▪️سفارش امام کاظم (ع) به یکی از یارانش
✔️ يونس بن عبدالرّحمان -كه يكى از ياران صديق و از وكلاى امام صادق ، امام كاظم و امام رضا (عليهم السلام) بود- روزى به مجلس پُر فيض حضرت ابوالحسن ، امام موسى بن جعفر (عليهما السلام) وارد شد. امام (ع) پس از مذاكراتى ، ضمن موعظه هائى گوناگون به او فرمود:
اى يونس! با مردم مدارا كن؛ و با هركسى به اندازه معرفت و شعورش صحبت كن.
🔘 يونس اظهار داشت: اى مولايم! مردم مرا به عنوان بى دين و زنديق خطاب مى كنند.
امام (ع) فرمود: گفتار مردم نبايد در روحيّه و افكار تو تاثير بگذارد، چنانچه در دستان تو جواهرات باشد و مردم بگويند كه سنگ ريزه است؛ و يا آن كه در دست هايت سنگ ريزه باشد و بگويند كه جواهرات در دست دارد، اين گفتار هيچ گونه سود و يا زيانى براى تو نخواهد داشت.
✅@Mfatemiyyeh
❇️برخورد‌های سیاسی امام کاظم (ع)
دورانى که امام کاظم علیه السّلام در آن زندگى مى کرد، مصادف با نخستین مرحله استبداد و ستمگرى حکّام عباسى بود. این اعمال فشار از زمان امام صادق علیه السّلام آغاز شد و تا زمان امام رضا علیه السّلام که دوره خلافت مأمون بود با شدّت هر چه تمام‌تر ادامه یافت؛ مردم در زمان مأمون اندکى احساس امنیت سیاسى کردند، ولى دیرى نپایید که دستگاه خلافت بدرفتارى و اعمال فشار بر مردم را دوباره از سر گرفت. فشار سیاسى عباسیان در دوره‌اى آغاز شد که پیش از آن امام باقر و صادق (ع) با تربیت شاگردان فراوان، بنیه علمى و حدیثى شیعه را تقویت کرده بودند و جنبشى عظیم در میان شیعه پدید آورده بودند. رسالت امام موسی کاظم (علیه السلام) آن بود تا در این حرکت علمى، توازن و تعادل فکرى را میان شیعیان برقرار کنند.عصر امام کاظم علیه السّلام دوران بسیار سختى براى شیعیان بود و در این دوران حرکت هاى اعتراض‌آمیز متعددى از ناحیه شیعیان و علویان نسبت به خلفاى عباسى صورت گرفت که از مهمترین آن‌ها قیام حسین بن على در زمان حکومت هادى عباسى و نیز جنبش یحیى و ادریس فرزندان عبدالله بود که در زمان هارون رخ داد. در واقع مهمترین رقیب عباسیان، علویان بودند و طبیعى بود که حکومت آنان را سخت تحت نظارت آن‌ها بگیرد. امامان شیعه همگى بر لزوم رعایت تقیه پافشارى کرده و مى کوشیدند تا تشکّل شیعه و رهبرى آن‌ها را به طور پنهانى اداره نمایند. طبعا این وضعیت سبب مى‌شد تا تاریخ نتواند از حرکات سیاسى آن‌ها ارزشیابى دقیقى به عمل آورد.
❇️ تاریخ و نحوه شهادت امام کاظم(ع)
امام کاظم(ع) در روز جمعه، ۲۵ رجب سال ۱۸۳ قمری در بغداد به شهادت رسید. (صدوق، عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۹۹و۱۰۵) اما شیخ مفید روز شهادت آن حضرت را ۲۴ رجب می داند. (مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۵)
امام کاظم (ع ) روزهای آخر عمر خود را در زندان سِنْدی بن شاهِک سپری می کرد و به دستور هارون الرشید و به دست سندی مسموم شد و سه روز پس از آن به شهادت رسید. (مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۴۲)
سندی بن شاهک پس از شهادت موسی بن جعفر(ع) ، برای جلوه دادن شهادت امام به مرگ طبیعی، پیکر امام را به عده ای از فقها و سرشناسان بغداد نشان داد تا ببینند در بدن امام جراحتی وجود ندارد و به دستور او پیکر امام را روی پل بغداد قرار گرفت تا همه ببینند که امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. ( مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۳)
گرچه درباره شهادت امام روایات متعددی وجود دارد اما بیشتر تاریخ نویسان معتقدند امام را یحیی بن خالد و سندی بن شاهک مسموم کرده اند.
📘 (قرشی، حیاة الامام موسیبن جعفر، ج۲، ص۵۰۸-۵۱۰)
📍پیکر موسی بن جعفر(ع) را در مقبره خانوادگی منصور دوانیقی که به مقابر قریش شهرت داشت، دفن کردند زیرا عباسیان می ترسیدند که مکان دفن امام محل تجمع شیعیان شود. (صدوق، عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۹۹و۱۰۵)آرامگاه امام کاظم(ع) در منطقه کاظمین در بغداد به حرم کاظمین مشهور و زیارتگاه مسلمانان است.
✅@Mfatemiyyeh
🔲◾️▪️السلام علی باب الحوائج، موسیبن جعفر(علیه السلام)
🔲◾️▪️ عرض تسلیت داریم شهادت مظلومانه و جانگداز هفتمین
▪️ امام هُمام
▪️ابا ابراهیم
▪️ابوالحسن اول
▪️عبد صالح
▪️باب الحوائج
▪️موسیبن جعفر
▪️حضرت امام کاظم علیه السلام
▪️به ساحت مقدس حضرت ولی عصر
▪️عجل الله تعالی فرجه الشریف
▪️ونایب برحقشان مقام معظم رهبری
▪️و به شما اعضای بزرگوار،
▪️شیفتگان آن امام مظلوم و مسموم
🏴 صلوات بر موسی بن جعفر علیهما السلام...
