وقتی آرزوهاش رو سازماندهی میکنه و عمرش رو برای چیزی که بیهودهس از رفقای اشتباه گرفته تا حرص برای مال و ثروتش نمیذاره
اینجاس که حال دلش خوبه🌱
وقتی متوجه داشتههایی که خدا بهش داده هست و میبینه که همین گوشی که دستشه یکی دیگه حسرت داشتنش رو داره و یا چیزی که الان داره قبلا حسرت رسیدن بهش رو میخورده شکر خدا رو میکنه و حالش خوبه🌱
حال خوب رو خود انسان میسازه
باید یکم فقط دیدش رو به زندگی تغییر بده
و از چیزای کوچیک خوشحال بشه
و یه قاعدهای که سعی میکنم تو زندگیم پیاده کنم اینه که آدم باید تو زندگیش شاکر باشه ولی قانع نباشه و به سمت کمال حرکت کنه
چون اگه قانع باشه چه فرقی داره با اون درختی که فقط به یه حدی از کمال قانعه؟
میم صاد
اینکه حال خوب مطلق رو به آدما تعمیم بدیم اشتباهه چون نمیتونیم بدون آگاهی از باطن زندگیشون، نسخه ح
و جواب سوال آخرت اینه که وقتی آدم دیگه با وجود این چیزا حال دلش خوبه چرا به بقیه انتقالش نده؟ هوم؟😅
ولی اگه حالت بد باشه و وانمود کنی حالت خوب باشه چی؟ این شخص داره از خودش فاصله میگیره و به سمت تظاهر به خوب بودن حرکت میکنه به خاطر ترس از قضاوت شدن و باید مراقب باشه که تناقض در حس و رفتارش کار دستش میده و یهروزی به خاطر اینکه نمیتونه حس واقعیش رو بگه از خودش بیزار میشه
امشب اومدم پیشت
که ازت بخوام کمکم کنی که
نفسم رو خاک کنم
از بین این قفس نفس که
محصور شدم، بیرون بیام
خاکی بشم
قاطی بشم
اهل بلا بشم
بدون خورده شیشهای
منو بخری😞
📍گلستان شهدا اصفهان
اینو یادتونه که قبلا گفتم؟
هرکسی اگه خصوصیتی رو درحدکمال در خودش داشته به فکرش خطور نمیکنه که اون رو در معرض نمایش بذاره
نعلی که صدا میکنه
حتما یه میخ کم داره
و درخت هرچی پربارتر
باشه سربهزیرتره...
دقت کردین که کسی سوار بنزه
صدای موزیکش رو خیلی زیاد نمیکنه
ولی تا دلت بخواد پرایدهایی رو میبینیم
که پرسروصدان؟
این صدا، صدای فقرشونه که بیداد میکنه