عذرخواهم؛ کاری پیش اومد
نشد که امشب محفلی رو داشته باشیم
انشاءالله فردا درخدمتتون هستیم🙏
وقتی عبادت میکنم و احساس میکنم دارم کسی رو از خودم راضی میکنم که همهی زندگیمه و الان اون داره به من لبخند میزنه، این عبادت بهم نشاط میده🌱
اما بدون این توجه، یه بازیه، خم و راست شدنه، لب تکون دادنه، یه عادته
برا همینم به آدم نشاط نمیده🚶♀
بعضی از این آدمای مسجدی رو دیدین که چقدر بیروحن؟ آدم کنارشون میشینه افسردگی میگیره
جای مهر تو پیشونیشون سیاهه
اما اصلا نشاط ندارن🤦♀
اینا شاید دوست داشته باشن بخندن؛ اما اصلا روحشون ظرفیت خندیدن نداره
عبادتایی که بت شده براشون و بدون توجه به معبود انجام میدن، به شدت روحشون رو تنگ کرده
این آدمای بینشاط، تو عبادتشون اصلا توجهی به معبود ندارن و بخش مهمی از انگیزهشون تو عبادت، عادتیه که به این کارا کردن🚶♀
نمیتونن عملای عبادی رو ترک کنن
اما نه به این دلیل که خدا دستور داده:
ترک نکن!
به این دلیل که اگه اونا رو ترک کنن
دچار وحشت میشن
برا همینم هست که نمیشه نماز و روزه یا رکوع و سجده طولانی کسی رو ملاک خوب و کاردرستی اون دونست
این حرف من نیست
عین حدیثه امام صادقه که میگن:
با روز و نماز مردم، فریب نخورین
چون آدم به نماز و روزه شیفته میشه
تا جایی که اگه اون رو ترک کنه
دچار وحشت میشن
بلکه مردم رو با راستگویی
و ادای امانت امتحان کنین🤷♀
الان بعضی از این روشنفکرا با استناد به وضعیت جامعه مذهبی امروز، معتقدن که ذات مذهب طوریه که نشاط رو از آدم میگیره
پاسخ این دسته از روشنفکرا اینه که:
شما باید بدونین آدممذهبیایی که عبادت میکنن، اما به معبود بیتوجهن از بدترین آدمای دنیازده هستن؛ با این فرق که ظاهر دنیاشون، زرق و برق دنیاهای دیگه رو نداره🤦♀
به جاش که میرسه، معلوم میشه که چقدر اینا از خدا دورن؛ چون همون خدایی که بهشون گفته: نماز بخون و نمازت رو اول وقت بخون و به جماعت بخون و تو مسجد بخون
همون خدا هم گفته: با بچهها مهربون باش و بهشون محبت کن و احترامشون رو حفظ کن و حقشون رو ضایع نکن🚶♀
اما همین که یه بچه میآید تو مسجد و یه سروصدای بچهگونه راه میندازه
همین آدم نمازخون شروع میکنه به داد و هوار کردن سر اون بچه و ترسوندن و ضایع کردنش پیش دیگران🤦♀