسول (ص) مرا به استادم بخشیدند. از وحشت، از خواب پریدم. قبل از اذان صبح بود. دانستم که عمل دیشب من که طلّاب را دعوت کرده‌ام و آن‌ها را از مطالعه بازداشته‌ام عمل اشتباهی بوده، و این عمل عیش و سرور در شب عیدالزهراء از جهت دیگری ممدوح است، و الّا وقت و عمر را نباید بیهوده تلف کرد.» 📚 (ناگفته‌های عارفان، ج۳، ص۱۰۹ – ۱۱۱؛ رسالهٔ مزبور در ضمن این کتاب چاپ‌ شده است.)

سازمان منطقه آزاد کیش به ایجاد انحصار به نفع اسنپ محکوم شد 🔹اعضای شورای رقابت اعطای امتیاز انحصاری از سمت سازمان منطقه آزاد کیش برای شرکت اسنپ را محرز دانسته و این سازمان را محکوم کردند. 🔹این شورا دستور توقف رویه مذکور و انعقاد قرارداد حمل و نقل مسافر در جزیره کیش با سایر شرکت‌های متقاضی را صادر کرد. 🔸طبق توافق بین سازمان منطقه آزاد کیش و شرکت اسنپ، مجوز فعالیت انحصاری در جزیره کیش به شرکت اسنپ اعطا شده بود.

سلاح‌ورزی ماند اما بنر فرمایش رهبری نماند.. جماعت انقلابی نما و حزب اللهی هم ... گرفتند! این هتاکی و وقاحت نسبت به ولی فقیه و نائب امام زمان ارواحنافداه نباید بی پاسخ بماند.. آتش به اختیارها کجایند؟ محمد حسن قمی

🔶 دختر شهید بلباسی تنها به مدرسه نرفت! استاندار مازندران با "زینب بلباسی" دختر شهید مدافع حرم محمد بلباسی در آیین بازگشایی مدارس - قائمشهر را همراهی کرد. او فرزند چهارم و آخر شهید بلباسی و هنگام شهادت پدرش در خان طومان سوریه، در شکم مادرش بود. 🌹🌹🌹🥺