.

🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍃 ترنم.... 🍃🍃🍂🍃

ـ خوبه تو هم؛ حالا كه كسي اين جا نيست. پيمان: ـ از دست تو. اعصاب كه برام نمي ذاري. قرار شده تا روز دادگاه هيچ كس از سلامتي ترنم با خبر نشه. نريمان: ـ اين جوري بهتره. ممكن بود منصور دوباره سراغش بياد؛ ولي چرا برنگشتيم؟ پيمان: ـ سردار بهم گفته بود بهتره ترنم تا قبل از تشكيل دادگاه تو شهر آفتابي نشه، واسه ي همين تو و ترنم رو تنها گذاشتم و خودم مدارك رو به فرد مورد نظر رسوندم و برگشتم. نريمان: ـ ترنم يكي از شاهداي مهم اين پرونده هست. پيمان: ـ آره بابا، مي دونم. ترنم زيادي از منصور و باندش مي دونه. نبايد بي گدار به آب بزنيم. نزيمان: ـ از اول هم نبايد ترنم رو وارد داستان مي كرديم. پيمان: ـ آخه مگه دست ما بود؟ بايد از دستور منصور اطاعت مي كرديم. هر چند مثل سگ پشيمونم. نريمان: ـ به اسم ماموريت چه غلطا كه نكرديم. پيمان: ـ مجبور بوديم. براي اين كه بهمون اطمينان كنند مجبور بوديم. هر چند حس مي كنم بدترين كارمون دزديدن ترنم بود. نريمان سري تكون مي ده و مي گه: ـ خيلي شانس آورديم. اگه زودتر نرسيده بوديم مرگش حتمي بود. اگه بلايي سرش مي اومد هيچ وقت خودم رو نمي بخشيدم. پيمان: ـ اصلا نفهميدم منصور چه جوري جامون رو پيدا كرد. نريمان: ـ هزار بار گفتم تنها برو. مگه به گوشت مي رفت؟ پيمان:بابت حرفاي دكتر بدجور نگرانم. نريمان: ـ لابد عذاب وجدان داره خفت مي كنه. پيمان: ـ نمي خواستم اين جوري بشه. نريمان: ـ حالا كه ديدي شد. پيمان : ـ تو هم كه فقط بلدي سر كوفت بزني. نريمان: ـ مي دوني اگه حدس دكتر درست از آب در بياد آينده ي ترنم نابود مي شه. پيمان: ـ مي دونم. همين دونستن هم داره داغونم مي كنه. نريمان: ـ دلم بدجور براش مي سوزه. پيمان آهي مي كشه و هيچي نمي گه. نريمان: ـ راستي گفته بودي لعيا دستگير شده. پيمان با بي حوصلگي جواب مي ده: ـ آره، بي احتياطي منصور كار دستش داد و باعث شد يكي از اعضاي اصلي باند لو بره. نريمان: ـ ما رو بگو كه فكر مي كردم لعيا خارج از ايرانه! صداي پوزخند پيمان رو مي شنوم. حوصلم سر رفته. از بس تظاهر به خوابيدن كردم خسته شدم. چشمام رو باز مي كنم و به آرومي از حالت درازكش به حالت نشسته در ميام. نريمان و پيمان از بس مشغول حرف زدن در مورد ماموريتشون هستن متوجه ي بيدار شدن من نمي شن. »ديگر كمتر اشـــك مي ريزم. دارم بـزرگ مي شوم، يا سنــگ! خدا مي داند«! نريمان: ـ ا ،بيدار شدي ترنمي؟ لبخند تلخي مي زنم. مگه خواب بودم؟... ادامه دارد.. 🍃🍃🍂🍃