✨ سیّد بن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» در یکی از زیارت حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام این صلوات بر حضرت را که مشتمل بر شمّه ای از فضایل و مناقب و عبادات و مصائب آن جناب است نقل کرده است:
✨اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَی مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَصِیِّ الْأَبْرَارِ وَ إِمَامِ الْأَخْیَارِ وَ عَیْبَةِ الْأَنْوَارِ وَ وَارِثِ السَّکِینَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْحِکَمِ وَ الْآثَارِ الَّذِی کَانَ یُحْیِی اللَّیْلَ بِالسَّهَرِ إِلَی السَّحَرِ بِمُوَاصَلَةِ الاسْتِغْفَارِ حَلِیفِ السَّجْدَةِ الطَّوِیلَةِ وَ الدُّمُوعِ الْغَزِیرَةِ وَ الْمُنَاجَاةِ الْکَثِیرَةِ وَ الضَّرَاعَاتِ الْمُتَّصِلَةِ وَ مَقَرِّ النُّهَی وَ الْعَدْلِ وَ الْخَیْرِ وَ الْفَضْلِ وَ النَّدَی وَ الْبَذْلِ وَ مَأْلَفِ الْبَلْوَی وَ الصَّبْرِ وَ الْمُضْطَهَدِ بِالظُّلْمِ وَ الْمَقْبُورِ بِالْجَوْرِ وَ الْمُعَذَّبِ فِی قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِیرِ ذِی السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیُودِ وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَی عَلَیْهَا بِذُلِّ الاسْتِخْفَافِ وَ الْوَارِدِ عَلَی جَدِّهِ الْمُصْطَفَی وَ أَبِیهِ الْمُرْتَضَی وَ أُمِّهِ سَیِّدَةِ النِّسَاءِ، بِإِرْثٍ مَغْصُوبٍ وَ وِلاءٍ مَسْلُوبٍ وَ أَمْرٍ مَغْلُوبٍ وَ دَمٍ مَطْلُوبٍ وَ سَمٍّ مَشْرُوبٍ اللَّهُمَّ وَ کَمَا صَبَرَ عَلَی غَلِیظِ الْمِحَنِ وَ تَجَرَّعَ غُصَصَ الْکُرَبِ وَ اسْتَسْلَمَ لِرِضَاکَ وَ أَخْلَصَ الطَّاعَةَ لَکَ وَ مَحَضَ الْخُشُوعَ وَ اسْتَشْعَرَ الْخُضُوعَ وَ عَادَی الْبِدْعَةَ وَ أَهْلَهَا وَ لَمْ یَلْحَقْهُ فِی شَیْ ءٍ مِنْ أَوَامِرِکَ وَ نَوَاهِیکَ لَوْمَةُ لائِمٍ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاةً نَامِیَةً مُنِیفَةً زَاکِیَةً تُوجِبُ لَهُ بِهَا شَفَاعَةَ أُمَمٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ قُرُونٍ مِنْ بَرَایَاکَ وَ بَلِّغْهُ عَنَّا تَحِیَّةً وَ سَلاماً وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَمِیمِ وَ التَّجَاوُزِ الْعَظِیمِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
✨ خدایا درود فرست بر محمّد و اهل بیتش، و درود فرست بر موسی بن جعفر، جانشین نیکوکاران، و پیشوای خوبان و خزانه انوار، و وارث آرامش و متانت و حکمت‌ها و آثار، آن که همواره شب را با بیداری تا سحر، با به هم پیوستن استغفار زنده میداشت، هم پیمان سجده‌های طولانی، و اشک‌های سرشار و راز و نیاز بسیار، و ناله‌های به هم پیوسته، و قرارگاه خرد و عدالت و خوبی و کرم و بذل، و خوگرفته به بلا و صبر، پایمال شده به ستم، و دفن شده به بی عدالتی و معذّب در عمق زندان‌ها و تاریکی‌های زیرزمین ها، با ساق کوبیده، به حلقه‌های زنجیرها، و جنازه ای که با خواری و سبک انگاشتن بر آن جار زده شده، وارد شونده بر جدّش مصطفی و پدرش مرتضی و مادرش سرور بانوان، با ارثی غصب شده، و حکومتی ربوده، و فرمانی مغلوب، و خونی خواسته، و زهری نوشانده، خدایا همچنان که او بر سختی محنت‌ها صبر کرد، جام اندوه گرفتاری‌ها را نوشید، و در برابر خشنودی ات تسلیم شد، و طاعت را برایت خالص نمود، و خشوع را بی آلایش کرد، و فروتنی را شعار خود ساخت، و با بدعت و اهلش دشمنی نمود، و ملامت ملامتگری در چیزی از اوامر و نواهی تو در او اثر نکرد، بر او درود فرست درودی بالنده عالی، پاک، که با آن درود باری او واجب گردانی شفاعت امت‌هایی ازآفریدگانت، و گروه‌هایی از مخلوقت، و از جانب ما به او تحیت و سلام برسان، و از نزد خود در موالاتش به ما فضل و احسان و آمرزش و رضوان عنایت کن، که تو دارای فضل فراگیر و گذشت فراوان هستی، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
📚 مفاتیح
@Mfatemiyyeh