📹درددل سردار رادان با اهالی رسانه درباره دستگیری دو دختر هنجارشکن 🔸هیچکس نیامد قبل از نشان دادن صحنه درگیری؛ فحاشی آنها به مأموران ما را نشان دهد! 🔸هیچکس نمیگوید یک همکار ما خواست آنها را ببرد؛ خودشان مقاومت کردند. 🔸هیچ کس نمیگوید این دو خانم خلاف کرده اند، قانون را زیر پا گذاشته اند؛ این «بد» است. آن رفتار [مأمور پلیس] هم مقداری غیرحرفه ای است. اما رفتار پلیس می شود «بد» و آن رفتار غیرقانونی هم گم می شود!

⭕️ظریف با کنایه استعفا داد و از زیر بار دولت پزشکیان شانه خالی کرد... این استعفا و کنایه‌ها رو باید در مسیر سهم‌خواهی خواند، نه چیز دیگر...

جام‌جم: علت استعفای ظریف نتیجه منفی استعلام وی بوده است.

📸 آشفتگی و اختلاف در اردوگاه اصلاحات 🔹️پس از کشمکش‌های بسیار بالاخره اعضای کابینه پزشکیان به مجلس پیشنهاد شد. 🔹️ این سرآغاز دعواها و سهم‌خوانی کسانی است که شکم خود را حسابی صابون زده بودند تا سهم‌شان از سفره انقلاب را از پزشکیان بگیرند و اگر به آنها دور داده نشد، فاز دوم یعنی تخریب دولت چهاردهم را در پیش بگیرند تا به قول خودشان حق‌شان را از دولت پزشکیان بگیرند؛ موردی که حتی گلایه فرزند پزشکیان را باعث شد.

🔰آقای استعفا برای بار ششم استعفا داد/ جزئیات ۵ بار استعفای ظریف در سال‌های ۹۲ تا ۱۴۰۰ 🔹دقایقی قبل ظریف از پایان همکاری با دولت پزشکیان و استعفا خبرداد. محمدجواد ظریف در بخشی از کتاب خاطراتش با عنوان پایاب شکیبایی جزییات ۵ بار استعفای خود در سال‌ها ۹۲ تا ۱۴۰۰ را روایت کرده است! با احتساب این استعفای اخیر ، او ۶ بار استعفا داده است. ظریف در این کتاب نوشته: ۱- «نخستین‌بار که تا مرز کناره‌گیری پیش رفتم، در سفر نخست آقای رئیس‌جمهور به نیویورک در سال ۱۳۹۲ بود. برخی مشاورین آقای رئیس‌جمهور بدون هماهنگی تلاش کرده بودند نشست وزرای خارجۀ پنج به اضافه یک و ایران را به نشست سران تبدیل کنند. ۲- دومین بار طرحی پیرامون کمیته نیازهای هسته ای کشور بدون هماهنگی با وزارت امور خارجه برای زمامداران کشور فرستاده شده بود، که گفتگوها را پیشاپیش محکوم به شکست می‌کرد. ۳- سومین نوبت به دنبال شکایت از بی توجهی سایر وزارتخانه‌ها به بایسته‌های بنیادین سیاست خارجی و به ویژه در ارتباط با ناهماهنگی در پیوندهای با روسیه بود. ۴- نوبت دیگر، بر سر ِ سفر بشار اسد در اسفندماه ۱۳۹۷ بود. ۵- کناره‌گیری بعدی مربوط به فعالیتهای دیپلماتیک ما برای شکست دادن تلاش آمریکا برای بازگرداندن قطعنامه های شورای امنیت در برابر ایران در تابستان و پاییز ۱۳۹۹ بود. در شورای عالی امنیت ملی و در دولت با لحنی تند مخالفت کردند، که توهین به وزارت و وزیر امور خارجه بود. پس از آن تقاضا کردم از حضور در هیأت دولت معاف شوم، که موافقت نشد.