🔴 داستان کوتاه چوپان بی سواد، ولی هوشمند چوپانی در بیابان مشغول چرانیدن گوسفندان بود، دانشمندی در سفر به او رسید و اندکی با او گفتگو کرد فهمید که او بی سواد است، به او گفت: «چرا دنبال تحصیل سواد نمی روی؟» چوپان گفت: «من آنچه را که خلاصه و چکیده همه علوم است، آموخته ام دیگر نیازی به آموزش مجدد ندارم.» دانشمند گفت: آنچه آموخته ای برای من بیان کن. چوپان گفت: خلاصه و چکیده همه علم ها پنج چیز است: 1⃣ تا راستی تمام نگردد، دروغ نگویم. 2⃣ تا غذای حلال تمام نشده، غذای حرام نخورم. 3⃣ تا در خودم عیب هست، عیبجوئی از دیگران نکنم. 4⃣ تا روزی خدا تمام نشده به در خانه هیچ کسی برای روزی نروم. 5⃣ تا پای در بهشت ننهاده ام از مکر و فریب شیطان غافل نگردم. دانشمند، او را تصدیق کرد و گفت: همه علوم در وجود تو جمع شده است، و هر کس این پنج خصلت را بداند و عمل کند به هدف علوم اسلامی رسیده و از کتب علم و حکمت، بی نیاز شده است. ‌‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

پدرم می‌گفت : مردم دو دسته اند بخشنده و گیرنده گیرنده ها بهتر می‌خورند اما بخشندگان بهتر می‌خوابند ... ‌‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

همیشه با همسرت مهربان باش و‌به‌او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود. امیرالمومنین علیه السلام ‌‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

*🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌼🍃 🦋🌹نیایش شبانگاهی🌹🦋 ⭐شب‌ها دستمان بہ خدا نزدیڪتر مےشود ⭐پس بیا دعا ڪنیم ⭐پـروردگـارا امروزمان را ⭐باز هم بہ ڪرمت ببخش و یارے ڪن ⭐در پیشگاهت روسفید باشیم. ⭐خـدایــا تو را بہ خدایے‌ات قسم ⭐عزیزانم را در بهترین و زیباترین و ⭐پر‌ آرامش‌ترین مسیر زندگےشان‌ قرارده ⭐مسیرے کہ خوشبختے و آرامش خاطر را ⭐در لحظہ لحظہ زندگے خویش بچشند. 🌙شب خوش دوستان مهربان     🍃🍃🍃🌼🍃 * یاس هستم حرفاتو بهم بگو🥰 @Yass_malake لینک کانالمون جهت دعوت دوستات👇 https://eitaa.com/joinchat/2415788177C265e771d88

.

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍃 روایت کیمیا..... 🍃🍃🍂🍃

💞🍃ᶫᵒᵛᵉᵧₒᵤഽ💞 به قلم #یاس بعد از تموم شدن همه خرده کارها کیمیا سفت و سخت به درسش چسبیده بود سبحان مثل عاشقی که هر روز عشقش بیشتر شده باشد دست بردار نبود می‌گفت هر روز باید دو ساعتی کنار من باشی و کیمیا فقط می‌خندید دیگه دست از مقایسه کشیده بود ترس‌هاش جاشو به آرامش داده بود و بالاخره زینب خانوم به دیدن رضا رفت و علی رغم میلش در جواب کنجکاوی‌های رضا درباره زیبا خبر ازدواج زیبا رو داد و رضا بود که مات و مبهوت خیره به مادرش بود نی نی چشم‌هاش میون زینب خانوم و حسین بود حسین دستش را رو شونه رضا گذاشت و گفت __ فکر کن قسمت هم نبودین انقدر غصه نخور رضا بی هیچ حرفی پا شد و به سمت سالن رفت زینب خانم ماند و اشک‌هایی که برای فرزندش می‌ریخت جشن تولد آقای دکتر همزمان شد با اولین دعوت خانواده کیمیا به خونه سبحان دوتا عمه‌هایی که در لندن بودند هم به ایران برگشته بودند و چه ذوقی از دیدن کیمیا داشتند برعکس عمه دریا عمه گلناز و سروناز هر دو مهربان‌تر و صمیمی‌تر بودند و شاید نسبت به دریا با سیاست‌تر هرچه بود بیشتر به دل کیمیا می‌نشست کنار هم گفتند و خندیدند و عکس یادگاری انداختند و هیچکس از فردایی که یکی از این افراد باید از این دنیا می‌رفت خبر نداشتند.... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️ ‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️ ‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️‌◍⃟🍃ꕥ࿐❤️