‌ برا همینم هست که نمی‌شه نماز و روزه یا رکوع و سجده طولانی کسی رو ملاک خوب و کاردرستی اون دونست این حرف من نیست عین حدیثه امام صادقه که می‌گن: با روز و نماز مردم، فریب نخورین چون آدم به نماز و روزه شیفته می‌شه تا جایی که اگه اون رو ترک کنه دچار وحشت می‌شن بلکه مردم رو با راستگویی و ادای امانت امتحان کنین🤷‍♀ ‌

‌ الان بعضی از این روشن‌فکرا با استناد به وضعیت جامعه مذهبی امروز، معتقدن که ذات مذهب طوریه که نشاط رو از آدم می‌گیره ‌

‌ پاسخ این دسته از روشن‌فکرا اینه که: شما باید بدونین آدم‌مذهبیایی که عبادت می‌کنن، اما به معبود بی‌توجهن از بدترین آدمای دنیازده هستن؛ با این فرق که ظاهر دنیاشون، زرق و برق دنیا‌های دیگه رو نداره🤦‍♀ ‌

‌ به جاش که می‌رسه، معلوم می‌شه که چقدر اینا از خدا دورن؛ چون همون خدایی که بهشون گفته: نماز بخون و نمازت رو اول وقت بخون و به جماعت بخون و تو مسجد بخون همون خدا هم گفته: با بچه‌ها مهربون باش و بهشون محبت کن و احترام‌شون رو حفظ کن و حقشون رو ضایع نکن🚶‍♀ ‌

‌ اما همین که یه بچه می‌آید تو مسجد و یه سروصدای بچه‌گونه راه می‌ندازه همین آدم نمازخون شروع می‌کنه به داد و هوار کردن سر اون بچه و ترسوندن و ضایع کردنش پیش دیگران🤦‍♀ ‌

‌ وقتی هم بهش ‌می‌گی آقای محترم! خانوم بزرگوار! این کار درستش نیست خدا به این کار راضی نیست انگار گوشش سنگینه و نمی‌شنوه😕 ‌

‌ مگه خدایی که گفته نماز بخون و خدایی که گفته با بچه‌ها این طوری رفتار نکن؛ فرق دارن و دوتا خدان؟ معلومه که دو تا نیستن؛ اما من وقتی نمازم رو باتوجه و معبود نمی‌خونم و فقط به حرکات و کلمه‌هاش -که ظاهر نمازه- توجه می‌کنم، دیگه کاری ندارم که به اینکه جاهای دیگه معبود از من چی خواسته🤕 ‌

‌ چقدر بده عاقبت کسی که خیال می‌کنه آدم با خدائیه اما وقتش که می‌رسه می‌بینه تنها چیزی که نداره، خداست ‌

‌ بیاید توجهمون رو به دنیا کم کنیم و تو این مسیر، حواسمون باشه که یکی از دامای شیطون، اینه که دنیا رو فقط تو پول و شهوت و خوراک و خواب بدونیم ‌

‌ باید حواسمون رو جمع کنیم، مراقب باشیم و غافل نشیم که این، دام خیلی بزرگ و گیرائیه😞 ‌

‌ وقتی امام‌مون ناراحت نیست و ما ناراحتیم معناش اینه که دنیازده شدیم وقتی امام‌مون خوشحال نیست و ما خوشحالیم؛ یعنی دنیازده شدیم وقتی چیزی که برا امام‌‌مون مهم نیست و برا ما بااهمیته نشونه‌ی اینه که دنیازده شدیم وقتی فکر و ذهن امام‌مون به چیزی مشغوله که ما ازش غافلیم، یعنی دنیازده شدیم🤕 ‌

‌ خیلی بده آدمی که دنیازده‌ست فکر کنه غبار دنیازدگی رو دامنش ننشسته و در حالی که تو آسمون به عنوان یه آدم دنیازده می‌شناسنش، خودش خیال کنه داغ ننگ دنیا، رو پیشونیش نخورده🚶‍♀ ‌