‌ و اینکه هنر از ابلیس گرفته شده اون توی خُرجین‌ش همچی داره اسلام، شیعه، خدا و پیامبر داره ولی قلابی‌ش شیطون از هر چیزی به قولی، چینی اش رو زده! 😁😁 ‌

‌ خدا زده پیغمبر زده اسلام زده شیعه زده تفسیر قرآن زده خلاصه از هر چیزی، یه دونه ارزون و بی کیفیت و قلابی زده! ‌

‌ ‌از بارزترین ویژگی این کتاب اینه که اسلام واقعیه نه اسلام مزینِ ابلیسی... ‌

‌ یه برنامه و دوره ای توی دولت حجاز گرفته شده بود با هدایای سنگین برای مشغول کردن مردم به قرآن و فاصله گرفتن از اسلام!!😳 اینکه مردم مشغول قرآن بشن و دنبال اسلام نرن😐 خیلی حرفه ها و این خیلی هنر میخوادا ‌

‌ میگن: برای اینکه مردم قرآن را نفهمن اونا رو مشغول قرآن کن و این زیاد بوده و در دوره ها نوسان داشته و زمان طاغوت اوج اش بوده که الان قرآن هست ولی تحریف معنوی میشه🤕 ‌

‌ مثل اینکه گاهی وقتا اشداء على الكفار رُحَماء بينهم هم فقط «رُحَماء» ش معنی میشه یعنی من و مدیر و رئیس ها و نجومی خواران و خودموووون و رفیق رفقا😏 میرسه به مردم دیگه رحما معنی نداره تا هر جایی که می‌تونه به مردم زور میگه و خواسته هایش رو دیکته می‌کنه یعنی اینکه از اسلام در واقع چیزی نمی مونه ‌

‌ اینکه امام باقر می فرمان: تعلیم اموی این شکلی بود که به مردم اسلام رو یاد می داد اما شرک رو یاد نمی داد...یعنی چی؟؟ ‌

‌ یعنی اینکه مردم برای شناخت اسلام آزاد بودن اما برای شناخت شرک آزاد نبودن که می فرمان: لَم يُطلقوا تعليم الشرک که اگر شرک رو به خورد مردم دادن، بگن اینم برای اسلامه هاااا😏 ‌

‌ که این روش اموی کِانهُ در نظام تعلیم و تربیت ما رسوخ کرده و هنوز هم ما به کل ازش فاصله نگرفتیم اینکه اسلام هست اما نه اسلامه مباین با شرک بلکه اسلام مخالطت با شرک که درش آمیخته س ‌

‌ گاهی تئوریزه میکنن به اسم اسلام به خورد ما میدن سازش رو تئوریزه میکنن با آیات و روایات به خورد ما میدن تا میتونن به نام اسلام و به کام خودشون استفاده میکنن مثلِ: راه اومدن با دشمن و عقب نشینی از آرمان ها پ.ن: مدیونید فکر کنید که اشاره خاصی به کسی داریم😂 ‌‌

‌ این ها مشکلاتیه در بیان مجموعه معارف که معمولا آثار ما به اون مبتلاست اما غالبا همشون اینطوری نیستن مثل تفسیر المیزان یه سند برجسته برای افتخاااار شیعه س! و یه سند جامعِ برای تعلیم و تربیته اگر کسی دنبال معارف میگرده یعنی بهترین معارف اونجاست که پیدا میشه👍 ‌

‌ و بزرگانی هم مثل شهید مطهری با تکیه بر این تفاسیر بود، که مطهری شدن! نکته اصلی اینه این کتاب که در مفاهیم ذهنی و مباحث تئوری خودش رو منحصر و محصور نکرده... این کتاب یک آثار کلامیه و یکی از وجوه کتاب، خودِ مولف کتابه! که ایشون یکی از نوابغ تاریخ شیعه س🤓 ‌‌