‌ آدما با محیط پیرامون‌شون شناخته می‌شن اینکه طرف با کی می‌گرده؟ بخش عمده تحقیقات ازدواج هم اختصاص داره به این موضوع ولو اینکه آدم خوبی باشی ولی دوست خوبی نداشته باشی ضربه حضورش رو تو زندگیت می‌خوری🚶‍♀ ‌

‌ همون قضیه سیب گندیده‌س که‌ می‌تونه زندگی خیلی‌ها رو نابود کنه🤷‍♀ ‌

‌ خب بریم سراغ نشانه‌ی‌ سوم👇 ‌

‌ 🔻۳. شخصیت پایدار خلوت و جلوت براش فرقی نداره ‌ بیرون فرشته نجاته خونه دیو دو سر😕 ‌

‌ مثلا تو اجتماع خودشو آدم مومنی جلوه می‌ده ولی تو حریم شخصی یعنی خانواده اخلاق نداره حالا به این معنا نیست که باشه با این حرف بیرون هم بداخلاق میشما😁‌ بُعد مثبت‌ش رو نگاه کنیم تو خونه هم خوش‌اخلاق می‌شم ‌

‌ کارمند شرکتم کسی حواسش نیست دوربین‌ها قطعه مثلا قندونو خالی می‌کنم تو جیبم🚶‍♀ ‌

‌ هرجا می‌رم ظرف می‌شورم و خودمو آدم کارکنی جلوه می‌دم ولی خونه خودمون دست به سیاه‌سفید نمی‌زنم🚶‍♀ ‌

‌ مردم رو موعظه می‌کنم ولی خودم به موعظه‌های خودم گوش نمی‌دم کی به کیه؟🚶‍♀ ‌

‌ به عالم و آدم کمک می‌کنم ولی خانواده‌ام ازم یه درخواست می‌کنن می‌گم ای واااای دوباره شروع شد🚶‍♀ ‌

‌ پیش طرف ازش تعریف می‌کنم ولی تا وقتی یه قدم ازم دور شد پشت سرش می‌گم دیدی دختر/پسر فلانی رو؟🚶‍♀ ‌

‌‌ اگه در حریم خانواده آدم خوبی هستیم تو اجتماع هم باید به همین‌گونه باشه یا بالعکس و الا شخصیت پایداری نخواهیم داشت ‌ اگه هم در دو حالت خوب نیستیم که دیگه باید به فکر باشیم🚶‍♀ ‌

‌ به خاطر همینه می‌گن آدما رو تو مسافرت بشناس تو سفر که جادو نمی‌شه طرف که شخصیت واقعی‌ش رو‌ نشون بده ما فقط به عادت‌های طرف شناخت پیدا می‌کنیم و با عادت‌هایی که مطابق با شخصیت ما نباشن آشنا می‌شیم می‌گیم طرف مثلا خوش‌سفر نیست🚶‍♀ ‌