♨️حوادث بعد از مرگ #نهج_البلاغه 📿ثُمَّ أُدْرِجَ فِي أَکْفَانِهِ مُبْلِساً،وَجُذِبَ مُنْقَاداً سَلِساً، ثُمَّ أُلْقِيَ عَلَى الاَْعْوَادِ رَجِيعَ وَصَب، وَ نِضْوَسَقَم، تَحْمِلُهُ حَفَدَةُ الْوِلْدَانِ، وَ حَشَدَةُ الاِْخْوَانِ، إِلَى دَارِ غُرْبَتِهِ، وَ مُنْقَطَعِ زَوْرَتِهِ وَ مُفْرَدِ وَحْشَتِهِ 🟤پس از مرگ او را مأیوس وار در کفن پیچانده، در حالى که تسلیم و آرام است، بر مى دارند، و بر تابوت مى گذارند. خسته و لاغر به سفر آخرت مى رود، که فرزندان و برادران او را به دوش کشیده تا سر منزل غربت، آنجا که دیگر او را نمى بینند، و آنجا که جایگاه وحشت است، پیش مى برند. ✍آرى! نخست، آخرين لباس را بر اندام او مى پوشانند; لباسى که از تشريفات و زرق و برق لباس هاى دنيا - که روزها و گاه هفته ها براى تهيّه آن زحمت مى کشيدند و با بهاى سنگينى تهيّه مى شد - کاملا دور است حرکت دادن او، به وسيله تابوت به سوى آرامگاه هميشگى اش صحنه تکان دهنده ديگرى است. نه از خود اراده اى دارد، نه پيشنهاد و اعتراضى! به هر کجا که ببرندش، تسليم است و در هر جا دفنش کنند، کاملا مطيع! پيکرى که گاهى ماه ها يا سال ها در زير ضربات بيمارى هاى گوناگون فرسوده شده; حتّى در روزهاى بازپسين حياتش توان و قدرت و حرکتى نداشت; تا چه رسد به بعد از مرگش. 📘#خطبه_83

#نهج_البلاغه 📿فَاتَّقُوا اللهَ عِبَادَ اللهِ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ شَغَلَ التَّفَکُّرُ قَلْبَهُ، وَأَنْصَبَ الْخَوْفُ بَدَنَهُ، وأَسْهَرَ التَّهَجُّدُ غِرَارَ نَوْمِهِ، وَأَظْمَأَ الرَّجَاءُ هَوَاجِرَيَوْمِهِ، وَظَلَفَ الزُّهْدُ شَهَوَاتِهِ 🟠اى بندگان خدا تقواى الهى پيشه کنيد! همچون تقواى خردمندى که تفکّر، قلب او را به خود مشغول ساخته، و خوف الهى جسمش را خسته کرده، شب زنده دارى خواب را از چشمش ربوده، اميد به رحمتِ پروردگار، او را به تشنگى روزه ايّام گرم (تابستان) واداشته، و زهدِ در دنيا، خواهشهاى نفسانى را از او گرفته است!» ✍آرى، براى ورود به مرحله تقوا، تقوايى که گذار انسان را از صراط آسان کند، نخست تفکّر لازم است! تفکّر و انديشه اى که تمام قلب را به خود مشغول دارد و خوف از خدا را در انسان زنده کند و به دنبال آن تهجّد و شب زنده دارى و روزه در ايّام گرم تابستان و زهد و پارسايى، در وجود انسان ظاهر گردد; چنين تقوايى است که انسان را به سرمنزل مقصود مى رساند و او را همچون برق، از «صراطِ خطرناک قيامت» عبور مى دهد. 📘#خطبه_83